ตอนที่แล้วอสูรมังกรฟ้า เล้งซาน ตอนที่ 4 อัจฉริยะแห่งตระกูลอันดับ 1
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปอสูรมังกรฟ้า เล้งซาน ตอนที่ 6 มังกรเคลื่อนสมุทร

อสูรมังกรฟ้า เล้งซาน ตอนที่ 5 ปราณมังกรบรรพต


ชุนเกียงตู้ถลึงตาขึ้นทันทีด้วยความตะลึง หรือมันจะหูฝาดไป? ไม่...ไม่ใช่แน่นอน เล้งซานประกาศกล้ารับมันสามฝ่ามือเพื่อทดสอบ!!

"จะ...เจ้า!! รู้ตัวหรือไม่ว่ากล่าวสิ่งใดออกมา เหตุใดจึงมั่นใจในตนเองปานนั้น ความต่างชั้น 10 ขั้นลมปราณเช่นนี้ หากมีวรยุทธที่แข็งแกร่งกว่า อาจมีโอกาสต่อกรกันได้ราว 1 ในสิบส่วน แต่การรับฝ่ามือโดยตรงเช่นนี้ ซึ่งวัดกันที่พลังลมปราณล้วนๆ แม้ฝีมือเท่าเทียบผู้รับฝ่ามือก็ยังคงเสียเปรียบ มิอาจทำได้...มิอาจทำได้โดยเด็ดขาด!!"

ชุนเกียงตู้ ไม่ทราบว่าเล้งซานกินดีหมี หัวใจเสือแต่ใดมา ถึงได้กล้าทดสอบเช่นนี้ สิ่งที่มันทำมิอาจเรียกได้ว่ากล้าหาญ แต่มันคือความบ้าบิ่นอย่างถึงที่สุด แต่เมื่อหันมามอง เล้งซาน กลับพบรอยยิ้มเต็มใบหน้าของมัน หาได้มีความกังวลใจแม้แต่น้อย

ชุนเกียงตู้ ถึงกลับหน้าแดงก่ำแม้ตัวมันเองยังไม่ถือเป็นผู้เยี่ยมยุทธ แต่ในหมู่บ้านเมฆาล่อง พลังลมปราณของมันเป็นรองเพียงแค่ หัวหน้าหมู่บ้าน และบุตรชายคนโตของหัวหน้าเท่านั้น มันพึ่งเคยพอเจอผู้เยาว์ ที่มีเพียงชั้นลมปราณสีม่วงขั้นต้น ออกปากรับมัน 3 ฝ่ามือ มันย่อมโกรธในความไม่ประมาณตนของเด็กหนุ่มที่กล้าท้าทายมัน

"ดี!! เห็นแก่ความกล้าของเจ้า เตรียมรับฝ่ามือแรก"

"ขออภัยที่ล่วงเกินท่านผู้ดูแล เชิญ"

เล้งซานย่อตัวเล็กน้อย โคจรลมปราณทั่วร่างให้หมุนวนภายในร่าง ออร่าสีม่วงเปล่งประกายอย่างเห็นได้ชัด มือซ้ายไขว้หลัง มือขวาผายออกทำท่าเชื้อเชิญแล้วจึงนำมาไขว้หลัง ยืดอกออกราวกับการท้าทาย

เมื่อเห็นดังนั้น ชุนเกียงตู้ ขมวดคิ้วทันที

'เจ้าเด็กนี่ ไม่แม้แต่จะใช้ฝ่ามือรับกระบวนท่า อีกทั้งยังแอ่นอก รับฝ่ามือโดยตรง บ้าชัดๆ ได้! ข้าจะสั่งสอนความไม่ประมาณตนของเจ้า'

ชุนเกียงตู้ โคจรพลังเพียงหนึ่งส่วน เพราะมันมิต้องการทำร้ายเด็กต้องการเพียงแค่สั่งสอนเล็กน้อยเท่านั้น

"รับฝ่ามือแรก"

'5 กระบวนตระกูลเล้ง กระบวนที่ 1 ปราณมังกรบรรพต!!'

ตรึ้มมมมมมม!!!!

ชุนเกียงตู้ซัดเข้าที่หน้าอกของเล้งซานอย่างจัง แม้เป็นพลังเพียงส่วนเดียว แต่อนุภาพมิต่างจากชั้นปราณสีม่วงขั้นกลาง เป็นไปไม่ได้เลยที่ชั้นลมปราณสีม่วงขั้นต้นจะสามารถตั้งรับได้

แต่แล้วสิ่งที่มันสัมผัสได้คือฝ่ามือของมันราวกับซัดเข้าใส่กับภูเขาขนาดย่อม มิสามารถขยับร่างของเล้งซานได้แม้แต่ครึ่งก้าว สร้างความตกตะลึงให้แก่ ชุนเกียงตู้ เป็นอย่างมาก

'ปราณคุ้มกันร้ายกาจมาก เจ้าเด็กนี่ มันเป็นใครกัน'

"ขอบคุณท่านผู้ดูแลที่ ออมมือ ผู้เยาว์พร้อมรับฝ่ามือที่สอง!!"

เล้งซาน ประสานมือ โค้งตัวเล็กน้อย จากนั้นก็เอามือไขว้หลังและแอ่นอกเล็กน้อยดังเดิม ชุนเกียงตู้ขมวดคิ้วขึ้นในทันที

"นับว่าเจ้ามีปราณคุ้มกันที่ร้ายกาจมาก ฝ่ามือที่สองนี้ ข้าจะใช้พลัง 5 ส่วน เตรียมรับมือ"

ลมปราณหมุนรอบตัวชุนเกียงตู้ทั่วร่างอีกครั้งและหนาแน่นกว่าคราแรกหลายเท่า มันสะบัดฝ่ามือกระแทกเข้าที่ทรวงอกของเล้งซานอีกครั้ง!!

ตรึ้มมมมมมมมม!!!

ชุนเกียงตู้ ใช้พลัง 5 ส่วนตามที่ลั่นวาจาไว้จริงๆ มีพลังเทียบเท่าปราณสีม่วงขั้นปลาย เล้งซานแม้รับไว้ได้แต่ก็ทำให้ร่างกระเด็นถอยกรูดเป็นทางยาว ร่วม 3 ก้าว แต่ถึงกระนั้นตัวเล้งซานยังคงอยู่ในท่ามือไขว้หลังดังเดิม มิได้ขยับเขยื้อนร่างกายส่วนใดแม้เพียงนิ้วเดียว

ฝ่ามือของชุนเกียงตู้สั่นสะท้านเล็กน้อย หากบอกเมื่อครู่ตัวมันนั้นซัดฝ่ามือใส่ก้อนหินยักษ์ก็ไม่นับได้ว่าเกินเลย แต่!! มันไม่สามารถทำลายหินยักษ์ก้อนนี้ลงได้ ทำได้เพื่อสั่นคลอนเท่านั้น!!

'อะไรกัน!! ทำไมมันมีปราณคุ้มกันที่แข็งแกร่งเยี่ยงนี้ ทั่วทั้งเมือง เมฆคราม ผู้คนนับแสน ผู้ฝึกยุทธนับพันตระกูล ข้ามิเคยได้ยินว่ามีปราณคุ้มกันใด สามารถรับกระบวนท่าโดยตรงที่ห่างชั้นกว่าครึ่งระดับชั้นได้โดยไม่ได้รับบาดเจ็บแม้แต่น้อย'

เล้งซานแม้มิได้รับบาดเจ็บ แต่ก็ทำให้ลมปราณทั่วร่างปั่นปวนทันที เนื่องจากการรับกระบวนท่าโดยตรงเช่นนี้มิต่างจากถูกฟาดเข้าด้วยค้อนเหล็กยักษ์ มันจึงโคจรพลังปรับลมปราณราว ยี่สิบลมหายใจแล้วจึงเงยหน้าขึ้นมา

'ไม่คิดว่ามันจะใช้พลัง 5 ส่วนจริงๆ หากมันใช้พลังสิบส่วน ปราณมังกรบรรพต ย่อมมิอาจรับได้แน่นอน ความต่าง 1 ระดับชั้นนี้ มีช่องว่างของพลังมากเกินไป'

เล้งซานวิเคราะห์และเดินเข้ามาหา ชุนเกียงตู้ ในทันที พร้อมยกมือประสานโค้งตัวเล็กน้อยด้วยท่านอบน้อม

"ท่านผู้ดูแล หากข้ารับฝ่ามือสุดท้าย ผู้เยาว์ขอเพียงแค่ให้ท่านยื่นเรื่องเสนอท่านหัวหน้าหมู่บ้าน ให้ข้าเข้าร่วมทดสอบก็เพียงพอแล้ว มิว่าจะได้เข้าร่วมหรือไม่ ผู้เยาว์ก็จะขอรับน้ำใจจากท่าน จดจำเป็นหนี้บุญคุณภายในใจ หวังว่าท่านผู้ดูแลจะออมมือ เชิญลงมือ"

ชุนเกียงตู้ มองดูเล้งซาน มันอายุกว่า 50 ปีอีกทั้งยังเป็นผู้ดูแลเรือนหัวหน้าหมู่บ้านดูแลคนงานหลายสิบชีวิต ย่อมดูออกว่าเล้งซานคิดการณ์ใด

'เจ้าเด็กตัวแสบนี่ ฉลาดจริงๆด้วยคำพูดของมันข้าย่อมมิอาจลงมือเต็มสิบส่วน เอาเถอะเห็นแก่ความกล้าของมัน ด้วยความแข็งแกร่งเช่นนี้แม้ข้าเสนอชื่อก็มิถือว่าน่าอับอาย'

"เห็นแก่เจ้า และความกล้าของเจ้า ไม่ว่าเจ้าจะรับฝ่ามือนี้ได้หรือไม่ ข้าจะเสนอชื่อเจ้าเข้าร่วมทดสอบเป็นตัวแทนหมู่บ้านเป็นแน่ แต่เพราะเป็นการทดสอบเจ้าอีกทางและให้เกียรติปราณคุ้มกันอันแข็งแกร่งของเจ้า ข้าลงมือสิบส่วนเต็มแน่นอน!! รับฝ่ามือที่สาม"

เล้งซาน ยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย มันคิดไว้แล้วว่าฝ่ามือที่สาม ชุนเกียงตู้ จะลงมือเต็มสิบส่วนแน่นอน แต่คำกล่าวก่อนหน้านี้เพื่อต้องการให้ ชุนเกียงตู้ รับปากเสนอชื่อให้มัน

ชุนเกียงตู้เปล่งออร่าสีครามออกจากร่างอย่างแจ่มชัด โคจรพลังไม่ต่ำกว่าสามรอบทั่วสรรพางค์กาย แรงกดดันมหาศาลทำให้เหงื่อไคลผุดขึ้นจากหน้าผากของเล้งซานไม่ต่ำกว่าสามเม็ด ชุนเกียงตู้กระแทกเท้าลงกับฟื้น และสะบัดฝ่ามือที่แฝงพลังลมปราณสิบส่วนเข้าใส่เล้งซานโดยไม่ลังเล!!

ทันทีที่ฝ่ามือพุ่งเข้ามาในชั่วพริบตา เล้งซานเปลี่ยนกระบวนท่าตั้งรับ จากที่สองมือไขว้หลัง มันกลับยกมือขวาขึ้นมา ประสานเข้ากับฝ่ามือที่พุ่งเข้ามาของ ชุนเกียงตู้ ในทันที

'มังกรเคลื่อนสมุทร!!'

.............................................

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด