ตอนที่ 29 วิลล์ ปะทะ สโม๊กเกอร์ 1
" จบแล้ว...ระยะแค่นี้เราไม่สามารถสลัดการไล่ตามของเรือรบได้แน่..."
ใบหน้าของนามิเต็มไปด้วยความกังวล เธอเพิ่งจะตัดสินใจว่าจะตามวิลล์ออกทะเลในฐานะโจรสลัด แต่ไมม่ทันไรก็มาถึงจุดจบของการเดินทางของพวกเขาแล้วหรือ?
ดูเหมือนว่าจะยังอีกยาวไกลกว่าเธอจะได้กลายเป็นคนที่กล้าหาญและเข้มแข็งอย่างแท้จริง
มีเพียงวิลล์เท่านั้นที่คาดการณ์ว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้เอาไว้ก่อนแล้ว และไม่มีร่องรอของวามกลัวบนใบหน้าของเขา แต่กลับกัน เขากลับรู้สึกตื่นเต้นแทน
ดูเหมือนว่าความตื่นเต้นนี้มันจะฝังลงไปในกระดูกของเขาเช่นกัน!
ในตอนนี้เหมือนว่าวิลล์จะรับรู้ได้ถึงความปรารถนาที่ซ่อนอยู่ในใจของเขา เมื่อเขาอยู่ที่โลกก่อน เขาพยายามที่จะเริ่มต้นธุรกิจของตัวเอง แต่เมื่อเขารู้ว่าเหตุผลที่ธุรกิจของเขานั้นเฟื่องฟูได้อย่างรวดเร็วนั่นก็เป็นเพราะคำสั่งจากหุ้นส่วนธุรกิจของ พ่อ ของเขาที่เข้ามาช่วยเสริมธุรกิจของเขาเพื่อเห็นแก่หน้าพ่อของเขา วิลล์จึงโอนธุรกิจของเขาให้พ่อแล้วไม่กลับไปยุ่งกับมันอีก
พอไปเปิดกิจการใหม่ แล้วบอกว่าไม่ให้พ่อช่วย แต่มันก็เหมือนถูกตบหน้า เพราะเขาเจ๊งยับ!
เสียเงินหลายสิบล้านในการทำธุรกิจในครั้งนี้!
แม้ว่าพ่อของเขาจะช่วยให้เขาได้ธุรกิจกลับคืนมา แต่เขาก็เสียความั่นใจในการทำธุรกิจไปแล้วกลายเป็นหนอนขี้เกียจมาตั้งแต่ตอนนั้น
ไม่มีความสุข?
โกรธ?
ทำให้พ่อผิดหวัง...
วิลล์รู้สึกเหมือนมีไฟลุกโหมในใจ บางทีเป็นเป็นจริงที่เขาไม่ได้สืบทอดความสามารถทางธุรกิจจากพ่อของเขามา แต่ตัวเขาก็คือตัวเขา เขาไม่ใช่พ่อของเขา!
เนื่องจากเขาอยู่คนเดียวในโลกนี้และได้รับโอกาสที่ไม่มีสิ้นสุดแล้ว ทำไมเขาไม่ไปยืนอยู่บนจุดสูงสุดของโลกและใช้ชีวิตอย่างอิสระตามที่เขาต้องการซะล่ะ!
หลังจากที่เขาได้เข้าใจในสิ่งที่เขาต้องการแล้ว วิลล์ก็สงบลง
สิ่งเดียวที่เขาต้องทำในตอนนี้คือเอาชนะ สโม๊กเกอร์และเข้าสู่แกรนด์ไลน์เพื่อเปิดตำนานบทใหม่ของเขา!
" นามิ เธอกับโคบี้ล่วงหน้าไปก่อนเลย ฉันจะล่อพวกมันไว้เอง "
" ไม่! "
นามิปฏิเสธโดยไม่ต้องคิด!
สายตาของเธอแน่วแน่มากเช่นกัน เธอจะไม่ละทิ้งวิลล์ มิฉะนั้นเธอจะยอมตามเขาออกทะเลมาเพื่ออะไร?
" ผม..ผมก็ไม่หนีเหมือนกัน..."
แม้แต่โคบี้ยังยืนกรานที่จะอยู่แม้จะตัวสั่นด้วยความกลัวตายก็ตาม
ดูเหมือนว่าการได้เป็นกัปตันเรือลำนี้ครั้งแรกของเขาจะไม่ล้มเหลว...
วิลล์หัวเราะร่าอย่างมีความสุข
เขายีหัวโคบี้ก่อนจะเข้าไปอุ้มนามิขึ้นมาในอ้อมแขนของเขา
" ไม่ต้องห่วง ฉันจะไม่เป็นอะไรทั้งนั้น ฉันแค่จะไปเจาะท้องเรือรบแล้วค่อยกลับมาหาพวกเธอ พวกนั้นทำอะไรฉันไม่ได้หรอก! "
" นายไม่ใช้ผู้ใช้พลังผลปีศาจหรอ แล้วนายจะจมเรือรบยังไง " นามิมองเขาด้วยท่าทางเหมือนกำลังจะบอกว่า ' นายเห็นฉันโง่หรือไง '
" ก็จริงที่ฉันเป็นผู้ใช้พลังผลปีศาจ แต่ฉันไม่เคยกินผลปีศาจเลย น้ำทะเลก็ไม่มีผลกับฉัน " วิลล์จริงจังมากขณะพูด
นามิรู้สึกตัวสั่นเล็กน้อย หากเกิดว่าเขาโกหก เวลร้ายที่สุดเธอก็แค่โดดน้ำลงไปช่วยเขา
" ฉันจะยอมเชื่อใจนายซักครั้ง นายต้องรอดกลับมานะ "
" เพื่อเป็นกำลังใจเล็กๆน้อย ถ้าฉันกลับมาได้อย่างปลอดภัย เธอช่วยสวมชุดว่ายน้ำเชือกดำให้ฉันดูสักครั้งได้มั้ย "
นามิอดหน้าแดงไม่ได้ และถลึงตามองเขาตรงๆ เป็นเชิงว่า นายพูดบ้าอะไรยะ!
แต่ด้วยความบังเอิญที่แปลกๆ นามิก็หายโกรธและหลบตาเขาพร้อมกับพูดว่า " อืม.." ด้วยเสียงเบาหวิว
คราวนี้จะไม่มีใครหยุดฉันได้แน่ ไอ้บ้าเอ๊ย!
หลังจากได้รับคำสัญญาแล้ว วิลล์รู้สึกเหมือนว่าร่างกายของเขามีพลังปะทุอย่างไม่สิ้นสุด
ไม่ต้องพูดถึงสโม๊กเกอร์!
ไม่ช้าก็เร็วเขาจะกลายเป็นผู้ยิ่งใหญ่ที่ กิน นอนและสู้กับหมาแดงกับพวกมังกรฟ้ารัฐบาลโลกในอนาคต!
หลังจากเขาแยกกับนามิแล้ว เขาก็หยิบหลอดและลงไปในน้ำอย่างเงียบๆ
นามิที่คุมหางเสือก็พาเรือหลบหนีไปตามทางที่วางแผนไว้ ในขณะที่วิลล์นั้นซุ่มรออยู่ใต้น้ำรอให้เรือรบแล่นผ่านเพื่อโจมตี!
ด้วยความเร็วของเรือรบ ไม่นานมันก็แล่ลมาถึงจุดที่วิลล์ซุ่มอยู่
วิลล์ไม่รอช้า เขาเผยให้เห็นถุงมืออินฟินิตี้และเปิดใช้งานพลังผลฮันนี่แบดเจอร์ แต่เขาก็กลัวอยู่หน่อยว่ามันจะไม่สามารถเจาะท้องเรือรบได้
ซวบ!
มือขวาที่เปลี่ยนเป็นกรงเล็บอินฟินิตี้สามารถเจาะผ่านเกราะของเรือรบได้อย่างง่ายดาย วิลล์จึงระดมขุดท้องเรือรบด้วยกรงเล็บของเขาจนเกิดรูขนาดใหญ่ในเวลาไม่นาน!
ถ้าเป็นมนุษย์เงือก ธรรมดาคงทำอย่างนี้ไม่ได้แน่นอกจากใช้วิธีอื่น เพราะเกราะของเรือรบของกองทัพเรือนั้นแข็งมาก เว้นแต่จะเป็นมนุษย์เงือกที่แข็งแกร่ง จึงจะทำได้ ไม่ใช่แข็งแกร่งระดับแบบอารองนะ ต้องระดับจินเบย์ขึ้นไปเท่านั้น
แต่วิลล์ที่พึ่งความคมและแข็งแกร่งของถุงมืออินฟินิตี้ที่เปลี่ยนเป็นกรงเล็บนั้นสามารถทำได้ง่ายๆ!
จากนั้นเขากก็ย้ายไปเจาะที่จุดอื่นใต้ท้องเรือรบต่อ
ในเวลาไม่นาน เขาก็เจาะรูขนาดเท่าลูกบาสได้!
ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงตื่นตระหนกที่ด้านบนเรือ
" ไม่นะ! ท้องเรือมีรูรั่ว! "
" มีคนมาเจาะเรือ! "
" มนุษย์เงือกงั้นหรอ? มีมนุษย์เงือกด้วยหรอ? "
" นี่เป็นเรือรบจะศูนย์บัญชาการกองทัพเรือเลยนะ มันจะถูกทำลายโดยมนุษย์เงือกไม่กี่ตัวได้ไง! "
" ให้คนลงไปดูในน้ำเร็ว! "
" เตรียมตาข่ายและตอร์ปิโดให้พร้อม! "
เสียงโหวกเหวกดังขึ้น และทหารเรือนักประดาน้ำหลายคนที่กระโดดลงมาในทะเลก็เห็นวิลล์ที่ดูเหมือน บีเวอร์ตัวใหญ่
นี่มันสัตว์ประหลาดทะเลอะไรเนี่ย? น่าเกลียดชะมัด!
นี่ปฏิกิริยาแรกของทหารเรือที่โดดลงมาเห็น
เมื่อพบว่ามีคนเห็นตัวเขาแล้ว วิลล์ก็ไม่รีรอและขึ้นสู่ผิวน้ำทันที
อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้เปิดเผยตัวเองโดยตรง แต่มีหลอดอยู่ในปากของเขา เขาว่ายน้ำออกไปไกลด้วยการตีกรรเชียง
แต่ดูเหมือนว่าเขาจะประเมินมันสมองของกองทัพเรือต่ำไป และมีเพียงคนโง่เท่านั้นที่ไม่สังเกตเห็นเงาที่ชัดเจนแบบนั้นใต้ผิวทะเล!
ด้วยใบหน้าที่เคร่งขรึมของสโม๊กเกอร์ เขาสั่งให้ลูกเรือเร่งซ่อมเรือที่รั่ว จากนั้นก็จัดแนวเรือใหม่และเริ่มเปิดฉากยิงไปที่เงาในน้ำ!
ตูม! ตูม! ตูม!
ปืนใหญ่มากว่าหนึ่งโลกยิงออไปพร้อมกันโดยไม่เรียงลำดับใดๆ!
วิลล์ที่อยู่ใต้น้ำตอนนี้ถูกถล่มด้วยปืนใหญ่!
และยังไม่หมดเพียงเท่านั้น มีตอร์ปิโดหลายสิบลูกพร้อมตาข่ายพุ่งตรงมาหาเขา!
วิลล์ผู้ไม่มีทางเลือกจึงลงไปซ่อนตัวในน้ำลึก เขารับรู้ถึงความถี่ของการโจมตีของกองทัพเรือ และด้วยระดับออกซิเจนที่เหลือของเขา เขาจ้องไปที่เรือรบด้วยแววตาเย็นชาก่อนจะตัดสินใจพุ่งกลับไปที่เรือรบ
วิลล์ไม่พูดพร่ำอะไรแต่ใช้ความเร็วสูงสุดเพื่อขยายรูที่ท้องเรือจนเขาสามารถเข้าไปได้
ตราบใดที่เขาทำให้เรือจมได้ เขาก็จะได้รับชัยชนะโดยสมบูรณ์
เมื่อเห็นสัตว์ทะเลโผล่ออกมาจากท้องเรือ กองทัพเรือก็ชะงักกันไปครู่หนึ่งก่อนจะรีบโจมตีใส่ทันที
วิลล์ปลดความสามารถของผลฮันนี่แบดเจอร์ออกเพื่อใช้พลังของผลลื่นไหล ประกายแสงสีชมพูเกิดขึ้นรอบตัวเขาก่อนที่การโจมตีทั้งหมดของทหารเรือต่างไถลลื่นออกไปจากตัวเขา และก็ได้มีผู้โชคร้ายบางคนที่ถูกลูกหลงจากการโจมตีของฝ่ายเดียวกันเอง
จากนั้นวิลล์ก็ใช้ประโยชน์จะความสับสนนี้เพื่อทำให้ทหารเรือทั้งหมดลื่นล้มลงพื้น
