Sign in Buddha's palm 311 (II) บุรุษชะตาฟ้า (ฟรี)
Sign in Buddha's palm 311 (II) บุรุษชะตาฟ้า (ฟรี)
ในเวลาเดียวกัน
ภายในเมืองฉางอัน
โรงเตี๊ยม'ไหลฝู'มีคนพลุกพล่าน แต่ไม่ได้โหวกเหวกโวยวายจนเกินไป
ขุนนาง ขันที พ่อค้า และจอมยุทธ เข้าออกโรงเตี๊ยมอยู่ตลอดเวลา
ว่ากันว่า' ไหลฝู' แห่งนี้เป็นธุรกิจของคนใหญ่คนโตคนหนึ่งภายในวัง จึงยืนหยัดอยู่ภายในเมืองฉางอันได้โดยไม่ล้มลง
ในตอนนี้ โรงเตี๊ยม'ไหลฝู' ตั้งแต่ชั้นหนึ่งถึงชั้นสาม มีเพียงหัวข้อเดียวที่ทุกคนพูดถึง
นั่นคือเรื่องของซูฉิน
ซูฉินยืนอยู่บนกำแพงเมืองเมื่อไม่นานมานี้ เสนอข้อเรียกร้องให้กับนิกายใหญ่ราวกับเป็นพระเจ้า แสดงตัวตนในการเป็นมนุษย์สวรรค์
แม้แต่ตำนานยุทธต่างแดนยังเกรงกลัว คนอื่นจะเหลืออะไร?
ในขณะที่ทุกคนกำลังพูดคุยกันอย่างออกรส
ที่มุมหนึ่งของโรงเตี๊ยมไหลฝู มีนักพรตสองคนกำลังดื่มกินอาหารพร้อมสุราอยู่ในขณะนี้
“นานมากแล้วที่ข้าไม่ได้กินอาหารธรรมดาๆ......” นักพรตเฒ่ากระดกสุราที่เป็นเอกลักษณ์ของโรงเตี๊ยม'ไหลฝู'เข้าปาก มีการแสดงออกถึงความเพลิดเพลินบนใบหน้า
“ท่านอาจารย์ ตอนที่มนุษย์สวรรค์แห่งอาณาจักรถังปรากฏตัวขึ้นเมื่อครู่ ท่านเห็นสิ่งใดหรือไม่?” นักพรตหนุ่มที่อยู่ข้างๆ อดไม่ได้ที่จะถามออกมา
“เห็นสิ่งใด?”
“ตาแก่อย่างข้าอายุเท่าไหร่แล้ว จะกล้าแอบมองมนุษย์สวรรค์ได้อย่างไร?” นักพรตเฒ่ากรอกตาพร้อมกับกล่าวคำ
“หือ?”
“แต่ท่านอาจารย์ ท่านไม่ได้บอกหรือว่าที่มาคราวนี้ท่านต้องการจะเห็นรายละเอียดของมนุษย์สวรรค์แห่งอาณาจักรถัง?” นักพรตหนุ่มกะพริบตา นิ่งอยู่อย่างนั้นเป็นเวลานาน
“ท่านอาจารย์ไม่เห็นอะไรเลยอย่างนั้นหรือ......” นักพรตหนุ่มจ้องนักพรตเฒ่าเขม็ง ใจเต็มไปด้วยความสงสัย
“พูดเรื่องไร้สาระอะไร......” จู่ๆ นักพรตเฒ่าก็ควบคุมสีหน้าไม่ได้ เขาจ้องไปที่นักพรตหนุ่มแล้วกล่าวออกไปว่า “วิชาสำแดงสวรรค์ของสำนักชะตาฟ้าเป็นที่รู้กันดีสำหรับคนทั่วไปว่ายอดเยี่ยมที่สุด นอกจากผู้ทรงพลังถึงขีดสุดแล้ว ก็สามารถวิเคราะห์ได้หมด แม้แต่เซียนเทพปฐพีก็ไม่สามารถปัดเป่าวิชาสำแดงสวรรค์ได้......”
“เพียงแต่ว่า......”
เมื่อนักพรตเฒ่ากล่าวเช่นนี้ น้ำเสียงของเขาก็ลดลงเล็กน้อย “มนุษย์สวรรค์แห่งอาณาจักรถังนับว่าแปลกทีเดียว หากบอกว่าตอนที่เฒ่าผู้นี้อยู่ต่างดินแดนจึงไม่สามารถคำนวณชะตา นั่นก็เป็นเรื่องที่เข้าใจได้เพราะระยะทางมันไกลเกินไป ส่งผลกระทบต่อวิชาสำแดงสวรรค์......”
“แต่เมื่อครู่ ตอนที่เฒ่าผู้นี้ได้เห็นมนุษย์สวรรค์อาณาจักรถัง ก็ยังคำนวณข้อมูลที่เป็นประโยชน์ออกมาไม่ได้เลย แปลกจริงๆ......”
ชายชราแตะปลายคาง แล้วส่ายศีรษะในที่สุด “ถึงแม้ว่าเฒ่าชราอย่างข้าจะคำนวณสิ่งใดไม่ได้มาก แต่ก็เห็นได้ชัดว่ามนุษย์สวรรค์แห่งอาณาจักรถังแข็งแกร่งมาก ไม่น่าแปลกใจเลยที่เหล่าครึ่งก้าวเข้าสู่ขอบเขตเซียนเทพปฐพีทั้งเจ็ดคนยังตกตาย แม้แต่จิตวิญญาณแรกกำเนิดก็ไม่รอดพ้น......”
“หะ?”
เมื่อชายหนุ่มได้ยินเช่นนี้ เขาก็ตื่นตระหนกทันที “ท่านอาจารย์ มนุษย์สวรรค์แห่งอาณาจักรถังแข็งแกร่งเพียงนี้ เขาจะค้นพบว่าพวกเรามาแอบตรวจสอบเขาหรือไม่......”
“เป็นไปไม่ได้?!”
นักพรตเฒ่าได้ยินดังนั้นก็เอ่ยออกมาด้วยสีหน้าหยิ่งผยอง “ถึงแม้ข้าจะไม่อาจคำนวณข้อมูลของมนุษย์สวรรค์แห่งอาณาจักรถังได้ก็ตาม แต่ทักษะปกปิดกลิ่นอายนี้ตกทอดมาในสำนักชะตาฟ้าตั้งแต่ยุคเฟื่องฟูกระแสปราณฉี แม้จะต้องเผชิญหน้ากับเซียนเทพปฐพี พวกเขาก็ไม่อาจสังเกตเห็น......”
ขณะที่พูด นักพรตเฒ่าก็มองสำรวจไปตามโรงเตี๊ยมไหลฝู
เท่านั้น
รูปลักษณ์หนึ่งก็ได้ทำให้เสียงของนักพรตเฒ่าขาดห้วงไปอย่างกะทันหัน และใบหน้าของเขาก็ซีดเซียว ราวกับเห็นบางสิ่งที่น่าเหลือเชื่อ
“ท่านอาจารย์ ท่านเป็นอะไรไป......” ชายหนุ่มที่อยู่ข้างๆ รู้สึกแปลกๆ เขาจึงหันมองตามนักพรตเฒ่าไป หนังศีรษะของเขาชาวาบด้วยความตกใจทันที
เห็นร่างสูงเพรียวเดินช้าๆ ผ่านทางเข้าของโรงเตี๊ยมไหลฝูเข้ามา
ทุกครั้งที่ร่างนั้นก้าวเข้ามา ไอพลังที่อธิบายไม่ได้ก็ปกคลุมไปทั่วบริเวณ ทำให้ทุกคนในโรงเตี๊ยมตกอยู่ในสภาวะหยุดนิ่ง
ตึก!
ตึก!
ตึก!
เสียงฝีเท้าที่ดังขึ้นอย่างไม่รีบร้อน ราวกับเหยียบลงไปบนหัวใจของนักพรตเฒ่า
ท่ามกลางสายตาทึ่งตะลึงของนักพรตเฒ่าและชายหนุ่ม ร่างที่เดินเข้ามาก็หยุดอยู่ตรงหน้าพวกเขา แล้วนั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามด้วยท่าทางสบายๆ จ้องมองพวกเขาอย่างสงบ
“พวกเจ้าแอบดูข้าอยู่หรือ?”
…
…
