Sign in Buddha's palm 347 (I) บุกทะลวง! ขั้นกลับคืนต้นกำเนิด! (ฟรี)

Sign in Buddha's palm 347 (I) บุกทะลวง! ขั้นกลับคืนต้นกำเนิด! (ฟรี)

ทั้งพลังชีวิต จิตวิญญาณปราณฉี และพลังมิติไหลต่อเนื่องเข้าไปในวังวน ดวงตาขนาดใหญ่ที่ปิดสนิทค่อยๆ เผยอเปิดขึ้นอย่างช้าๆ

นัยน์ตารวมถึงรูม่านตามีสีดำสนิท ลึกล้ำราวกับขุมนรก แม้จะเป็นเจ้าลัทธิดินแดนศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่จุดสูงสุดขั้นสถิตเทพ เมื่อพวกเขาเห็นดวงตาเทพเจ้าปีศาจเปิดออก ต่างก็ขนลุกชันกันทั่วทั้งตัว

บูม!

กลิ่นอายอันน่าสยดสยองระเบิดออกมา ความว่างเปล่าพลันแข็งตัว ราวกับมีผู้ทรงพลังถึงขีดสุดได้ลืมตาตื่นขึ้นมามองดูโลกหล้า

“นี่ นี่หรือคือดวงตาเทพเจ้าปีศาจ?”

เจ้าลัทธิดินแดนศักดิ์สิทธิ์ต้าฉือดูเคร่งขรึมขึ้นมาในทันที และเจ้าลัทธิคนอื่นๆ ก็เป็นเช่นเดียวกัน

กลิ่นอายของดวงตาเทพเจ้าปีศาจที่เปิดออกมานั้นช่างน่ากลัวยิ่ง พลังระดับนี้อยู่เหนือทุกสิ่ง แม้กระทั่งเจ้าลัทธิที่อยู่ในจุดสูงสุดของขั้นสถิตเทพก็ยังรู้สึกเหมือนได้พบเจอกับผู้ทรงพลังถึงขีดสุดจริงๆ

แน่นอน เจ้าลัทธิทุกคนเข้าใจดีว่านี่เป็นเพียงภาพลวงตาเท่านั้น แม้จะเป็นสมบัติล้ำค่าโดยกำเนิด เมื่อมันฟื้นพลังเต็มที่ อย่างมากก็ใกล้เคียงกับผู้ทรงพลังถึงขีดสุดเท่านั้น นับประสาอะไรกับดวงตาเทพเจ้าปีศาจที่ไม่ได้เป็นแม้แต่สมบัติล้ำค่า?

แม้ว่าดวงตาเทพเจ้าปีศาจจะสร้างขึ้นด้วยความร่วมมือกันของผู้ทรงพลังถึงขีดสุด แต่ก็ไม่ใช่สมบัติล้ำค่าประเภทโจมตี และพลังที่มันมีย่อมเทียบไม่ได้กับสมบัติล้ำค่าโดยกำเนิด

“ว่ากันว่าดวงตาเทพเจ้าปีศาจถูกสร้างขึ้นโดยผู้ทรงพลังถึงขีดสุดหลายคน เลียนแบบเทพเจ้าปีศาจในโลกถ้ำปีศาจ มันย่อมเทียบไม่ได้กับพลังจากตอนที่เทพเจ้าปีศาจลืมตาตื่นขึ้นจริงๆ......” เจ้าลัทธิไท่อินสูดลมหายใจเข้าพร้อมกับพูดออกมาอย่างเคร่งขรึม

กว่าหมื่นปีที่แล้ว เทพเจ้าปีศาจที่อยู่ในส่วนลึกของโลกถ้ำปีศาจได้ลืมตาขึ้นมา ผ่าแยกมิติ จ้องมองโลกมนุษย์ มันทำให้ขุมพลังฝ่ายมนุษย์ล้มตายนับไม่ถ้วน และแม้แต่ผู้ทรงพลังถึงขีดสุดก็ยังบาดเจ็บหนัก พลังอันยิ่งใหญ่เช่นนี้จะเอาสมบัติล้ำค่ามาเทียบได้หรือ?

เหตุผลที่ผู้ทรงพลังถึงขีดสุดร่วมกันสร้างดวงตาเทพเจ้าปีศาจขึ้นมาก็เพื่อต้องการจะรู้ว่าเทพเจ้าปีศาจนั้นมีระดับสูงขึ้นไปมากแค่ไหน และไม่ต้องการให้เกิดเหตุการณ์เหมือนตอนที่เทพเจ้าปีศาจเบิกเนตรขึ้นมาซ้ำสอง

“เอาล่ะ”

“ดวงตาเทพเจ้าปีศาจทำงานแล้ว”

เจ้าขุนเขาแห่งภูเขาดาบสวรรค์กล่าวคำออกมา

คำกล่าวเพิ่งจบไป

ก็เห็นภาพปรากฏขึ้นภายในดวงตาขนาดใหญ่ทันที และภาพเหล่านั้นก็เคลื่อนผ่านประตูเซียนจากใกล้ไปไกล ผ่านพ้นความว่างเปล่า และในที่สุดก็หยุดที่ประตูหินโบราณขนาดใหญ่

“นั่นคือทางเข้าสู่โลกมนุษย์”

ดวงตาของเจ้าหุบเขาเทพพระพายเป็นประกาย

การเชื่อมโยงระหว่างประตูเซียนและโลกมนุษย์ใช้ประตูหินโบราณขนาดใหญ่นี้เป็นสื่อ อาศัยประตูหินนี้เองที่ทำให้โลกใบเล็กสามารถจับตำแหน่งบนโลกมนุษย์ไว้ได้ ไม่เช่นนั้นก็จะไม่พบความแตกต่างใดๆ เลยภายในความว่างเปล่า หนึ่งหมื่นปีที่ผ่านไปโลกใบเล็กในประตูเซียนอาจจะสูญหายกลายเป็นความว่างเปล่าไปแล้วก็ได้

ช่วงเวลาต่อมา

ท่ามกลางสายตาจ้องมองของเจ้าลัทธิดินแดนศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย ดวงตาเทพเจ้าปีศาจก็ได้เดินผ่านประตูหินมองออกไปยังโลกมนุษย์

…...

อีกฟากฝั่ง

การพัฒนาระดับของซูฉินก็มาถึงช่วงวิกฤต

“ฟู่ว”

เห็นเม็ดโอสถศักดิ์สิทธิ์และของเหลวจิตวิญญาณจำนวนนับไม่ถ้วนวางอยู่ด้านหน้าซูฉิน ทั้งหมดสลายตัวกลายเป็นพลังจิตวิญญาณปราณฉีอันไร้ที่สิ้นสุด ในตอนนี้ซูฉินไม่พึงพอใจกับการกลืนกินโอสถทีละเม็ดอีกต่อไป เลือกดูดซับพลังภายในเม็ดยาทั้งหมดในทันที เพื่อช่วยพาตนเองฝ่าฟันอุปสรรคไปสู่ระดับที่สูงขึ้น

ถ้าคนอื่นได้มาอยู่แถวนี้ด้วย พวกเขาจะต้องแปลกใจเมื่อพบว่าเม็ดโอสถที่วางอยู่หน้าซูฉินนั้นล้วนเป็นโอสถที่หายากมาก สาบสูญมาหลายร้อยปี แม้แต่เซียนเทพปฐพีก็ยังมีความสุขที่ได้ลิ้มลองแม้เพียงเม็ดเดียว แต่ตอนนี้มันกลับกองอยู่เป็นพะเนินเบื้องหน้าซูฉินราวกับกองถั่วกองขนม ซึ่งหลังจากนั้นไม่นาน 'เนินเขา'ลูกย่อมๆ นั้นก็หายไป

แต่กระนั้น หลังจากที่ 'เนินเขา' กองหนึ่งหายไป อีกเนินก็ปรากฏขึ้น ราวกับว่ามีมันอยู่อย่างไม่มีที่สิ้นสุด ทั้งหมดล้วนถูกดูดซับเข้าไปภายในร่างกายของซูฉินอย่างต่อเนื่อง

