บทที่ 604-605 : พวกเขาอาจจะเป็นเหมือนกัน
"โอ้! มีความหวัง!" หลินเสี่ยวรู้สึกยินดีเมื่อสังเกตเห็นใบหน้าของลวี่เถียนหยี เธอรีบเดินเข้าหาและจ้องมองเขา “มันเป็นยังไงบ้าง? เป็นยังไงบ้าง? รสชาติเป็นไง? แล้วเนื้อสัมผัสล่ะ?” หลังจากที่เขากัดคำที่สองเสร็จ ลวี่เถียนหยีก็เงยหน้าขึ้นมองเธอ เนื้อกวางนั้นเนียนและเคี้ยวหนึบ ได้กลิ่นแปลกๆ แต่รสชาติดี ยิ่...
