ตอนที่ 193+194 ความโปรดปราน

ตอนที่ 193 ความโปรดปราน

เจียงเหยานั่งอยู่ที่เดิม ขณะที่ลู่ชิงสีเดินไปที่ประตู เธอไม่ได้รับโอกาสให้ถามว่าเขารู้ได้อย่างไรว่าคนที่มาคือหวงเฉินจิ้ง

ลู่ชิงสีเปิดประตูและหวงเฉินจิ้งที่แต่งกายอย่างเป็นทางการยืนอยู่นอกประตู ดูเหมือนว่าเขาจะมาที่นี่ทันทีหลังจากเลิกงาน

“จ่าลู่” หวงเฉินจิ้งต้องยอมรับว่าเขาตกใจมากเมื่อรู้ว่าใครคือสามีของเจียงเหยา เขารู้ว่าสามีของเธอเป็นคนสำคัญ แต่เขาไม่เคยคาดคิดว่าเขาจะเป็นถึงจ่าลู่ผู้ลึกลับคนนี้

ลู่ชิงสีมองไปที่หวงเฉินจิ้งและต้อนรับเขา จากนั้นเขาก็นั่งลงข้างเจียงเหยา โดยปล่อยให้หวงเฉินจิ้งยืนอยู่ที่นั่นอย่างเหนื่อยล้า

การที่ลู่ชิงสีได้เปิดประตูให้หวงเฉินจิ้งนั่นหมายความว่าเขาสามารถเข้าไปในห้องได้ การแสดงออกของลู่ชิงสีเมื่อเขาเปิดประตูได้บอกเป็นนับกับหวงเฉินจิ้งแล้วว่า อีกฝ่ายคาดไว้อยู่แล้วว่าเขาต้องมาที่นี่

หวงเฉินจิ้งยืนอยู่หน้าเจียงเหยาและลู่ชิงสี ก่อนที่เจียงเหยาจะเชิญให้อีกฝ่ายนั่ง

หวงเฉินจิ้งเลือกนั่งในจุดที่ไม่ไกลจากพวกเขาและนั่งลงข้าง ๆ เจียงเหยา เขาคิดว่ามันน่าจะง่ายที่จะทำงานให้เสร็จโดยเร็ว เนื่องจากผู้หญิงมักจะใจกว่าอ่อนผู้ชาย

“คุณมาเพราะเรื่องของตระกูฉีใช่ไหม” ลู่ชิงสีพูดขึ้นก่อน โดยเปิดเผยเหตุผลที่แท้จริงที่หวงเฉินจิ้งมาที่นี่

“คุณผู้หญิงฉีเป็นป้าของผมเองครับ” หวงเฉินจิ้งยิ้มอย่างกลืนไม่เข้าคายไม่ออก “เรื่องนี้เป็นความผิดของฉีเซียงทั้งหมดที่ทำกับคุณเจียงไปแบบนั้น ฉีเซียงควรต้องมาขอโทษต่อหน้าคุณเจียงอย่างจริงใจ”

เจียงเหยารู้สึกประหลาดใจอย่างมากที่ลู่ชิงสีรู้ไปเสียทุกอย่าง!

เขารู้ถึงความสัมพันธ์ระหว่างตระกูลหวงและตระกูลฉี ยิ่งไปกว่านั้น เขายังเดาได้ว่าจะมีใครบางคนจากตระกูลหวงมาที่นี่

หวงเฉินจิ้งวางกองเอกสารที่เขาถืออยู่วางไว้ข้างหน้าเจียงเหยา

“ทั้งหมดนี้คือสมบัติของตระกูลฉี คุณเจียง สามารถเลือกรับไปได้ตามต้องการเลยครับ”

หวงเฉินจิ้งรู้ดีว่าเขามาที่นี่เพราะเขาไม่สามารถปฏิเสธต่อคำขออย่างรบเร้าของคุณป้าได้ เขาไม่ได้บอกพ่อ หรือประธานหวงที่ตอนนี้ยังนอนรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาล

ครอบครัวหวงเป็นหนี้เจียงเหยา เมื่อเช้าที่โรงพยาบาล เจียงเหยาได้ปฏิเสธของขวัญตอบแทนจากครอบครัวหวงไปแล้ว หลังจากปรึกษาหารือกับพ่อของเขา พวกเขาตัดสินใจลงโทษตระกูลจางเพื่อเป็นการชดเชยให้กับเธอ อย่างไรก็ตามสิ่งที่พวกเขาทำนั้นไม่เพียงพอที่จะชำระหนี้ให้กับเจียงเหยา

ต่อมาเมื่อหวงเฉินจิ้งได้ยินเกี่ยวกับความพยายามของลู่ชิงสีที่ต้องการทำลายตระกูลจาง เขาได้ช่วยพวกเขาโดยการส่งจดหมายถึงทนายในเมืองหนานเจียง

ตระกูลฉีรู้ถึงความสัมพันธ์ของหวงเฉินจิ้งและเจียงเหยาผ่านการกระทำนี้ พวกเขายังพบว่าหลานของเขายืนหยัดเพื่อหญิงสาวในงานปฐมนิเทศนักศึกษาใหม่ และเขาพาเธอไปเยี่ยมพ่อของเขาที่โรงพยาบาลอย่างไร

ป้าของเขาจึงมาขอความช่วยเหลือจากเขา เธอต้องการให้เขาขอร้องในนามตระกูลฉี

หวงเฉินจิ้งรู้สึกว่ามันไร้สาระอยู่บ้าง เมื่อเขาได้ยินว่าคุณผู้หญิงฉีต้องการความช่วยเหลือจากเขา ตระกูลหวงเป็นหนี้เจียงเหยา เขาต้องไร้ยางอายขนาดไหนจึงมาขอให้เจียงเหยาและจ่าลู่ ช่วยไว้ชีวิตตระกูลฉีอีกครั้ง

เขามาที่เพราะเขาไม่สามารถทนต่อการรบเร้าของคุณย่าและคุณป้าของเขาได้ เขาไม่สามารถอยู่ที่สำนักงานของเขาได้เลย และอีกอย่าง เขาไม่ต้องการให้พ่อรู้เรื่องนี้ ทำให้เขาต้องมาที่นี่ด้วยตนเอง

อย่างไรก็ตาม เขายังต้องการให้ตระกูลฉีเรียนรู้บทเรียนด้วย

“ไม่ว่าภรรยาของลู่ชิงคนนี้จะต้องการอะไร จะไม่มีใครมอบให้เธอได้นอกจากผม” ลู่ชิงสีมองดูเอกสารที่กระจายอยู่ทั่วโต๊ะ เขาละสายตาจากไปอย่างไม่สะทกสะท้าน

__

ตอนที่ 194 ฉันอยากได้โรงพยาบาล

“ของพวกนี้ได้รับมาโดยสุจริตจากตระกูลฉี และมีจุดประสงค์เพื่อเป็นการขอโทษจ่าลู่และคุณเจียง ใครที่ทำผิดก็สมควรจะต้องชดใช้ใช่ไหมครับ? อย่างน้อยก็ป้องกันไม่ให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีก” หวงเฉินจิ้งยิ้มอย่างมีนัย เขาต้องการให้ลู่ชิงสีเข้าใจสิ่งที่เขาพูดหมายความเช่นนั้นจริง ๆ

แม้แต่เจียงเหยาก็เข้าใจสิ่งที่เขาต้องการจะแนะนำ หวงเฉินจิ้งมาที่นี่เพื่อขอความเมตตาให้กับตระกูลเจียง แม้ว่าเขาจะไม่เต็มใจมาก็ตาม

จากนั้นลู่ชิงสีก็หยิบเอกสารขึ้นมาและส่งมอบให้กับเจียงเหยา โดยไม่แม้แต่จะมองไปที่มันเลย “เลือกดูเอาเองก็แล้วกัน ว่าคุณชอบอะไร”

เธอวางมันไว้บนตักและเริ่มพลิกแฟ้มหนา ๆ เปิดดูเอกสารรายการทรัพย์สินทั้งหมดของตระกูลฉี เป็นรายการที่สมบูรณ์และบันทึกทุกอย่างลงไป รวมถึงหุ้นที่พวกเขามีด้วย

“คุณคิดว่าอันไหนดีที่สุดคะ?” เจียงเหยามองไปที่ลู่ชิงสี

“อะไรก็ได้ ที่คุณอยากได้” ลู่ชิงสีตอบอย่างไม่เป็นทางการ

หวงเฉินจิ้งตกใจเมื่อได้ยินอย่างนั้น ตระกูลฉีมีสมบัติและทรัพย์สินมากมาย แต่ละอย่างมีมูลค่าที่แตกต่างกัน มูลค่าทรัพย์สินแต่ละรายการมีความแตกต่างกันอย่างมาก ดังนั้นเขาจึงไม่คาดหวังว่าลู่ชิงสีจะสนับสนุนให้เจียงเหยาเลือกแบบสุ่ม ๆ โดยไม่สนใจมูลค่าของทรัพย์สินแต่ละอย่าง

ลู่ชิงสีดูเหมือนเป็นคนค่อนข้างหัวรั้น หวงเฉินจิ้งคิด เจียงเหยาก็คิดเช่นนั้นเหมือนกัน

อย่างไรก็ตามหวงเฉินจิ้งคาดหวังให้พวกเขาเลือกร้านที่มีมูลค่าสูงสุด

“ฉันอยากได้โรงพยาบาลนี้ค่ะ” เจียงเหยานำแฟ้มที่เกี่ยวข้องออกมา “ถ้าฉันจำไม่ผิด ที่นี่คือโรงพยาบาลที่เฉินจื่อบิ่นและประธานหวงอยู่ในตอนนี้ใช่ไหมคะ”

“ใช่ครับ ตระกูลฉีถือหุ้นส่วนอยู่หกเปอร์เซ็นต์ในการเป็นเจ้าของโรงพยาบาลแห่งนี้ ทำให้พวกเขามีสิทธิ์ในการตัดสินใจทั้งหมด” หวงเฉินจิ้งรู้สึกประหลาดใจอยู่บ้าง ดูเหมือนว่าเจียงเหยาได้ตัดสินใจอย่างจริงจังแล้ว โรงพยาบาลนี้มีกระแสเงินสดที่ดีและทำกำไรได้มากมายในแต่ละวัน ยิ่งไปกว่านั้น เพียงแค่ดูจากจำนวนครอบครัวฉีที่มีหุ้น ก็แสดงให้เห็นว่าพวกเขาเชื่อมั่นในการพัฒนาของโรงพยาบาลนี้

ลู่ชิงสีสับสนเล็กน้อย เขามองไปที่เจียงเหยา เธอรู้สึกมีความสุขกับการตัดสินใจของตนเอง ทำไมเธอถึงได้เลือกโรงพยาบาลนี้เล่า?

เจียงเหยากำลังเรียนหมอนี่ เป็นไปได้ไหมที่เธออยากทำงานที่นั่นเมื่อเธอเรียนจบ?

เมื่อครู่นี้เธอเพิ่งจะบอกเขาว่าจะตามเขาไปทุกที่หลังจากที่เธอเรียนจบ แต่ตอนนี้เธอกำลังตัดสินใจหาทางเลือกสำรองแล้วอย่างงั้นเหรอ?

ลู่ชิงสีรู้สึกไม่พอใจเล็กน้อยกับการตัดสินใจของเธอ ทว่าเมื่อมองไปที่ใบหน้าของเจียงเหยาที่เต็มไปด้วยความพึงพอใจ เขาก็เลือกที่จะไม่พูดอะไรแทน เขาหันไปทางหวงเฉินจิ้งและกล่าวว่า “ผู้จัดการหวง สำหรับเรื่องของตระกูลจาง เราขอขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือจากคุณ เราติดค้างคุณอยู่เช่นกัน ดังนั้นผมคิดว่าให้เรื่องนี้มันจบด้วยการที่เราเลือกโรงพยาบาลก็แล้วกันครับ”

“ได้ครับ! พวกเราตระกูลหวงยังคงเป็นหนี้บุญคุณ คุณเจียงอย่างมาก” หวงเฉินจิ้งตอบอย่างเหนื่อยล้าและโล่งอก

“ไม่หรอกครับ เธอจะต้องไม่ติดใจคิดว่าเป็นหนี้อะไรกันอีกอย่างแน่นอน” ลู่ชิงสีกล่าว “ให้ตระกูลฉีดำเนินการโอนกรรมสิทธิ์ทันที เมื่อเสร็จแล้ว ให้ฉีเซียงเป็นคนส่งเอกสารมาที่นี่และขอโทษเจียงเหยาเป็นการส่วนตัว เราถึงจะถือว่าเรื่องนี้สิ้นสุด”

“เข้าใจแล้วครับ จ่าลู่ คุณเจียง ขอบคุณครับ” หวงเฉินจิ้งพยักหน้า เขารู้สึกประหลาดใจที่จ่าลู่ผู้เย็นชาทำเช่นนี้ต่อหน้าภรรยาของเขา

หวงเฉินจิ้งเก็บเอกสารทั้งหมดเข้าในแฟ้มและยืนขึ้น เจียงเหยาต้องการจะไปส่งอีกฝ่ายที่ประตู ทว่าถูกลู่ชิงสีห้ามไว้