บทที่ 3: ความอิจฉาของทุกคน

บทที่ 3: ความอิจฉาของทุกคน

ตามความทรงจําของกบรักษามีดอกบัวในบริเวณเต่าที่มีมานานแล้ว

เมล็ดบัวมันสามารถเสริมสร้างเทคนิคการรักษาและปรับปรุงระดับของเทคนิคการรักษาซึ่งสามารถทําให้เทคนิคการรักษากินพลังน้อยลงและมีประสิทธิภาพมากขึ้น

น่าเสียดายที่ดอกบัวถูกครอบครองโดยเต่าตัวใหญ่สองตัว ทุกครั้งที่กบรักษาเข้าใกล้ที่นั่นมันจะถูกโจมตีและได้รับบาดเจ็บหลายครั้ง

แม้แต่คู่ของกบเองก็ถูกฆ่าโดยเต่าและเหลือเพียงมัน แต่มันก็ยังคงหมกมุ่นและต้องการนําดอกบัวกลับมา

"มันดีมากที่จะได้ปรับปรุงเทคนิคการรักษา ลองมาดูกันว่าฉันจะได้รับเมล็ดบัวหรือไม่ ถ้าได้รับบาดเจ็บก็จะได้ทดสอบผลของการรักษา"

ด้วยความอยากรู้อยากเห็นหลี่ซวนกระทืบบนพื้นด้วยเท้าหลังของเขาร่างกายของเขาก็กระโดดขึ้นและตรงลงไปในแม่น้ําที่สวยงาม

จ๊อม!

เขาไม่รู้สึกไม่สบายแม้แต่น้อยเมื่ออยู่ในแม่น้ําร่างกายของเขารู้สึกว่าเขาสามารถทําอะไรก็ได้ที่เขาต้องการ

"มันรู้สึกเป็นอิสระมากและรู้สึกสะดวกสบายมากที่ได้อยู่ในน้ํา"

หลี่ซวนว่ายน้ําอย่างอิสระในแม่น้ําสายเล็ก ๆ แหวกว่ายในแม่น้ําด้วยแขนขาของเขาอย่างต่อเนื่องและร่างกายกลมของเขาว่ายน้ําได้อย่างอิสระในน้ําสีฟ้า

หลังจากนั้นไม่นาน

หลี่ซวนว่ายน้ําไปยังดินแดนของเต่าและเห็นดอกบัวขนาดใหญ่และสวยงามบานสะพรั่งกลางน้ําในระยะไกล

ดอกบัวสีชมพูอมขาวบานสะพรั่งสดใสมากโดดเด่นเหมือนสาวสวย

เมื่อเห็นดอกบัวที่สวยงามนี้ความเร็วในการว่ายน้ําของหลี่ซวนช้าลงอย่างช้าๆและเขาก็เริ่มค้นหาเต่าสองตัวในขณะที่เข้าใกล้เขตของเต่า

"เจอล่ะ เต่าไม่เล็กประมาณขนาดของอ่างล้างหน้า"

หลี่ซวนว่ายน้ําอยู่พักหนึ่งและเห็นเต่าผิวสีเขียวตัวใหญ่สองตัวว่ายรอบดอกบัวเหมือนคุยกัน

"เป็นไปได้ไหมว่าพวกเขาจะออกไปกินข้าวกัน" หลี่ซวนหยุดว่ายน้ําและซ่อนตัวอยู่ในมุมเพื่อสังเกตอย่างเงียบ ๆ

ในไม่ช้า

หนึ่งในสองเต่าตัวใหญ่ว่ายน้ําออกไปและมีเพียงตัวสุดท้ายเท่านั้นที่ถูกทิ้งไว้เฝ้าดอกบัว

"เหลือแค่ตัวเดียว โอกาสที่ดี"

หลี่ซวนสแกนก้นน้ําอย่างรวดเร็วมองหาพื้นที่ที่วางเมล็ดบัวและรากบัว

ทุกปีดอกบัวจะผลิตเมล็ดบัวและรากบัวจํานวนมาก ในหมู่พวกเขาเมล็ดบัวสามารถพัฒนาทักษะการรักษาในขณะที่รากบัวสามารถปรับปรุงพลังเวทย์มนตร์

เหตุผลที่เต่าตัวใหญ่ครอบครองสถานที่แห่งเพราะรากบัว ส่วนเมล็ดบัวพวกเขายังเก็บรวบรวมและฝังไว้ในดินที่ด้านล่างของน้ํา

กบรักษาก่อนหน้านี้มีสติปัญญา ที่ จํากัด และไม่ทราบกลยุทธ์การอ้อม พวกเขาเพียงแค่รีบเข้าไปหาเต่าและต่อสู้กับเต่าตัวใหญ่สองตัวเพื่อพยายามขับไล่พวกมันออกไป

แต่หลี่ซวนเป็นมนุษย์ ดังนั้นเขาจะไม่โง่นัก และว่ายน้ําอย่างเงียบ ๆ ลงสู่ก้นแม่น้ํา

ในเวลาเพียงหนึ่งนาทีหลี่ซวนก็มาถึงก้นแม่น้ําได้อย่างง่ายดายและเห็นถ้ําที่เก็บเสบียง

"มันง่ายมากเต่าโง่ๆยังคงเฝ้าดอกบัวอยู่" หลี่ซวนไม่ได้คาดหวังว่ามันจะง่ายขนาดนี้และรู้สึกเหมือนไอคิวของเขาถูกบดขยี้

"ไม่เป็นไรกินเมล็ดบัวก่อนเขาต้องกินของพวกนี้ให้เยอะๆไว้"

หลี่ซวนเข้าไปในหลุมอย่างรวดเร็วและในไม่ช้าก็เห็นเมล็ดบัวจํานวนมากและรากบัวจํานวนเล็กน้อย

"เต่าตัวใหญ่ไม่กินเมล็ดบัว เหมือนมันถูกเก็บไว้สําหรับฉันตอนนี้" หลี่ซวนมาที่เมล็ดบัวและกลืนกินทีละเม็ดอย่างรวดเร็ว

เม็ดนี้แข็งมากสำหรับสิ่งมีชีวิตอื่น ๆจะต้องใช้เวลาย่อยนานมาก แต่ก็ไม่ใช่ปัญหาสําหรับกบรักษาเลย ท้ายที่สุดบัวเดิมเป็นของกบรักษา

กรึ๊บๆ!

เมื่อเมล็ดบัวถูกกลืนลงท้องของหลี่ซวนก็บวมช้าๆและลําตัวกลมเดิมของเขาก็กลมใหญ่ขึ้นยิ่งกว่าเดิม

เมื่อเมล็ดบัวยังคงถูกกลืนกินเขา พบว่าเทคนิคการรักษาบนแผงข้อมูลเริ่มสั่นช้าๆและก็เบลอเล็กน้อยราวกับว่าจะแตก

"ดีมากกินต่อไป"

เขาเปิดโหมดนักกินโดยตรงและกลืนเมล็ดบัวหลายๆเม็ดในปากใหญ่ในทีเดียว

ในเวลาเดียวกันก็ใส่รากบัวที่พบในบ้านประมูลเพื่อประมูล

สิ่งนี้สามารถเพิ่มพลังเวทย์มนตร์และพลังเวทย์มนตร์ส่วนใหญ่จะถูกเก็บไว้ในร่างกาย ถ้าหลี่ซวนกินเองท้องอาจจะระเบิดหลังจากกินมันและรากบัวมันมีผลต่ํามากกับเขา(เพราะฟื้นชีพได้หลายครั้งจึงไม่จำเป็นต้องกินเพราะพลังเวทย์จะเก็บไว้ที่ร่างอสูรไม่ได้ติดไปกับวิญญาณด้วย) ดังนั้นหลี่ซวนจึงโยนรากบัวเข้าไปในบ้านประมูลโดยตรง

ช่องแชทเงียบเดิม ท้ายที่สุดทุกคนต้องการอยู่รอดก็ต้องหาที่พักพิงหาอาหารและน้ําดังนั้นพวกเขาจึงยุ่งมาก

ด้วยเหตุนี้การปรากฏตัวของรากบัวที่ประมูลโดย หลี่ซวน ช่องแชทก็มีชีวิตชีวาทันที

"ให้ตายเถอะ! รากบัวนี้สามารถเพิ่มพลังเวทย์มนตร์ได้หรือไม่? มีชายร่างใหญ่ประมูลสมบัติเร็วขนาดนี้เลย"

"อาจเป็นของปลอมหรือไม่? "ชายคนหนึ่งชื่อหมาดํากล่าว

"มันไม่ใช่ของปลอม ดูการแนะนําของบ้านประมูลสิ ของปลอมไม่สามารถประมูลได้" หนูลมกล่าวในทันที

"มันกลายเป็นความจริงสิ่งที่ดีเช่นนี้กลับถูกนํามาประมูลคนใหญ่คนนี้รวยเกินไป"

"โห่ ฉันยังกังวลว่าจะกินอะไรอยู่ แต่เจ้านายได้เริ่มขายสมบัติวิเศษแล้ว"

กลุ่มคนเริ่มพูดอย่างบ้าคลั่งตื่นตาตื่นใจกับรากบัวที่ประมูลโดยหลี่ซวน

"คุณอสูรเลียนแบบ คุณมีพลังมาก คุณรับน้องชายเพิ่มไหม? ฉันเป็นงูหางดํา ฉันสามารถกระดิกหางของฉันได้"

"ฉันเป็นผู้หญิงฉันเป็นอสูรที่มีความสามารถแสดงภาพลวงตาพ่อหนุ่มเรามาจัดตั้งทีมด้วยกันไหม"

"อสูรเลียนแบบ ช่วยเอารากบัวมาให้ฉันฟรีๆได้ไหม? ผมสามารถไปช่วยปกป้องคุณได้." หมาไฟกล่าว

.....

ช่องแชทระดับภูมิภาคนั้นมีชีวิตชีวาอย่างต่อเนื่องและหลายคนต้องการกอดต้นขาของหลี่ซวน

แม้แต่อสูรระดับเหล็กดําตัวเดียวที่เรียกว่าหมาไฟก็อดไม่ได้ ต้องกล่าวชักชวนหลี่ซวน

น่าเสียดายที่คนตัวใหญ่ที่พวกเขาคาดหวังไม่ได้ตอบ

"เขาอาจจะยุ่งอยู่ ลองหาวิธีประมูลรากบัวกันเถอะ รากบัวนี้สามารถเพิ่มพลังเวทย์มนตร์และมีประโยชน์มากสําหรับพวกเรา"

"แต่ถ้าเราต้องการซื้อรากบัวนี้เราต้องมีสมบัติที่สามารถช่วยเพิ่มพลังจิตวิญญาณของเขา เราจะมีสิ่งดังกล่าวได้อย่างไร"

"ใช่ฉันรู้สึกว่าเจ้านายอสูรเลียนควรได้รับรากบัวจํานวนมาก ฉันล่ะอิจฉาเขาจริงๆ"

ข้อมูลจํานวนมากปรากฏขึ้นในกล่องแชทอีกครั้ง หลายคนอิจฉามาก แต่น่าเสียดายที่พวกเขาสามารถอิจฉาได้เท่านั้น

"ทุกคนให้ความสนใจกับพืชต่าง ๆ มากขึ้นบางทีคุณอาจพบสิ่งที่คล้ายกัน"

"โอเค ขอบคุณนายหนูลมที่เตือนฉัน"

คนอื่นๆไม่ว่างและเริ่มให้ความสนใจกับพืชต่าง ๆ พยายามหาสมบัติที่คล้ายกัน

น่าเสียดายที่พวกเขาไม่คุ้นเคยกับโลกนี้มากนักซึ่งแตกต่างจากหลี่ซวนที่สามารถหาสมบัติตามความทรงจําของกบรักษาดังนั้นคนเหล่านั้นจึงอิจฉาได้เท่านั้น

กรึ๊บ!

หลี่ซวนกลืนเมล็ดบัวอีกครั้งรู้สึกว่าท้องของเขาอิ่มจนเขาไม่สามารถกินได้อีกต่อไป

มีเมล็ดบัวกองอยู่บนพื้นมากเกินไป แต่เขาเป็นเพียงกบขนาดลูกโบว์ลิ่ง ดังนั้นเขาจึงต้องหยุดกินและนอนในถ้ําเพื่อย่อยอย่างเงียบ ๆ

เวลาผ่านไปทีละเล็กทีละน้อยและในไม่ช้าก็ผ่านไปครึ่งชั่วโมง

ในช่วงเวลานี้ หลี่ซวน ตรวจสอบแผงข้อมูลในขณะที่ให้ความสนใจกับเต่าตัวใหญ่ด้านบน

คําว่า "การรักษา" บนแผงข้อมูลนั้นสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงแล้ว

ดูเหมือนว่ามันเป็นไปได้ที่จะก้าวหน้าได้ตลอดเวลาซึ่งทําให้หลี่ซวนตั้งตารอมันมากขึ้น

แต่ตอนนี้

ที่หลี่ซวนตั้งตารอนั้น

สิ่งที่ควรจะมาในที่สุดก็ปรากฏขึ้น