ตอนที่แล้วตอนที่ 17: ฉันจะตามจองล้างจองผลาญคุณ จนกว่าจะสำนึกถึงเรื่องที่ตัวเองก่อ!
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 19: รวยเกินกว่าจะเป็นคน!

ตอนที่ 18: ยิ่งเธอกลัว มันยิ่งเกิดขึ้น


อากาศช่วงกลางฤดูร้อนนี่ร้อนมากจริงๆ

หลังจบงานมู่ฮวนก็แทบจะเป็นลมแดด เธอแทบรอไม่ไหวที่จะกลับไปบ้านของหลี่เหมิง เธอแวะเข้าห้องน้ำสาธารณะและล้างเครื่องสำอาง วิกผม และถอดท้องปลอมที่ติดอยู่กับเสื้อผ้าของเธอออก เมื่อเธอเก็บของเข้ากระเป๋าเสร็จสับ ทั้งสองก็พร้อมที่จะออกเดินทางกลับ ทันใดนั้นหลี่เหมิงก็สังเกตเห็นร้านไอศกรีมที่อยู่ฝั่งตรงข้ามของถนน

“ไอศกรีมร้านนั้นอร่อยมาก! เดี๋ยวฉันไปซื้อแปบ!”

“ของฉันสองอัน!” มู่ฮวนที่เพิ่งดื่มน้ำเย็นในขวดไป แต่เธอก็ยังไม่รู้สึกเย็นขึ้นเลย

หลังจากที่หลี่เหมิงไปซื้อไอศกรีม มู่ฮวนที่กำลังยืนรออยู่ที่เดิมและพยุงตัวเองโดยหวังว่าจะทำให้ตัวเองเย็นลง

เพื่อจะได้ไม่เผยให้เห็นท้องปลอมๆของเธอ เธอจึงสวมชุดคลุมสำหรับคนท้อง ที่ทั้งหลวม ทั้งหนา และยาวเอามากๆ ซึ่งตอนนี้มันก็ทำให้เธอรู้สึกร้อนเอามากๆเช่นกัน

"คุณมาทำอะไรที่นี่?" จู่ๆก็มีเสียงพูดดังขึ้นเหนือหัวของเธอ

มู่ฮวนกำลังจะตอบไอ้คนถามไปว่า “แล้วมันกงการอะไรของคุณ?” แต่จู่ๆ เธอก็นึกถึงบางสิ่งบางอย่าง และการเคลื่อนไหวของเธอก็แข็งกระด้างในทันที เธอค่อยๆ เงยหัวขึ้น สะดุดถอยหลังสองสามก้าวด้วยความตกใจเมื่อเห็นใบหน้าที่คมเข้มนั้น

เปาจุนเยี่ยน : “  ̿   ̲   ̿  !!!”

เมื่อเห็นปฏิกิริยาของภรรยาตัวน้อยที่มีต่อเขา เขาก็รู้สึกราวกับว่าตัวเองเป็นมาร

พอเธอนึกขึ้นได้ว่าปฏิกิริยาของเธอเป็นปัญหา มู่ฮวนก็รีบบังคับความตื่นตกใจให้กลับเข้าไปตกใจในใจของเธอและพยายามอย่างเต็มที่ที่จะทำตัวให้เป็นปกติที่สุดเพื่อแก้ตัวทันที

“ที่รัก....คุณมาทำอะไรที่นี่? วันนี้ไม่มีงานเหรอคะ?”

บ้าเอ๊ย! เธอไม่อยากจะตอบกลับเขาด้วยวิธีนี้จริงๆน่ะ แต่หลังจากที่พลั้งปากไปแบบนั้นเมื่อกี้นี้แล้ว  จู่ๆเขาก็มาประจันตัวต่อหน้าเธอ จนทำให้เธอรู้สึกผิด!

“ผมมาตรวจงานที่สาขาย่อย”

“สำนักงานสาขาของคุณอยู่แถวนี้หรอคะ”

“ใช่”

มู่ฮวน: “˃  ̲  ˂ ̎ ̎ ̎

เธอไม่รู้จะพูดอะไรอีกเพื่อให้บทสนทนาดำเนินต่อไป

หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง เปา จุนเยี่ยนก็กลับมาที่คำถามแรกของเขา

“คุณมาทำอะไรที่นี่?”

“ฉัน... ฉัน... ฉันกำลังจะไปช้อปปิ้ง! ฉันมาซื้อของอยู่แถวๆ นี้นะคะ!”

“คนเดียว...?”

หลี่เหมิงที่กำลังกลับมาพร้อมกับไอศกรีมสามรสในตอนนั้น พอธอเห็นเปา จุนเยี่ยนเข้า เธอก็ถึงกับต้องตกตะลึงและรีบก้มหัวลงพร้อมกับรีบเดินจากไปราวกับว่าเธอจำพวกเขาไม่ได้ พอเห็นว่าหลี่เหมิงเดินหนีไปแล้ว มู่ฮวนก็ก้มหน้ารับชะตากรรมพร้อมกับพูด

“ใช่ค่ะ”

เปา จุนเยี่ยนมองไปที่มู่ฮวนที่กำลังก้มหัวอยู่ ทันใดนั้นเขาก็สังเกตุเห็นสภาพเสื้อผ้าที่เธอกำลังสวมอยู่นั้นดูคุ้นตาเอามากๆ ดูสไตล์และแบรนด์คล้ายกับที่ผู้หญิงท้องคนก่อนหน้าสวมอยู่เลย ทั้งเก่าและราคาถูก จากนั้นเขาก็นึกขึ้นได้ว่าในตู้เสื้อผ้าที่บ้านของพวกเขาส่วนใหญ่เต็มไปด้วยเสื้อผ้าของเขาคนเดียวซึ่งปกติแล้วเขาไม่ค่อยเห็นเสื้อผ้าของเธอมากเท่าไหร่นัก เขาเริ่มขมวดคิ้วไปอย่างนั้น

มู่ฮวนเริ่มสัมผัสได้ถึงรัศมีดำมืดรอบตัวเขาและกลัวที่จะเงยหน้าขึ้น เขาคงจะจำเรื่องนั้นไม่ได้หรอกใช่ไหม แต่ด้วยสภาพที่เธอเป็นอยู่ตอนนี้ เขาไม่น่าจะรู้สึกผิดปกติอะไรหรอกมั้ง!

มู่ฮวนเป็นคนที่รับแรงกดดันได้ไม่ดีเท่าไหร่เวลาอยู่ต่อหน้าเขา พอเธอรวบรวมความกล้าได้และกำลังจะถามเขาว่า ‘คุณเป็นอะไรหรือเปล่าค่ะ’ เปา จุนเยี่ยนก็พูดขึ้น

“ไปกัน” เปา จุนเยี่ยนพูด

“ห่ะ?” มู่ฮวนมึนงงกับสิ่งที่เขาพูด

“คุณบอกว่าคุณกำลังซ๊อปปิ้งอยู่ไม่ใช่เหรอ?”

"โอ๊ะ! อ๋อ! ช๊อปปิ้ง... ฉันกำลังจะออกไปซื้อของแล้ว...” พอมู่ฮวนกำลังจะเดินหนีราวกับได้ถูกปลดปล่อยจากภาระอันใหญ่หลวง เธอก็ต้องชะงักลงทันที่เมื่อเปา จุนเยี่ยน ดึงมือของเธอไว้เสียก่อน

หัวใจของมู่ฮวนเริ่มเต้นดังจนคนข้างนอกแทบจะได้ยินอยู่แล้วมั้ง

"ที่รัก...."

เขาจับเธอไว้ทำไม! เขาไม่ได้บอกให้เธอไปซื้อของได้ไม่ใช่เหรอ!

“ไปด้วยกัน”

ก่อนแต่งงาน พวกเขาเคยพบกันเพียงครั้งเดียวในระหว่างงานจับคู่ หลังจากแต่งงานแล้ว พวกเขาจะพบกันก็เฉพาะแค่ตอนกลางคืนและไม่ค่อยได้มีปฏิกิริยาต่อกันในที่สาธารณะสักเท่าไหร่ ไม่แปลกใจเลยที่เธอจะตกใจมากที่เห็นเขาขนาดนี้

เปา จุนเยี่ยนเกลียดความจริงที่ว่าภรรยาตัวน้อยของเขากลัวเขาเอามากๆ ดังนั้นเขาจึงคิดว่านี่คงถึงเวลาที่พวกเขาต้องสร้างความสัมพันธ์ของพวกเขาเสียใหม่แล้ว

“เอ่อออ?” มู่ฮวนตะลึงงันอีกครั้ง

เขาหมายความว่าไง? เขาอยากจะไปช้อปปิ้งกับเธอหรอ?

ชิบ***! คำพูดของเขา ขอละอย่าหมายถึงอันหลังนะ!

“บ่ายนี้ ผมไม่มีอะไรสำคัญที่ต้องทำพอดี”

มู่ฮวน: “.....!”

ยิ่งเธอกลัวบางสิ่งเกิดขึ้น สิ่งนั้นมันก็ยิ่งจะเกิดขึ้น!

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด