บทที่ 249 หายไป
การระเบิดของแสงสีดำและสีทองจากการต่อสู้ของซิลวี่และเคียวดังกึกก้องจากระยะไกล แต่ฉันก็จดจ่ออยู่กับชายที่กำลังตรึงมือ “ม-มันไม่...—ไม่ มันเป็นไปไม่ได้ ไม่มีทาง-" “ที่ฉันคือ…นิโคนะหรือ?” เอไลจาห์ไอในขณะที่เขาแยกนิ้วของฉันออกจากกันจนพอที่จะพูดได้ “ถ้านายกลับมาเกิดใหม่ในโลกนี้ได้ เกรย์ แล้วทำไมคนอื่นจะเ...
