ตอนที่ 544 (ตอนฟรี! สวัสดีปีใหม่)
ตอนที่ 544 (ตอนฟรี สวัสดีปีใหม่)
.
การต่อสู้หยุดลงชั่วคราวเนื่องจากเกิดรอยแยกแห่งความว่างเปล่า!
เนี่ยหวูซวงและจักรพรรดิปีศาจหลี่ตาลงเล็กน้อย จ้องมองไปยังสิ่งที่เกิดขึ้นด้วยสีหน้าที่เคร่งเครียด
ในฐานะที่มีอายุขัยค่อนข้างยาวนานกว่า 200 ปี พวกเขาย่อมมีความรู้มากกว่าหวังเสียน
ความลับและตำนานบางอย่างในโลกของผู้ฝึกตน พวกเขาเคยได้ยินและได้เคยศึกษากันมาบ้างพอสมควร
ด้วยความแข็งแกร่งในปัจจุบันของพวกเขานั้นมันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะสามารถสร้างรอยแยกแห่งความว่างเปล่าขึ้นมาได้
ยกเว้นว่ามีเพียงสาเหตุเดียวเพียงเท่านั้น!
พื้นที่บริเวณเหล่านี้มีระนาบมิติอื่นซ่อนอยู่! และอาจจะเป็นไปได้ว่าอาจมีรูปแบบการก่อตัวคอยปกป้องพื้นที่บริเวณนี้อยู่!
เนี่ยหวูซวงและจักรพรรดิปีศาจกวาดสายตาสำรวจบริเวณโดยรอบด้วยท่าทางที่เคร่งขรึม
หวังเสียนก็จ้องมองไปยังรอยแยกแห่งความว่างเปล่าที่ค่อยๆหายไป สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น และในทันใดนั้นแสงสีแดงและสีน้ำเงินในดวงตาของเขาก็สว่างวาบออกมา
พลังงานโปร่งใสคล้ายกับม่านหมอกปรากฏขึ้นรอบพื้นที่อย่างน่าอัศจรรย์!
'รูปแบบการก่อตัว? การต่อสู้อย่างรุนแรงไปสัมผัสโดนรูปแบบการก่อตัวเช่นนั้นรึ? แต่ลูกแบบการก่อตัวเช่นนี้คงเป็นรูปแบบการป้องกันหรือการซ่อนเร้น?'
หวังเสียนคิดอยู่ในใจขณะที่ใช้ดวงตาพิวส์ซิ่งอายมองไปรอบๆ
หลังจากนั้นเขาก็มองไปที่จักรพรรดิปีศาจและเนี่ยหวูซวง ขณะที่ยืนอยู่บนหัวกะโหลกปีศาจ "พวกเจ้ารู้เกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนี้ใช่หรือไม่?"
จักรพรรดิปีศาจมองไปที่หวังเสียน อย่างเย็นชาและไม่ได้พูดอะไรออกมา
เนี่ยหวูซวงก็ไม่ได้ตอบ เขาเพียงแค่มองไปที่หวังเสียนและอ๋าวเจี้ยนด้วยใบหน้าที่เคร่งเครียด
"ในเมื่อไม่พูดก็มาสู้กันต่อเถอะ!"
หวังเสียนจ้องมองไปยังปฏิกิริยาของจักรพรรดิปีศาจและเนี่ยหวูซวง เห็นได้ชัดเลยว่าทั้งสองคนรู้เกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนี้แต่พวกเขาไม่ต้องการจะพูด
ถ้าไม่อยากพูดก็สู้กันต่อไป! หลังจากฆ่าพวกเขาแล้ว หวังเสียนค่อนข้างแน่ใจว่าจะสามารถได้รับข้อมูลสิ่งที่เกิดขึ้นในบริเวณนี้มาอย่างแน่นอน
ร่างของหวังเสียนจมลงไปในหัวกะโหลกปีศาจอีกครั้ง และเปลวไฟสีแดงปนดำก็ระเบิดออกมาจากหัวกะโหลกปีศาจในทันที
เปลวไฟอันน่าสะพรึงกลัวครอบคลุมบริเวณโดยรอบหลายช่วงกิโลเมตร
เมื่อเห็นเปลวไฟอันน่าสะพรึงกลัวจากหัวกะโหลกปีศาจ ใบหน้าของจักรพรรดิปีศาจก็เคร่งเครียดมากกว่าเดิม
ชิ้งงงง!
ด้วยคลื่นของดาบยาวในมือของอ๋าวเจี้ยนแสงดาบนับพันปรากฏขึ้นทางด้านหลังเขาทันทีและชี้ตรงไปยังเนี่ยหวูซวง
"ฮึ่มมม! ข้าจะฆ่าเจ้า!"
เมื่อถูกท้าทายอย่างดูถูก เนี่ยหวูซวงจึงคำรามออกมาด้วยอารมณ์ที่เดือดดาล!
หากราชามังกรและนักดาบที่ชื่ออ๋าวเจี้ยนยังมีชีวิตอยู่ สำนักศักดิ์สิทธิ์ตงฮัวก็มีแนวโน้มที่สูงมากที่จะถูกกวาดล้าง!
ดังนั้นไม่ว่าจะอย่างไรเขาก็ต้องฆ่าให้ได้สักหนึ่งคนก่อน!
ดาบขนาดใหญ่ในมือของเนี่ยหวูซวงพลิกหมุนไปมาอย่างรวดเร็ว เสียงกระแทกกันของห่วงบนสันดาบก็ดังขึ้นอย่างถี่รัว
"ตายยยยย!"
ขณะเดียวกันแววตาของหวังเสียนก็เต็มไปด้วยเจตนาฆ่า แม้ว่าเขาจะไม่ได้กลายร่างเป็นนักรบมังกรหรือร่างมังกรโดยสมบูรณ์ แต่เขาคิดว่าในตอนนี้เขาคงจะสามารถปราบจักรพรรดิปีศาจได้ เพราะคนผู้นี้นั้นไม่ได้ข็งแกร่งมากอย่างที่คิด
นอกจากนี้เปลวเพลิงโลกันตร์ยังมีความสามารถการปราบปรามจักรพรรดิ์ปีศาจโดยธรรมชาติ หวังเสียนจึงมีความมั่นใจว่าคงไม่มีความจำเป็นจะต้องใช้ความสามารถของสายเลือดมังกรในการจัดการกับจักรพรรดิ์ปีศาจ
กะโหลกปีศาจที่มีขนาดใหญ่เกือบ 6 เมตร กำลังลุกไหม้ด้วยเปลวไฟที่น่าสะพรึงกลัว มันอ้าปากและโจมตีไปยังจักรพรรดิปีศาจโดยตรง
จักรพรรดิปีศาจที่มีร่างของราชาผีดิบติดอยู่ ก็ไม่ได้อยู่นิ่งเฉยๆเพื่อรอรับการโจมตีแต่เพียงฝ่ายเดียว พวกเขากางกรงเล็บสีดำอันน่าสะพรึงกลัวของพวกเขาออกมาโจมตีสวนกลับไปที่หัวกระโหลกปีศาจ
ในเวลานี้จักรพรรดิปีศาจอยู่ในสถานการณ์เดียวกันกับเนี่ยหวูซวงที่มีเพียงแต่ต้องเดินหน้าเท่านั้นและไม่สามารถก้าวถอยหลังได้อีกแล้ว!
หากว่าเขาหนีจากการต่อสู้มันก็แสดงว่ากองกำลังฝ่ายพรรคมารทั้งหมดของพวกเขานั้นได้ล้มเหลวอย่างสิ้นเชิง!
สำนักมังกรจะกลายเป็นผู้ครองยุทธภพ และกองกำลังฝ่ายพรรคมารทั้งหมดก็คงจะต้องถูกกวาดล้างโดยราชามังกรอย่างแน่นอน
ฉะนั้นไม่ว่าจะอย่างไรเขาก็จะต้องฆ่าผู้แข็งแกร่งในระดับขอบเขตจิตวิญญาณเซียนจากสำนักมังกรให้ได้สักหนึ่งคน ไม่ว่าจะเป็นตัวของราชามังกรเองหรือชายวัยกลางคนที่ถือดาบ!
เมื่อถึงเวลานั้นสถานการณ์ในยุทธภพจะกลายเป็นการถ่วงดุลระหว่างมหาอำนาจสามฝ่าย นั่นก็คือสำนักมังกร กองกำลังฝ่ายพรรคมารและกองกำลังพันธมิตรฝ่ายธรรมะ
บูม บูม บูม!
ทุกครั้งที่จักรพรรดิปีศาจโจมตีไปยังหัวกะโหลกปีศาจดำ มันจะมีเพียงแค่เสียงระเบิดดังเพียงเท่านั้น และไม่ได้สร้างความเสียหายใดๆ เอาไว้เลยแม้แต่น้อย
ขณะเดียวกันพลังงานปีศาจในร่างกายของจักรพรรดิปีศาจก็หายไปอย่างรวดเร็วภายใต้การเผาไหม้ของเปลวเพลิงโลกันตร์ และแม้แต่เกล็ดที่คล้ายกับเกราะบนผิวหนังบนแขนของเขาก็ละลายกลายเป็นสีเทา
"ไอ้ราชามังกร! ข้าจะฆ่าเจ้า!"
จักรพรรดิปีศาจตะโกนออกมาเสียงดังด้วยความโกรธแค้นจนนัยน์ตาเขานั้นกลายเป็นสีแดงเลือด!
ร่างกายของเขาเคลื่อนที่พุ่งทะยานขึ้นไปบนฟ้าสูงกว่า 10,000 เมตรด้วยความเร็วสูงสุด
ฝูงชนที่ดูอยู่ข้างล่างเต็มไปด้วยความแปลกใจ เพราะว่าในสายตาของพวกเขาในตอนนี้นั้นจักรพรรดิปีศาจได้หายตัวไปแล้ว
แต่หลังจากนั้นไม่นานผู้แข็งแกร่งในระดับขอบเขตเม็ดยาเซียนหลายคนก็ชี้ไปยังตำแหน่งที่สูงขึ้นไปบนท้องฟ้า
ใบหน้าของกลุ่มกองกำลังจากพระราชวังผีดิบเต็มไปด้วยความตื่นเต้น
"นี่คือท่าโจมตีอันรุนแรงที่สูงสุดของกายาสวรรค์และปฐพีในตำนานใช่หรือไม่?"
จักรพรรดิปีศาจที่ลอยตัวอยู่บนอากาศสูงขึ้นไปกว่า 10,000 เมตร กำลังเคลื่อนไหวหมุนวนเป็นวงกลมอย่างรวดเร็ว
แขนทั้งสองคู่และหัวสองหัว ของจักรพรรดิปีศาจและราชาผีดิบที่เชื่อมต่อกัน ปลดปล่อยพลังมหาศาลสร้างลมหมุนสีดำทมิฬอันรุนแรงขึ้นมากลางอากาศ!
เมฆหมอกคล้ายกับพายุขนาดใหญ่สามารถบดบังแสงอาทิตย์จนมืดมิด กลุ่มคนที่มองดูอยู่ด้านล่างล้วนแล้วแต่อยู่ในความตื่นตระหนก!
"นี่คือการโจมตีที่รุนแรงที่สุดที่ของราชาปีศาจ และมันคงเป็นการโจมตีครั้งสุดท้ายที่จะตัดสินผู้แพ้หรือผู้ชนะ!"
กลุ่มคนที่มองดูอยู่ด้านล่างจ้องมองไปยังพายุสีดำขนาดใหญ่อย่างไม่กระพริบตา
"ถ้าเช่นนั้นการโจมตีครั้งนี้ก็เป็นการตัดสินครั้งสุดท้ายของพวกเราอย่างนั้นสินะ!"
หวังเสียนยิ้มออกมาเล็กน้อยขณะที่ยืนมองดูกระบวนท่าการโจมตีครั้งสุดท้ายของจักรพรรดิปีศาจอยู่บนหัวกะโหลกปีศาจดำ
บรึมมมม!
และด้วยการโบกมือของเขาเปลวไฟของหัวกะโหลกปีศาจและเปลวเพลิงโลกันต์ ก็ปะทุออกมาอย่างรุนแรง
และในวินาทีต่อมาหัวกะโหลกปีศาจดำก็พุ่งขึ้นไปหาจักรพรรดิปีศาจราวกับอุกกาบาตที่ถูกยิงขึ้นไปบนท้องฟ้า
จากการปะทะกันอย่างรุนแรงในครั้งนี้หัวกะโหลกปีศาจดำอาจจะถูกผลกระทบจนทำให้มันถูกทำลายไปหรือไม่นั้นหวังเสียนไม่ได้ให้ความสนใจ!
เพราะว่าอาวุธเวทย์มนต์ชิ้นนี้ถือได้ว่าเป็นของเล่นสำหรับเขาเพียงเท่านั้น และการใช้งานของมันนั้นค่อนข้างจะลำบากเพราะมันต้องดูดซับพลังงานจากดวงวิญญาณของสิ่งมีชีวิต หากไม่ใช่ว่าหวังเสียน ใช้พลังงานจากดวงวิญญาณของฝ่ายพรรคมาร เขาคงจะไม่กล้าใช้มันกับคนธรรมดาทั่วๆไปอย่างแน่นอน
ฉะนั้นต่อให้หัวกะโหลกปีศาจดำถูกทำลายลงไปจริงๆมันก็ไม่เป็นภาระทางจิตใจของเขาเลยแม้แต่น้อย
"สวรรค์ถล่มโลกา!"
ดวงตาของจักรพรรดิปีศาจแสดงให้เห็นถึงจิตวิญญาณการต่อสู้ที่บ้าคลั่ง! พลังงานอันยิ่งใหญ่ของทั้งสองฝ่ายกำลังพุ่งตรงเข้าหากันอย่างเต็มกำลัง
"ยอมตายซะเถอะ! เจ้ามันไม่ใช่คู่ต่อสู้ของข้า!"
ขณะเดียวกันอีกทางด้านหนึ่ง ดาบยาวสีทองของอ๋าวเจี้ยนปะทะกันกับดาบขนาดใหญ่ของเนี่ยหวูซวง อย่างรุนแรงจนทั้งสองฝ่ายถอยห่างออกจากกันไปประมาณ 1 กิโลเมตร
แต่หากสังเกตให้ดีๆแล้ว การปะทะกันเมื่อครู่นี้ ฝ่ายของอ๋าวเจี้ยนย่อมเป็นผู้ที่ได้เปรียบมากกว่าอย่างชัดเจน
"ไม่! ข้าต้องไม่แพ้! ข้าจะต้องไม่แพ้!"
เนี่ยหวูซวงตะโกนออกมาอย่างคุ้มคลั่ง ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวไปด้วยความโกรธและในขณะเดียวกันแสงสีทองของธาตุโลหะก็ระเบิดออกมาจากร่างกายของเขาอย่างรุนแรง!
………..
จบบท