ตอนที่ 5 ในที่สุดก็มีเรือมา!
ขณะที่เขาใช้ชีวิตแบบเดิมซ้ำๆ วิลล์ที่มาอยู่รอในที่ประจำของเขาก็ได้เห็นบางสิ่งเข้ามาในสายตา!
ดูเหมือนจะมีจุดสีดำในทะเลตรงทิศที่เขามองไป
เขารีบยืนขึ้นและเพ่งสายตามองอย่างตั้งใจ
มันต้องใช่แน่ๆ!
เป็นเวลากว่าหนึ่งปีแล้วที่เขาใช้เวลาทั้งวันในการนั่งจ้องมองขอบฟ้า เขามั่นใจว่าเขามองไม่ผิดแน่!
แต่ไม่รู้ว่าจะเป็นเรืออย่างที่เขาหวังไว้หรือเปล่าหรืออาจจะเป็นแค่จ้าวทะเลที่โผล่ขึ้นมาจากทะเลก็ได้
เขาเคยสัมผัสประสบการณ์เกือบตายนั้นมาแล้ว!
ทะเลนั้นเป็นอาณาเขตของจ้าวทะเลและมนุษย์เงือก
หลังจากยืนอยู่ที่เดิมมานานนับชั่วโมง ในที่สุด วิลล์ก็เห็นวาจุดดำบนทะเลนั้นไม่ใช่จ้าวทะเลแต่เป็นเรือจริงๆ!
เพราะเขาเห็นเสากระโดงตั้งตรงมีธงอยู่ แต่ก็ยังอยู่ห่างออกไปไกลไม่น้อยเขาจึงเห็นไม่ชัด
แต่ไม่ว่ามันจะเป็นเรือของกองทัพหรือโจรสลัด เรือพลเรือนหรือเรือสินค้า วิลล์ก็จะไม่ปล่อยหนทางเดียวในการออกจากเกาะแห่งนี้ไปแน่!
ดังนั้นเขาจึงแปลงร่างเป็นฮันนี่แบดเจอร์และกระโดดลงจากต้นไม้แล้วเริ่มวิ่งไปทิศทางนั้นทันที
หลังจากได้เอาชีวิตรอดมาตลอดปี อาจจะพูดไม่เต็มปากว่าวิลล์คือนักรบที่มีประสบการณ์ แต่ก็คงไม่มีปัญหาหากจะเป็นนักล่าที่มีประสบการณ์
ไม่ต้องพูดถึงพลังป้องกันอันน่าเหลือเชื่อของเขาที่ได้รับมาจากผลปีศาจฮันนี่แบดเจอร์และความมั่นใจที่เขาได้มาจากการมีถุงมืออินฟินิตี้
สิ่งเดียวที่น่าเสียดายคือเขาค้นทั่วเกาะแล้วก็ยังไม่เจอผลปีศาจผลที่สองเลย
วิลล์นั้นก็ไม่ได้คิดมากซึ่งเขานั้นไม่สามารถใช่ประโยชน์จากทุกสิ่งได้ และโชคดีที่มีผลปีศาจสายโซออนอยู่บนเกาะนี้
หากไร้ผลปีศาจ ความสามารถของถุงมืออินฟินิตี้ก็ใช้อะไรไม่ได้ และเขาคงไม่สามารถมีชีวิตที่ดีแบบนี้ได้และบางทีเขาอาจถูกสัตว์ร้ายบนเกาะลากไปกินเป็นมื้อเย็นไปแล้ว
หลังจากรู้สึกตื้นตันใจอยู่สักพัก ในที่สุดวิลล์ก็มาถึงชายหาดอย่างรวดเร็ว
แต่ถ้าเรือเกิดเปลี่ยนเส้นทางกลางคันล่ะ?
หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง วิลล์ก็ตะโกนเสียงดังลั่นป่าทันที!
ผืนป่าสั่นไหว ฝูงนกนับไม่ถ้วนตื่นตระหนกแตกรังพากันบินหนีกระจัดกระจาย
สิ่งที่วิลล์วางแผนไว้คือการดึงดูดความสนใจของเรือ ซึ่งนกไม่ใช่สิ่งที่เขาจากใช้แต่เป็นสิ่งที่อยู่ในป่า
เสียงคำรามของวิลล์เป็นเหมือนสัญญาณรวมตัว และสิ่งมีชีวิตในป่าก็มายืนเรียงรายอยู่ข้างหน้าเขา รวมถึงสามผู้ยิ่งใหญ่อย่าง ไอ้ดำใหญ่ ไอ้ขาวเล็กและไอ้ดำเล็ก
วิลล์รู้สึกว่าเขามีเซนส์ในการตั้งชื่อดีที่สุดในโลกแล้ว ทำไมเขาต้องตั้งชื่อให้มันซับซ้อนด้วยล่ะ? มันกินได้หรือไง?
หลังจากที่มองดูสัตว์ต่างๆมากมายตรงหน้าเขาให้ดีแล้ว วิลล์ก็ส่งตัวที่ไม่สามารถใช้การได้กลับเข้าป่าไป เหลือแต่พวกที่มีเสียงดังรวมทั้งลิงชิมแปนซีที่ชื่อไอ้ดำน้อยและเสือที่ชื่อไอ้ขาวน้อยที่อ้วนกลม
“ส่งเสียงร้อง! ร้องให้ดังๆ!”
“คืนนี้ใครทำดีก็จะได้กินอิ่ม! แต่คนที่อู้จะกลายเป็นมื้อค่ำ!”
วิลล์คำรามขู่ แม้เขาไม่รู้ว่าพวกมันเข้าใจหรือไม่ เขาก็ไม่สนใจ
คราวนี้ไอ้ดำน้อยเริ่มแสดงฝีมือและแสดงเป็นตัวอย่างให้สัตว์ตัวอื่นๆ ดำน้อยได้ทุบหน้าอกจนรู้สึกว่าอวัยวะภายในสั่นสะเทือนและส่งเสียงร้องคำราม
“อุ้! อุ้! อุ้! อุ้! อุ้!...โฮกก!!!”
โดยมีไอ้ดำน้อยเป็นผู้นำ สัตว์ทุกตัวก็เริ่มทำตามและส่งเสียงร้องคำรามให้ดังที่สุดเท่าที่จะทำได้
“นั่นแหละ แบบนั้น..”
วิลล์รู้สึกเหมือนหูจะหนวกถ้ายังอยู่ที่นี่ต่อ ดังนั้นเขาจึงถอยออกมาห่างๆทันที
เขาปีนขึ้นไปบนต้นไม้อีกครั้งหลังจากถอยฉากออกมา และเขาไม่รู้ว่าเสียงร้องคำรามนี้จะได้ผลหรือไม่ แต่เขารู้สึกว่าเรือกำลังเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ
ใกล้จนเขามองเห็นว่าเกิดอะไรขึ้นบนนั้น
ธงไหม้เกรียม เสากระโดงหัก ตัวเรือมีแต่รูพรุน…
ราวกับว่ามันเพิ่งผ่านการต่อสู้ที่เลวร้ายมา
และดูเหมือนว่านั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้น!
เพราะวิลล์เห็นว่ามีเรือโจรสลัดที่มีธงโครงกระดูกไร้ตามเรือที่เกือบจะล่มนี้มาติดๆ และเขาก็ได้เห็นน้ำกระเซ็นจากกระสุนปืนใหญ่ที่ลอยตามมา ดูจากสถานการณ์นี้แล้ว เรือโจรสลัดตั้งใจไล่ต้อนมากกว่าจะจมเรือลำนี้ลง
สถานการณ์ชัดเจนแล้ว โจรสลัดจะไม่ปล่อยให้เหยื่อหนีไป แต่เนื่องจากพวกเขาต้องการผลประโยชน์สูงสุด จึงไม่จมเรือลำนี้เพราะมันจะทำให้สิ่งที่ทำมาสูญเปล่า พวกเขาไม่มีแรงและความอดทนมากพอจะกู้ทรัพย์สินที่จมน้ำหากเรือล่ม
ดังนั้น ด้วยความพยายามที่จะหลบหนี เรือที่เป็นเหยื่อจึงเข้าไปในเขตทะเลร้างผู้คน
และหากคนบนเรือถูกจับโดยโจรสลัด คงไม่มีใครมีความสุขแน่ พวกเขาอาจจะถูกฆ่าหรือนำไปขายเป็นทาส และผู้หญิงก็คงจะเจอกับอะไรที่แย่กว่าอย่างไม่ต้องสงสัย
แต่เห็นได้ชัดว่ามีคนฉลาดอยู่บนเรือที่ถูกต้อนนี้ด้วย..
“กัปตัน แน่ใจหรือครับว่าจะไปทางนั้น? คุณไม่ได้ยินเสียงร้องของสัตว์ร้ายพวกนั้นหรือไง?”
คู่หูต้นหนเรือก็กำลังสิ้นหวังอย่างมาก ข้างหน้าก็เป็นสัตว์ร้าย ข้างหลังก็เป็นโจรสลัด และยังมีจ้าวทะเลอยู่ใต้น้ำคอยกินคนแบบไม่คายกระดูกอีก พวกเขาจะรอดจากสถานการณ์นี้ไปได้ยังไงกัน
แต่ชายวัยกลางคนที่ถูกเรียกว่ากัปตันนั้นกลับยังไม่หมดหวัง เขายังคงยืนยันในทางเลือกของเขา
เขานั้นเป็นกัปตันเรือและยังเป็นประธานของหอการค้าด้วย เพื่อหลีกหนีความสิ้นหวังเขาจึงใช้ความกล้าในการต่อสู้และเข้าปะทะ
บนเกาะมีสัตว์ร้ายมากมายที่อาจสามารถเปลี่ยนสถานการณ์เป็นตายนี้ได้ ทำไมไม่ลองเสี่ยงดูล่ะ!
ท้ายที่สุดแล้ว ไม่ว่าสัตว์ร้ายจะน่ากลัวเพียงใด แต่มันก็แค่ทำตามสัญชาตญาณของมันเท่านั้น แม้ว่าจะมีบางคนถูกกิน แต่อย่างน้อยก็ยังมีคนที่รอดและมีโอกาสโต้กลับได้
และเขาก็คิดว่าโจรสลัดโลภมากพวกนั้นจะไม่ทิ้งสมบัติของเขาไปเพราะสัตว์ร้ายแน่ ดังนั้นก่อนที่เขาจะตาย อย่างน้อยก็ขอลากศัตรูไปตายด้วยกัน!
ความเครียดแค้นก็ได้วูบวาบในดวงตาของกัปตันวัยกลางคน
ในเมื่อพวกแกโลภมากนัก งั้นก็มาเลย ดูซิว่ากระดูกพวกแกจะแข็งพอมั้ย!
“เป้าหมายอยู่ที่เกาะด้านหน้า เร่งความเร็วเต็มกำลัง!”