ในที่สุด

แม้แต่โอสถก็ไม่สามารถทำให้ซูฉินพึงพอใจอีกต่อไป

ทันใดนั้นท้องฟ้าเหนือเมืองฉางอันก็ปรากฏ 'ทะเล'อันกว้างใหญ่ขึ้นมาเงียบๆ

มันคือทะเลปราณในส่วนลึกของความว่างเปล่า

ทันทีที่ทะเลปราณปรากฏขึ้น พลังอันบริสุทธิ์ก็ไหลลงสู่ใต้ผืนดินเมืองฉางอัน และเข้ามาสู่ร่างของซูฉิน

นิมิตที่ปรากฏเหนือเมืองฉางอันได้ดึงดูดความสนใจของผู้คนนับไม่ถ้วนภายในเมืองฉางอัน

“นั่นมันคืออะไร?”

“ดูนั่นสิ ดูเหมือนเป็นทะเลเลย.......”

“เจ้าโง่หรือเปล่า? ทะเลอะไรจะไปปรากฏอยู่บนท้องฟ้า?”

ผู้คนมากมายภายในเมืองฉางอันเบิกตากว้าง จ้องเขม็งไปยังจุดนั้น และพูดคุยกันอย่างต่อเนื่อง

เมื่อเทียบกับคนทั่วไปที่ไม่เข้าใจ ตำนานยุทธที่มีจำนวนไม่มากนัก ต่างก็มีพายุพัดผ่านเข้ามาในจิตใจ

“นี่คือทะเลปราณ?”

“ทะเลปราณซ่อนอยู่ในส่วนลึกของความว่างเปล่าไม่ใช่หรือ? จะมาปรากฏให้เห็นเช่นนี้ได้อย่างไร?”

“เป็นไปได้ไหมว่ามีใครบางคนกำลังจะก้าวเข้าสู่ขอบเขตเซียนเทพปฐพี แต่ก็ไม่ถูกต้อง ในบันทึกระบุไว้ว่าเมื่อตำนานยุทธขั้นสูงสุดก้าวเข้าสู่ขอบเขตเซียนเทพปฐพี ไม่ได้มีการสำแดงเดชเช่นนี้......”

เหล่าตำนานยุทธจากนิกายใหญ่แสดงสีหน้าตกอกตกใจไม่อยากเชื่อ

นิกายใหญ่หลายแห่งในต่างดินแดน ส่วนใหญ่ล้วนมีความเกี่ยวข้องกับเซียนเทพปฐพี พวกเขาย่อมรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้างเมื่อตำนานยุทธได้ทะลวงขึ้นไปสู่ขอบเขตเซียนเทพปฐพี

จากบันทึกของนิกายใหญ่ เมื่อตำนานยุทธเข้าสู่ขอบเขตเซียนเทพปฐพี มีเพียงจิตวิญญาณแรกกำเนิดเท่านั้นที่เข้าผสานรวมกับทะเลปราณ แล้วลากส่วนเล็กๆ ของทะเลปราณมาขัดเกลาเนื้อหนัง

สุดท้ายแล้ว ด้วยร่างกายของตำนานยุทธนั้น อย่างมากที่สุดก็สามารถดูดซับพลังของทะเลปราณได้แค่ส่วนเล็กๆ เท่านั้น ไม่เช่นนั้นหากเกินขีดจำกัดที่ร่างกายจะรับไหว มันย่อมระเบิดออกทันที

แต่ตอนนี้

ภาพนิมิตของทะเลปราณได้ปรากฏขึ้นเหนือเมืองฉางอัน และความกว้างใหญ่ของมันนั้นครอบคลุมพื้นที่เกือบห้าร้อยลี้ นี่ใช่ส่วนเล็กๆ แน่หรือ?

“หรือจะเป็นมนุษย์สวรรค์อาณาจักรถังที่บุกทะลวงขั้นอีกครั้ง?” ตำนานยุทธบางส่วนถามออกมาอย่างระมัดระวัง

.