ตอนที่แล้ว375 - หนึ่งแสนแปดหมื่นกระบี่
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไป377 - มังกรประจัญบาน

376 - ปราบปรามเผิงสวรรค์


กำลังโหลดไฟล์

ราชาเผิงน้อยปีกทองไม่คาดคิดมาก่อนว่าอาวุธวิเศษของเผ่าพันธุ์เขาจะถูกทำลายลงด้วยเปลวไฟสีดำแปลกๆชนิดนี้ มันทำให้เขาไม่มีโอกาสเตรียมตัวเตรียมใจอยู่บ้าง

"หากเย่ฟ่านไปถึงอาณาจักรลึกลับที่สี่ บางทีคงไม่มีผู้ใดในรุ่นเดียวกันที่สามารถต่อสู้กับเขาได้แล้ว”ตู้เฟยกล่าว

"ครืน!"

ทันใดนั้นกลิ่นอายสังหารที่ทรงพลังอย่างยิ่งก็ปรากฏขึ้นในสวรรค์และและปฐพี มันทำให้ร่างกายและจิตวิญญาณของผู้บ่มเพาะทุกคนที่อยู่ที่นี่สั่นสะท้านด้วยแรงกดดัน

"นี่คือ?" ทุกคนตกตะลึง

ในมือของราชาเผิงน้อยปีกทองมีอาวุธสีดำขนาดใหญ่เล่มหนึ่งมันปลดปล่อยกลิ่นอายที่ชั่วร้ายราวกับหลุดออกมาจากขุมนรก

“ง้าวราชันย์รกร้าง!”

หลายคนหน้าเปลี่ยนสี ผู้ฝึกตนเผาพันธุ์อสูรที่อ่อนแอถึงกับต้องคุกเข่าลงกับพื้นด้วยความกลัว

อาวุธชิ้นนี้ทำจากโลหะสีดำและดูเหมือนจะมีจิตวิญญาณเป็นของตัวเอง

เพียงแค่กลิ่นอายที่ปลดปล่อยออกมาของมันก็สามารถบีบคั้นวิญญาณของผู้ฝึกฝนอาณาจักรตำหนักเต๋าระดับต่ำให้แหลกละเอียดได้แล้ว!

"มันคือง้าวราชันย์รกร้างจริงๆ มันคืออาวุธอสูรของราชาเผิงสวรรค์!"

"ใช่ มันคือง้าวราชันย์รกร้างจริงๆ ไม่รู้ว่าตั้งแต่มันถูกสร้างขึ้นมาอาวุธชิ้นนี้ได้สังหารสิ่งมีชีวิตไปมากมายแค่ไหนแล้ว!"

“ราชาเผิงน้อยปีกทองเจ้าคิดจะโกงอย่างนั้นหรือ เจ้ากำลังถืออาวุธของจักรพรรดิอสูรผู้ยิ่งใหญ่ เจ้าไร้ยางอายเกินไปแล้ว!” ตู้เฟยโกรธเกรี้ยวจนดวงตาแดงก่ำ

“อย่ากังวล วิญญาณของมันถูกผนึกไว้แล้ว!” ราชาเผิงน้อยปีกทองตอบอย่างหน้าด้านๆ

ง้าวราชันย์รกร้างเป็นอาวุธอสูรชิ้นแรกของจักรพรรดิอสูรผู้ยิ่งใหญ่ แม้ว่าจะเทียบไม่ได้กับอาวุธเต๋าสุดขั้วที่เขาสร้างขึ้นมาในภายหลัง แต่เขาก็ใช้อาวุธชิ้นนี้มาอย่างยาวนานหลายพันปี

“มันถูกผนึกไว้แล้วจริงๆ ราชาเผิงสวรรค์จะไม่ยอมให้เขาใช้อาวุธอสูรชิ้นนี้ก่อนที่เขาจะเป็นผู้สูงสุด ไม่เช่นนั้นเขาจะชักนำความตายมาหาตัวเอง” เอี๋ยนหรูหยูพยักหน้า

ง้าวราชันย์รกร้างไม่มีใครรู้ว่ามันน่ากลัวแค่ไหน มีข่าวลือว่ามันมีน้ำหนักเทียบเท่าภูเขาสวรรค์ ต่อให้เป็นผู้ฝึกฝนอาณาจักรลึกลับที่สี่ก็ยากที่จะยกมือขึ้น

ในโลกนี้คงมีเพียงราชาเผิงน้อยปีกทองและร่างเซียนโบราณอย่างเย่ฟ่านเท่านั้นที่สามารถยกมันขึ้นด้วยพละกำลังของผู้ฝึกฝนอาณาจักรลึกลับที่สอง

ราชาเผิงน้อยปีกทองถือง้าวราชันย์รกร้างยืนอยู่กับที่ด้วยสีหน้าเรียบเฉย ข้างหลังเขากระบี่หนึ่งแสนแปดหมื่นเล่มถูกสร้างขึ้นมาอีกครั้งอย่างรวดเร็ว

"ปัง!"

เย่ฟ่านไม่คิดจะเปิดโอกาสให้ฝ่ายตรงข้ามสามารถสร้างกระบี่ขึ้นมาอีกครั้ง

เตาเทพอัคคีที่อยู่เหนือศีรษะของเขาพลิกคว่ำลงและเปลวไฟทั้งหมดก็ไหลทะลักเข้าหากระบี่หนึ่งแสนแปดหมื่นเล่มที่กำลังถูกสร้างขึ้น

ในขณะเดียวกันหม้อศักดิ์สิทธิ์ของเขาก็ถูกยกขึ้นมาปะทะกับง้าวราชันย์รกร้างของราชาเผิงน้อยปีกทองในทันที

ในหม้อวิเศษมีเส้นสีดำและสีเหลืองห้อยลงมาปกป้องร่างกายของเขาอย่างแน่นหนา ต่อให้ราชาเผิงน้อยปีกทองแข็งแกร่งมากกว่านี้ก็ยากที่จะทำอันตรายเขาได้ในเวลาอันสั้น

ราชาเผิงน้อยปีกทองเต็มไปด้วยความดุร้าย ง้าวสีดำในมือของเขาฟาดฟันเข้าหาเย่ฟ่านหลายสิบครั้งในเสี้ยวลมหายใจ

"ปัง ปัง…!"

ง้าวราชันย์รกร้างมีพลังอันน่ากลัวอย่างยิ่ง ทุกครั้งที่มันปะทะกับปราณปฐพีต้นกำเนิดของเย่ฟ่าน ใบหน้าของผู้ฝึกฝนเผ่าพันธุ์อสูรที่กำลังชมการต่อสู้ก็บิดเบี้ยวไปด้วยความเจ็บปวดจากแรงปะทะที่กระจัดกระจายออกมา

ราชาเผิงน้อยปีกทองลงมืออย่างแข็งขัน เส้นผมสีทองของเขาร่ายรำอย่างบ้าคลั่ง ดวงตาของเขาเย็นชาในขณะที่อัดพลังศักดิ์สิทธิ์เข้าไปในง้าวเพื่อจะตัดร่างกายของเย่ฟ่านให้ขาดเป็นสองส่วน

เย่ฟ่านมีสีหน้าเรียบเฉยไม่ได้โจมตีตอบโต้ราชาเผิงน้อยปีกทองแม้แต่ครั้งเดียว ที่เขากำลังทำอยู่ตอนนี้คือพยายามปกป้องร่างกายของตัวเองไม่ให้ได้รับบาดเจ็บเท่านั้น

เขาเชื่อว่าด้วยน้ำหนักอันมากมายมหาศาลของง้าวราชันย์รกร้าง สุดท้ายมันจะเผาผลาญพลังศักดิ์สิทธิ์ของราชาเผิงน้อยปีกทองจนหมดไปเอง!

"บูม บูม"

ง้าวราชันย์รกร้างนั้นหนักเกินไปจริงๆ เมื่อมันพุ่งไปข้างหน้าแม้แต่ความว่างเปล่าก็ยังบิดเบี้ยวไปด้วยแสงสีดำ แต่หลังจากโจมตีซ้ำแล้วซ้ำเล่าใบหน้าของราชาเผิงน้อยปีกทองก็บิดเบี้ยวมากขึ้นเรื่อยๆ

ในตอนนี้เองที่เย่ฟ่านได้เริ่มขยับตัว ปราณปฐพีต้นกำเนิดที่อยู่ด้านหน้าของเขาไม่ได้ปะทะกับง้าวสีดำแล้ว เพราะตอนนี้หม้อสีดำของเย่ฟ่านกำลังปะทะกับง้าวราชันย์รกร้างตรงๆโดยไม่หลบเลี่ยง

“แดง!”

เสียงที่ดังกึกก้องนี้ทำให้ผู้บ่มเพาะพันธุ์อสูรซึ่งกำลังชมการต่อสู้อยู่ต้องอุดหูด้วยความเจ็บปวด

เย่ฟ่านอาศัยแรงปะทะเคลื่อนตัวไปด้านข้างและหลีกเลี่ยงคมมีดได้อย่างเฉียดฉิว

“ปัง!”

กำปั้นสีทองของเย่ฟ่านกระแทกหน้าอกของราชาเผิงน้อยปีกทองเต็มๆส่งผลให้ราชาเผิงน้อยปีกทองกระเด็นตกลงไปในบ่อน้ำที่อยู่ด้านข้างสนามรบในทันที

"ปัง ปัง…"

เย่ฟ่านไม่ได้ตามราชาเผิงน้อยปีกทองลงไปในน้ำ แต่กำปั้นสีทองของเขากระแทกนำออกไปหลายสิบครั้ง

ทันใดนั้นรัศมีอาฆาตไร้ขอบเขตก็เหมือนคลื่นซัดเข้าหาฝั่ง นี่คือความอาฆาตแค้นอย่างถึงที่สุดของราชาเผิงน้อยปีกทอง

เย่ฟ่านมีความระมัดระวังอยู่เสมอ เมื่อเขาสัมผัสได้ถึงความผิดปกติหม้อวิเศษที่ลอยอยู่ด้านหน้าของเขาก็ปลดปล่อยปราณปฐพีต้นกำเนิดออกมาป้องกันอยู่ด้านหน้าของเย่ฟ่านอย่างรวดเร็ว

“ปัง!”

ราชาเผิงน้อยปีกทองบินขึ้นมาจากน้ำพร้อมกับง้าวใหญ่ในมือดวงตาของเขาแดงก่ำในขณะที่กวาดง้าวเข้าหาเย่ฟ่านอย่างสุดกำลัง

“แดง!”

นี่เป็นการปะทะกันที่รุนแรงมากที่สุดของง้าวราชันย์รกร้างกับหม้อวิเศษของเย่ฟ่าน คลื่นเสียงอันบ้าคลั่งซัดสาดออกไปทั้งสิบทิศ

“พัฟ”

ในระยะไกลอสูรน้อยหลายคนกระอักเลือดออกมาคำใหญ่ และผู้คนจำนวนมากก็ล้มลงกับพื้น แรงสั่นสะเทือนจากการปะทะกันครั้งนี้ทำให้พวกเขาได้รับบาดเจ็บสาหัสอย่างคาดไม่ถึง

โฮก!

ราชาเผิงน้อยปีกทองคำรามยาว ง้าวสีดำในมือของเขากวาดลงมาอีกครั้งโดยต้องการที่จะผ่าหม้อวิเศษของเย่ฟ่านให้ขาดออกจากกัน

"ติง" "แดง"...

ทั้งสองมือของเขาจับง้าวร้างอันยิ่งใหญ่และฟันหม้อวิเศษด้วยพลังปราณอสูรท่วมท้น!

ราชาเผิงน้อยปีกทองนั้นคุ้มคลั่งไร้สติอย่างสมบูรณ์แล้ว เขาเผาผลาญพลังศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ในร่างกายของตัวเองโดยไม่คิดจะเก็บไว้ปกป้องแม้แต่น้อย!

ทุกคนที่เฝ้าดูต่างก็ตกตะลึง การจู่โจมแบบนี้ไม่เหมือนการต่อสู้ของยอดฝีมือเลย นี่เป็นเหมือนอันธพาลที่บ้าคลั่งสองคนกำลังต่อสู้กัน เพียงแต่ว่าพวกเขาเป็นอันธพาลที่ทรงพลังจนน่าเหลือเชื่อเท่านั้นเอง

“ความดุร้ายระดับนี้ข้าไม่เคยเห็นมาก่อนในชีวิต” ซิงยี่ถอนหายใจด้วยความชื่นชม

“ปราณปฐพีต้นกำเนิดต้องเป็นของข้า วันนี้ข้าจะใช้เลือดของเจ้ามาสังเวยเส้นทางแห่งการเป็นจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่!” ราชาเผิงน้อยปีกทองดวงตาแดงก่ำเต็มไปด้วยเจตนาฆ่าอันดุร้าย

ง้าวราชันย์รกร้างถูกฟาดความลงมาอย่างต่อเนื่องจนเย่ฟ่านเริ่มรับมือไม่ได้ สาเหตุหลักมาจากกระบี่ใหญ่หนึ่งแสนแปดหมื่นเล่มที่คอยก่อกวนเขาอยู่ตลอดเวลา!

"เจ้าคิดว่าเจ้าจะฆ่าข้าได้จริงหรือ!" เย่ฟ่านถูกกดดันอย่างต่อเนื่องจนเริ่มบ้าคลั่งขึ้นมาเช่นกัน

"เรื่องนี้ยังต้องสงสัย?" ราชาเผิงน้อยปีกทองเย้ยหยัน

"เป็นเขาเองที่ต้องการฆ่าข้า แม้ว่าข้าจะอดกลั้นอย่างถึงที่สุดแล้ว แต่ข้าจำเป็นต้องรักษาชีวิตของตัวเองเช่นกัน!" เย่ฟ่านตะโกนเข้าหาฝูงชน

"ปัง!"

ในขณะที่ง้าวสีดำขนาดใหญ่กำลังจะปะทะกับหม้อศักดิ์สิทธิ์ของเย่ฟ่าน ทันใดนั้นดอกบัวสีฟ้าที่ไม่ทราบว่าปรากฏขึ้นมาจากที่ใดก็ขวางอยู่ด้านหน้าของหม้อศักดิ์สิทธิ์

“อวตารของร่างศักดิ์สิทธิ์ เจ้าก็มีมันด้วยหรือ?!”

ราชาเผิงน้อยปีกทองมีใบหน้าซีดเผือดด้วยความตกตะลึงอย่างถึงที่สุด เพราะตอนนี้หมอวิเศษของเย่ฟ่านได้หลบเลี่ยงการปะทะกับคมง้าวและกำลังพุ่งเข้ามากระแทกหน้าอกของเขาเต็มๆ!

“ปัง!”

หน้าอกของราชาเผิงน้อยปีกทองยุบลงไปโดยที่ทุกคนในสนามรบสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน!

“พัพ!”

ราชาเผิงน้อยปีกทองกระอักเลือดออกมาคำใหญ่และร่างกายของเขาก็กระเด็นกลับหลังไปไกลกว่าสิบลี้

“บูม บูม…!”

เย่ฟ่านคว้าหม้อขนาดใหญ่ไล่ตามไปก่อนจะทุบเข้าใส่อกของราชาเผิงน้อยปีกทองอย่างดุเดือด

“บูม!”

ราชาเผิงน้อยปีกทองพ่นเลือดออกมาราวกับน้ำพุ ในขณะที่เขาพยายามลุกขึ้น หม้อขนาดใหญ่ที่อัดแน่นไปด้วยปราณปฐพีต้นกำเนิดอันมากมายมหาศาลก็ทุบลงมาหลายสิบครั้งจนง้าวราชันย์รกร้างหลุดออกจากมือของเขาไปแล้ว!

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด