ตอนที่ 1087-1088 แม้จะไม่ชอบ ก็ไม่สามารถทำอะไรเธอได้

เขาเขาซ่อนตัวอยู่ในห้องหนังสือ

ดูเหมือนว่าเหตุการณ์นี้จะส่งผลกระทบอย่างใหญ่หลวงต่อนายท่าน

นั่นก็จริง ผู้ชายทุกคนต่างใส่ใจเรื่องนี้

นี่เป็นเรื่องของศักดิ์ศรีและความภาคภูมิใจของผู้ชาย ไม่ว่าผู้ชายจะโดดเด่นแค่ไหน ถ้าเขาด้อยในด้านนี้ ก็เท่ากับมีความบกพร่องขนาดใหญ่

นายท่านเป็นคนที่ต้องสมบูรณ์แบบในทุกด้าน เขาเป็นที่คาดหวังสำหรับทุกสิ่งและทุกคน

เขาสามารถจินตนาการได้ว่าเหตุการณ์นี้ส่งผลกระทบต่อเขามากเพียงใด

ถ้าเป็นเรื่องอื่น เธอก็ยังพอจะปลอบโยนเขาได้

แต่เธอไม่สามารถแม้แต่จะพูดถึงเรื่องนี้ นับประสาอะไรกับการปลอบโยนเขา

เธอเพียงหลัวว่านายท่านจะไม่ปิดบังอาการป่วยของเขาและยอมไปพบแพทย์

เขายังหนุ่มยังแน่น...

เขาสามารถหาหมดที่ดีที่สุดมาช่วยรักษาเขาได้

ตราบใดที่เขาวางหน้าตาและเต็มใจไปพบแพทย์ ทุกอย่างก็มีความเป็นไปได้

แล้วเธอจะเกลี้ยกล่อมให้เขายอมไปพบแพทย์โดยไม่ทำลายชื่อเสียงของนายท่านได้อย่างไร?

พี่หลินไม่รู้ว่า จริง ๆ แล้วเหมาซวีเสียไม่ได้ไปที่ห้องหนังสือหลังจากขึ้นไปชั้นบน

เขาตรงไปที่ห้องนอน และอาบน้ำเย็นเป็นเวลาครึ่งชั่วโมงแทน

...

เช้าวันถัดมา

เฉียวเมียนเมียนของเที่ยงบินไปเมือง F แต่เมื่อเธอตื่นขึ้น เธอได้รับข้อความทาง wechat จากไป่ซู๋

เพราะยังไม่ได้เลือกนักแสดงชายคนใหม่ ทีมงานถ่ายทำทั้งหมดก็ยังได้พักร้อน

ยังไม่ถึงเวลากลับไป เธอรอการแจ้งจากเขาอีกครั้ง

เหมาเยซื่อเดินออกจากห้องน้ำ เห็นเธอจ้องโทรศัพท์อย่างว่างเปล่า เขาเดินไปที่เตียงและลูบศีรษะของเธอ

“ดูอะไรอยู่? ทำถึงดูคิดมากแบบนี้ล่ะ”

เฉียวเมียนเมียนเงยหน้าขึ้นมองเขา ปิดปากของเธอ แล้วหาว

“พี่ไป่ส่งข้อความ wechat มาบอกว่าฉันยังไม่ต้องกลับไปค่ะ ฉันก็เลยได้พักร้อนต่อ”

“โอ้?”

เหมาเยซื่อขมวดคิ้วเมื่อได้ยินว่าไป่ซู๋ส่งข้อความ wechat ถึงเธอ

เมื่อเธอได้ยินว่าเธอไม่ต้องบินไปเมือง F เพื่อถ่ายทำในเช้าวันนี้ ริมฝีปากของเขาก็ขดขึ้นอย่างมีความสุข

“งั้นก็ไม่ต้องไปเมือง F แล้วสิ?”

เฉียวเมียนเมียนคิดอยู่ครู่หนึ่งและลังเล หลังจากนั้นไม่กี่วินาที เธอมองดูเหมาเยซื่อและพูดเบา ๆ ว่า “ฉันจองตั๋วไปแล้ว ถึงจะไม่มีถ่ายทำ แต่ก็คิดว่าจะไปเจอตู่อี้เล่ยสักหน่อย”

“เขายังอยู่ที่โรงพยาบาล ฉันอยากไปดูหน่อยค่ะ”

“คุณจะไปหาตู่อี้เล่ยเหรอ?” ชายคนนี้ขมวดคิ้วอีกครั้ง

เฉียวเมียนเมียนรู้ว่าเขาระแวงตู่อี้เล่ย แต่เธอก็ยังพยักหน้า

“ค่ะ ฉันอยากเจอเขา ไปพบเขาแล้วก็จะรีบกลับ โอเคไหม”

ชายคนนี้ขมวดคิ้วอีกครั้ง เห็นได้ชัดว่ากำลังไม่พอใจ

หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง เขาก็พยักหน้า

“ได้ เขาเป็นคนช่วยคุณนี่ คุณควรไปหาเขา แต่ผมเกรงว่าจะมีนักข่าวอยู่ที่โรงพยาบาล ถ้าคุณไปแล้วเจอกับนักข่าว เดี๋ยวก็ได้มีข่าวอีกหรอก? ผมจะหาใครสักคนไปกับคุณ”

เหมาเยซื่อคิดแล้วพูดออกมา “ผมจะให้เว่ยเจิ้งไปกับคุณ”

อีกอย่าง เขาเป็นคนที่รู้เรื่องทุกอย่างเกี่ยวกับตู่อี้เล่ย

เฉียวเมียนเมียนกล่าวว่า “..ไม่เป็นไร ผู้ช่วยเว่ยต้องคอยอยู่ช่วยงานคุณนี่คะ ถ้าเขาไปกับฉัน ไม่กระทบต่องานของคุณเหรอ?”

“แค่วันเดียว ไม่ส่งผลกระทบอะไรหรอก”

บริษัทใหญ่อย่างบริษัทเหมา ไม่ใช่ว่าจะไม่สามารถเดินหน้าได้ หากไม่มีผู้ช่วย

ทว่าเว่ยเจิ้งก็ถือเป็นคนสำคัญสำหรับเขา

มีหลายอย่างที่คนอื่นสามารถทำได้ แต่พวกเขาทำได้ไม่ดีเท่าเว่ยเจิ้ง

อันที่จริง ถ้าไม่มีเว่ยเจิ้ง ก็ส่งผลกระทบต่องานของเขาอยู่บ้าง

แต่เพียงแค่วันหรือสองวัน เขาก็ยังสามารถทนรับได้

“เอาแบบนี้แหละ ผมจะให้เว่ยเจิ้งไปกับคุณ เขาเป็นผู้ช่วยที่มีความสามารถที่สุดของผมและไว้ใจได้ ถ้าเขาไปด้วยผมก็สบายใจ” เหมาเยซื่อไม่ได้ให้ดอกาสเธอในการคิด เขาจัดการเรื่องนี้อย่างจริงจัง

เขาโทรหาเว่ยเจิ้ง และบอกเขาว่าเกิดอะไรขึ้น

แม้ว่าเฉียวเมียนเมียนคิดว่าเขาพูดเกินจริงไปบ้าง แต่เธอก็ไม่ได้ปฏิเสธเขา

หากนี่เป็นวิธีเดียวที่จะทำให้เขามั่นใจ เธอก็จะทำตามที่เขาต้องการ

ไม่ว่าเว่ยเจิ้งจะมากลับเธอหรือไม่

ตราบใดที่เขาไม่รู้สึกว่าส่งผลกระทบต่อการทำงานของเขา

...

ไม่กี่ชั่วโมงต่อมา

เฉียวเมียนเมียนและเว่ยเจิ้งก็มาถึงเมือง F

เหมาเยซ่อจัดเตรียมคนให้มารับเขา หลังจากที่พวกเขาลงจากเครื่องบินและส่งพวกเขาไปโรงพยาบาล

เหมาเยซื่อคงกลัวจริง ๆ ว่านักข่าวจะรู้เรื่องนี้เข้า

ไม่เพียงแต่เขาจัดการให้มีคนพาพวกเขาไปที่โรงพยาบาล แต่ยังจัดให้มีคนมาคอยรับอีกด้วย

ผู้อำนวยการออกมาต้อนรับเธอด้วยตนเองและพาเข้าไปในโรงพยาบาลทางประตูหลัง

เฉียวเมียนเมียนเข้าใจสถานการณ์ของตู่อี้เล่ย ในช่วงสองวันที่ผ่านมา หลังจากที่พวกเขาเดินออกจากห้องพักผู้ป่วยของตู่อี้เล่ย ก็เจอกับไมเคิล

ไมเคิลขมวดคิ้วเมื่อเห็นเฉียวเมียนเมียน

แต่เมื่อคิดถึงความสัมพันธ์ของเธอกับเหมาเยซื่อ เขาก็ทำได้เพียงระงับความไม่พอใจของตนไว้

แหล่งงานมากมายของตู่อี้เล่ยหลังจากที่เขาหายดี และกลับเข้ามาในวงการ ล้วนขึ้นอยู่กับผู้ชายนามสกุลเหมาคนนั้น

เฉียวเมียนเมียนเป็นแฟนของผู้ชายคนนั้น

ไม่วาเขาจะไม่ชอบเธอมากแค่ไหน เขาก็ไม่สามารถทำให้เธอไม่พอใจได้

ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าอาชีพการงานของตู่น้อยของเขาอีกแล้ว

หลัจากชั่งน้ำหนักข้อดีข้อเสียแล้ว ไมเคิลก็เริ่มเดินไปข้างหน้าและทักทายเธอ

“สวัสดีครับ คุณเฉียว มาพบตู่น้อยเหรอ”

“ค่ะ” เฉียวเมียนเมียนรู้ว่าไมเคิลไม่ชอบเธอ เธอจึงไม่อ้อมค้อม

“รุ่นพี่ตู่พักผ่อนอยู่รึเปล่าคะ พวกเราขอเข้าพบเขาจะได้ไหม”

ไมเคิลลังเล ก่อนจะพยักหน้า “เข้าเพิ่งตื่นได้ไม่นาน เข้าไปได้เลยครับ”

เขาหันไปมองเว่ยเจิ้งที่อยู่ข้าง ๆ เธอ

“คุณเฉียว สุภาพบุรุษที่อยู่ข้าง ๆ คุณคือ...”

“สวัสดีครับ ผมชื่อเว่ยเจิ้ง” โดยไม่ต้องรอให้เฉียวเมียนเมียนแนะนำเขา

เว่ยเจิ้งยื่นมือออกไป “ผมเป็นผู้ช่วยของประธานเหมา ครั้งนี้ประธานเหมาได้สั่งให้ผมมาคอยดูแลคุณเฉียวเป็นพิเศษครับ”

“ผู้ช่วยเว่ย” ไมเคิลยื่นมือและพูดกึ่งติดตลก “ประธานเหมาคงจะกังวลเรื่องของคุณเฉียวใช่ไหมครับ? เขาคงกลัวว่าเธอจะถูกรังแกขณะอยู่ที่นี่ล่ะสิ?”

เว่ยเจิ้งยิ้ม “ตั้งแต่เกิดเรื่องครั้งก่อน ประธานเหมาก็กังวลว่าคุณเฉียวต้องเดินทางคนเดียวครับ พูดถึงเรื่องนั้น ก็ต้องขอบคุณคุณตู่ ที่ช่วยเหลือคุณเฉียว เรื่องนี้ประธานเหมารู้สึกขอบคุณมาก ท่านได้บอกว่าคุณตู่เป็นผู้มีพระคุณต่อคุณเฉียว และจะตอบแทนแทนเธออย่างแน่นอนครับ”

ไมเคิลเป็นคนฉลาด

เขาเข้าใจว่าเว่ยเจิ้งหมายถึงอะไร

เขาได้พบกับเหมาเยซื่อสองครั้งแล้ว แม้ว่าเขาจะไม่รู้จักเขาดีพอ แต่รูปลักษณ์ของเขาก็ได้สร้างความประทับใจให้กับผู้ที่พบเห็น

เขาเป็นคนที่แสดงความครอครองและอยู่เหนือคนอื่น

เขาคงรู้ถึงความคิดของตู่น้อย

นั่นคือเหตุผลที่เขาขอให้ผู้ช่วยของเขามากับเธอในครั้งนี้ด้วย

ผู้ช่วยอาจจะหมายความตามที่เขาพูดนั่นแหละ