ตอนที่ 18 นามิเมา!
ในฐานะผู้มีค่าหัวสูงสุดในทะเลอีสต์บลู อารองก็มีความภูมิใจในตัวเองอยู่แล้ว
ในฐานะที่เป็นฉลามฟันเลื่อย ตัวเขาเองก็เป็นอาวุธเองด้วย!
จมูกหยัก กระดูกเหล็ก แขนที่ยกบ้านได้ ฟันที่งอกใหม่ และกรามอันทรงพลังที่กัดลูกกระสุนปืนใหญ่ได้!
นอกจากนี้ยังมีการโจมตี น้ำกระแทก ซึ่งพบได้บ่อยในหมู่มนุษย์เงือกที่แข็งแกร่งที่สามารถโจมตีด้วยหยดน้ำธรรมดาให้เป็นกระสุนได้!
รางวัลค่าหัว 20 ล้านไม่ได้สูงมากแต่ก็ไม่ได้ต่ำ!
เขาไม่รู้ว่าตัวเองเก่งกว่าดอนครีกแค่ไหนที่ต้องเผาและปล้นเพื่ออัพค่าหัว 17 ล้านจากการทำผิดเท่านั้นเอง!
แต่สิ่งเหล่านี้มันก็ไร้ค่าเมื่ออยู่ต่อหน้าวิล!
วิลซึ่งกลายเป็นตัวลื่น ก็ยกมือขวาขึ้นอีกครั้ง และคราวนี้ไฟสีชมพูซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของผลเนียนนุ่มก็สว่างขึ้นเช่นกัน!
นี่คือคทานักฆ่าที่วิลเชี่ยวชาญหลังจากเขาเสียชีวิตไปถึงเก้าครั้ง!
นี่คือสถานะที่เขาสามารถเรียกได้ว่าเป็นผู้ใช้ผลปีศาจคู่!
ผลฮันนี่แบดเจอร์ + ผลเนียนนุ่ม!
อันที่จริง การแปลงร่างของเขาเป็นสัตว์ร้ายเป็นสถานะที่แข็งแกร่งที่สุดของเขาในทางทฤษฎีในเวลานี้ แต่รูปลักษณ์นั้นน่าเกลียดมากจนวิลไม่เอาอย่างเด็ดขาด!
แค่ตัวของเขาคนนี้ก็พอแล้ว!
ลื่น!
เมื่อวิลล์สามารถเคลื่อนที่ได้อย่างอิสระโดยปราศจากแรงเสียดทานแม้แต่น้อย แม้ว่าความเร็วของเขาจะไม่เร็วเท่ากับการโซลในรูปแบบทั้งหก แต่ก็คล้ายกันอย่างแน่นอน
เพราะเขาไม่เพียงขจัดแรงเสียดทานบนพื้น แต่ยังรวมไปถึงอากาศด้วย!
นอกจากนี้ ในสถานะนี้ วิลสามารถเปลี่ยนทิศทางของการเคลื่อนไหวได้ตามต้องการ ซึ่งทำให้เขามีความคล่องตัวอย่างมาก!
วืด! วืด! วืด!
อารองและคนอื่นๆ จับไม่ได้แม้แต่เงาของเขา วิลฆ่าคนทุกครั้งที่ปรากฏตัวต่อหน้าพวกเขา!
จากระยะไกล ดูเหมือนว่าวิลจะล้อมกลุ่มโจรสลัดอาลองทั้งหมดด้วยตัวเอง!
เลือดหยดลงกับพื้น และ อารองก็กำลังหายใจหอบ เนื่องด้วยความประมาทของเขา วิล ที่จู่ๆ ก็ปรากฏตัวต่อหน้าเขา ทิ้งบาดแผลลึกและยาวห้าอันไว้บนหน้าอกของเขาโดยที่เขาไม่ได้สังเกต!
ถ้าเขาหลบไม่ทัน และถ้าหนังฉลามของเขาไม่แข็งแรงพอ เขาอาจจะโดนตัดด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว!
“ไอ้สารเลว! อย่าเอาแต่วิ่งสิและสู้กับพวกเราอย่างยุติธรรม!”
อารอง ที่ผิดหวังอย่างสุดซึ้งอดไม่ได้ที่จะตะโกนใส่ วิล!
ในช่วงเวลาสั้นๆ มนุษย์เงือกที่เขานำมาด้วยก็เกือบถูกฆ่าตาย เช่นเดียวกับลูกน้องหลายคนของเขาที่ไม่สามารถรอดในมือของ วิล ก่อนที่จะทรุดตัวลงกับพื้นโดยไม่รู้ว่าพวกเขายังมีชีวิตอยู่หรือตายไปแล้ว
ถ้าเขาไม่ทำอะไรเกี่ยวกับมัน เขาจะต้องถูกฆ่าตายที่นี่จริงๆ
ดังนั้นเขาจึงพยุงแขนเพื่อปกป้องจุดสำคัญและพุ่งออกไปอย่างเต็มกำลัง!
เป้าหมายก็คือนามิที่เฝ้าดูการต่อสู้จากระยะไกล!
เมื่อนามิเห็นอารองเดินมา เธอก็หันหลังวิ่งไปโดยไม่พูดอะไรสักคำ!
ในเวลานี้เธอแน่ใจแล้วว่าอารองจะต้องตายอย่างแน่นอน เพราะชายหนุ่มรูปหล่อที่เรียกตัวเองว่านักล่าโจรสลัดมีพลังมากจนฆ่าลูกเรืออารองโดยไม่มีการต่อต้านเลยสักนิด แต่เธอก็ไม่ได้โง่ขนาดถูกจับเป็นตัวประกันโดยอารอง
เมื่อนามิหันหลังวิ่งหนีไป อารองซึ่งมีบาดแผลลึกที่กระดูกที่หลังอีกก็กระแทกน้ำที่อยู่ตรงหน้าเขาอย่างสุดกำลัง!
น้ำกระแทก!
หยดน้ำจำนวนมากถูกเติมด้วยพลังงานอันทรงพลัง และยิงเหมือนกระสุนใส่นามิที่กำลังหลบหนี!
มีเสียงแตกดังออกมา และนามิก็มีเวลาเพียงแค่หันหัวของเธอมาก่อนที่เธอจะตื่นตระหนก!
แต่ในวินาทีต่อมา ความเจ็บปวดและความตายที่คิดเอาไว้ก็ยังไม่มา
เธอพยายามลืมตาและเห็นว่านักล่าโจรสลัดซึ่งเธอเคยปฏิบัติเหมือนแกะอ้วนนั้นกำลังยืนอ้าแขนอยู่ตรงหน้าเธอ
"นาย... นายโอเคไหม..." เมื่อได้รับการช่วยเหลือจากเขาอีกครั้ง ความรู้สึกของนามิก็ซับซ้อน และเธอก็ไม่คิดว่าเธอจะเป็นตัวถ่วงของเขา
“ออกไปซะ เจ้านี้มันตายไปแล้ว!”
อารองหมดความคิดที่จะสู้อีกแล้ว
เขาคิดว่าถึงแม้เขาจะฆ่าเขาด้วยท่านั้นไม่ได้ เขาก็ยังสามารถทำร้ายเขาอย่างรุนแรงได้ แต่เขาไม่คิดว่า น้ำกระแทก ที่สามารถฉีกร่างมนุษย์เป็นชิ้น ๆ จะ 'ลื่น' ทันทีที่มันสัมผัสตัวเขา!
เขาเป็นผู้ใช้ผลปีศาจสายโซออนไม่ใช่หรอ?
แล้วการลื่นไปมาบนพื้นและอันที่เพิ่งจะลื่นจากการจู่โจมของเขาล่ะ?
แต่เพียงเพราะไม่อยากสู้ ไม่ได้หมายความว่าวิลจะปล่อยเขาไป!
วิลดีใจที่เขาเตรียมพร้อมสำหรับสิ่งนี้แล้ว มิฉะนั้นต้นหนในอนาคตของเขาจะหายไปโดยไม่ได้เริ่มการเดินทางด้วยซ้ำ!
"แทรชเชอร์-ออน-ดาท!"
เป็นเรื่องดีที่เขาสามารถพูดชื่อโง่ ๆ นี้ได้!
เมื่อเผชิญหน้ากับฉลามอาละวาด วิลก้มลงเล็กน้อย และจมูกแหลมของอารองก็ลื่น ผ่านเขาไปโดยไม่ก่อให้เกิดความเสียหายใดๆ
จากนั้นวิลก็ยกมือขวาขึ้นฟาดมันลงอย่างสุดกำลัง!
กรงเล็บที่ห่อหุ้มด้วยถุงมืออินฟินิตี้ แทงทะลุกระดูกสันหลังของ อารอง ทำให้เขาล้มลงกับพื้น ไม่สามารถขยับได้อีก!
อาลองกระอักเลือดออกมาเต็มปาก รู้ตัวว่าเขาจบสิ้นแล้ว...
"ทำไม... ทำไม...แกถึง... หลบ... การโจมตีของฉันได้..."
“ก็เพราะฉันเป็นผู้ใช้ผลปีศาจคู่ไง เข้าใจใช่ไหม?”
วิลกระซิบกับเขาด้วยน้ำเสียงที่ร้ายกาจมาก แล้วตัดหัวของ อารอง ด้วยกรงเล็บของเขา!
หัวของ อารอง กลิ้งไปกับพื้น ท่าทางตกใจอย่างไม่น่าเชื่อยังคงเห็นได้อย่างชัดเจน!
หลังจากฆ่าฉลามได้แล้ว วิลก็รีบยกเลิกสภาพนี้อย่างรวดเร็วและกลับสู่ลักษณะปกติของเขา
“เพิ่งผ่านไปไม่กี่นาทีเองและฉันก็เหนื่อยมาก ถ้ามีผลปีศาจมาอีกละก็ฉันคงแห้งในพริบตาแน่!”
วิลรู้สึกหมดหนทางด้วยความแข็งแกร่งที่ลดลงอย่างรวดเร็วของเขา
ดูเหมือนว่าวิธีการเสริมกำลังตัวเองด้วยผลปีศาจจะต้องทำอย่างรวดเร็วในอนาคตของเขา ไม่เช่นนั้นการจะดีดนิ้วเหมือนธานอส เขาจะต้องระเบิดก่อนแน่นอน!
วิลหยิบหัวที่ 'ล้ำค่า' ของอารองและเดินไปหานามิที่กำลังวิ่งมาทางเขา เช่นเดียวกับชาวบ้านและลูกทีมของเขาที่ถูกดึงดูดด้วยเสียงของการต่อสู้
“นายทำได้จริงๆ!”
นามิ มองที่หัวของ อารอง และรู้สึกเกลียดชัง โกรธ ไม่เชื่อ โล่งใจ... และอื่นๆ...
และอารมณ์ผสมของเธอก็ผุดขึ้น!
“พวกโจรสลัด อารอง ถูกฉันกำจัดไปหมดแล้ว และฐานของเขาน่าจะมีความสมบัติที่พวกเขาถูกบังคับและปล้นมาหลายปี ดังนั้นเธอสามารถคืนมันได้”
วิลพูดอย่างใจจดใจจ่อ จะต้องโง่สักเท่าไหร่ที่จะสู้กับนามิด้วยเงินจำนวนแค่นี้!
วิลรู้ดีว่าจุดประสงค์เดียวของเขาก็คือการลักพาตัวต้นหนอัจฉริยะที่สะดุดตาคนนี้ และที่เหลือก็ไม่ต้องรีบร้อน
พูดจบ วิลก็พาคนจากไปในสายตาของชาวบ้านที่เคารพ
หลังจากที่เขาจากไป เขาก็ไม่รู้ว่านามิพูดอะไร แต่เสียงเชียร์ของชาวบ้านดังก้องไปทั่วทั้งเกาะ!
ในตอนเย็นเครื่องดื่มทั้งหมดก็ถูกนำไปที่จัตุรัสและชาวบ้านก็เริ่มปาร์ตี้กัน!
นามิทำตามคำสัญญาของเธอและดื่มไวน์มากกว่าหนึ่งโหลก่อนที่จะเมาต่อหน้าต่อตาฝูงชนที่น่าสยดสยอง
แต่วิลก็ไม่ได้ใช้โอกาสนี้ทำอะไรกับเธอ แต่ยิ้มแล้วปล่อยให้โนจิโกะพาเธอกลับไป
#อันนี้ของเมื่อวานรีบทำ #เดี๋ยวมาแก้ให้ทีหลังนะครับ
ในฐานะผู้มีค่าหัวสูงสุดในทะเลอีสต์บลู อารองก็มีความภูมิใจในตัวเองอยู่แล้ว
ในฐานะที่เป็นฉลามฟันเลื่อย ตัวเขาเองก็เป็นอาวุธเองด้วย!
จมูกหยัก กระดูกเหล็ก แขนที่ยกบ้านได้ ฟันที่งอกใหม่ และกรามอันทรงพลังที่กัดลูกกระสุนปืนใหญ่ได้!
นอกจากนี้ยังมีการโจมตี น้ำกระแทก ซึ่งพบได้บ่อยในหมู่มนุษย์เงือกที่แข็งแกร่งที่สามารถโจมตีด้วยหยดน้ำธรรมดาให้เป็นกระสุนได้!
รางวัลค่าหัว 20 ล้านไม่ได้สูงมากแต่ก็ไม่ได้ต่ำ!
เขาไม่รู้ว่าตัวเองเก่งกว่าดอนครีกแค่ไหนที่ต้องเผาและปล้นเพื่ออัพค่าหัว 17 ล้านจากการทำผิดเท่านั้นเอง!
แต่สิ่งเหล่านี้มันก็ไร้ค่าเมื่ออยู่ต่อหน้าวิล!
วิลซึ่งกลายเป็นตัวลื่น ก็ยกมือขวาขึ้นอีกครั้ง และคราวนี้ไฟสีชมพูซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของผลเนียนนุ่มก็สว่างขึ้นเช่นกัน!
นี่คือคทานักฆ่าที่วิลเชี่ยวชาญหลังจากเขาเสียชีวิตไปถึงเก้าครั้ง!
นี่คือสถานะที่เขาสามารถเรียกได้ว่าเป็นผู้ใช้ผลปีศาจคู่!
ผลฮันนี่แบดเจอร์ + ผลเนียนนุ่ม!
อันที่จริง การแปลงร่างของเขาเป็นสัตว์ร้ายเป็นสถานะที่แข็งแกร่งที่สุดของเขาในทางทฤษฎีในเวลานี้ แต่รูปลักษณ์นั้นน่าเกลียดมากจนวิลไม่เอาอย่างเด็ดขาด!
แค่ตัวของเขาคนนี้ก็พอแล้ว!
ลื่น!
เมื่อวิลล์สามารถเคลื่อนที่ได้อย่างอิสระโดยปราศจากแรงเสียดทานแม้แต่น้อย แม้ว่าความเร็วของเขาจะไม่เร็วเท่ากับการโซลในรูปแบบทั้งหก แต่ก็คล้ายกันอย่างแน่นอน
เพราะเขาไม่เพียงขจัดแรงเสียดทานบนพื้น แต่ยังรวมไปถึงอากาศด้วย!
นอกจากนี้ ในสถานะนี้ วิลสามารถเปลี่ยนทิศทางของการเคลื่อนไหวได้ตามต้องการ ซึ่งทำให้เขามีความคล่องตัวอย่างมาก!
วืด! วืด! วืด!
อารองและคนอื่นๆ จับไม่ได้แม้แต่เงาของเขา วิลฆ่าคนทุกครั้งที่ปรากฏตัวต่อหน้าพวกเขา!
จากระยะไกล ดูเหมือนว่าวิลจะล้อมกลุ่มโจรสลัดอาลองทั้งหมดด้วยตัวเอง!
เลือดหยดลงกับพื้น และ อารองก็กำลังหายใจหอบ เนื่องด้วยความประมาทของเขา วิล ที่จู่ๆ ก็ปรากฏตัวต่อหน้าเขา ทิ้งบาดแผลลึกและยาวห้าอันไว้บนหน้าอกของเขาโดยที่เขาไม่ได้สังเกต!
ถ้าเขาหลบไม่ทัน และถ้าหนังฉลามของเขาไม่แข็งแรงพอ เขาอาจจะโดนตัดด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว!
“ไอ้สารเลว! อย่าเอาแต่วิ่งสิและสู้กับพวกเราอย่างยุติธรรม!”
อารอง ที่ผิดหวังอย่างสุดซึ้งอดไม่ได้ที่จะตะโกนใส่ วิล!
ในช่วงเวลาสั้นๆ มนุษย์เงือกที่เขานำมาด้วยก็เกือบถูกฆ่าตาย เช่นเดียวกับลูกน้องหลายคนของเขาที่ไม่สามารถรอดในมือของ วิล ก่อนที่จะทรุดตัวลงกับพื้นโดยไม่รู้ว่าพวกเขายังมีชีวิตอยู่หรือตายไปแล้ว
ถ้าเขาไม่ทำอะไรเกี่ยวกับมัน เขาจะต้องถูกฆ่าตายที่นี่จริงๆ
ดังนั้นเขาจึงพยุงแขนเพื่อปกป้องจุดสำคัญและพุ่งออกไปอย่างเต็มกำลัง!
เป้าหมายก็คือนามิที่เฝ้าดูการต่อสู้จากระยะไกล!
เมื่อนามิเห็นอารองเดินมา เธอก็หันหลังวิ่งไปโดยไม่พูดอะไรสักคำ!
ในเวลานี้เธอแน่ใจแล้วว่าอารองจะต้องตายอย่างแน่นอน เพราะชายหนุ่มรูปหล่อที่เรียกตัวเองว่านักล่าโจรสลัดมีพลังมากจนฆ่าลูกเรืออารองโดยไม่มีการต่อต้านเลยสักนิด แต่เธอก็ไม่ได้โง่ขนาดถูกจับเป็นตัวประกันโดยอารอง
เมื่อนามิหันหลังวิ่งหนีไป อารองซึ่งมีบาดแผลลึกที่กระดูกที่หลังอีกก็กระแทกน้ำที่อยู่ตรงหน้าเขาอย่างสุดกำลัง!
น้ำกระแทก!
หยดน้ำจำนวนมากถูกเติมด้วยพลังงานอันทรงพลัง และยิงเหมือนกระสุนใส่นามิที่กำลังหลบหนี!
มีเสียงแตกดังออกมา และนามิก็มีเวลาเพียงแค่หันหัวของเธอมาก่อนที่เธอจะตื่นตระหนก!
แต่ในวินาทีต่อมา ความเจ็บปวดและความตายที่คิดเอาไว้ก็ยังไม่มา
เธอพยายามลืมตาและเห็นว่านักล่าโจรสลัดซึ่งเธอเคยปฏิบัติเหมือนแกะอ้วนนั้นกำลังยืนอ้าแขนอยู่ตรงหน้าเธอ
"นาย... นายโอเคไหม..." เมื่อได้รับการช่วยเหลือจากเขาอีกครั้ง ความรู้สึกของนามิก็ซับซ้อน และเธอก็ไม่คิดว่าเธอจะเป็นตัวถ่วงของเขา
“ออกไปซะ เจ้านี้มันตายไปแล้ว!”
อารองหมดความคิดที่จะสู้อีกแล้ว
เขาคิดว่าถึงแม้เขาจะฆ่าเขาด้วยท่านั้นไม่ได้ เขาก็ยังสามารถทำร้ายเขาอย่างรุนแรงได้ แต่เขาไม่คิดว่า น้ำกระแทก ที่สามารถฉีกร่างมนุษย์เป็นชิ้น ๆ จะ 'ลื่น' ทันทีที่มันสัมผัสตัวเขา!
เขาเป็นผู้ใช้ผลปีศาจสายโซออนไม่ใช่หรอ?
แล้วการลื่นไปมาบนพื้นและอันที่เพิ่งจะลื่นจากการจู่โจมของเขาล่ะ?
แต่เพียงเพราะไม่อยากสู้ ไม่ได้หมายความว่าวิลจะปล่อยเขาไป!
วิลดีใจที่เขาเตรียมพร้อมสำหรับสิ่งนี้แล้ว มิฉะนั้นต้นหนในอนาคตของเขาจะหายไปโดยไม่ได้เริ่มการเดินทางด้วยซ้ำ!
"แทรชเชอร์-ออน-ดาท!"
เป็นเรื่องดีที่เขาสามารถพูดชื่อโง่ ๆ นี้ได้!
เมื่อเผชิญหน้ากับฉลามอาละวาด วิลก้มลงเล็กน้อย และจมูกแหลมของอารองก็ลื่น ผ่านเขาไปโดยไม่ก่อให้เกิดความเสียหายใดๆ
จากนั้นวิลก็ยกมือขวาขึ้นฟาดมันลงอย่างสุดกำลัง!
กรงเล็บที่ห่อหุ้มด้วยถุงมืออินฟินิตี้ แทงทะลุกระดูกสันหลังของ อารอง ทำให้เขาล้มลงกับพื้น ไม่สามารถขยับได้อีก!
อาลองกระอักเลือดออกมาเต็มปาก รู้ตัวว่าเขาจบสิ้นแล้ว...
"ทำไม... ทำไม...แกถึง... หลบ... การโจมตีของฉันได้..."
“ก็เพราะฉันเป็นผู้ใช้ผลปีศาจคู่ไง เข้าใจใช่ไหม?”
วิลกระซิบกับเขาด้วยน้ำเสียงที่ร้ายกาจมาก แล้วตัดหัวของ อารอง ด้วยกรงเล็บของเขา!
หัวของ อารอง กลิ้งไปกับพื้น ท่าทางตกใจอย่างไม่น่าเชื่อยังคงเห็นได้อย่างชัดเจน!
หลังจากฆ่าฉลามได้แล้ว วิลก็รีบยกเลิกสภาพนี้อย่างรวดเร็วและกลับสู่ลักษณะปกติของเขา
“เพิ่งผ่านไปไม่กี่นาทีเองและฉันก็เหนื่อยมาก ถ้ามีผลปีศาจมาอีกละก็ฉันคงแห้งในพริบตาแน่!”
วิลรู้สึกหมดหนทางด้วยความแข็งแกร่งที่ลดลงอย่างรวดเร็วของเขา
ดูเหมือนว่าวิธีการเสริมกำลังตัวเองด้วยผลปีศาจจะต้องทำอย่างรวดเร็วในอนาคตของเขา ไม่เช่นนั้นการจะดีดนิ้วเหมือนธานอส เขาจะต้องระเบิดก่อนแน่นอน!
วิลหยิบหัวที่ 'ล้ำค่า' ของอารองและเดินไปหานามิที่กำลังวิ่งมาทางเขา เช่นเดียวกับชาวบ้านและลูกทีมของเขาที่ถูกดึงดูดด้วยเสียงของการต่อสู้
“นายทำได้จริงๆ!”
นามิ มองที่หัวของ อารอง และรู้สึกเกลียดชัง โกรธ ไม่เชื่อ โล่งใจ... และอื่นๆ...
และอารมณ์ผสมของเธอก็ผุดขึ้น!
“พวกโจรสลัด อารอง ถูกฉันกำจัดไปหมดแล้ว และฐานของเขาน่าจะมีความสมบัติที่พวกเขาถูกบังคับและปล้นมาหลายปี ดังนั้นเธอสามารถคืนมันได้”
วิลพูดอย่างใจจดใจจ่อ จะต้องโง่สักเท่าไหร่ที่จะสู้กับนามิด้วยเงินจำนวนแค่นี้!
วิลรู้ดีว่าจุดประสงค์เดียวของเขาก็คือการลักพาตัวต้นหนอัจฉริยะที่สะดุดตาคนนี้ และที่เหลือก็ไม่ต้องรีบร้อน
พูดจบ วิลก็พาคนจากไปในสายตาของชาวบ้านที่เคารพ
หลังจากที่เขาจากไป เขาก็ไม่รู้ว่านามิพูดอะไร แต่เสียงเชียร์ของชาวบ้านดังก้องไปทั่วทั้งเกาะ!
ในตอนเย็นเครื่องดื่มทั้งหมดก็ถูกนำไปที่จัตุรัสและชาวบ้านก็เริ่มปาร์ตี้กัน!
นามิทำตามคำสัญญาของเธอและดื่มไวน์มากกว่าหนึ่งโหลก่อนที่จะเมาต่อหน้าต่อตาฝูงชนที่น่าสยดสยอง
แต่วิลก็ไม่ได้ใช้โอกาสนี้ทำอะไรกับเธอ แต่ยิ้มแล้วปล่อยให้โนจิโกะพาเธอกลับไป
