ตอนที่แล้วWS บทที่ 292 นี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้น!!
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปWS บทที่ 294 เรือของนิโคล่า

WS บทที่ 293 ยุติสัญญา!!


การต่อสู้ได้เริ่มต้นขึ้น ในคลื่นทะเลที่สูงตระหง่าน สัตว์ทะเลจำนวนนับไม่ถ้วนได้พุ่งไปที่ชายหาดและหอคอยนักเวทย์ได้เปิดใช้งาน ‘วงแหวนเวทย์มนต์ดำ’ จำนวนหนึ่งแล้ว ดังนั้นเมื่อสัตว์ทะเลเหล่านี้รีบไปที่ชายหาด พวกมันจะถูกรัดด้วยวงแหวนเวทย์ทันที

ดังนั้นแม้จะมีสัตว์ทะเลจำนวนมากที่น่าประหลาดใจ พวกมันก็ไม่ได้เป็นภัยคุกคามต่อกลุ่มนักเวทย์

สัตว์ทะเลถูกรัดตายทีละตัวและนักเวทย์ทุกคนรู้สึกสั่นสะท้าน พวกเขาไม่ได้คาดหวังว่าวงแหวนเวทย์จะน่ากลัวขนาดนี้ เมื่อนำมาใช้โจมตี ตอนนี้มันได้บีบรัดสัตว์ทะเลจำนวนนับไม่ถ้วน เลือดของพวกมันทำให้น้ำทะเลเป็นสีแดง มีกลิ่นคาวของเลือดลอยโชยออกมา

ทันใดนั้น สัตว์ทะเลได้หยุดเคลื่อนตัวเข้ามาที่ชายหาด มันหยุดนิ่งและปล่อยให้สุดยอดสัตว์ทะเลที่เหมือนยักษ์ไททันสองตัวกระโดดลงจากคลื่นทะเลลงมาเบื้องล่าง

*ซู่ม!!*

ด้วยการปรากฏตัวของสัตว์ทะเลทั้งสองนี้ สัตว์ทะเลทั้งหมดหมอบอยู่บนพื้น ตัวสั่นและแสดงการยอมจำนนต่อสัตว์ทะเลทั้งสองอย่างเด็ดขาด

“ราชาฉลามดำ!”

นักเวทย์อันทรงพลัง เช่น พ่อมดอูโม่และจอมเวทย์แคนชู จำสัตว์ทะเลทั้งสองนี้ได้ในพริบตา เนื่องจากมีเพียงสัตว์ราชาเท่านั้นที่มีอิทธิพลเช่นนั้น

ราชาฉลามดำทั้งสองเพียงเงยหน้าขึ้นและมองดูวงแหวนเวทย์มนต์ดำหลายแห่งบนชายหาด จากนั้นพวกมันก็กระซิบเบา ๆ และคลื่นทะเลขนาดใหญ่ที่ซัดเข้าหาชายหาดอย่างรุนแรง

*บูม!*

วงแหวนเวทย์ที่ทรงพลังเมื่อก่อนหน้านี้ เริ่มสั่นไหวอย่างรุนแรงทีละวง อักษรรูนลึกลับแตกเป็นเสี่ยง ๆ เนื่องด้วยการกระทบของคลื่นทะเลที่สูงตระหง่าน

ใบหน้าของเหล่านักเวทย์ที่รับผิดชอบในการควบคุมวงแหวนเวทย์กลายเป็นสีซีดเผือด วงแหวนเวทย์เหล่านี้ถูกทำลายโดยสัตว์ราชาฉลามดำ

“พวกมันเป็นสัตว์ราชาฉลามดำ จอมเวทย์แคนชูช่วยพวกเราด้วย!”

สายตาของพ่อมดอูโม่จ้องมองไปทางฉลามดำอย่างดุเดือด เนื่องจากพวกมันมีพลังทัดเทียมกับจอมเวทย์ดังนั้นพวกมันจึงสามารถร่ายคาถาได้อย่างแน่นอน

อย่างไรก็ตาม พลังควบคุมการไหลของน้ำของราชาฉลามดำนั้นเป็นเพียงตัวอย่างเท่านั้น คุณลักษณะที่น่าสะพรึงกลัวที่สุดของพวกเขาคือร่างกายที่แข็งแรง หากนำทั้งสองมารวมกัน พวกมันจะเป็นศัตรูที่จัดการได้ยากมาก

ยิ่งกว่านั้น ในบรรดาสัตว์ทะเลจำนวนมาก สัตว์ราชาฉลามดำเป็นสัตว์ทะเลประเภทต่อสู้ที่ไม่สามารถรับมือได้ง่าย ๆ ไม่น่าแปลกใจเลยที่แม้แต่จอมเวทย์แคนชูถึงมีสีหน้าตึงเครียด

เมื่อได้ยินเสียงของพ่อมดอูโม่ จอมเวทย์แคนชูซึ่งสวมชุดคลุมสีขาวก็สูดหายใจเข้าลึก ๆ จากนั้นค่อย ๆ ลอยขึ้นไปในอากาศ ร่างกายทั้งหมดของเขารายล้อมไปด้วยความผันผวนของธาตุประเภทลมเล็กน้อย

"พลังวายุ!"

พ่อมดคันซูค่อย ๆ ชี้นิ้วที่มีผิวสีซีดของเขาไปยังสัตว์ราชาฉลามดำตัวหนึ่ง ทันใดนั้นลมหมุนก็ปรากฏขึ้นจากอากาศบาง ลมหมุนนี้ดูเหมือนจะสงบมากแต่เมื่อสัมผัสกับสัตว์ทะเล มันก็เริ่มเฉือนราชาฉลามดำอย่างบ้าคลั่งราวกับใบมีดคม

แม้แต่ร่างที่แข็งแกร่งของราชาฉลามดำก็ถูกตัดออกเผยให้เห็นรอยสีแดง แม้ว่าพลังของมันจะยังไม่สามารถทำร้ายสัตว์ราชาฉลามดำได้ แต่มันก็ทำให้สัตว์ราชาฉลามดำต้องทนทุกข์ทรมาน มันอดไม่ได้ที่จะคำรามขึ้นไปบนท้องฟ้า

"พลังอัคคี!"

ลมกระโชกแรงยังคงอยู่และพ่อมดคันซูก็ชี้นิ้วอีกครั้ง เปลวไฟริบหรี่เริ่มลุกโชนจากภายในลมหมุน ดูเหมือนจะได้รับความช่วยเหลือจากลมพัด เปลวเพลิงเริ่มลุกไหม้อย่างแรงขึ้น

ในขณะนี้ ลมและไฟดูเหมือนจะรวมกันอย่างสมบูรณ์

พ่อมดอูโม่ยกย่องด้วยความชื่นชมว่า “นี่คือการผสมผสานของคาถา มีข่าวลือว่าจอมเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่สามารถผสมผสานคาถาทั้งหมดเข้าด้วยกัน นี่คือพลังที่แท้จริงของจอมเวทย์! ในฐานะนักเวทย์ระดับเก้า ฉันติดอยู่กับขั้นตอนนี้มาเป็นเวลานานและฉันไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ฉันจะเข้าใจความหมายที่แท้จริงของการหลอมรวมคาถาและกลายเป็นจอมเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่!”

ไม่เพียงแต่พ่อมดอูโม่เท่านั้นแต่นักเวทย์คนอื่น ๆ ก็ตกตะลึง ส่วนที่สำคัญที่สุดของการเป็นนักเวทย์ระดับเจ็ดหรือสูงกว่าคือการได้รับและสร้างคาถาใหม่

มีความแตกต่างอย่างมากระหว่างคนทั้งสองอย่าง สำหรับนักเวทย์บางคนที่เชี่ยวชาญในการสร้างคาถา คาถาที่พวกเขาสร้างขึ้นจะมีพลังมหาศาล ถึงขนาดทำการสังหารข้ามระดับได้

นักเวทย์ระดับเจ็ดถึงเก้าส่วนใหญ่จะสร้างคาถาใหม่ ในขณะที่จอมเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่ที่อยู่เหนือกว่านั้นอยู่ในระดับใหม่ทั้งหมด ต้องใช้ความเข้าใจทุกรูปแบบ สิ่งสำคัญที่สุดคือสามารถหลอมรวมโครงสร้างคาถาทั้งหมดที่สร้างขึ้นก่อนหน้านี้ ตรวจสอบให้แน่ใจว่าการหลอมรวมผลลัพธ์และไม่พังทลาย

ถ้าทำได้สำเร็จ คนๆ นั้นจะกลายเป็นจอมเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่ จอมเวทย์ในเวลานี้ช่างน่าสะพรึงกลัวเป็นพิเศษ คาถาธรรมดา ๆ ใด ๆ ก็ตามสามารถแสดงคุณสมบัติของคาถานับไม่ถ้วน ในบรรดาคาถาธาตุน้ำแข็ง อาจมีเปลวไฟลุกโชน ในขณะที่เวทมนตร์ประเภทไฟ อาจมีกระแสลมปั่นป่วน

จอมเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่ตั้งใจที่จะผสานคาถา อย่างที่จอมเวทย์แคนชูเพิ่งปล่อยออกมา อันที่จริงแล้ว มันเป็นผลจากการผสมผสานคาถาซึ่งสามารถเปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลา โดยปลดปล่อยพลังมหาศาลออกมาทุกที่ทุกเวลา

*ฟิ้ว! ฟิ้ว! ฟิ้ว!”

ใบมีดลมเฉือนผิวหนังของสัตว์ราชาฉลามสีดำอย่างไร้ความปราณีในขณะที่เปลวไฟยังคงลุกไหม้อย่างต่อเนื่อง แม้ว่าสัตว์ราชาฉลามดำอาจร้องโหยหวนอย่างน่าสังเวชแต่ก็ไม่ได้รับความเสียหายใด ๆ เลย ในทางกลับกัน ร่างกายของมันยังคงขยายตัว เหมือนกับการเป่าลูกโป่ง โดยเพิ่มขนาดเป็นสองเท่า

“โฮก!”

สัตว์ราชาฉลามสีดำขนาดมหึมานี้เผยให้เห็นฟันที่แหลมคมของมันในขณะที่คลื่นยักษ์ปรากฏขึ้นจากร่างกายของมันอย่างน่าประหลาดใจ มันเคลื่อนตัวไปทางจอมเวทย์แคนชู

จอมเวทย์แคนชูและราชาฉลามดำได้เข้าร่วมการต่อสู้แล้วและดูเหมือนว่าสถานการณ์จะไม่เป็นที่น่าพอใจ

ในเวลาเดียวกัน สัตว์ราชาฉลามดำอีกตัวก็พุ่งเข้าหาจอมเวทย์แคนชูเช่นกัน พ่อมดอูโม่และคนอื่น ๆ ต่างชำเลืองมองกันและกัน ตามข้อตกลงก่อนหน้านี้ พวกเขาต้องยับยั้งหนึ่งในฉลามดำ

ดังนั้น ในเวลานี้ พวกเขาไม่สามารถถอยได้ พวกเขาทำได้แค่ต้องลงมือเท่านั้น!

“มาเถอะ มาจัดการสัตว์ราชาฉลามดำอีกตัวกัน หวังว่าจอมเวทย์แคนชูจะจัดการอีกตัวให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ เพื่อให้เรายังคงมีโอกาสชนะ”

พ่อมดอูโม่และหัวหน้าป้อมอูดอนอีกสองคนที่อยู่ข้าง ๆ พวกเขาเป็นผู้นำในการต่อสู้กับสัตว์ราชาฉลามดำ

ความผันผวนของพลังธาตุที่รุนแรงครอบคลุมพื้นที่เกือบทั้งหมดของท้องฟ้า เปลวเพลิงเหมือนม่านได้ปรากฏขึ้นมา

นักเวทย์ระดับเก้าเหล่านี้ ซึ่งปกติแล้วจะไม่ค่อยมีใครพบเห็น ได้ดึงเอาเทคนิคที่แข็งแกร่งที่สุดของพวกเขาออกมาในการโจมตีครั้งแรก นักเวทย์ระดับเก้า รอมล้อมเป็นวงกลมและกักขังสัตว์ราชาฉลามดำอีกตัวไว้ พวกเขาร่ายคาถาอย่างต่อเนื่องราวกับฝนที่ตกลงมา

*บูม! บูม! บูม!*

อย่างไรก็ตาม คาถาที่ดูเหมือนล้นหลามเหล่านี้จริง ๆ แล้วไม่ดีเท่ากับคาถาเดียวของจอมเวทย์แคนชู อย่างไรก็ตาม แม้แต่จอมเวทย์แคนชูก็ไม่สามารถทำร้ายสัตว์ราชาฉลามดำ ไม่ต้องพูดถึงพ่อมดอูโม่และนักเวทย์ระดับเก้าอีกเจ็ดคน

พ่อมดระดับเก้าเหล่านี้ซึ่งปกติจะทรงพลังกว่าใคร ๆ ดูเหมือนพวกเขาจะทำอะไรไม่ถูกเมื่อต้องเผชิญหน้ากับสัตว์ราชาฉลามดำตัวนี้

“โฮก!”

สัตว์ราชาฉลามดำคำรามเสียงดังด้วยสายตาอาฆาตแค้น จากนั้นหางขนาดมหึมาก็ทุบไปรอบ ๆ อย่างดุเดือด

*ตูม!*

ด้วยการกวาดเพียงเล็กน้อย แม้แต่คาถาป้องกันของนักเวทย์ระดับเก้าสองคนก็พังทลายทันที สภาพของพวกเขาไม่ค่อยจะสู้ดี พวกเขากระแทกจะเด็กไปในอากาศ การโจมตีหนึ่งครั้งของมันทำให้นักเวทย์ระดับเก้าได้รับบาดเจ็บสาหัสสองคน

จากนั้น สัตว์ราชาฉลามดำพุ่งไปข้างหน้าอย่างดุเดือด และพลังมหาศาลดูเหมือนจะเขย่าเกาะทั้งเกาะ เมื่อเผชิญหน้ากับสัตว์ราชาที่น่าสะพรึงกลัว นักเวทย์ทุกคนต่างหวาดกลัวจนกล้าขาไม่ออก

“พวกเรามันไม่ได้เลย เราไม่สามารถขัดขวางมันได้เลยแม้แต่นิดเดียว!”

ใบหน้าของพ่อมดอูโม่ซีดเผืด ก่อนหน้านี้พวกเขามองโลกในแง่ดีเกินไป โดยประเมินว่าพวกเขาสามารถจับสัตว์ราชาฉลามสีดำได้ด้วยนักเวทย์ระดับเก้าแปดคน

แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าพวกเขาจะห่างไกลจากการจับฉลามดำ แม้แต่บนท้องฟ้า จอมเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่แคนชูก็ยังเสียเปรียบ เมื่อเผชิญหน้ากับสัตว์ราชาฉลามดำผู้ยิ่งใหญ่ จอมเวทย์แคนชูก็จนปัญญาเหมือนกัน

พวกเขาพ่ายแพ้และไม่มีโอกาสแม้แต่น้อยที่จะเอาชนะสัตว์ร้ายได้

“เราล้มเหลว สัตว์ราชาฉลามดำสองตัวไม่ใช่สิ่งที่เราสามารถรับมือได้ ช่างน่าเสียดายเหลือเกินที่หมู่เกาะเคิร์ดมันสลาที่พวกเราใช้เวลานานกว่าจะมาถึงจุดนี้ได้แถมพวกเรามีความแข็งแกร่งที่สั่งสมมาตั้งแต่ตอนนั้นกลับทำอะไรพวกมันทั้งสองตัวไม่ได้…”

พ่อมดอูโม่และคนอื่นๆ ทำได้เพียงยิ้มอย่างช่วยไม่ได้ พวกเขาเคยฝันถึงการเป็นองค์กรนักเวทย์มนตร์ขนาดใหญ่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งตั้งแต่ที่จอมเวทย์แคชชูได้เข้ามา

ทว่าตอนนี้ดูเหมือนว่าฝันของพวกเขายังห่างไกลจากจุดนั้นมาก มีอยู่ครั้งหนึ่ง องค์กรนักเวทย์ขนาดใหญ่ได้ส่งจอมเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่ที่ดำดิ่งลงไปในทะเลและกำจัดสัตว์ราชาทั้งสาม

ในเวลานั้น พวกเขาคิดว่าจอมเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่ล้วนแต่ทรงพลัง ดังนั้นเมื่อจอมเวทย์แคนชูมาถึงหมู่เกาะเคิร์ดมันสลา ทั้งสามกลุ่มหลักจึงจ่ายราคาอย่างคาดไม่ถึงเพื่อให้พ่อมดคันซูสามารถ ‘เป็นฐานที่มั่นของพวกเขา’ ท่ามกลางหมู่เกาะเคิร์ดมันสลาได้

อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ ดูเหมือนว่าแม้แต่จอมเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่ แคนชู ไม่สามารถเทียบได้กับจอมเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่ในองค์กรนักเวทย์เหล่านั้นได้เลย

ถึงแม้พวกเขาจะรวมพลังกัน พวกเขาก็ไม่สามารถทำอะไรกับสัตว์ราชาทั้งสองตัวได้

“ฮ่าฮ่า ไปกันเถอะ พวกเราแพ้แล้ว เพื่อนสมาชิกป้อมอูดอนหนีไปให้ไกลที่สุด สัญญาทั้งหมดจะสิ้นสุดตรงนี้!”

พ่อมดอูโม่ก็ประกาศเสียงดัง คำพูดของเขาสามารถได้ยินได้ชัดเจนทั่วทั้งชายหาด ในช่วงเวลานั้น นักเวทย์ที่ต่อสู้กับสัตว์ทะเลอย่างสิ้นหวังก็ตกตะลึงอยู่บ้าง

"หนี?"

“มันหยุดไม่ได้? แม้แต่จอมเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่ แคนชูก็ไม่สามารถหยุดมันได้?”

พ่อมดเบย์ตันที่เพิ่งกลับมาที่ป้อมอูดอนก็อยู่ในหมู่นักเวทย์เหล่านี้ด้วย เขามองดูสัตว์ราชาฉลามสีดำขนาดใหญ่สองตัวที่บดขยี้นักเวทย์นับไม่ถ้วนด้วยการสะบัดหางเพยงครั้งเดียว ไม่มีอุปกรณ์เวทมนต์หรือคาถาใดที่สามารถหยุดมันได้

พวกเขารู้ว่าไม่สามารถช่วยหมู่เกาะเคิร์ดมันสลาได้!

ในเวลาเดียวกัน พ่อมดอูโม่หยิบเอกสารสัญญาออกจากแหวนของเขา เหล่านี้เป็นสัญญาที่ลงนามโดยนักเวทย์ของป้อมอูดอน หากตัวสมาชิกตั้งใจจะฝืนยุติสัญญา พวกเขาจะต้องจ่ายราคามหาศาล

อย่างไรก็ตาม หากทางป้อมอูดอนจะยกเลิกสัญญา มันก็จะเป็นเรื่องง่าย ใช้เพียงแค่พ่อมดอูโม่คนเดียวเท่านั้นเพื่อเริ่มต้นการยุติสัญญา เมื่อไม่มีสัญญาแล้ว ป้อมอูดอนจะถือว่ายุบจริง ๆ !

“ฉันจะยุติมัน สัญญาทั้งหมดจะถูกยกเลิก สมาชิกป้อมอูดอน จงหนีไปซะ พวกเราจะไม่ผูกพันตามพันธสัญญาอีกต่อไป!”

เมื่อเสียงของพ่อมดอูโม่ดังขึ้น นักเวทย์มนต์ป้อมอูดอนจำนวนมากบนชายหาดก็รู้สึกได้ว่าพลังผูกมัดบนร่างกายของพวกเขาได้หายไปแล้วจริง ๆ

...

ลึกลงไปใต้ท้องทะเล บนเรือของนิโคลา ใบหน้าที่สงบนิ่งแต่เดิมของเมอร์ลินเริ่มสับสนอย่างมาก เขาลืมตาขึ้นทันทีหลังจากนั้น

“นี่มัน…สัญญาได้สิ้นสุดลงแล้วเหรอ?”

สีหน้าแปลก ๆ ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเมอร์ลิน

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด