โลกมนุษย์จิ๋ว: ตอนที่ 23 การบุกรุกของคนเถื่อนจากอีกโลกเป็นอุบัติเหตุที่เลวร้ายที่สุดในรอบสิบปี

ตอนที่ 23 การบุกรุกของคนเถื่อนจากอีกโลกเป็นอุบัติเหตุที่เลวร้ายที่สุดในรอบสิบปี

ในขณะนี้ ภูเขาไป๋หลงได้เกิดการสั่นสะเทือนครั้งใหญ่ ราวกับว่ามีแผ่นดินไหวขนาดห้าหรือหกริกเตอร์

จู่ ๆ ก็มีอุโมงค์ขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นที่ยอดเขาเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง จากส่วนลึกของอุโมงค์นี้ มีกลิ่นอายของชนบท ความแห้งแล้ง ความมืดมิด ความป่าเถื่อน เลือด ฯลฯ ซึ่งน่ากลัวอย่างยิ่ง

ในเวลานี้ ฉินชางฉิงหัวหน้าสำนักงานพิเศษของเมืองเฟิงเฉิงและคนอื่นๆ ก็สังเกตเห็นฉากนี้อย่างชัดเจน

"หัวหน้า อุโมงค์มิติปรากฏขึ้นแล้ว” สมาชิกของสำนักงานพิเศษตะโกนขึ้นทันที

“บัดซบ! ทำไมมันเร็วอย่างนี้ล่ะ คุณไม่ได้บอกว่ายังมีเวลาอีกหลายวัน?”

สีหน้าของสมาชิกอีกคนดูน่าเกลียดมากเพราะการปรากฏของอุโมงค์มิตินั้นเร็วมากจนพวกเขายังไม่ได้เตรียมตัวอย่างเต็มที่

หากมีสัตว์ประหลาดจำนวนมากข้ามออกจากอุโมงค์มิตินี้ มันจะกลายเป็นหายนะสำหรับทั้งเมืองและเขาไม่รู้ว่าจะมีคนตายกี่คน

“เรียกกองทัพในเมืองเฟิงเฉิงมาทันที อย่าปล่อยให้สัตว์ประหลาดเหล่านั้นออกมาได้” ฉินชางฉิงตะโกนอย่างโกรธจัด

“หัวหน้า มาสายเกินไปแล้ว! สัตว์ประหลาดออกมาแล้ว มันเป็นคนเถื่อน! คนเถื่อนที่มีอย่างน้อยหมื่นคน!”

สมาชิกคนหนึ่งตะโกนดูเหมือนจะพบบางสิ่งบางอย่าง

อะไร? !

สีหน้าของฉินชางฉิงและคนอื่นๆ ดูน่าเกลียดอย่างยิ่ง คนเถื่อน เป็นหนึ่งในสิ่งมีชีวิตที่น่าสะพรึงกลัวที่สุดในโลก พวกมันแตกต่างจากมนุษย์ แต่ละคนมีพลังมหาศาล สูงอย่างน้อยสามเมตรและบางคนสูงห้าเมตรด้วยซ้ำ

ในเวลาเดียวกัน ด้วยการกระโดดสบายๆ นั้นไกลถึงสิบเมตร และความเร็วก็ไม่น่าเชื่อ เมื่อพวกมันเข้ามามันจะเป็นการสังหารหมู่

แต่ละคนเป็นเครื่องจักรสังหารที่แท้จริง หมัดเดียวสามารถสร้างความเสียหายอย่างใหญ่หลวง ทำให้มีคนตายนับไม่ถ้วน

ยิ่งกว่านั้นโครงสร้างร่างกายของคนเถื่อนเหล่านี้ก็น่ากลัวมากเช่นกัน เนื้อเยื่อในกล้ามเนื้อมีพลังมากจนทำให้ผู้คนหวาดกลัวจนตาย กระสุนปืนพกธรรมดาไม่สามารถเจาะกล้ามเนื้อของอีกฝ่ายได้ มีเพียงกระสุนสไนเปอร์ ปืนกลหรือระเบิดเท่านั้นที่ฆ่าอีกฝ่ายได้

ถ้าคนเถื่อนสวมชุดเกราะ ระเบิดธรรมดาจะไม่สามารถฆ่าพวกมันได้และคนเถื่อนคนเดียวสามารถฆ่าคนธรรมดาร้อยคน!

ถ้าคนเถื่อนนับหมื่นปรากฏตัว เขาไม่รู้ว่าความเสียหายจะน่ากลัวขนาดไหน บางที ทั้งเมืองอาจจะตาย

ไม่ต้องสงสัยเลยว่านี่เป็นอุบัติเหตุการบุกรุกของมนุษย์ต่างดาวที่ร้ายแรงที่สุดในรอบสิบปีที่ผ่านมา

วูซ วิซ! ! !

ทันใดนั้น อุโมงค์ขนาดใหญ่ก็เปิดออก มันสว่างไสวด้วยแสงสีทองไม่รู้จบ จากนั้นกองทัพคนเถื่อนก็โผล่ออกมา

พวกมันดูดึกดำบรรพ์มาก สวมหนังสัตว์ ถือโล่หรืออาวุธ เช่น ขวาน ค้อนหนัก ฯลฯ แต่รูปร่างของมันใหญ่เกินไป อย่างน้อยสามเมตร บางคนสูงมากกว่าห้าเมตรด้วยซ้ำ

สำหรับมนุษย์ธรรมดา พวกมันเป็นเพียงยักษ์ การยืนต่อหน้าอาจทำให้มนุษย์ธรรมดาหายใจไม่ออก

"นี่คือคนเถื่อนงั้นหรอ!"

กลุ่มสมาชิกของสำนักงานพิเศษเห็นคนเถื่อนออกมาจากอุโมงค์จากระยะไกลผ่านกล้องส่องทางไกล พวกเขาทั้งหมดอยากรู้มากเกี่ยวกับมนุษย์ต่าวดาว

แต่เมื่อได้เห็นฉากนี้แล้ว ทุกคนก็รู้สึกหวาดกลัว ขาของพวกเขาสั่น อีกฝ่ายเต็มไปด้วยกลิ่นอายที่ดุร้าย ราวกับว่ามันเป็นอาวุธที่เกิดมาเพื่อการสังหารล้วนๆ

แม้ว่าพวกเขาจะใช้อาวุธปืน แต่เมื่อเผชิญหน้ากับสัตว์ประหลาดที่ไม่ธรรมดานี้ พวกเขาก็สูญเสียความกล้าหาญที่จะต่อสู้กับมัน มีเพียงการพึ่งพาชีวิตมนุษย์เท่านั้นที่พวกเขาสามารถหยุดกลุ่มคนเถื่อนกลุ่มนี้จากการรุกรานโลกได้

...

วูซ~~~

คนเถื่อนหมื่นคนเดินออกจากอุโมงค์อย่างรวดเร็ว ทุกคนคำรามอย่างตื่นเต้น

“นี่คืออีกโลกนึงหรือ?”

แม่ทัพคนเถื่อนที่มีความสูงเจ็ดเมตรออกมาและมองไปรอบ ๆ อย่างดูถูก: “เป็นสถานที่ที่มีพลังวิญญาณเบาบางจริง ๆ ดูเหมือนว่าสิ่งมีชีวิตในโลกนี้จะอ่อนแออย่างยิ่งอาศัยเพียงเรา ชนเผ่าร็อค พิชิตโลกนี้ก็พอแล้ว”

มันพูดภาษาของคนเถื่อน ซึ่งแตกต่างไปจากภาษาดาวซวนหวงอย่างสิ้นเชิง ดังนั้น ฉินชางฉิงและคนอื่นๆ ไม่เข้าใจว่าคนเถื่อนกำลังพูดถึงอะไร

อย่างไรก็ตาม ฉินชางฉิงและคนอื่น ๆ สามารถเข้าใจการดูถูกของอีกฝ่ายหนึ่งได้

้เห็นได้ชัดว่าพวกเขาถูกประเมินต่ำเกินไป

"หึหึหึ พระเจ้าช่วยเผ่าร็อคของข้าให้มายังโลกที่อ่อนแอเช่นนี้ เพื่อปล้นสิ่งมีชีวิตทั้งหมดในโลกนี้กลับไปเป็นทาส ปล้นสมบัติและอาหารทั้งหมดของพวกมัน!"

"ปราบนักรบทุกคนในโลกนี้ ให้โลกนี้รู้ซึ้งถึงความน่ากลัวของชาวคนเถื่อนของเรา"

"มันเป็นเพียงกลุ่มสิ่งมีชีวิตที่อ่อนแอและน่าสมเพช ข้าสามารถฆ่าพวกมันได้หลายสิบตัวด้วยกระบอง ไม่จำเป็นต้องพูดถึงเลย" นักรบคนเถื่อนหลายคนตะโกน

พวกเขารู้สึกว่านี่จะเป็นการต่อสู้เพียงฝ่ายเดียว อีกฝ่ายไม่สามารถต่อต้านได้เลยเพราะสิ่งมีชีวิตในโลกนี้อ่อนแอเกินไป ความดันเลือดในร่างกายของพวกมันก็ลดลงราวกับไฟที่ใกล้ดับ ไม่ควรพูดถึงเลย

อาจกล่าวได้ว่าเป็นไปไม่ได้ที่สิ่งมีชีวิตในโลกนี้จะต่อต้านการบุกรุกของคนเถื่อน