EP 723 งานสังสรรค์สุดระทึก!

EP 723 งานสังสรรค์สุดระทึก!

By loop

ในช่วงกลางดึก

ดวงดาวส่องแสงและดวงจันทร์สะท้อนผ่านหน้าต่างเข้ามา

งานเลี้ยงของครอบครัวเกิงยังคงดำเนินต่อไป แก้วไวน์พร้อมแก้วเบียร์วางอยู่ด้านล่างโต๊ะต่อมามีเหล้ามาเสริฟ์เป็นเหล้ายี่ห้อหวู่เหลียงเย่

“ซูบิน นานๆครั้งครอบครัวของเราจะได้เลี้ยงกันอย่างงี้”

“มาเถอะ ปาร์ตี้ให้มันสุดเหวี่ยงไปเลย ดื่มเยอะๆวันนี้”

“คุณลุง คุณป้าครับ ผมแทบจะดื่มไม่ไหวแล้ว”

“ไม่ต้องถ่อมตัว ฉันได้ยินจากลูกชายของฉันว่าคุณเองดื่มเก่งเอามากๆ”

“โอ้ วันนี้ถือว่าโชคดีมากที่ได้โอกาสได้ดื่มกับคุณ”

“อันที่จริงวันนี้ผมดื่มไม่ไหวแล้ว แต่ถ้าวันนี้คุณป้าดูมีความสุข ผมเองก็จะไม่เสียมารยาท เกิงเซียง โยฮวา เรามาดื่มด้วยกันเถอะ”

"แม่อย่าดื่มเยอะนะ"

“ดื่มไปเถอะ ไม่มีอะไรหรอก”

อาหารเย็นในวันนี้อร่อยมาก ไม่ใช่เพราะอาหารในจานรสชาติดี แต่มันหมายถึงบรรยายกาศที่หาได้ยากเช่นนี้

แน่นอนว่าดงซูบินได้ช่วยครอบครัวเกิงไว้มากมาย และดูเหมือนในวันนี้จะเป็นวันที่เหมาะในการสานสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน วันนี้ครอบครัวเกิงนั้นสุภาพกับดงซูบินเอามากๆ การตอนรับในฐานะดงซูบินเป็นแขกชั่งแตกต่างจากครั้งแรกที่พวกเขาได้พบกัน  ทั้งสองฝั่งพูดจากกันอย่างสนุกสนานและเต็มไปด้วยความสุภาพ เลยทำให้ครั้งนี้กลายเป็นความสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้นมากกว่าเหตุการก่อนหน้านี้ทุกอย่างดูดีขึ้น  ไม่เพียงแค่นั้น แต่การได้ดื่มไวน์นี้ดูเหมือนจะทำให้ทุกอย่างราบรื่นไปอีก จากเด็กเหลือขอในวันนั้นกลับกลายเป็นคนที่ดูสนิทสนม จากความสัมพันธ์ที่เกลียดชังกัน ถูกสระสางระหว่างอาหารค่ำ หลายคนคุยกันอย่างเปิดเผย

เกิงเซียงเมานิดหน่อยและดื่มอวยพรให้ดงซูบิน: "ผู้อำนวยการซูบิน ผมต้องขอโทษคุณจริงผมทำแต่เรื่องร้ายๆกับคุณมาก่อน  ผมเองอยากจะไถ่โทษกับสิ่งที่ทำไป"

ดงซูบินพยายามโบกมือ "อย่าพูดอย่างนั้น สิ่งเก่า ๆ ก็ปล่อยให้มันทิ้งไป"

เกิงเซียง ยิ้มและพูดว่า: "ผมเองอยากจะขอบคุณและจะขอเรียกคุณว่าพี่ใหญ่เพื่อเป็นการแสดงถึงการขอบคุณในครั้งนี้"

“คุณแก่กว่าฉันอีก ไม่จำเป็นต้องเรียกว่าพี่ใหญ่หรอก เรียก ซูบินก็พอ”

"ตกลง." เกิงเซียงเองดูมีความสุขมาๆ "อย่างงั้นเรามาฉลองให้กับซูบินกันเถอะ!"

"ไชโย!" โอ้ พวกเขาดื่มอีกสองแก้ว

ดูเหมือนแม่ของเกิงเซียงจะดื่มไวน์ไปหนึ่งแก้ว แต่เห็นได้ชัดว่าเธอนั้นเมาง่ายมากๆ และร่างกายก็สั่นเล็กน้อย แต่เธอก็ยังมีสติอยู่ก่อนที่จะถามว่า "ซูบิน คุณแต่งงานหรือยัง"

ดงซูบินเหลือบมองเธอ "ยังเลยครับ"

“แล้วคุณมีแผนว่ายังไงบ้าง”

“ราวๆสิ้นปีหรือปีหน้าผมก็จะแต่งงานกัน” ดงซูบินพูดตามความจริง ไม่จำเป็นต้องปิดปบังอะไรทั่งสิ้น เขาพยายามสร้างความชัดเจนให้กับเกิงโยฮวา

ดูเหมือนแม่ของเกิงเซียงจะพยักหน้า “ขอให้คุณพบกับครอบครัวที่อบอุ่น” แม่ของเกิงเซียงนั้นเธอพยายามอบรมลูกชายของเธอ “เกิงเซียงหัดเตรียมความพร้อมไว้ส่ะบ้างอย่าให้ฉันกับพ่อเตือนฉันเลย อายุของลูก็ไม่ใช่น้อยๆแล้ว แม่ไม่เข้าใจเลยว่าทำไมลูกถึงไม่เลือกปิงปิงไปแลย เกิดอะไรขึ้นกับทั้งคู่ หรือว่าเกี่ยวกับค่าสินสอด ถ้าอย่างงั้นลูกนัดหมายกับปิงปิง พ่อแม่ของเธอออกมา และเราจะไปสู่ขอให้”

เกิงเซียง รู้สึกปวดหัวเมื่อได้ยิน “แม่ครับ เดี๋ยวผมพูดเรื่องนี้ทีหลัง”

แม้ว่าพ่อของเกิงเซียงจะดื่มเยอะเหมือนกัน แต่สติของเขายังคงสงบนิ่ง และเขาจ้องไปที่ภรรยาของเขา พยายามสื่อสารว่าแขกอย่างดงซูบินยังอยู่  เธอไม่ควรพูดเรื่องนั้นออกมา

แต่ดูเหมือนเธอจะไม่สนใจเท่าไร “อันที่จริงควรรีบจัดการได้แล้ว”

“อืมเอาไว้เราค่อยคุยเรื่องนี้กันครับแม่” เกิงเซียงพยายามพูดปัดไป.

เกิงโยฮวาเองก็กำลังดูทีวีอยู่ฝั่งตรงข้ามโต๊ะ และเธอเองดูเหมือนจะไม่ได้อยู่ในวงสนทนาด้วยซ้ำ เพราะนิสัยส่วนตัวของ เธอไม่ใช่คนที่ชอบพูด อย่างน้อย ดงซูบินก็ไม่เคยเห็นนายกเทศมนตรีโยฮวา พูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่พ่อแม่นั้นสั้น

เมื่อแม่ของเกิงเซียงถอนหายใจ ก่อนที่เธอจะเดินเซลงไปข้างๆเกิงโยฮวา “โยฮวาทำไมไม่มาร่วมวงสนทนาด้วยกันล่ะ ! ลูกเองก็อายุตั้งสามสิบกว่าแล้วนะ! แต่ก็ยังโสดอยู่เลยทำไมลูกไม่คิดจะแฟนสักคนบ้างอย่างงั้นหรอ?”

เกิงโยฮวามองไปที่แม่ของเธอทันที "แม่ดื่มมากเกินไปแล้วเดี๋ยวหนูพาแม่ไปนอนเองนะ"

ทันใดนั้นพอของเกิงเซียงก็พูดขึ้นมาทันที: "ลูกช่วยแม่หน่อยนะ อย่าให้เธอดื่มมากกว่านี้เลยนะ" ในทันใดนั้นเขาก็หันหน้ามาทันที: "ซูบินอย่างงั้นเรามาดื่มกันต่อเถอะ"

แม่ของเกิงเซียงพยายามผลักมือของลูกสาวเธอออกและพูดว่า “ไม่เอานั่งๆ แม่ยังไม่เมา”

"ก็บอกไปแล้วไงว่ารักษมามารยาทหน่อย" พ่อของเกิงเซียงพูดต่อว่า: "วันนี้ที่บ้านของเรามีแขกมานะ"

ดูเหมือนแม่ของเกิงเซียงไม่สนใจคำพูดเหล่านั้นแม้แต่น้อย อีกทั้งเธอไม่ได้สนใจลูกๆของเธอเลยด้วยซ้ำ ตอนนี้เธอสนใจที่จะดื่มกับดงซูบินเพียงเท่านั้น

ดูเหมือนตอนนี้ดงซูบินเองก็ยังไม่ค่อยเมาสักเท่าไรนักเขายังประครองตัวเองเอาไว้ได้ ทันใดนั้น เขายืนขึ้นและชนแก้วกับพ่อของเกิงเซียง เมื่อเขานั่งลง เขาบังเอิญเหยียบเท้าใครบ้างคนเขาหันหน้าไปทันที เท้าของคนๆนั้นก็คือเกิงโยฮวา "ขอโทษครับ. ผมไม่ได้ตั้งใจเหยียบเท้าคุณเลยนะครับ”

เกิงโยฮวาส่ายหัวและดวงตาของเธอยังคงจ้องมองทีวีอย่างตั้งใจ

ดงซูบินมองลงมาและพบว่าแม้ว่าเกิงโยฮวาพยายามจะรักษาระยะห่างจากเขา แต่ขาทั้งสองของเธอก็พยายามแนบชิดเขามากๆ  แน่นอนการดื่มไวน์นั้นมักจะทำให้คนๆหนึ่งแสดงความกล้าออกมา นับประสาอะไรกับคนคออ่อนอย่างดงซูฐินและการดื่มยิ่งทำให้กล้ามากขึ้น เขานั้งตรงข้ามกับพ่อแม่ของเกิงเซียงและเกิงเซียงทางด้านซ้ายมือ มองมุมก็โอเค หัวใจก็ขยับเข้าหาหัวใจ

ดงซูบินจับมือของเขาใต้โต๊ะและสำรวจอย่างเงียบ ๆ

ได้ยินเสียงสัมผัสที่ละเอียดอ่อนทันทีในมือ มันเป็นถุงน่องและดูเหมือนเกิงโยฮวาจะไม่สวมกางเกงในวันนี้

ดงซูบินพยายามมองเกิงโยฮวาด้วยหางตา และดูเหมือนเธอจะมองมาที่ใบหน้าของดงซูบิน เธอไม่พูดอะไรเลยเป็นเวลาสองวินาที ดวงตาของเธอหันไปดูข่าว

ดงซูบินใช้มือของเขาและดูเหมือนความกล้าของเขาก็ยิ่งมากขึ้น ปลายนิ้วถูถุงน่องเนื้อๆ ที่กระโปรงยาวของเกิงโยฮวา และเลื่อนขึ้นและสัมผัสขาที่สวยงามของเธอช้าๆ

โอ้โอ้. หยิก. โอ้โอ้.

เกิงโยฮวาไม่เคลื่อนไหว และเขามองไม่เห็นว่าเธอพยายามแสดงอาการอะไร

“ซูบิน เป็นอะไรไป?” แม่ของเกิงเซียงบอกว่า "ทานข้าวกันต่อเถอะ"

ตอนนี้หัวใจของดงซูบินเต้นแรงมาก: "ครับเข้าใจแล้ว"

“ชิมนี่สิ นี่เป็นเมนูพิเศษของป้าเลยนะ”

“เอ่อ คุณขอบคุณนะครับป้า” ดงซูบินหยิบตะเกียบขึ้นมาหยิบมัน และทันใดนั้นก็ชมว่า: "หอมมากเลยครับ เป็นไปได้ยังไง? ”

แม่ของเกิงเซียงก็ยิ้มขึ้นมาทันที: "ก็พยายามใส่ซอสให้เยอะขึ้นเลยได้กลิ่นของซอสชัดขึ้น"

“อ้อ มันเป็นแบบนี้นี้เอง”

หลังจากดงซูบินกินเสร็จแล้ว เขาก็เก็บตะเกียบและเหยียดมือออกเพื่อบีบต้นขาของเกิงโยฮวา ต่อไป ในตอนท้าย เขาค่อย ๆ ยกกระโปรงของเธอขึ้นบนเข่าแล้วลูบไล้ แล้วสัมผัสให้ลึกขึ้น ถุงน่องเนื้อที่ต้นขาของเธอ บีบเล็กน้อย คลายออก และได้ยินแต่เสียงเอี๊ยดอ๊าดเล็กน้อย ถุงน่องก็กระแทกกลับอย่างยืดหยุ่น จากนั้นดงซูบินก็จับมืออีกข้างหนึ่ง และใต้โต๊ะ เขาจับก้นที่ง่อนและสวยงามของเกิงโยฮวา และใช้มือเดียวขยี้มันผิวหนังละเอียดอ่อนและรื่นทำให้หัวใจของดงซูบินเต้นแรงไปอีก และเขาก็เลียน้ำลายที่ไหลออกจากปากของเขาเล็กน้อย

หลังจากนั้นเขาก็รู้สึกได้ถึงอะไรบางอย่างด้านล่าง มันคืออะไร?

นอกจากเกิงโยฮวาและดงซูฐิน แล้ว ยังไม่มีใครสังเกตเห็นฉากนี้

ลุงและป้าคงไม่คิดว่าดงซูบินจะกล้าทำได้ขนาดนี้ และหยอกล้อลูกสาวของพวกเขาอย่างโจ่งแจ้งทั้งๆที่มีพวกเขานั้งอยู่ตรงหน้า!