บทที่ 15: บรรยากาศเปลี่ยนไป

บทที่ 15: บรรยากาศเปลี่ยนไป

วู!

รังสีของแสงรักษาระดับกลางยังคงกระพริบส่งออร่าอ่อนโยน

ด้วยออร่านี้แผลเลือดออกที่ขาของซ่งเสี่ยวเหม่ยเลือดค่อยๆหยุดไหล

แผลก็ยังค่อยๆหายและเหลือแค่รอยแผลเป็นเล็ก ๆ ในที่สุด

ฉากดังกล่าวทําให้ทุกคนตกใจอีกครั้งและสาวดําที่มีความรู้ดีก็อดตะโกนไม่ได้

"เทคนิคการรักษาระดับกลาง! จริงๆแล้วมันเป็นระดับกลางเป็นไปได้อย่างไร"

"ระดับกลาง? คุณแน่ใจหรือว่านี่เป็นระดับกลาง? ไม่ใช่ว่ามีเพียงอสูรระดับเหล็กดําเท่านั้นที่สามารถบรรลุทักษะระดับกลางได้เหรอ?" ผู้นําอ้วนพูดอย่างเร่งรีบ

"ฉันค่อนข้างแน่ใจเพราะการรักษาระดับแรกสามารถหยุดเลือดได้มากที่สุดเท่านั้นและเป็นไปไม่ได้ที่จะรักษาจนเหลือแค่รอยแผลเป็นเล็ก ๆ เหมือนตอนนี้

ดังนั้นฉันค่อนข้างแน่ใจว่ามันเป็นเทคนิคการรักษาระดับกลางแน่นอน "สาวดําตอบอย่างมั่นใจ

"นี่... นี้มันแข็งแกร่งเกินไปแมวตัวนี้เป็นอสูรอัญเชิญพิเศษไม่ใช่แมวปีกลมแน่นอน!" ผู้นําอ้วนกล่าวอย่างตกใจ

"ใช่แล้ว แมวปีกลมไม่รู้วิธีรักษาและฉลาดขนาดนี้!"

"วันนี้ฉันได้เปิดตาจริงๆ ในอนาคตในที่สุดฉันก็จะได้มีเรื่องไว้ไปคุยโม้ ว่าฉันได้เห็นนักล่าที่มีอสูรพิเศษเองกับตา!"

มีการพูดคุยกันมากมายและพวกเขาทั้งหมดประหลาดใจกับความพิเศษของแมวตัวน้อย

แม้แต่ซ่งเสี่ยวเหม่ยที่หน้าซีดเซียวจากการเสียเลือดมากก็ลุกขึ้นยืนและยกมือขึ้นสัมผัสหัวแมวตัวน้อย

ฟึ้บ!

หลี่ซวนกระโดดขึ้นเบา ๆ หลบมือของซ่งเสี่ยวเหม่ยและกระโดดขึ้นไปบนไหล่ซ้ายของฉินหยูแล้วนอนอยู่ที่นั่นและมองไปที่ใบหน้าซ้ายของฉินหยูอย่างลับๆ

การเปลี่ยนแปลงในฉินหยูเพิ่งให้ประโยชน์ต่อตัวเขาเองเป็นอย่างมากเพราะความแข็งแกร่งของเขาเติบโตขึ้นอย่างมาก ปานนี้จึงดึงดูดความสนใจของเขา

สิ่งที่สําคัญที่สุดคือปานได้จางลง!

หลี่ซวนเห็นอย่างชัดเจนว่าปานดําบนใบหน้าซ้ายของฉินหยูสีจางลงเล็กน้อยและแม้แต่ขนาดของปานก็ลดลงเล็กน้อย

คนรอบตัวอาจมองไม่เห็น แต่ความสามารถในการสังเกตของแมวสามารถเห็นการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยนี้ได้

ประเด็นสําคัญคือเมื่อรูปแบบแปลก ๆ ปรากฏขึ้นเมื่อกี้นี้หลี่ซวนมีความปรารถนาอย่างแรงกล้าในหัวใจของเขาราวกับว่าปานนั้นมีประโยชน์อย่างมากสําหรับเขา

เห็นได้ชัดว่าปานนี้ไม่ใช่ปานธรรมดา แต่เป็นสิ่งที่มีพลังลึกลับ

นี่มันอะไรกันแน่?

หลี่ซวนคิดกับตัวเองสังเกตอย่างรอบคอบพยายามคิดให้ออกว่าเกิดอะไรขึ้น

ซ่งเสี่ยวเหม่ยยืนขึ้นอย่างช่วยไม่ได้เพราะแมวตัวน้อยไม่ยอมให้เธอสัมผัสเธอจึงหดหู่เล็กน้อย

"แมวน้อย ขอบคุณที่ช่วยฉัน แม้ว่าคุณจะไม่ยอมให้ฉันลูบหัว แต่ฉันก็จะทํามัน."

ซ่งเสี่ยวเหม่ยโน้มตัวอยู่หน้าแมวตัวน้อยและลูบหัวแมวด้วยมือเรียวสีขาวของเธอ จากนั้นเธอก็แสดงรอยยิ้มที่มีความสุข

"เสี่ยวเหม่ย เธอรู้สึกอย่างไร? ขายังเจ็บอยู่ไหม" ฉินหยูถามด้วยความเป็นห่วง

"มันไม่เจ็บอีกต่อไปแล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะแมวของเธอ ฉันอาจจะตายไปแล้ว"ซ่งเสี่ยวเหม่ยมองแมวตัวน้อยด้วยสายตาขอบคุณ

"แมวน้อยทรงพลังมาก เมื่อกี้ตบหนามเม่นจํานวนมากและช่วยฉันไว้"

ฉินหยูอุ้มแมวตัวน้อยไว้ในอ้อมแขนของเธอและลูบหัวของหลี่ซวนเบา ๆ ด้วยแก้มซ้ายของเธอ

ในขณะนี้แมวตัวน้อยก็ตกใจจนตัวทื่อ

【ดิง! ได้รับผลกระทบจากสิ่งที่ไม่รู้จักสัญญาระหว่างคุณและฉินหยูได้รับการเสริมความแข็งแกร่งคุณจะไม่ได้ครอบครองตําแหน่งสัญญาใดๆแต่คุณจะยังได้รับการบํารุงด้วยจิตวิญญาณของฉินหยูเสมอ 】

ดิง!

ชื่อ: หลี่ซวน

ชนิด: แมวปีกลม [อสูรธรรมดา]

จิตวิญญาณ: เหล็กดํา

เจ้านาย: ฉินหยู

ความสามารถ: การทําลายตนเอง, การรักษาระดับกลาง, ลูกไฟระดับกลาง, มุมมองของพระเจ้าระดับกลาง, ปีกแห่งลม

......

ไม่ได้ครอบครองที่ใดในสัญญา? นั่นหมายความว่าฉันสามารถทําสัญญากับผู้อัญเชิญอีกคนได้เหรอ?

หลี่ซวนรู้สึกประหลาดใจมากในใจของเขา หากเขาทําสัญญากับผู้อัญเชิญสองคนในเวลาเดียวกันเขาก็จะได้รับการบํารุงเลี้ยงด้วยสองวิญญาณและการปรับปรุงจิตวิญญาณของเขาจะก้าวกระโดด

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้หลี่ซวนก็กระตือรือร้นที่จะลองและต้องการกลับไปที่โลกอสูรอัญเชิญเพื่อดูว่าเป็นไปได้หรือไม่

แต่ตอนนี้เขายังคงต้องรอดอกไม้เรืองแสงเพื่อปรับปรุงความสามารถมุมมองของพระเจ้าดังนั้นหเขาจึงยังต้องรออีกเล็กน้อย

โล้ววว!

เสียงคํารามดังขึ้นอย่างกะทันหันทําให้หูของทุกคนเจ็บ

ทุกคนหันหัวของพวกเขามองไปแล้วก็เห็น หมีกดเม่นลงกับพื้นด้วยความโกรธ

ในขณะนี้เม่นไม่มีหนามและกําลังดิ้นรน น่าเสียดายที่มันไร้ประโยชน์ พลังของหมีดำ นั้นน่ากลัวเกินไปและเป็นไปไม่ได้ที่จะหลุดพ้น

โล้วว!

หมีดำ คํารามอีกครั้งหันหัวของเขาไปมองซ่งเสี่ยวเหม่ยราวกับถามว่าเขาสามารถฆ่าเม่นได้ไหม

"ฆ่ามันเลยเม่นนั่นอันตรายเกินไปสําหรับผู้มาใหม่ดังนั้นจึงต้องไม่ถูกปล่อยไว้!" ซ่งเสี่ยวเหม่ยออกคําสั่งอย่างจริงจังและตัดสินโทษประหารชีวิตสําหรับเม่นโดยตรง

กี๊ด!

เลือดพ่นกระจายไปทั่ว อุ้งเท้าของหมีที่มีพลังน่ากลัวตบเม่นจนตายในตบเดียว

"อะไรเนี้ย"

สาวดําดูเหมือนจะพบบางสิ่งบางอย่างรีบวิ่งไปอย่างรวดเร็วมองไปที่ซากเม่นอย่างระมัดระวังแล้วส่ายหัวของเธออีกครั้ง

"เป็นอะไรไป" ซ่งเสี่ยวเหม่ยถาม

"บางทีฉันอาจจะดูผิด ฉันมักจะรู้สึกว่าเม่นนี้แปลกเล็กน้อย ว่าแต่ ซากเม่นนี้สามารถขายให้ฉันได้ไหม? ฉันต้องการส่งไปยังห้องปฏิบัติการเพื่อวิเคราะห์เพื่อดูว่ามีปัญหาใด ๆ หรือไม่"สาวดํายื่นข้อเสนอเพื่อซื้อซากเม่น

"นี่"

ซ่งเสี่ยวเหม่ยมองฉินหยูและเมื่อเธอเห็นฉินหยูพยักหน้าซ่งเสี่ยวเหม่ยก็เห็นด้วย "

ทั้งสองคนเป็นคนที่ฆ่าเม่นได้ เม่นจึงเป็นของพวกเธอและนักล่าเงินรางวัลอื่น ๆ ไม่สามารถพูดอะไรได้แม้ว่าพวกเขาจะอิจฉาก็ตาม

"งั้นขอบคุณนี่ 3,000 หยวน แลขอโทษฉินหยูและแมวตัวน้อยด้วยน่ะ"

"ไม่เป็นไร เพราะคุณกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของเสี่ยวเหม่ย" ฉินหยูยิ้มเล็กน้อย

"ฉินหยู คุณใจดีจริงๆ แต่คุณควรให้ความสนใจมากกว่านี้เมื่อออกไปข้างนอก คุณจะใจดีแบบนี้กับทุกคนไม่ได้นะ บางครั้งผู้คนก็น่ากลัวกว่าสัตว์กลายพันธุ์"เฮียหยูเดินไปที่ฉินหยูแล้วลูบหัวพูดตักเตือนฉินหยูเหมือนพี่สาวคนโต

"งั้นฉันจะระวัง"ฉินหยูพยักหน้าตอบด้วยใบหน้าที่จริงจัง

เธอที่ยังไม่รู้จักด้านที่ดำมืดของมนุษย์จริงๆยังไม่เข้าใจสิ่งที่เฮียหยูพูดนั้นในขณะนี้

แต่เมื่อเธอตระหนักถึงสิ่งนั้นจริงๆ มันจะพิสูจน์ว่าเธอโตขึ้น

มาทําภารกิจต่อกัน

หลังจากเม่นได้รับการจัดการฝูงชนยังคงล่าหมาป่าต่อไป  และทุกคนก็ทํางานเสร็จได้อย่างง่ายดาย

เมื่อพลบค่ํากลุ่มคนก็รีบกลับไปที่เมืองแบล็กร็อค

เมื่อเธอได้รับรางวัลสําหรับงานฉินหยู มองไปที่ 4,000 หยวนในมือของเธอและประหลาดใจอย่างมีความสุข

"คุณจะให้เงินฉัน 4,000 หยวนจริงๆเหรอ? คนอื่นแค่ 3,000 หยวน" ฉินหยูพูดอย่างประหม่า

"แน่นอน อสูรอัญเชิญของคุณสามารถรักษาได้ นี่คือความสามารถที่ทุกทีมต้องการแต่หายากและราคาจะสูงขึ้นเป็นเรื่องธรรมดา"

หัวหน้าทีมอ้วนหัวเราะไม่ได้มีสีหน้าที่ไม่พอใจในตอนเช้าอีกต่อไปแต่กลับดูประจบประแจงเล็กน้อย