ตอนที่ 5: ความอดทนใกล้ถึงขีดจำกัด

ไม่ใช่แค่ มู่ เค่อชินเท่านั้นที่คิดว่าผู้ชายนี้เป็นของเธอ ครอบครัวที่เหลือก็คิดเช่นกัน ถึงจะอย่างนั้นก็เถอะพวกเขารู้ดีว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่ผู้ชายอย่างเปา จุนเยี่ยนจะแต่งงานตามที่มีคนสั่ง

ดังนั้นพวกเขาจึงเกิดความคิดที่จะปล่อยให้เธออยู่ในบ้านของเขาไปก่อนเพื่อให้ได้เข้าใกล้ชายคนนั้นให้มากขึ้น ในขณะที่มู่ ฮวนก็พยายามจับคู่พวกเขาให้ได้ใกล้ชิดกันและพอเขาเริ่มรู้สึกมีใจให้กับมู่ เค่อชินเมื่อไหร่ ผู้หญิงอีกคนอย่างมู่ ฮวนก็จะก้าวลงจากตำแหน่งในฐานะภรรยาของเขาและปล่อยให้เธอเป็นแค่อดีตไปทันที

เธอรู้สึกเป็นใบ้เมื่อได้ยินสิ่งที่ยัยแก่พูด ในบรรดาคนหน้าด้านไร้ยางอายที่เธอเคยพบมา ย่าของเธอเป็นคนที่แย่ที่สุด! เธอไม่เต็มใจที่จะเข้าร่วมพิธีการจับคู่นี้ตั้งแต่เริ่มต้น แต่ถูกบังคับให้ต้องทำเช่นนั้น เพราะพวกเขาข่มขู่เธอ เรื่องความปลอดภัยของยายเธอ อย่างไรก็ตาม ถึงตอนนี้ทุกอย่างกำลังจะถูกทำลายเพียงเพราะมู่ เค่อชิน ต้องการจะแต่งงานกับชายเศรษฐีและหล่อเหลาของเธอจนตัวสั่น หลังจากที่ได้เห็นชายคนนั้นเป็นของเธอ นางก็เรียกร้องให้คืนเขาให้กับนาง เธอเข้าใจเหตุผลกับพฤติกรรมไร้สาระและการคิดที่ไร้เหตุผลของน้องสาวไร้สมองของเธอนะ แต่สิ่งที่เธอรับไม่ได้ก็คือการที่คุณย่าและพ่อของเธอก็คิดบ้าๆแบบนี้เหมือนกันเ!

พวกเขาคิดกันได้ยังไง? ทึกทักกันไปได้อย่างไรว่าเปา จุนเยี่ยนต้องเป็นของมู่ เค่อชินพวกเขาไปเอาความมั่นใจนี้มาจากไหนถึงคิดว่าเขาจะเลือกน้องสาวของเธอหลังจากเลือกเธออย่างนั้นหรอ? และอีกอย่างนะ ถึงแม้ว่าเธอจะไม่ยอมรับเรื่องทั้งหมดนี้ แต่มู่ เค่อชินก็เป็นน้องสาวต่างแม่ของเธอซึ่งหมายความว่าผู้ชายคนนั้นเป็นพี่เขยของเธอ ไม่เป็นไร....หากพวกเขาจะไม่รู้สึกไร้ยางอายแถมยังไม่ห้ามที่เธอจะตะกายขึ้นไปบนเตียงของพี่เขย แต่พวกเขายังบังคับให้เธอ ที่เป็นภรรยาของเขาช่วยให้น้องสาวของเธอปีนขึ้นไปบนเตียงของสามีเธอเอง!

ให้ตายสิ! เธอรู้สึกโกรธจนร้อนรุ่มที่จะต้องพูดจาหยาบคายใส่พวกเขา

ให้ตายสิ!

พอซ่ะที!

“ย่าคะ ถึงหนูจะชินกับความหน้าด้านและไร้ยางอายของย่า แต่ครั้งนี้หนูคิดว่าย่าล้ำเส้นเกินไปแล้ว! เส้นบางเส้นคนเราก็ไม่ควรข้ามนะ!” ดูเหมือนว่าความอดทนของเธอจะถึงขีดจำกัดแล้ว

“ได้ยินสิ่งที่มันพูดหรือเปล่าคุณย่า! มันกล้าเรียกย่าว่า ยัยแก่หน้าด้าน ไร้ยางอาย!”

มู่ เค่อชิน ได้โอกาส รีบฟ้องย่าของเธอทันที

ยัยแก่มีสีหน้าที่โกรธจัด

“มู่ ฮวน ดูเหมือนว่าเธอไม่ต้องการให้ยายของเธออาการดีขึ้นเลยสินะ!”

นับตั้งแต่ที่แม่ของเธอเสียชีวิตและแม่เลี้ยงของเธอได้แต่งงานเข้ามาอยู่ในครอบครัวเธอ เธอและยายของเธอต้องพึ่งพาอาศัยกันและกันตลอดหลายปีที่ผ่านมา แต่ถว่า ยายของเธอเป็นโรคหลอดเลือดในสมองและอยู่ในอาการโคม่าตั้งแต่ต้นปีนี้ ตอนนี้เธอต้องตกอยู่ในกำมือของตระกูลมู่

มือที่วางอยู่ข้างลำตัวของเธอถูกกระชากอย่างแรง

“ที่จริงแล้ว...เธอก็ไม่เต็มใจที่จะแต่งงานกับเปา จุนเยี่ยน อยู่แล้วไม่ใช่เหรอ? ฉันให้โอกาสเธอที่จะทิ้งเขาไป เพราะงั้นเธอควรร่วมมือกับเรา แล้วทำตามความปรารถนาของเธอซ่ะนะ” นางมู่ปรับน้ำเสียงอ่อนลงและฟาดให้เธอเจ็บช้ำด้วยคำพูดของเธอ

“หลังจากที่เธอช่วยให้ เค่อชินแต่งงานกับจุนเยี่ยนได้ ฉันจะยอมยกบ้านคืนให้เธอและช่วยให้ยายของเธอได้รับการรักษาที่ดีที่สุดในโรงพยาบาลต่อไป เธอทั้งสองก็จะได้รับการดูแลอย่างดีตลอดชีวิตที่เหลือของเธออยู่ไง....”

“คุณยังคิดว่าฉันเป็นเด็กไร้เดียงสาที่จะยังเชื่อในสิ่งที่คุณพูดอยู่อีกหรอ”  มู่ฮวนหัวเราะเยาะ

ให้บ้านแล้วให้ยายได้รับการรักษาในโรงพยาบาลดีที่สุดต่อไปงั้นหรอ? หึ! ถึงตอนนั้น ยัยแก่นี้ก็จะมีแค่ไล่ให้ยายออกจากโรงพยาบาลและตัดทุกวิถีทางในการเอาชีวิตรอดของฉัน เพื่อกำจัดภัยคุกคามที่อาจเกิดขึ้นได้ในอนาคตนะซิไม่ว่า!

“เธอจะต้องทำตามที่ฉันบอก ไม่ว่าจะเชื่อหรือไม่ก็ตาม! อย่าคิดว่าตัวเองมีความสามารถมากพอ ถึงแม้ตอนนี้เธอจะแต่งงานแล้วและทำหน้าที่ภรรยาให้จุนเยี่ยนได้สำเร็จ แต่เธอคิดจริงๆหรือว่าเธอจะสามารถเป็นนางเปาต่อไปได้ ถ้าสิ่งเหล่านั้นถึงมือเขา”

ยัยแก่ผู้เคยใช้แค่ท่าทีก้าวร้าวก็รับมือกับมู่ ฮวนได้ ตอนนี้ไม่สามารถแม้แต่จะข่มขู่หรือหลอกล่อเธอด้วยผลประโยชน์ได้อีกต่อไป ทำได้เพียงข่มขู่เธอไปตรงๆ เพราะเธอเตรียมการนี้มานานหากหลานสาวของเธอกล้าต่อต้านเธอหลังจากได้แต่งงานกับชายคนนั้น พอหลังจากที่มู่ฮวนได้รับเลือก เธอก็วางยาผู้หญิงคนนั้นและเก็บรูปถ่ายที่จะปฏิเสธไม่ได้และประวัติการรักษาของเธอไว้ ถ้าเปา จุนเยี่ยนรู้เรื่องนี้ เขาจะไม่ปล่อยเธอไปอย่างแน่นอน! ถ้าหลานสาวของเธอยอมยกสถานะของเธอในฐานะนางเจียงอย่างเชื่อฟัง เธอก็คงจะปล่อยให้เธอและย่าของเธอไปดีๆ

อย่างไรก็ตาม หากเธอเลือกที่จะต่อต้านเธอ ทั้งสองคนก็จะต้องหายตัวไป!