WS บทที่ 328 นักเวทย์ลำดับที่เก้า
“เผ่าหมาป่าอัลไพน์ เยเลน่า นั่นคนขององค์ชายสี่!” สีหน้าของผู้เฒ่างูมืดมน เขาจ้องเด็กสาวตัวเล็กอย่างจ้องเขม็งอย่างเกลียดชังอย่างยิ่ง “องค์ชายสี่สิ้นไร้ไม้ตอกหรืออย่างไร ถึงกล้ามาคุกคามต่อคนขององค์ชายแปดอย่างโจ่งแจ้งแบบนี้?” ดวงตาของผู้เฒ่างูกวาดสายตาไปรอบ ๆ ด้านหลังของเยเลน่าราวกับว่ายังมีใครบางคนซ่อ...
