AC 509: การรอคอย ฟรี

AC 509: การรอคอย

ผลของสงครามส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับทรัพยากรที่ฝ่ายที่เข้าร่วมมีให้ เมื่อมองย้อนกลับไปในการต่อสู้ครั้งก่อน จักรวรรดิซานซาและจักรวรรดิเอลลิเซ่นต้องปฏิบัติตามผลประโยชน์ร่วมกันเพื่อหยุดยั้งจักรวรรดิมาโฮจากการเอาชนะพวกเขา นี่แสดงให้เห็นว่าทรัพยากรของจักรวรรดิมาโฮ นั้นมีมากกว่าทรัพยากรที่อีกสองจักรวรรดิครอบครองอยู่มาก

ในการต่อสู้ครั้งนี้ ยอนลาธี ใช้ทรัพยากรเกือบทั้งหมดเมื่อเขาต้องต่อสู้กับ สการ์เล็ต ยกเว้นกองทหารในแนวชายแดนด้านเหนือ ซึ่งยังคงขัดขวางไม่ให้จักรวรรดิเอลลิเซ่นพยายามข้ามพรมแดน กองทัพเสียงเรียกแห่งความตาย, เมืองศักดิ์สิทธิ์ อังครักษ์วัง, ทหารเมืองแบล็คเนีย, กองพันโล่แห่งแสง และจอมเวทย์ในจักรวรรดิทั้งหมดมาที่ หุบเขาครอส แม้แต่ดรูอิดหมีและดรูอิดเหยี่ยวก็เข้ามาช่วย สำหรับ จักรวรรดิเอลลิเซน แม้ว่า เอ็ดเวิร์ดที่แปด จะพยายามอย่างดีที่สุดแล้ว แต่จักรวรรดิเอลลิเซน ก็อ่อนแอกว่าจักรวรรดิมาโฮมาก ในแง่ของอำนาจทางทหาร

กลยุทธ์ที่ใช้ในสงครามส่วนใหญ่อาศัยอำนาจทางทหารและประการที่สองคือกลยุทธ์พิเศษ แม้ว่า สการ์เล็ตจะไม่ได้ติดกับดักใดๆ แต่กองทัพของนางก็ไม่สามารถตอบโต้การรุกรานของจักรวรรดิมาโฮ ได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อ ยอนลาธี มีกองกำลังพิเศษในการต่อสู้ครั้งนี้ ยอนลาธี คิดทันทีว่ามีบางอย่างที่น่าสงสัย และขอให้ มิโอริช นำทหารองครักษ์ของ เมืองศักดิ์สิทธิ์ อังครักษ์วัง เดินทางไปทางเหนือในคืนเดียวกัน

โดยจัดสรรช่างฝีมือทั้งหมดไปที่ เมืองโมร่ามาช เพื่อสร้างเมืองใต้ดินขึ้นใหม่ด้วยคนแคระและพวกโนมส์ ช่างฝีมือเหล่านั้นยังได้ขนส่งเสบียงจำนวนมากไปยังหุบเขาครอส ขณะที่พวกเขาไป

เมืองแบล็คเนีย เป็นเมืองทหาร ช่างฝีมือและคนจำนวนมาก รวมประมาณ 8,000 คน ทำงานทั้งกลางวันและกลางคืนมานานกว่าสิบวัน เมื่อ มิโอริช มาถึง เมืองโมร่ามาช เมืองใต้ดินก็ดูแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง

แน่นอนว่าไม่มีผู้ชายคนไหนที่สมบูรณ์แบบ ยอนลาธี เคยได้ยินเกี่ยวกับเมืองใต้ดิน เขาตั้งใจจะขอให้ มิโอริช ซ่อนตัวอยู่ในเมืองใต้ดินพร้อมกับองครักษ์เมืองศักดิ์สิทธิ์ เพื่อที่เขาจะได้หลบหนีจากการลาดตระเวนของนักขี่กริฟฟิน ซึ่งจะทำให้พวกเขาโจมตี สการ์เล็ตด้วยความประหลาดใจ อย่างไรก็ตาม ไม่มีใครคิดว่าเมืองใต้ดินสามารถรองรับอัศวินจำนวนมากได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพวกเขาทั้งหมดมีม้า ม้ากินเนื้อที่มากกว่าคน

นอกจากนี้ เสบียงยังถูกเก็บไว้ที่เมืองใต้ดินอีกด้วย ทุกส่วนของเมืองใต้ดินถูกเปิดเพื่อรองรับพวกเขา พื้นที่รอบ ๆ แม่น้ำใต้ดินยังถูกสร้างใหม่ให้เป็นที่ราบหลายแห่ง ถึงกระนั้น เมืองใต้ดินก็ยังสามารถรองรับอัศวินได้ 13,000 คน องครักษ์วังส่วนใหญ่อยู่ในเมืองแบล็คเนีย

โชคดีที่สหพันธ์ทหารรับจ้างถือเป็นทรัพยากรของจักรวรรดิมาโฮ ในแผนเดิม ยอนลาธี ไม่ต้องการให้ทหารรับจ้างจากกลุ่มทหารรับจ้างเข้ามาเกี่ยวข้อง เหตุผลหนึ่งสำหรับเรื่องนี้ก็คือ อันเฟย์ และ สหพันธ์ทหารรับจ้าง ได้ทำสิ่งต่างๆ มากมาย และได้มีส่วนสนับสนุนอย่างมากต่อจักรวรรดิมาโฮ อยู่แล้ว ดังนั้น ยอนลาธี ไม่รู้ว่าเขาจะให้รางวัล อันเฟย์ ได้อย่างไร แม้ว่า อันเฟย์ ไม่ได้ทำอะไรเลยในตอนนี้ แต่เขาต้องมอบตำแหน่งใหม่ให้กับ อันเฟย์ ซึ่งจะสูงกว่าอันดับปัจจุบันของเขาสองขั้นเป็นอย่างน้อย การเลื่อนตำแหน่งอย่างรวดเร็วนี้ทำให้ ยอนลาธี ตกตะลึง ผู้ซึ่งเชื่อว่าเป็นการไม่ดีสำหรับชายหนุ่มที่จะเลื่อนตำแหน่งอย่างรวดเร็วเช่นนี้ เพราะมันสามารถทำลายเขาได้ด้วยความเย่อหยิ่งที่สูงเกินจริง อย่างไรก็ตาม ชะตากรรมได้ทำให้ อันเฟย์ และ สหพันธ์ทหารรับจ้าง อยู่ในช่วงเวลาวิกฤตินี้ พวกเขาจำเป็นต้องควบคุมทางออกของหุบเขาครอส

มีเรื่องราวเกี่ยวกับดรูอิดที่เข้าร่วมยอนลาธี ราชาดรูอิดหมี บรูซูเรียโน เป็นสหายที่ดีของซาอูล และเมื่อเขารู้เรื่อง ยอนลาธี เขาก็อยู่ฝ่ายจักรวรรดิมาโฮ ราชาหมาป่าดรูอิด แมนตูลี่ ต้องการที่จะกอบกู้ศักดิ์ศรีของดรูอิด เขาได้รับเชิญจาก บรูซูเรียโน ให้ไปพบ ยอนลาธี ในเมืองศักดิ์สิทธิ์ แต่เขามาพร้อมกับแรงจูงใจที่ชั่วร้าย

ราชาเหยี่ยวดรูอิดมาวโซ ยืนหยัดเป็นกลาง เขาไม่ต้องการที่จะมีส่วนร่วมในความขัดแย้งนี้ และไม่เห็นด้วยกับ บรูซูเรียโน ในเวลาเดียวกัน เขามีวิสัยทัศน์ที่ชัดเจนสำหรับดรูอิด เขาคิดว่าสง่าราศีของเอลฟ์จะไม่ฟื้น และเขาก็ต่อต้านความหวาดระแวงของ แมนตูลี่

แมนตูลี่ ขอให้ดรูอิดเหยี่ยวไล่ตามและฆ่า ซูซานนา โดยรวม มาวโซ ไม่ชอบความคิดของ แมนตูลี่ ในฐานะ "ผู้สังเกตการณ์"

ความฉลาดของ มาวโซ ดีพอๆ กับวิสัยทัศน์ของเขา เขาเห็นความตั้งใจที่แท้จริงของ แมนตูลี่ ในทันที โดยรู้ว่า แมนตูลี่ ต้องการเพียงแค่ลากเขาลงไปในน้ำ ย้อนกลับไปในตอนนั้น เหตุผลที่ แมนตูลี่ มีต่อความปรารถนานี้ก็คือว่า อันเฟย์ เป็นศัตรูกับดรูอิด—เพราะโจมตีวิหารของพวกเขาในที่สาธารณะและสังหารดรูอิดไปมากกว่าสิบคนที่นั่น เขาบอก มาวโซ ว่า อันเฟย์ นั้นโหดร้ายและผิด และเขาได้ข่มขืนเอลฟ์ที่สวยงาม แมนตูลี่ ยังส่งเหยื่อของ อันเฟย์ ไปยังหน่วยของ ดรูอิดเหยี่ยว โดยหวังว่าจะทำให้ มาวโซ โกรธ

ผลของสิ่งนี้คือ อันเฟย์ ที่ช่วยทาสมนุษย์จำนวนมากและแม้แต่เอลฟ์สองสามคนเมื่อเขาพยายามช่วยอลิซ ต่อมา อันเฟย์ ส่งเอลฟ์เหล่านั้นไปยังกลุ่มทหารรับจ้างเสือแห่งทาวู เพื่อขอความช่วยเหลือจาก ฮอนบีนี่ เอลฟ์เหล่านั้นกลายเป็น "เหยื่อ" ของ อันเฟย์ เหยื่อเหล่านี้บรรยายการกระทำที่ชั่วร้ายของ อันเฟย์ ด้วยน้ำเสียงเศร้า

โดยเล่าเรื่องราวว่า อันเฟย์ ใช้เหล็กร้อนกับร่างกายของเหยื่ออย่างไร ดึงฟันและผมออก แม้กระทั่งการข่มขืนเอลฟ์ และแบ่งปันกับทหารรับจ้างของเขา เหยื่อเหล่านั้นแสดงบาดแผลและอธิบายว่า อันเฟย์ ทำร้ายพวกเขาอย่างไร มาวโซ พบว่าเหยื่อมากกว่าสองสามคนดูไม่สบายใจ เขาพบโอกาสที่จะสนทนากับพวกเขาเป็นการส่วนตัว หลังจากสนทนากับพวกเขา เหยื่อเหล่านี้ร้องไห้ออกมาดัง ๆ ในตอนแรก แล้วบอกความจริงกับ มาวโซ โดยเปิดเผยว่า อันเฟย์ ไม่ได้ข่มขืนพวกเขาจริงๆ มันเป็นดรูอิดของ แมนตูลี่ ที่ข่มขืนพวกเขา การโจมตีทั้งหมดนี้จัดโดย แมนตูลี่ และเอลฟ์ฟาโรห์ พวกเขาถูกบังคับให้โกหกเรื่องพรหมจรรย์ เพราะสาวพรหมจารีจะไม่ตกเป็นเหยื่อของ อันเฟย์ ในตอนท้ายพวกเขาสาบานด้วยชีวิตว่า อันเฟย์ เป็นคนดี

มาวโซ ไม่เชื่อใน แมนตูลี่ หลังจากที่เขาได้ยินความจริง เขาก็สงสัย แมนตูลี่ มากขึ้นไปอีก เขาไปพบบรูซูเรียโน ซึ่งโกรธมากเมื่อได้ยินเรื่องที่เกิดขึ้น เขาดุ แมนตูลี่ เพราะความไม่ซื่อสัตย์และการล่วงละเมิดของเขา เขาบอก มาวโซ ว่า อันเฟย์ ได้เชื่อมต่อกับ หัวใจแห่งธรรมชาติ และกลายเป็นผู้ส่งสารคนใหม่สำหรับทวยเทพ

นี่คือเหตุผลที่ มาวโซ ตกลงที่จะช่วย แมนตูลี่ แต่แอบปกป้อง ซูซานนา เมื่อเขาสังเกตเห็นว่าซูซานนาใกล้จะทะลุทะลวง เขาต่อสู้กับซูซานนาทั้งกลางวันและกลางคืนเพื่อช่วยให้ซูซานนากลายเป็นพลังระดับสูงสุดคนใหม่

โดยปกติ มาวโซ จะถอยกลับไปสู่ชีวิตอันเงียบสงบของเขา ณ จุดนี้ เพราะเขาไม่ชอบความขัดแย้งและการต่อสู้ หลังจากซูซานนารอดชีวิต ฟาโรห์เอลฟ์สองสามคนมาที่หน่วยดรูอิดเหยี่ยวและตำหนิมาวโซที่ทำผิดสัญญา จากนั้นพวกเขาก็ขอให้เขารับผิดชอบทั้งหมดสำหรับการสูญเสียของพวกเขา มาวโซ โกรธจัด

เมื่อจักรวรรดิเอลฟ์มาถึงจุดสูงสุด ดรูอิดเป็นเพียงข้าราชบริพารของเอลฟ์ อันที่จริง ดรูอิดเป็นมนุษย์ที่เชื่อในเทพแห่งธรรมชาติ จำนวนเอลฟ์ในตอนนั้นไม่ค่อยดีนัก พวกเขาต้องการมนุษย์ในการจัดการโลก ดรูอิดเป็นทางออกที่ดีที่สุด หลังจากที่จักรวรรดิเอลฟ์ล่มสลาย ดรูอิดและเอลฟ์ก็กลายเป็นสหายกันจากข้าราชบริพาร ฟาโรห์เอลฟ์สองสามคนเหล่านั้นกล้าที่จะสาปแช่งและดุว่า มาวโซ ในหน่วยดรูอิดได้อย่างไร โดยปฏิบัติต่อดรูอิดในฐานะผู้รับใช้ของพวกเขา?

มาวโซ เติบโตขึ้นอย่างมาก เขาไม่เคยอารมณ์เสียต่อหน้าคนอื่นเพราะเขาเชื่อในการกระทำดังกล่าว หลังจากที่เขาตกลงตามคำขอของพวกเอลฟ์และส่งฟาโรห์เอลฟ์ออกไปแล้ว มาวโซก็หันไปหาบรูซูเรียโน ทั้งสองตกลงทันทีที่จะช่วยในการต่อสู้ ในขณะที่การต่อสู้กำลังจะระเบิดออก

ด้วยความช่วยเหลือของ มาวโซ นักขี่กริฟฟินถูกจำกัด นักขี่กริฟฟินพึ่งพาความยืดหยุ่นและความสามารถในการบินเพื่อการเฝ้าระวัง ดรูอิดเหยี่ยวดีกว่าในทั้งสองพื้นที่นี้ ด้วยความช่วยเหลือของ มาวโซ สหพันธ์ของ อันเฟย์ ก็แข็งแกร่งขึ้นมาก สการ์เล็ตได้ส่งนักขี่กริฟฟินออกไปสำรวจ หุบเขาครอส เพื่อป้องกันการโจมตีของจักรวรรดิมาโฮ ซึ่งทำให้เหล่าดรูอิดเหยี่ยวเป็นเวทีที่สมบูรณ์แบบในการแสดงทักษะของพวกเขา ดรูอิดเหยี่ยวออกไปพร้อมกันและโจมตีนักขี่กริฟฟินในกลุ่ม สังหารผู้ส่งสารและโจมตีทหารกลุ่มเล็กๆ เมื่อพวกเขาพบทหารกลุ่มใหญ่ พวกเขาก็สามารถรายงานจำนวนที่แน่นอนในกลุ่มนั้นได้ หลังจากที่ทางออกหุบเขาถูกยึดครอง สการ์เล็ตสูญเสียการติดต่อสื่อสารกับเอ็ดเวิร์ดที่แปด

ทหารที่ปกป้องทางออกของหุบเขารู้ว่า สการ์เล็ตจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อต่อสู้กลับโดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้า สการ์เล็ตค้นพบว่าเส้นทางการสื่อสารของนางถูกตัดขาด ในทางกลับกัน แบร์รี่จะไล่ตามสการ์เล็ตไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตาม นี่คือเกมปลาใหญ่กินปลาเล็ก ปลาเล็กกินกุ้ง หลังจากที่ปลาใหญ่กินปลาเล็กแล้ว กุ้งก็จะป้องกันตัวด้วยทั้งหมดที่มี

คนที่มีความสามารถมักจะรับผิดชอบมากกว่า ซาอูลเป็นคนที่ยุ่งที่สุด เขาวิ่งไปรอบๆ เพื่อสร้างข่ายเวทมนตร์ให้เร็วที่สุด ในการปะทะกันนั้น ไม่มีนักเวทย์คนไหนมีเวลาที่จะตั้งค่าวงเวทย์ขนาดมหึมา แต่ในสงครามตำแหน่ง การจัดแถวเวทมนตร์มีความจำเป็น โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อซาอูลยังสามารถเข้าร่วมการต่อสู้ได้หลังจากที่ข่ายเวทมนตร์เริ่มต้นขึ้น ราวกับได้รับความช่วยเหลือพิเศษจากพลังระดับสูงสุด

จาค็อบก็ยุ่งเหมือนกัน เขาไม่เพียงแต่เป็นผู้ช่วยของซาอูลเท่านั้น แต่ยังค้นคว้าเกี่ยวกับลูกศรเจาะและอาวุธคล้ายหน้าไม้ สการ์เล็ตคำนวณได้ดีมาก นางยังมีแผนสำรองที่จะบังคับใช้ หากทั้งหน่วยถูกยึดครอง มีเวทมนตร์ระเบิดขนาดมหึมา เมื่อข่ายเวทมนตร์ถูกกระตุ้น ทั้งหน่วยจะจมอยู่ในลาวา น้อยคนนักที่จะรู้จักข่ายเวทมนตร์นี้ ถ้าทหารรู้เรื่องนี้ มันจะส่งผลเสียต่อชื่อเสียงของสการ์เล็ต ไม่มีใครอยากถูกทิ้ง เมื่อข่ายเวทมนตร์เริ่มต้นขึ้น ลาวาไม่เพียงแต่สามารถครอบคลุมทั้งหน่วยเท่านั้น แต่ยังฆ่าพวกเขาทั้งหมดด้วย น่าเสียดายที่นายพลเพียงคนเดียวที่รู้เรื่องข่ายเวทมนตร์กลายเป็นเป้าหมายของ อันเฟย์ ดังนั้นแผนของ สการ์เล็ตจึงล้มเหลวอย่างน่าสังเวช

จาค็อบได้แยกชิ้นส่วนเวทมนตร์และใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับอาวุธเวทมนตร์ที่โกลแมนสร้างขึ้น เขารู้ว่าคนในสมัยโบราณเป็นอย่างไรผ่านการอ่าน แต่เมื่อของจริงอยู่ตรงหน้าเขา มันกลับกลายเป็นเรื่องที่แตกต่างออกไป

เมื่อ อันเฟย์ ค้นพบว่าข่ายเวทมนตร์ที่ ซาอูล สร้างขึ้นนั้นเป็น ข่ายเวทมนตร์ ของ มิติโกลาหล ที่ จาค็อบ รัก

อันเฟย์ ก็เริ่มให้ความสนใจ เขาต้องการใช้โอกาสนี้เพื่อเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับ ข่ายเวทมนตร์มิติโกลาหล อันเฟย์ ละทิ้งภารกิจเพื่อการเรียนรู้นี้หลังจากมากับ ซาอูล เพียงวันเดียว อันที่จริง ความจำระยะสั้นของ อันเฟย์ นั้นดีมาก แต่ความจำระยะสั้นก็มีข้อเสีย นั่นคือ อันเฟย์ จำได้แค่สิ่งที่เคยประสบมาก่อนเท่านั้น ตัวอย่างเช่น ไม่ว่าห้องจะรกแค่ไหน หนังสือพิมพ์ ที่ห่อบุหรี่ ก้นบุหรี่ รองเท้าแตะ ถ้วยชา และของอื่นๆ ก็กระจัดกระจายอยู่บนพื้น หาก อันเฟย์ มองดูพวกมันสักครั้ง เขาสามารถบอกตำแหน่งที่แน่นอนของวัตถุแต่ละชิ้นได้ หากถูกถามว่าวัตถุนั้นอยู่ที่ไหน มันเหมือนกับว่าเขามีกล้องอยู่ในหัวและถ่ายภาพที่เกิดเหตุ อย่างไรก็ตาม, วัตถุเหล่านั้นเป็นฝีมือมนุษย์ และ อันเฟย์ ได้เห็นพวกมันหรือสิ่งที่คล้ายกันกับพวกมัน ข่ายเวทมนตร์แตกต่างกันและซับซ้อนมาก พวกมันเป็นเหมือนภาษาใหม่สำหรับ อันเฟย์ ดังนั้นเห็นได้ชัดว่าไม่ใช่เวลาที่ดีสำหรับการเรียนรู้ภาษาในขณะนี้