บทที่ 25 เรียกข้าว่า ซวนห่าว
บทที่ 25 เรียกข้าว่า ซวนห่าว แม้เล้งหยูเฟิงและฮวนม่อเฉอต่างก็กังวลอย่างมาก แต่พวกเขายังคงนั่งอยู่ที่เดิมหลังจากพบดวงตาที่เคร่งขรึมขององค์รัชทายาท อย่างไรก็ตามเล้งหยูเฟิงได้เปิดปากพูด “องค์รัชทายาทโปรดอยู่ใกล้ ๆ บริเวณนี้ แม้เรามีทหารมากมายแต่อันตรายนับไม่ถ้วนย่อมแฝงตัวอยู่ในถิ่นทุรกันดารเช่นนี้!” ชา...
