ตอนที่ 36 ไม่ใช่สเปคของฉัน
ในเวลานี้ วิลล์ไม่รู้ตัวเลยว่าหนึ่งในความลับของถุงมืออินฟินิตี้ของเขานั้นโดนเจ้าหน้าที่ข่าวกรองของกองทัพเรือรวบรวมไว้และยังถูกวางไว้บนโต๊ะของจอมพลแห่งกองทัพเรืออีกด้วย!
แต่ถึงเขาจะรู้ เขาก็คงจะไม่สนใจเพราะถุงมืออินฟินิตี้มันสุดยอดมาก จึงเป็นเรื่องปกติที่จะมีคนคิดได้ว่าความสามารถมากมายของเขานั้นมาจากถุงมือนี่
เขาต้องใส่ถุงมืออินฟินิตี้เพื่อใช้ความสามารถของผลปีศาจของเขาทุกครั้ง และเรื่องที่ว่าก็คือจุดอ่อนของเขา แต่มันก็เทียบไม่ได้กับพลังที่ถุงมืออินฟินิตี้มอบให้กับเขาเลยสักนิด!
แม้ว่าพวกเขาจะรู้ พวกเขาจะทำอะไรได้เมื่อวิลล์รวบรวมผลปีศาจทั้งหกผลแล้วดีดนิ้ว!
จริงๆแล้ว วิลล์คิดว่าค่าหัวของเขาน่าจะเพิ่มขึ้นสักหน่อยในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา แต่เขาก็คาดไม่ถึงว่าโปสเตอร์ค่าหัวของเขาจะมีบางอย่างแปลกๆไป
อย่างแรกเลย ชื่อแย่ๆอย่างกรงเล็บขวาทองคำได้เปลี่ยนเป็น โจรสลัดไร้หน้า วิลล์...
ที่จริงมันก็ไม่ใช่ชื่อที่ดีนักหรอก แต่มันก็ยังดีกว่าชื่อก่อนหน้านี้เยอะ
คำอธิบายเกี่ยวกับค่าหัวของเขาได้ถูกเปลี่ยนเป็นกัปตันกลุ่มโจรสลัดไร้หน้า ผู้ต้องสงสัยว่าเป็นผู้ใช้ผลปีศาจ
สิ่งที่เขาคาดไม่ถึงที่สุดก็คือค่าหัวมันไม่เพิ่มขึ้นเลยสักนิด แต่ทำไมที่คาดหัวถึงเปลี่ยนไปได้ละเนี่ย!
จู่ๆมันก็เปลี่ยนจาก จับเป็นหรือจับตาย กลายเป็น จับเป็นเท่านั้น ซะงั้น!
เขามาจากตระกูลวินสโมคเหมือนซันจิงั้นเหรอ?
หรือบางทีเขาอาจจะมีแบคใหญ่ แต่เขาไม่รู้งั้นเหรอ?
มันจะเป็นไปได้ยังไงกัน!
วิลล์มั่นใจว่าเขามาจากโลกและไม่มีญาติในโลกนี้แน่!
มันยากที่จะรู้ว่ามันกลายเป็นแบบนี้ไปได้ยังไง และในที่สุดวิลล์ก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องสรุปว่า “ใบหน้าของฉันหล่อเกินไปจริงๆ! หล่อมากซะจนแม้แต่กองทัพเรือก็ไม่อยากปล่อยให้ฉันตาย!”
ไม่ใช่ว่ามีคำพูดที่ว่า ถ้าตัดความเป็นไปไม่ได้ออกไปสิ่งที่เหลืออยู่แม้ว่ามันจะไม่น่าเชื่อเพียงใดก็ตาม แต่มันก็คือความจริง หรอกหรอ!
ใช่แล้ว!
ถ้าเซ็นโกคุรู้ว่าเจตนาดีของเขาถูกตีความผิดๆแบบนี้ล่ะก็ ผมละสงสัยจริงๆว่าเขาจะโกรธมากจนส่งพลเรือเอกไปทั่วแกรนด์ไลน์เพื่อจับกุมเขาหรือเปล่านะ!
เขาไม่อยากให้ใครมาสนใจถุงมือทองคำในมือขวาของเขาเป็นพิเศษ ดังนั้นเขาจึงเปลี่ยนที่คาดหัวของเขา
เขาไม่อยากให้วิลล์เด่นเกินไป ดังนั้นเขาเลยคงค่าหัวเขาไว้ที่ 50 ล้านเท่านั้น
เขากลัวว่าวิลล์จะถูกฆ่าเพื่อเงิน ดังนั้นเขาจึงเปลี่ยนเป็นจับเป็นเท่านั้น
เซ็นโกคุ: ฉันเป็นคนดีนะเห็นไหม! ไม่มีใครชื่นชมฉันเลยให้ตายสิ!
...
“ว้าว! ในที่สุดเราก็มาถึงแล้ว!”
เนื่องจากข่าวการพ่ายแพ้ของสโมคเกอร์ได้แพร่กระจายออกไป ทหารเรือในล็อคทาวน์จึงเริ่มบังคับใช้กฎอัยการศึก
โชคดีที่วิลล์และนามิเตรียมพร้อมสำหรับสิ่งนี้ไว้แล้ว และในขณะที่สโมคเกอร์ กำลังตามหาพวกเขาด้วยใบหน้าโกรธ วิลล์และนามิก็ออกจากเมืองอย่างเงียบๆและมุ่งหน้าตรงไปยังแกรนด์ไลน์!
ในที่สุดพวกเขาก็กำลังจะออกจากหมู่บ้านเริ่มต้นแล้ว วิลล์รู้สึกทั้งตื่นเต้นและกังวลอยู่ครู่หนึ่ง
ไม่ใช่เพราะคืนนี้นามิได้สัญญาว่าจะทำตามที่สัญญาไว้กับเขาในที่สุดหรอกนะ!
“ข้างหน้าคือรีเวิร์ส เมาเท่น เตรียมตัวให้พร้อมนะ!”
นามิมองไปข้างหน้าด้วยใบหน้าที่จริงจัง
เรดไลน์และแกรนไลน์เป็นวงแหวนสองวง ดังนั้นมันจึงมีทางแยกสองทาง และทางแยกแรกก็คือ รีเวิร์ส เมาเท่น
จุดผ่านแรกก็คือภูเขากลับหัวหรือที่เรียกกันว่า รีเวิร์ส เมาเท่น ซึ่งเป็นภูเขาที่น่าเหลือเชื่อและอันตรายซึ่งเป็นทางที่เข้าสู่ แกรนด์ไลน์
รีเวิร์ส เมาเท่น มีทางน้ำ 5 สาย ซึ่งเป็นรูปตัวxมีน้ำไหลเข้าออก 4 ทิศทาง สายน้ำสี่สายเหล่านี้ไหลขึ้นสู่ยอดเขา ทางน้ำทั้งสี่นี้เชื่อมระหว่าง อีสต์บลู, เวสต์บลู, เซาธ์บลู และ นอร์ทบลู ตามลำดับ
เพราะกระแสน้ำของทะเลทั้งสี่นั้นรุนแรงมากจนสามารถเอาชนะแรงโน้มถ่วงและไหลขึ้นไปได้
ดังนั้น อุปสรรคแรกในการเข้าสู่แกรนด์ไลน์ก็คืออย่าปล่อยให้เรือชนภูเขาแตกกลางทาง และโจรสลัดจำนวนมากก็มาตายทุกปีเพราะเหตุร้ายนี้
แต่เห็นได้ชัดว่าเรือของอารองนั้นมีคุณภาพอันดีเยี่ยม ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่สามารถแล่นมาจากเกาะมนุษย์เงือกไปจนถึงทะเลอีสต์บลูได้หรอก
วิลล์ที่ไม่สนใจวาฬลาบูนและชายชรา รอคอยช่วงเวลาแห่งประวัติศาสตร์นี้อย่างตื่นเต้น
ว้าว!
เรือทั้งลำปีนขึ้นไปบนกระแสน้ำแล้ว!
วิลล์ที่เตรียมตัวมาอย่างดีและเพื่อนอีกสองคนของเขาเกาะเรือไว้แน่นแล้วตะโกนสัมผัสประสบการณ์ใหม่แบบนี้!
มันโครตน่าตื่นเต้น!
“โอ้ววววววววว!”
พวกเขาทั้งสามคนที่มาท้าทายแกรนด์ไลน์ก็ได้มารวมตัวกันพร้อมกับร้องเสียงแปลกๆ!
พวกเขาได้เห็นเรือโจรสลัดโชคร้ายสองลำที่ชนภูเขาสีแดงจนเกิดเสียงดังและถูกกระแสน้ำกระแทกโดยตรงและแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย!
อันตรายจริงๆ!
โชคดีที่วาฬลาบูนไม่ได้ขวางทางลง ไม่อย่างนั้นล่ะก็จะต้องมีคนตายแน่ๆ
ในที่สุด หลังจากที่เรือทรงตัวได้แล้ว นอกจากเรือของวิลล์แล้วก็ยังมีเรืออีกสองลำในทะเล วิลล์เคยเห็นว่ามันมาจากเวสต์บลูและเซาธ์บลู
เรือลำหนึ่งมาจากเซาธ์บลู และอีกลำมาจากเวสต์บลู
เมื่อปลดเชือกที่ผูกไว้รอบตัวเขาเสร็จ วิลล์ก็ก้าวไปข้างหน้าและทันใดนั้น กัปตันของเรืออีกสองลำที่เหลือก็คิดแบบเดียวกัน
พวกเขาทั้งหมดอยากจะดูว่าอีกฝ่ายเป็นใคร
ในสายตาของวิลล์ ผู้หญิงผมสีชมพูคนหนึ่งออกมาจากเรือจากทะเลเซาธ์บลู และชายสวมแว่นก็ออกมาจากเรือจากทะเลเวสต์บลู
เขาดูไม่เหมือนโจรสลัดเลยสักนิด แต่เหมือนอาจารย์อะไรพวกนั้นมากกว่า
"การพบกันครั้งนี้นั้นคือโชคชะตา เพราะทุกคนได้มาแกรนด์ไลน์เป็นครั้งแรก เราเดินทางไปด้วยกันดีไหมล่ะ"
ไม่มีใครสนใจเขาสักคนแต่ชายสวมแว่นก็ไม่โกรธ
“ถ้าไม่สนใจ ก็ทิ้งชื่อไว้และไปตามทางของตัวเองเถอะ”
“ฉันชื่อเวลจากเวสต์บลู นี่คือกลุ่มโจรสลัดของฉัน โอ้ฉันลืมบอกไปเลย ค่าหัวของฉันก็คือ 55 ล้านเบรี”
โจรสลัดสาวผมสีชมพูมีสีหน้าเยาะเย้ยเมื่อได้ยินตัวเลข เธอไม่ได้แนะนำตัวเองแต่มุ่งเป้าไปที่กลุ่มของวิลล์แทน
“นี่! แกตรงนั้นหนะ พวกแกมาจากอีสต์บลูหรือเปล่า”
หึ เป็นคนหล่อนี่ก็ลำบากเหมือนกันนะ!
หลังจากหลงตัวเองไปเล็กน้อย วิลล์ก็พูดอย่างช่วยไม่ได้ว่า “ฉันขอโทษ แต่ฉันมีคนที่ชอบอยู่แล้ว และฉันก็ไม่ได้ชอบเด็กด้วย”
"..." ทุกคน!
แม้แต่นามิและโคบี้ก็ยังทำตัวเหมือนไม่รู้จักเขาและอยู่ห่างจากไอ้ปัญญาอ่อนนี้!
