ตอนที่แล้วAn:บทที่ 45 ป่าดั้งเดิม!
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปAn:บทที่ 47 มีถ้ำอื่น

An:บทที่ 46 เขตหวงห้ามที่แปลกประหลาด


An:บทที่ 46 เขตหวงห้ามที่แปลกประหลาด

โจวเฮ่าเข้าใจกฎของป่าหลังจากที่สัตว์ร้ายเหล่านี้ได้รับบาดเจ็บพวกมันมักจะหาที่ซ่อนตัวและรอให้อาการบาดเจ็บของพวกมันหายดีก่อนที่จะออกมาล่าสัตว์อีกครั้ง

ในเวลานี้เป็นเวลาที่เปราะบางที่สุดของสัตว์ร้าย

"เมื่อกี้ข้านอนแล้วเจ้าลอบโจมตีข้า อีกเดี๋ยวเจ้าหลับก็ถึงตาข้าแล้วที่จะลอบโจมตีเจ้า!" เขาคิด

ตามที่คาดไว้ลิงชิมแปนซีแบกปีกนกขนาดใหญ่ในขณะที่แทะและมองหาสถานที่ที่ดีที่สุดที่จะซ่อน

โจวเฮ่าก็เดินตามหลังไปอย่างเงียบ ๆ เมื่อถึงสถานที่ เมื่อลิงชิมแปนซีกำลังนอนหลับ เขาก็จะตัดหัวของมัน!

ลิงชิมแปนซีหาที่หลบซ่อนด้วยความเจ็บปวดจากร่างกายของมัน

มันพยายามค้นหาสถานที่ซ่อนตัวเพื่อรักษาอาการบาดเจ็บโดยไม่ได้สังเกตเห็นมดดำตัวหนึ่งกำลังตามมันมา

เขาเดินตามลิงชิมแปนซีเข้าไปในภูเขายิ่งเดินลึกเท่าไหร่ก็ยิ่งน่ากลัวมากขึ้นเท่านั้น

โชคดีที่ลิงชิมแปนซีได้รับบาดเจ็บสาหัสและไม่สามารถวิ่งหรือกระโดดได้ มิฉะนั้น โจวเฮ่า จะไม่สามารถตามทันได้

แต่ตลอดทางที่ลึกลงไป เสียงคำรามของสัตว์ร้ายรอบข้างก็ดังกึกก้องไปทั่ว ทุกหนทุกแห่งทำให้ทุกคนตื่นตระหนก

ตลอดทางที่เดินขึ้นเขา โจวเฮ่าก็ราวกับได้เห็นโลกใบใหม่ ดวงตาเต็มไปด้วยความตกตะลึง!

กิ่งก้านของต้นไม้ที่เรียงตัวกันเป็นชิ้นเล็กๆ มีหนูตัวใหญ่เท่าหมี หนอนผีเสื้อตัวใหญ่เท่าแมว หนอนสีเขียวตัวใหญ่เท่างูเหลือม... ยังมีสัตว์ประหลาดหลากหลายชนิดที่หน้าตาประหลาด ซึ่งสมกับฉายาป่าหมื่นอสูรจริงๆ!

เมื่อเห็นสิ่งนี้ มดดำที่ใหญ่พอๆกับเสือดาวของโจวเฮ่าก็ดูธรรมดามาก

นกและสัตว์ป่าในภูเขานี้ไม่ใช่กินเนื้อสัตว์ทั้งหมด มีทั้งพวกมังสวิรัติที่ไม่กินเนื้อ แต่พวกมันมีขนาดใหญ่มาก หรือมีหนังหนามาก มันรู้สึกว่าดาบและของมีคมไม่สามารถทำร้ายพวกมันได้แม้แต่นิดเดียว!

ในที่สุดลิงชิมแปนซีก็หยุดที่ครึ่งทางของภูเขา

สถานที่แห่งนี้เงียบสงบมาก เงียบสงบจนน่าพิศวง เงียบสงัดจนที่นี่ราวกับเป็นเขตหวงห้าม

เมื่อสัตว์ป่าทั้งหมดพร้อมอยู่ที่นี่พวกมันเดินอ้อมไปรอบ ๆ อย่างมีสติ

ที่นี่มีสระน้ำคลื่นสีเขียวสะท้อนสวนไผ่ที่สง่างามริมสระน้ำและต้นไม้เขียวชอุ่ม ดอกไม้และหญ้า

ลิงชิมแปนซีมาถึงริมสระน้ำและนั่งอยู่ที่นั่นสักครู่ก่อนที่จะล้างแผลของมันด้วยน้ำ

ที่จริงแล้วท่าทางของมันไม่เหมือนเหม่อลอย แต่เหมือน... สวดอ้อนวอน?

สวดอ้อนวอน?

อธิษฐานขอให้พระเจ้าภูเขาอวยพรตัวเอง?

โจวเฮ่าซ่อนตัวอยู่ในระยะไกลและรู้สึกแปลก ๆ มากขึ้น

หลังจากที่ลิงชิมแปนซีเปียกน้ำทั้งตัว แล้วมันก็แหงนหน้าขึ้นเสียงของมันส่งเสียงเศร้าโศกและเศร้าโศกราวกับหมาป่าราตรีที่คำรามจันทรา!

บริเวณนี้เงียบสงัด มีเพียงเสียงหวีดหวิวของลิงชิมแปนซีเท่านั้น

ในสภาพแวดล้อมที่เงียบสงัดเช่นนี้ สถานการณ์เช่นนี้ดูแปลกประหลาดยิ่งนัก...

มันแปลกมากที่เหมือนมีมือที่มองไม่เห็นที่บีบหัวใจของคุณอย่างเงียบ ๆ ทำให้หัวใจของคุณบีบแน่นและไม่กล้าแม้แต่จะหายใจออก

ทันใดนั้นลิงชิมแปนซีก็กระโดดลงไปในน้ำกลางสระน้ำ!

นี่มันเรื่องอะไรกัน?!

คิดฆ่าตัวตายงั้นเหรอ?

หรือมันร้อนเกินไปเลยต้องการที่จะว่ายน้ำ?

นี่มันแปลกเกินไปแล้ว!

ความแปลกประหลาดที่ไม่อาจอธิบายได้ทำให้หัวใจของโจวเฮ่าสั่นเทิ้มไปทั้งตัว เขาหายใจเข้าออกอย่างตึงเครียด เขาไม่กล้าเข้าไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น

อย่างไรก็ตามหลังจากผ่านไปนานก็ไม่เห็นความเคลื่อนไหวใด ๆ ในสระน้ำ

เป็นไปได้ไหมว่าลิงจะกระโดดน้ำฆ่าตัวตายจริงๆ?

ลิงชิมแปนซีกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย?

นี่มันแปลกเกินไปแล้ว!