ตอนที่ 121 นึกว่ายิงพลาด
ตอนที่ 121 นึกว่ายิงพลาด
กองกำลังโจรมากกว่า 20 คน กำลังคลานกับพื้นเข้าหากองคาราวานที่หลับใหลยามค่ำคืนอย่างระวัง โจรทุกคนใส่ชุดสีทึบไม่ก็ดำ มีผ้าโพกหัวปิดบังใบหน้าไว้อย่างมิดชิด ในมือมีดาบยาวหรือไม่ก็มีดสั้นอยู่กับมือ นอกจากนั้นยังมีโจรที่มีธนูไม้ ระดับ 1 ถึง 2 อยู่หลายคน
“เป็นอย่างที่ข่าวว่าไว้เลยหัวหน้า” โจรร่างใหญ่กระซิบด้วยเสียงที่เบามากจนมีแค่คนข้าง ๆ เท่านั้นที่ได้ยิน
“แน่นอน สายข่าวในเลมิสไม่ผิดพลาดอยู่แล้ว จากรถม้าลากแล้วน่าจะมีสินค้ามูลค่าไม่ต่ำกว่าหมื่นเหรียญอย่างแน่นอน” โจรผู้ถือดาบโค้งยาวใส่เกราะหนังสีดำที่ซึ่งถูกเรียกว่าหัวหน้าตอบกลับด้วยน้ำเสียงเชิงอธิบาย ก่อนจะยกมือส่งสัญญาณให้โจร 5 คน อ้อมไปอีกด้านของที่พัก
หลังจากเห็นลูกน้องแยกไปอีกฝั่งแล้ว ที่เหลืออีก 15 คนก็คลานเข้ามาใกล้เรื่อย ๆ
แต่หลังจากเข้ามาถึงระยะ 20 เมตร อยู่ ๆ หัวหัวหน้าโจรก็ยกมือส่งสัญญาณให้หยุด
“หยุดก่อน” หัวหน้าโจรขมวดคิ้วกับสถานการณ์ตรงหน้า เนื่องจากตอนนี้ดาบสายฟ้าและเคลที่เฝ้ายามอยู่ ๆ ก็ลุกขึ้นเดินไปหยิบคบเพลิงมาก่อนจะทำการจุดคบเพลิงจำนวนมาก
“หัวหน้าพวกมันจะทำบ้าอะไร” โจรตัวใหญ่ถามด้วยความสงสัย โจรคนอื่น ๆ เองก็งงเช่นกัน
“ข้าจะรู้ไหมเล่า ข้าก็อยู่ตรงนี้พร้อมกับพวกเจ้า”
“พวกมันอาจจะไปเข่าห้องน้ำจึงจุดคบเพลิงเพิ่ม”
“ช่างมัน คลานเข้าไปอีกหน่อย พอข้าส่งสัญญาณ พวกมือธนูเตรียมยิงให้สองตัวนั้นตายไปได้เลย” หัวหน้าโจรรีบหมอบคลานเข้าไปใกล้เรื่อย ๆ
แต่แล้วพวกมันก็ต้องตกใจ เพราะอยู่ดี ๆ ดาบสายฟ้าและเคลก็เดินออกจากกองไฟพร้อมกับคบเพลิงจากนั้นทั้งสองก็ปาคบเพลิงนับสิบออกไปรอบที่พัก
คบเพลิงนับสิบลอยละลิ่วไปตกอยู่ไกลนับสิบเมตร มีอยู่สองอันหนึ่งที่ตกลงอย่างแม่นยำมาที่เบื้องหน้าหัวหน้าโจร
ตุบ!
หัวหน้าโจรมองคบเพลิงที่ห่างไปเพียงเอื้อมมือด้วยสีหน้าที่น่าเกลียด
“มันเจอพวกเราแล้ว!” หัวหน้าโจรพูดออกมาด้วยความตกตะลึง
ในตอนนั้นลูกศรที่ยิงมาจากที่พักก็ปักเข้าไปที่กลางหัวของหัวหน้าโจร มันเบิกตากว้างด้วยความตกใจตายไปทั้งอย่างนั้น
“หัวหน้า...อ้ายยย หัวหน้าโจรยิงตายไปแล้ว” ชายร่างใหญ่สติแตกแหกปากออกมาราวกับหญิงสาว มือและขาทั้งสองคลานถอยหลังด้วยความเร็วที่มากกว่าตอนคลานเข้ามาซะอีก
ขณะเดียวกันก็มีลูกศรยิงเข้าใส่โจรลูกสมุนโจรรอบ ๆ ทันที
กายที่เมื่อครู่หลบอยู่ในรถม้าพร้อมกับธนูโลหะระดับ 4 ในมือหยิบลูกศรขึ้นมาเล็กไปที่คบเพลิงที่ตกอยู่
พวกนั้นนำหน้าสุด แต่มาครู่กันหนึ่งในสองคนนั้นใครคือหัวหน้า
กายกำลังตัดสินใจยิงหัวหน้าโจรด้วยศรเปิดฉากก่อน สุดท้ายกายก็เลือกโจรตัวใหญ่เพราะคิดว่าหัวหน้าโจรต้องตัวใหญ่แบบกระทิงโลหิต
“ไปตายซะ” ศรถูกยิงออกไป แต่เพราะความแม่นยำในฝีมือการยิงธนูของกายนั้นราวกับมือใหม่ มันทำให้ศรยิงเข้าไปโดนโจรข้าง ๆ
บ้าเอ้ยพลาดจนได้...กายยิ้มเจื่อน ๆ เขารีบหยิบศรดอกต่อไปออกมายิงท่ามกลางเสียงกรีดร้องที่ทำเอาทุกคนตกใจ
“โจมตีเลย” หัวเหล็กที่แอบอยู่เช่นกันก็กระโดดลงจากรถม้าลากพุ่งเข้าหาโจร ตามด้วยดาบสายฟ้าและเคล
ส่วนผู้เล่นหญิงที่ใช้ชื่อ ดวงจันทร์ เธอเป็นมือธนูสาวจึงอยู่ข้าง ๆ กาย กำลังยิงศรด้วยคันธนูไม้ ระดับ 2 ใส่พวกโจรอยู่
“เสร็จข้าแหละ” ดวงจันทร์ยิงใส่โจรที่พยายามลุกขึ้นถอยหนีที่ห่างไปราว ๆ 20 เมตร
“อ้า...!!!” โจรโดนลูกศรปักทะลุเข้ากลางหลังร้องออกมาก่อนจะล้มลงหน้าทิ่มดินตายไป
กายเองก็ยิ่งใส่พวกโจรเหล่านั้นเช่นกัน แต่เขายิงไปถึงสิบดอกกับฆ่าโจรได้แค่ 2 คนเท่านั้น
ยากเหมือนกันแฮะ...กายยิ้มเยาะตัวเอง ในตอนนั้นเองก็มีโจรห้าคนที่แยกตัวออกไปในตอนแรกลอบเข้ามาที่คาราวานและกำลังวิ่งเข้ามาหมายจะฆ่าสองมือธนูเพื่อให้โจรคนอื่น ๆ ตั้งหลักได้
“พวกเรามีมากกว่า ตั้งสติแล้วรีบบุกเข้ามาเร็วเข้า”
“ฮ่า ๆ ตายซะ”
“ล้อมพวกมัน”
โจรทั้งห้าคนต่างจับจ้องไปที่กายและดวงจันทร์
“เจ้าใช้ธนูนี้แล้วกันข้าให้ยืม” กายโยนธนูให้กับดวงจันทร์ ก่อนจะคว้าค้อนสั่นสะเทือนขึ้นมากระโจนเข้าหาโจรทั้งห้า
“พวกเจ้าช่างหลงตัวเองยิ่งนัก ฮี่ ๆ ๆ” กายแสยะยิ้มอย่างชั่วร้าย
“ศิลปะการต่อสู้ รูปแบบปลดล็อกขีดจำกัด ความเร็ว ขั้น 1” ในฉับพลันนั้นกายก็เคลื่อนที่และหายไปจากสายตาของโจรทั้งห้า
“อะไรกัน” หนึ่งในโจรที่นำหน้าสุดพูดด้วยความตกใจ แต่ก่อนที่มันจะรู้ตัว ภาพก็ดับวูบไปในทันที
ส่วนโจรอีกสี่คนที่เหลือพึ่งจะเห็นว่าสหายโจรของมันโดนชายเกราะดำที่หายไปจากสายตา กระโจนลงมาจากด้านบนและใช้ค้อนทุบไปที่หัวของสหายมันแตกราวกับแตกราวกับแตงโม โดยที่เท้าของชายคนนั้นยังไม่ทันสัมผัสพื้นเลยด้วยซ้ำ
สีหน้าของโจรทั้ง 4 คนที่พึ่งรู้ตัวว่าพวกมันวิ่งเข้ามาแส่หาความตาย ต่างก็พากันซีดเซียวซะยิ่งกว่าไก่ต้ม ความกล้าเมื่อครู่ที่จะฆ่ากายและดวงจันทร์ถูกทำลายในพริบตา
ไม่รอช้าโตรทั้งสี่ถอยเท้าเตรียมวิ่งหนีสับตีนแตกใจทันที
“มาแล้วไยต้องรีบหนี” กายวิ่งเข้าหาโจรที่อยู่หลังสุดเหวี่ยงค้อนสั่นสะเทือนในมือพร้อมกับศิลปะการต่อสู้เสริมเข้าไป
“ศิลปะการต่อสู้ รูปแบบศาสตราวุธ ทุบ ขั้น 1”
“ไม่ๆๆๆๆ” โจรแหกปากร้องด้วยความกลัวตาย เมื่อเห็นค้อนโจมตีเข้ามาใส่ แต่ต่อให้มันร้องดังหรือเสียงไพเราะมากกว่านี้ ก็ไม่อาจจะหยุดการโจรตีของกายได้
ปึง!
ค้อนทุบเข้าไปที่กลางหลังทำลายกระดูกสันหลังและทำให้กระดูกซี่โครงฉีกขาดแทงทะลุออกทางหน้าอก แต่ยังไม่หยดแค่นั้นร่างของโจรคนนั้นยังกระเด็นไปใส่โจรอีกคนที่วิ่งหนีอยู่ข้างหน้า จนกระดูกซี่โครงที่แทงออกมา เสียบเข้าไปที่ตัวของโจรดวงซวยคนนั้นและทำให้ทั้งสองลอยไปกระแทกกับรถม้าลาก
ตุบ ๆ
ตัวของโจรทั้งสองค่อย ๆ หลุดออกจากข้าง ๆ รถม้าลากทิ้งคราบเลือดสีแดงราวกับดอกกุหลาบไว้ที่หลังคาและล้อรถม้าลาก พวกมันทั้งสองตายอย่างอนาถ
แต่ตอนนี้กายไม่สนใจ เพราะเขาวิ่งตามโจรอีกสองที่หนีออกไประยะนอกกองคาราวานได้แล้ว
“ปีศาจ ถอยเร็ว”
“ทำไมวิ่งช้าลงวะเนี่ย”
โจรทั้งสองตะโกนบอกพวกพ้องตนและวิ่งหนีไปด้วย แต่ทั้งสองกับรู้สึกว่าตัวเองนั้นวิ่งช้ามากจนคิดว่าทำไมตอนเกิดมาพวกมันถึงไม่มีขามากกว่านี้
“พวกเจ้าจะหนีไปไหน” กายวิ่งตามหลังมาติด ๆ
“มันมาทันแล้ว” โจรอีกคนตะโกนบอกอีกคน
“สู้ตาย”
โจรผู้ถือดาบโค้งกล่าวออกมา ทำให้โจรที่ใช้ดาบคู่พยักหน้าตกลง ก่อนจะหันหน้ากลับไปคิดจะตั้งรับสู้กับกาย แต่มันกับต้องตกใจ เพราะใครจะไปคิดว่าสหายโจรที่บอกจะสู้ตาย มันกลับไม่แม้แต่จะหันหลังกลับมา
“ไอ้เวร เจ้าหลอกข้า!!!” โจรผู้ใช้ดาบคู่แหกปากร้องร้องอย่างสิ้นหวังเมื่อรู้ว่าโดนหลอก ส่วนโจรที่ใช้ดาบโค้งที่หลอกมันยังร้องตะโกนกลับมาอีกว่า “สู้ตาย!!!”
เมื่อไม่มีทางเลือกมันจึงหันกลับมาคิดจะสู้ตาย แต่ก่อนจะได้ทันขยับตัวก็เห็นเพียงค้อนที่พุ่งเข้ามา ก่อนที่ค้อนสั่นสะเทือนจะเสยเข้าไปที่ปลายคางของมัน
ร่างของโจรดาบคู่หมุนสามตลบก่อนตกลงคอหักตายจากแรงฟาดของค้อนสั่นสะเทือน กายมิได้แม้แต่หันกลับไปมองพุ่งตามหลังโจรดาบโค้งไป
“เจ้าหนีไม่พ้นหรอก” กายจับค้อนสั่นสะเทือนในมืออย่างมั่นคงหยั่งเท้าลงที่พื้น ก่อนจะใช้ “ศิลปะการต่อสู้ รูปแบบปลดล็อกขีดจำกัด พละกำลัง ขั้น 1”
“ศิลปะการต่อสู้ รูปแบบศาสตราวุธ ทุบ ขั้น 1”
กายบิดเท้าหมุนตัวเพื่อเหวี่ยงค้อนสั่นสะเทือนสองรอบก่อนจะปาค้อนออกไปยังโจรที่วิ่งอยู่
“ข้าต้องรอด ข้าต้องรอด” โจรดาบโค้งพึมพำออกมาขณะที่มันรู้ว่าตัวเองวิ่งออกไปเกือบร้อยเมตรแล้ว แต่แล้วมันก็ได้ยินเสียง ฟริ้ว!! ก่อนจะภาพดับวูบไปอีกคน
ค้อนสั่นสะเทือนที่พุ่งมาด้วยความเร็วซะยิ่งว่ารถสิบชนเข้าไปโจรจนตัวของโจรแหลกไปทันที เหลือเพียงเศษแขนขาและหัวที่แตกกระเด็นไปคนละทาง ก่อนจะหล่นกระจายทั่วพื้นที่ 5 เมตร
กายยิ้มออกมาอย่างพอใจรีบวิ่งไปหยิบสั่นสะเทือนก่อนจะกลับเข้ามาที่พักและร่วมต่อสู้กับโจรที่เหลืออยู่ราว ๆ 10 คน
“ดาบสายฟ้า รับมือโจรสองคนนั้น เคลเจ้าคนนั้น ดวงจันทร์ยิงพวกมือธนู” หัวเหล็กแสดงความเป็นผู้นำสั่งการกลุ่มของตัวเองเข้าสู้กับโจร
กว่าครึ่งเป็นพวกโจรธรรมดาเท่านั้น มีแค่ส่วนน้อยที่เป็นนักรบฝึกหัดขั้น 1 เท่านั้น ถึงแบบนั้นศิลปะการต่อสู้ที่พวกมันเรียนก็เป็นไปในรูปแบบเดียวกันนั้นก็คือ ศิลปะการต่อสู้ ฟาดฟัน ขั้น 1 เท่านั้น
หัวเหล็กใช้ดาบสองมือรับการโจรตีจากโจรที่ใช้ศิลปะการต่อสู้ได้อย่างเฉียดฉิว ก่อนที่มันจะโจมตีสวนกลับไป
“ตาข้าละ ศิลปะการต่อสู้ ฟาดฟัน ขั้น 1” สองมือของหัวเหล็กฟันเข้าไปที่ท้องของโจรจนตัวของมันขาดสะบั้น
“อ๊ากกก!!” โจรร้องออกมาด้วยความทรมาณ ขณะที่มองไส้ของตัวเองไหลออกมาและร่างครึ่งท่อนที่เหลืออยู่ แต่ก่อนจะแหกปากมากกว่านี้หัวเหล็กก็ตวัดดาบฟันคอหอยของมันซ้ำ ทำให้โจรผู้นี้ตายไปในทันที
ดาบสายฟ้าก็ไม่น้อยหน้ามันอาศัยความเร็วของตัวเองแทงเข้าไปที่หัวใจของโจรตายไป แต่เพราะต้องรับมือสองโจร จึงโดนโจรอีกคนเกือบจะฟันไปที่หลังได้
โชคยังดีที่ดวงจันทร์จัดการปลิดชีพโจรคนนั้นได้พอดี ด้วยศรจากคันธนูที่กายให้ยืม
ส่วนเคลนั้นก็ฆ่าได้ไม่ต่างจากทุกคน
เมื่อโจรที่เหลือเห็นท่าไม่ดีก็เลือกจะถอยหนี แต่กายก็มาถึงจึงโดนจัดการเก็บเรียบไปเหลือก็แต่โจรร่างใหญ่คนสุดท้ายที่ไม่รู้เพราะร้องมากไปหรืออะไร มันกับสลบไปข้าง ๆ หัวหน้าโจรของมัน
หัวเหล็กเดินเข้ามาที่โจรร่างใหญ่ก่อนจะถามกาย
“ท่านเดวินจะทำยังไงกับมันดี”
กายหันหน้าไปมองโจรคนนั้น ก่อนจะกล่าว “ต้องปลุกมันมาถามก่อนว่ามีค่าหัวหรือเปล่า”
ชายหนุ่มเดินเข้าไปหยุดอยู่ข้างโจรตัวใหญ่ที่นอนสลบอยู่ ก่อนจะยกค้อนขึ้นสูงและปล่อยออกมา จนค้อนสั่นสะเทือนที่หนักมากเกินคนธรรมดาจะรับไหวหล่นกระแทกไปที่ท้องของโจรร่างใหญ่
“อัก!!” ด้วยความจุกทำให้มันฟื้นคืนสติขึ้นมาอย่างรวดเร็ว เมื่อเห็นว่ากายมองไปที่มันก็รู้สึกขนลุกและกลัวจนตัวสั่น เป้ากางเกงมีของเหลวกลิ่นฉุนจมูกไหลออกมา
เฮ้ย...มันกลัวเราจนฉี่แตกเลยอย่างนั้นเหรอ...หัวหน้าโจรอะไรทำไมถึงขี้ขลาดขนาดนี้กายยกมือขึ้นปิดจมูก
“เจ้านะเป็นหัวหน้าพวกนี้ใช่ไหม มีค่าหัวเท่าไหร่” กายจับจ้องไปที่มันและถามออกมา
“ข้า ๆ ไม่ใช่หัวหน้าโจร มันคือหัวหน้าโจร” โจรร่างใหญ่ชี้ไปที่ศพที่โดนกายยิงตายในตอนแรก
“โอ้ ถ้าอย่างนั้นก็แสดงว่าข้ายิงไม่พลาดสินะ” กายเผยรอยยิ้มออกมา (witterry : ไม่นายพลาดตั้งแต่เข้าใจผิดแล้ว แต่หัวหน้าโจรมันดวงซวยเกิน)
.............
Witterry : ตอนนี้ไรท์มีเพจเฟสบุ๊คแล้วนะ มากดติดตามเพื่อคอยรับข่าวสารหรือเข้ามาพูดคุยกันได้นะ จะมาติดตามทวงนิยายก็ได้ https://www.facebook.com/witterry.writer/ หรือพิมพ์ค้นหาในเฟสบุ๊ค witterry writer ได้เลยนะ
