บทที่ 44 ได้รับความอบอุ่นจากลูกตัวน้อย
เชิ่งจื๋อเหยียนพยักหน้าทันที “อือ!” “ถ้าอย่างนั้น ฉันก็จะมาเล่นกับนาย แต่ฉันอยากให้พี่ชายช่วยอะไรหน่อยได้ไหม?” ใบหน้าขาวเนียนเล็กๆ ของเธออยู่ใกล้เเค่เอื้อม และดวงตากลมโตใสกระจ่างคู่นั้นก็แฝงไว้ด้วยคําวิงวอนและเขินอาย อีกทั้งน้ำเสียงของเธอก็เบามาก ราวกับกําลังอ้อนวอนเขาอยู่ ความปรารถนาของเชิ่งจื๋อเห...
