ตอนที่แล้วบทที่ 10
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 12  

บทที่ 11


“เธอคือ...” ไซม่อนกำลังคิดหาวิธีที่จะแนะนำชารอนให้คุณพ่อของตัวเองรู้จัก

“ท่านประธานแซคคารี่คะ ดูเหมือนว่าคุณจะลืมพาคู่มาด้วยนะคะ” ชารอนซึ่งกำลังถูกห้ามปราบกล่าวคำพูดออกมาด้วยน้ำเสียงค่อนข้างเศร้าใจ

ไซม่อนเลิกคิ้ว 'คู่งั้นรึ?'

“ให้เธอเข้ามาสิ” ดักลาสกล่าว

สายตาที่แข็งทื่อและเฉียบคมของดักลาสเริ่มสำรวจชารอน อันที่จริง ดักลาสไม่เคยเห็นผู้หญิงคนไหนปรากฏตัวเคียงข้างลูกชายขอตนมานานหลายปีแล้ว 'หรือว่าผู้หญิงคนนี้เป็นคนพิเศษของลูกชายเรา?'

ชารอนรู้สึกดีใจมากที่เธอได้รับอนุญาตให้เข้าไปในงาน เธอเผยยิ้มและเดินเข้าไปในโรงแรมพร้อมกับเชิดหน้า

“ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ผู้อำนวยการแซคคารี่” เธอทักทายดักลาสอย่างสุภาพ ทว่า ดักลาสเพียงแต่จ้องมองชารอนตั้งแต่หัวจรดเท้า นั่นทำให้เธอรู้สึกประหม่าเล็กน้อย

เธอละสายตาจากดักลาสและหันไปสังเกตเห็นว่าไซม่อนกำลังจ้องมาที่ตน หัวใจของชารอนพลันเต้นแรงอย่างรวดเร็ว แต่สุดท้ายแล้ว เธอก็หลบสายตาของไซม่อน เธอไม่กล้าสบตาเขาเลยด้วยซ้ำ

'หรือเขาจะเป็นพวกโรคจิตกันนะ?'

“ไซม่อน เธอเป็นคู่ของลูกงั้นเหรอ?” ดักลาสมองดูลูกชายอย่างสงสัย เพราะไซม่อนค่อนข้างเงียบ

ไซม่อนพลันชำเลืองมองชารอน แต่เขาไม่ได้พูดอะไรออกมาสักคำ บรรยากาศอันเงียบสงบในตอนแรกแปรเปลี่ยนเป็นตึงเครียดทันที

ชารอนพลันรู้สึกได้ว่าหัวใจของตัวเองเริ่มเต้นผิดจังหวะ เธอรู้สึกเสียวซ่าขึ้นมาทันทีที่ถูกไซม่อนจ้องมอง ชารอนเริ่มครุ่นคิดกับตัวเอง 'แล้วถ้าเขาปฏิเสธล่ะ? หรือว่าเราไม่จำเป็นต้องสนใจอะไรแล้วพุ่งพรวดเข้าไปในโรงแรมเลยดี?'

'ไม่สิ ถ้าเรารีบเข้าไป เราก็จะต้องถูกจับโยนออกมในฐานะคนที่มาเข้ามาสร้างปัญหาแน่'

'ถ้าอย่างนั้น... ทางเลือกเดียวของเราคือต้องอยู่กับไซม่อนเท่านั้น เราต้องเป็นคู่ของเขาเท่านั้น!'

ชารอนรวบรวมความกล้าและเดินเข้าไปควงแขนไซม่อนทันที เธอเผยยิ้ม “หนูชื่อชารอนคะ และหนูเป็นคู่ของลูกชายคุณท่านในค่ำคืนนี้เอง” หัวใจของชารอนเต้นแรงขึ้น เธอไม่คิดเลยว่าตัวเองจะกล้าพูดอะไรแบบนั้นใส่ดักลาส

ทันทีที่ชารอนพูดจบ เธอเงยหน้าขึ้นสบตากับดวงตาที่ดำสนิทของไซม่อน อันที่จริง เธอรู้สึกผิดไม่น้อย

ชารอนรู้สึกไม่มั่นใจ นอกจากนี้ หากท้ายที่สุดแล้วเธอถูกไซม่อนผลักไสไล่ส่ง ความอับอายจะไม่ใช่แค่สิ่งเดียวที่เธอจะได้รับ

ไซม่อนหรี่ตาลงราวกับกำลังถูกชารอนกระตุ้นต่อมความสนใจ หลังจากนั้น ชารอนก็จ้องไปยังใบหน้าของผู้หญิงคนหนึ่งที่กำลังเผยยิ้มแป้นออกมา 'เธอกำลังทำอะไรอยู่กันนะ?'

ในตอนนั้นเอง โฮเวิร์ดก็ออกมาต้อนรับผู้มาเยือน โฮเวิร์ดรีบตรงดิ่งมาทันที

“ในที่สุด คุณปู่ก็มาถึงแล้ว” โฮเวิร์ดพลันกล่าวคำพูดและมองไปยังคุณปู่และคุณลุงพร้อม ๆ กัน แต่ทว่า ทันใดนั้นเอง โฮเวิร์ดก็พลันสังเกตเห็นผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างลุงไซม่อน... เธอคือชารอน ยีนส์!

โฮเวิร์ดพลันหรี่ตาลง 'ชารอนงั้นรึ?'

โฮเวิร์ดจ้องไปยังมือของชารอนที่กำลังควงแขนลุงไซม่อนอยู่ 'เธอล่อลวงลุงของเราสำเร็จตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?'

“คุณลุงครับ เธอมาทำอะไรที่นี่กัน?” โฮเวิร์ดเหลือบมองชารอนอย่างเย็นชา

ดักลาสพูดขึ้นด้วยความสงสัย “เกิดอะไรขึ้นกัน? หลานรู้จักคู่ครองของลุงไซม่อนด้วยงั้นรึ?”

"คู่ครอง?" โฮเวิร์ดพูดขึ้น 'ทำไมลุงถึงยอมรับผู้หญิงคนนี้เป็นคู่ครองด้วยล่ะ?'

'ชารอน! ผู้หญิงไร้ยางอายคนนี้! เธอต้องกำลังหลอกลุงของเราอยู่แน่!'

“สวัสดีค่ะคุณโฮเวิร์ด พอดีฉันได้ยินมาว่างานเลี้ยงคืนนี้เป็นการเฉลิมฉลองวันครบรอบแต่งงานของคุณ ฉันเลยมาแสดงความยินดีกับคุณด้วยน่ะค่ะ” ชารอนเผยยิ้มซึ่งแฝงไปด้วยดวงตาเป็นประกายสุดเย็นชา

ทันใดนั้น ชารอนจำคำพูดของคุณหมอคอลลินส์ได้ขึ้นใจ 'คุณโฮเวิร์ดเป็นคนสั่งให้หมอหยุดรักษาพ่อคุณ...!'

ชารอนจับแขนไซม่อนเอาไว้แน่นโดยไม่รู้ตัว เธอแทบจะไม่สามารถระงับความโกรธเคืองที่อยู่ภายในดวงตาได้อีกต่อไปแล้ว

ไซม่อนสัมผัสได้ถึงบางอย่างในตัวชารอน เขาก้มลงมองและสังเกตเห็นใบหน้าที่โกรธจัดของเธอ ไซม่อนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกสงสัยในเรื่องนี้ 'ทำไมเราถึงคิดว่าเธอไม่ได้เกลียดแค่หลานชายของเรานะ?'

“อ่า... ขอบคุณมากครับ!” โฮเวิร์ดกัดฟันพูด

“พวกเราเข้าไปข้างในตอนนี้เลยดีไหมคะ?” ชารอนเรียกสติกลับมาอย่างรวดเร็ว เธอเผยยิ้มและยังคงยืนข้างไซม่อน พร้อมกับส่งสายตาให้กับโฮเวิร์ด

โฮเวิร์ดกำหมัดแน่น 'เราจะปล่อยให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นในโอกาสแบบนี้ไม่ได้! โดยเฉพาะต่อหน้าคุณปู่'

โฮเวิร์ดพลันระงับความโกรธและหลบสายตาของชารอน เขาหมุนตัวไปรอบ ๆ และกล่าวคำพูดกับดักลาส "คุณปู่ครับ เดี๋ยวผมพาเข้าไปข้างในเองครับ"

ชารอนถอนหายใจด้วยความโล่งอกออกมาทันทีที่เห็นทั้งคู่เดินเข้าไปในโรงแรม โชคดีที่ดักลาสไม่สงสัยอะไรในตัวเธอเลย

ถึงกระนั้น ไซม่อนก็ยังไม่หยุดจ้องมองชารอนเลย ทันทีที่เห็นเช่นนั้น ชารอนจึงฝืนยิ้มต่อไป “ท่านประธานแซคคารี่คะ พวกเราจะไม่เข้าไปหรือยังไงกัน?”

ไซม่อนหรี่ตาและขยับหน้าเข้าไปใกล้กับหูของชารอน ไซม่อนถามเธอด้วยน้ำเสียงทุ้มลึก “เธอกำลังวางแผนที่จะทำอะไรอยู่น่ะ?”

ในเมื่อทุกสิ่งอย่างมาถึงจุดนี้ ชารอนจึงไม่สามารถถอยกลับได้อีกแล้ว เธอทำได้เพียงแค่เดิมพันกับสถานการณ์ตรงหน้าเท่านั้น ทันใดนั้น ชารอนก็กระพริบตาและมองไปยังไซม่อน "ฉันขอพูดตามตรงเลยนะคะ ฉันเป็นแฟนเก่าของหลานชายคุณค่ะ และวันนี้ฉันมาที่นี่เพื่อแสดงความยินดีให้กับเขาด้วยความจริงใจเท่านั้น”

ทันใดนั้น ไซม่อนก็จ้องเขม็งมาที่ชารอน เธอรู้สึกราวกับหัวใจกำลังถูกบีบรัด 'เขาคงไม่เชื่อที่เราพูดออกไปหรอกมั้ง'

ระหว่างที่ชารอนคิดว่าไซม่อนกำลังจะเรียกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยให้ลากมาเธอออกไป ในวินาทีต่อมา ไซม่อนก็พลันเอื้อมมือมาจับที่คางของชารอน หลังจากนั้น ทั้งสองก็พลันสบตากันราวกับไซม่อนสามารถมองลึกเข้าไปในจิตใจของชารอนได้

“แค่นั้นเหรอ?” ไซม่อนเม้มริมฝีปากด้วยความทะเล้น

ในเสี้ยววินาทีนั้น ชารอนคิดว่าไซม่อนต้องจับพิรุธได้แน่ แต่ทว่า โชคดีที่ชารอนยังสามารถควบคุมตัวเองได้อยู่

ชารอนระงับความรู้สึกผิดในตัวและเผยยิ้มให้กับไซม่อน "ก็มีแค่นั้นแหละค่ะ"

ไซม่อนจ้องมองมาที่ชารอนและตอบกลับอย่างไม่ได้รีบเร่งอะไรนัก “ถ้าอย่างนั้น ผมก็หวังว่าคุณจะเป็นคู่ที่ดีที่สุดของผมในคืนนี้นะ”

“แน่นอนค่ะ” ชารอนตอบกลับทันที

ดวงตาของไซม่อนเริ่มเปล่งประกายด้วยความรู้สึกตื่นเต้น ไซม่อนรู้ว่าเธอกำลังโกหก แต่เขาเองก็อยากรู้ไม่น้อยว่าเธอกำลังวางแผนอะไรอยู่กันแน่

ด้วยเหตุนั้น ไซม่อนจึงอนุญาตให้เธอจับมือควงแขน ไม่นานนัก ทั้งสองก็เดินเข้าไปในโรงแรม

ชารอนถอนหายใจอย่างโล่งอก 'ไม่ว่าเขาจะคิดอะไร อย่างน้อย เราก็เข้ามาได้แล้ว'

ห้องจัดเลี้ยงถูกตกแต่งอย่างหรูหรา แขกผู้ชนชั้นสูงหลายคนต่างมาร่วมแสดงความยินดีกับทั้งสอง

“ช้าลงหน่อยสิ พ่อ” ฟิโอน่า ไลโอเนลพลันกล่าวคำพูดกับดักลาสในระหว่างที่เธอเดินตรงเข้ามา

หลังจากนั้น เธอก็มองไปยังลูกชาย "โฮเวิร์ด ลูกควรไปดูแซลลี่สักหน่อยนะ ตอนนี้เธอกำลังตั้งท้อง เธอต้องการใครสักคนคอยอยู่เคียงข้างแหละ"

"คุณปู่คะ" แซลลี่ปรากฏตัวขึ้น เธอสวมชุดที่เต็มไปด้วยสง่าราศีซึ่งเปล่งรัศมีของขุนนางชนชั้นสูงออกมา

“คุณลุงก็มาด้วยเหรอคะ?” แซลลี่สังเกตเห็นชายหนุ่มรูปงามเดินตามมาจากด้านหลัง

แต่ทว่า ทันทีที่แซลลี่เห็นผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างไซม่อน อยยิ้มบนใบหน้าของเธอก็จางลงในทันที 'นั่นมัน...ชารอน ยีนส์งั้นเหรอ?!'

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด