ตอนที่แล้ว312 - นับแต่นี้ไม่มีพระพุทธเจ้า
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไป314 - 20 วัน

313 - ความแข็งแกร่งของบุตรศักดิ์สิทธิ์


313 - ความแข็งแกร่งของบุตรศักดิ์สิทธิ์

สตรีศักดิ์สิทธิ์แสงโชติช่วงกำลังคิดเช่นกัน นางมีความรู้ในเรื่องนี้น้อยมาก แต่จากคำบอกเล่าของพวกเขานางก็ค่อยๆปะติดปะต่อเรื่องราวจนรู้สึกว่านี่คือเรื่องลึกลับที่สุดอย่างหนึ่งของโลก

“ข้าขอดูลูกประคำอีกครั้ง” แม่ชีตัวน้อยในชุดขาวยื่นมือเล็กๆ ของนางออกมา

เย่ฟ่านซ่อนลูกประคำไว้ด้านหลังก่อนจะพูดว่า “พี่ชายของเจ้าหน้าซีดเมื่อได้ยินคำว่าศากยมุนี เขารู้ความลับที่ซ่อนอยู่บางอย่าง เจ้าคงไม่รู้ใช่ไหม”

“เขาจะไปรู้อะไรได้ แต่เป็นเพียงว่าพวกผู้เฒ่าสั่งไม่ให้เอ่ยถึงชื่อนี้” แม่ชีตัวน้อยกัดริมฝีปากของนาง

“ทำไมสั่งอย่างนั้นล่ะ” สตรีศักดิ์สิทธิ์แสงโชติช่วงถาม

"ข้าไม่รู้" แม่ชีน้อยชุดขาวเอียงศีรษะแล้วกล่าวว่า "ข้าได้อ่านตำราโบราณต่างๆในราชวงศ์แล้ว ก็ได้ข้อสรุปเช่นเดียวกันว่าศากยมุนีไม่อยู่ในโลกนี้อีกต่อไป"

“ตั้งแต่นั้นมา ก็ไม่มีศากยมุนีในโลกนี้ ......” เย่ฟ่านมีความคิดหลายอย่างในใจ แต่แต่ละคนก็ยากที่จะพิสูจน์

“ฝ่าบาท!” ทหารองครักษ์ที่อยู่ไม่ไกลก็คำนับด้วยความตื่นตระหนก

องค์ชายต้าเซี่ยที่ยืนอยู่ด้านหลังของพวกเขามีสีหน้าโกรธเกรี้ยวเป็นอย่างมาก องครักษ์พวกนี้ฝ่าฝืนคำสั่งของเขามันทำให้ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวอย่างถึงที่สุด

“องค์ชายอย่าโกรธเลย เป็นองค์หญิงที่สั่งไม่ให้พวกเราเข้าใกล้” ผู้บัญชาการทหารรักษาการณ์รีบอธิบาย

“เหยาซีไม่นึกว่าเจ้าก็ร่วมสนุกในเรื่องนี้” บุตรศักดิ์สิทธิ์แสงโชติช่วงยิ้มโดยไม่แสดงอารมณ์อะไร

เย่ฟ่านก็รู้สึกไม่พอใจเช่นกัน เขาทุ่มเทเดิมพันทุกอย่างแล้วแต่สุดท้ายคนพวกนี้ยังคงเล่นแง่และไม่ยอมเปิดเผยความจริงให้เขาทราบดังนั้นเขาจึงกล่าวว่า

“ในเมื่อพวกเจ้าไม่ต้องการเปิดเผยความลับนี้ นักพรตผู้น่าสงสารเห็นทีจะต้องขออำลา” เย่ฟ่านก้าวออกไป

“เฮ้ เฮ้ นักพรต ขอดูสร้อยลูกประคำนั่นอีกครั้งสิ” แม่ชีน้อยชุดขาวเรียกเบาๆ

องค์ชายต้าเซี่ยไม่ได้พูดอะไรแต่เพียงชำเลืองมองดูน้องสาวของเขา แม่ชีตัวน้อยที่บริสุทธิ์และสวยงามนางไม่เคยมีความสนใจในเรื่องใดเป็นพิเศษ แต่ในครั้งนี้นางต้องการดูสมบัติของเย่ฟ่าน เห็นได้ชัดว่านั่นไม่ใช่สมบัติธรรมดา

แม่ชีตัวน้อยรู้สึกร้อนใจเป็นอย่างมากเมื่อเห็นเย่ฟ่านเดินจากไป แต่สุดท้ายนางก็ไม่ได้พูดอะไรเพิ่มเติม

………..

“เชิญทางนี้ ท่านนักพรต”

"ตกลง"

เย่ฟ่านเดินไปตามคำเชิญจากสตรีศักดิ์สิทธิ์ของทะเลสาบหยก พร้อมกับเหยาซี

หลังจากเดินผ่านหินกองหินมหัศจรรย์และเดินข้ามสะพานหินโค้งเล็กๆเหนือธารน้ำ ทั้งสองก็มาถึงลานอันเงียบสงบด้วยกัน

ที่นี้ปูด้วยหินกรวด ป่าไผ่ล้อมรอบศาลาให้บรรยากาศอันรื่นรมย์ ในป่ามีโต๊ะหิน มีเสาหินสี่เสาวางอยู่ข้างๆชัดเจนและเงียบสงบ

สตรีศักดิ์สิทธิ์ทะเลสาบหยกกำลังแสดงพิธีชงชา นางเคลื่อนไหวอย่างแผ่วเบา ทุกการเคลื่อนไหวกลมกลืนไปกับธรรมชาติในขณะที่กลิ่นชาก็หอมกรุ่นทำให้จิตใจสงบ

“ศิลปะชาของน้องสาวจากทะเลสาบหยกนั้นเหมือนกับทักษะพินของนาง นี่เป็นรูปแบบหนึ่งของอาณาจักรเต๋า แต่แทบไม่เคยปรากฏให้เห็น เห็นได้ชัดว่านางกำหนดให้เจ้าเป็นแขกผู้มีเกียรติ”

ร่างกายเซียนของเหยาซีสั่นสะท้าน ผิวของนางขาวราวกับหยก พร้อมกับหันมายิ้มให้เย่ฟ่าน

ความงดงามของนางที่ถูกแสดงออกมาอย่างเต็มที่ทำให้เย่ฟ่านอดไม่ได้ที่จะนึกถึงฉากที่ทั้งสองต่อสู้กัน ร่างกายที่เปลือยเปล่าของนางนั้นเป็นสิ่งที่สวยงามที่สุดในโลกเท่าที่เขาเคยพบ

“นักพรต เจ้าฝึกฝนมามากกว่า 300 ปีจริง ๆ เหรอ?” เหยาซีหัวเราะเบา ๆ

"ข้าละอายใจที่นักพรตผู้น่าสงสารได้เสียเวลาไปมากกว่า 300 ปีแต่ไม่ทำอะไรเลย" เย่ฟ่านทำท่าทางเคร่งขรึม

เหยาซีเม้มริมฝีปากและยิ้มเบาๆก่อนจะกล่าวว่า

"เจ้าเป็นเด็กน้อยคนหนึ่งอย่างแน่ชัด เจ้าคิดจะหลอกใครไม่ทราบ!"

หัวใจของเย่ฟ่านตกตะลึง ก่อนหน้านี้เขาเคยมีสีหน้าเคลิบเคลิ้มไปชั่วครู่ในตอนที่เห็นความงามของนาง ไม่คิดว่าสุดท้ายเขาจะถูกจับได้ด้วยวิธีการนี้

“เซียนหญิงนั้นเป็นผู้ที่งดงามอย่างแท้จริง ความงามของเจ้าต่อให้เป็นชายชราอายุพันปีก็ยากที่จะต้านทาน”

เหยาซีหัวเราะอย่างไม่ใส่ใจก่อนจะเดินนำหน้าเขาเข้าไปในศาลา

“ท่านนักพรตเชิญรับน้ำชา”

เสียงอันไพเราะของสตรีศักดิ์สิทธิ์ทะเลสาบหยกดังขึ้น ด้วยมืออันบอบบางนางประคองถ้วยชาให้เขาด้วยตัวเอง

เย่ฟ่านขอบคุณและถามว่า

“ข้าสงสัยว่าเซียนหญิงเรียกหาด้วยเรื่องอะไร?”

"มีบางสิ่งที่ข้าต้องการความช่วยเหลือของเจ้า" สตรีศักดิ์สิทธิ์ทะเลสาบหยกพูดด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวล

“ทะเลสาบหยกมีมรดกอันยาวนานและยืนอยู่บนยอดเมฆ เรื่องที่พวกท่านยังทำไม่ได้เกรงว่าข้าก็คงไม่มีปัญญาเช่นกัน” เย่ฟ่านกล่าวเป็นเชิงปฏิเสธ

"ข้าอยากจะเชิญท่านนักพรตไปที่ทะเลสาบหยกสักครั้ง"

“ไปที่นั่นด้วยเรื่องอะไร?”

“มีหินลึกลับบางอย่างที่ไม่ธรรมดา และต้องการให้เจ้าเปิดเผยความลึกลับของมัน”

แค่การเปิดเผยข้อมูลเพียงเล็กน้อยจากสตรีศักดิ์สิทธิ์ทะเลสาบหยกก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้เย่ฟ่านจิตใจสั่นสะท้าน หินเหล่านั้นน่ากลัวว่าจะมีต้นกำเนิดที่น่าอัศจรรย์

“เหตุไฉนดินแดนศักดิ์สิทธิ์ทะเลสาบหยกจึงไม่เปิดมันออกมาด้วยตัวเอง?”

สตรีศักดิ์สิทธิ์ทะเลสาบหยกส่ายหัวและกล่าวว่า

“เรื่องนี้ไม่สามารถเปิดเผยได้ชั่วคราว”

เย่ฟ่านเริ่มมั่นใจมากขึ้นเรื่อยๆว่าหินเหล่านั้นไม่ใช่สิ่งเล็กน้อย

“ไม่ต้องกลัวนั่นเป็นนิทรรศการขนาดใหญ่” เหยาซีหัวเราะและกล่าวเสริมจากด้านข้าง

“ถูกต้องแล้ว มีผู้คนจำนวนมากถูกเชิญไปยังดินแดนศักดิ์สิทธิ์ทะเลสาบหยกเพื่อเปิดเผยความลึกลับของหินนี้” สตรีศักดิ์สิทธิ์ทะเลสาบหยกไม่ได้ปฏิเสธ

ไม่ต้องสงสัยเลยว่านี่เป็นงานที่ยิ่งใหญ่และคงจะมีคนพิเศษมากมายเข้าไปที่ทะเลสาบหยก

“น่าเสียดาย นักพรตผู้น่าสงสารมีเรื่องสำคัญที่ต้องดูแล ดังนั้นข้าจึงไม่สามารถติดตามเจ้าไปได้ในขณะนี้”เย่ฟ่านขอโทษอีกครั้ง

“ในเมื่อท่านนักพรตมีเรื่องสำคัญข้าก็ไม่สามารถเหนี่ยวรั้งได้” สตรีศักดิ์สิทธิ์ทะเลสาบหยกพูดพลางหยิบจี้หยกออกมาแล้วกล่าวว่า

"อย่างไรก็ตามหากท่านนักพรตว่าง เจ้าสามารถถือจี้นี้และไปที่โรงพนันทะเลสาบหยกแห่งใดก็ได้ในดินแดนทางเหนือ เมื่อเจ้ามอบจี้หยกนี้ให้กับพวกเขาคนที่อยู่ที่นั่นจะพาท่านเดินทางไปยังดินแดนศักดิ์สิทธิ์ทะเลสาบหยก”

เย่ฟ่านขอบคุณเขาอย่างเร่งรีบและกล่าวว่า

“มันคงเป็นเรื่องน่าเสียใจอย่างยิ่งสำหรับนักพรตผู้น่าสงสารหากข้าพลาดโอกาสดังกล่าว ดังนั้นข้าจะต้องไปที่นั่นอย่างแน่นอน”

เมื่อเย่ฟ่านออกจากป่าไผ่ ผู้คนภายนอกก็แยกย้ายกันไปนานแล้ว

เขาเดินออกไปและไม่เห็น อู๋จงเทียน ตู้เฟยและคนอื่นๆ เขาจึงเดินทางออกจากเมืองทันที แต่ในขณะนั้นที่ด้านนอกของเมืองมีผู้คนกำลังต่อสู้กันอย่างดุเดือด

“บุตรศักดิ์สิทธิ์ศักดิ์สิทธิแสงโชติช่วงนั้นไร้เทียมทานจริงๆ!”

“นี่มันน่ากลัวเกินไปแล้ว!”

หลายคนกำลังพูดคุยกัน และในไม่ช้าเย่ฟ่านก็เห็นอู๋จงเทียนและหลี่เหอสุ่ยและคนอื่นๆกำลังดูการต่อสู้อยู่

ข้างหน้าท่ามกลางดินสีน้ำตาลแดง บุตรบุตรศักดิ์สิทธิ์แสงโชติช่วงเคลื่อนไหวอย่างอิสระ ม่านแสงสีทองปกป้องร่างกายของเขาไว้แน่นหนาและเขาเคลื่อนที่วอย่างรวดเร็ว

ที่ด้านล่างมีศพสองศพนอนแน่นิ่งอยู่บนพื้น พวกเขามีผมสีขาวแก่ชราอย่างยิ่ง และบนท้องฟ้า มีชายชราอีกสามคนคำรามและต่อสู้อย่างสิ้นหวัง

น่าเสียดายร่างกายของบุตรศักดิ์สิทธิ์แสงโชติช่วงนั้นถูกห่อหุ้มไปด้วยพลังศักดิ์สิทธิ์สีทองราวกับเป็นหม้อใบใหญ่! ไม่มีพลังศักดิ์สิทธิ์ใดสามารถเจาะทะลุม่านแสงป้องกันร่างกายของเขาได้

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด