ตอนที่ 47

ตัวอย่างเช่นผู้ถูกลิขิต A โอกาสของเขาในวันนี้คือแร่วิญญาณ

　　ถ้าเป็น เซิ่นเทียนคนก่อน

　เขาสามารถดูได้ว่าอยู่ที่ไหนและอันไหน

　　แต่สิ่งที่อยู่ข้างในแร่วิญญาณ เขาจะมองเห็นเพียงเงาเลือนลาง และบางครั้งเขามองไม่เห็นแม้แต่เงา

　　แต่ตอนนี้ เซิ่นเทียนสามารถมองเห็นแร่วิญญาณในภาพได้ชัดเจน

　　เขารู้ว่ามีแร่วิญญาณเหล็กเปลวไฟสีแดงชิ้นเล็ก ๆ อยู่ข้างในแร่วิญญาณนี้

　　แร่เหล็กเปลวไฟสีแดงนั้นมีขนาดประมาณนิ้วโป้ง และสามารถใช้ปรับแต่งกระบี่บินธาตุไฟได้ดีที่สุด

　　ผู้โชคดีในหน้าจอโอกาสขายวิญญาณเหล็กนี้ให้กับเจ้าของร้านหลิว

　　และเจ้าของร้านหลิวให้ราคา 1,500 หินวิญญาณ

　　...

　　ใช่แล้ว ความสามารถพิเศษของ เซิ่นเทียนในตอนนี้ สามารถคาดเดาอนาคตได้!

　　...

　　เมื่อ เซิ่นเทียนเลือกแร่วิญญาณสำหรับผู้ที่ถูกลิขิตไว้ทีละคน

　　ทุกครั้งที่ถูกหยิบขึ้นมา มุมปากของเจ้าของร้านหลิวจะกระตุกอย่างรุนแรง

　　ราวกับว่ามีดจะไม่ได้ถูกตัดที่แร่วิญญาณ แต่กลับตัดไปที่ปากของเขา

　　แต่สิ่งที่ทำให้เจ้าของร้านหลิวพอใจ แม้ว่าแร่วิญญาณทั้งห้าที่ เซิ่นเทียนหยิบออกมาจะถูกเปิดออกมา

　　แต่ท้ายที่สุดก็ไม่มีแร่ที่เทียบได้กับน้ำเต้าเมื่อสามวันก่อนได้

　　สิ่งนี้ทำให้เขามีความสุขในหัวใจของเขาอย่างมาก และเขาก็ยังได้กำไรอยู่ดี

　　แม้ว่าเขาไม่ได้มากเท่าเซิ่นเทียน เจ้าของร้านหลิวก็พอใจแล้ว

　　...

　　ในเวลานี้ เสี่ยวหลิงเซียนเดินออกมาพร้อมกับแร่วิญญาณสามก้อน

　　นางมองไปที่ เซิ่นเทียนอย่างเขินอายและพูดว่า "พี่เซิ่น ดูเหมือนว่าจะมีบางอย่างในแร่วิญญาณทั้งสามนี้ ท่านช่วยข้าดูได้ไหม"

　　เซิ่นเทียนมองไปที่แร่วิญญาณทั้งสามนี้

　　อย่างไรก็ตาม ในบรรดาหินวิญญาณทั้งสาม อันแรกมีขนาดประมาณกำปั้นและมีราคาอยู่ที่ 50 หินวิญญาณ

　　ชิ้นที่สองมีรูปร่างเป็นแถบยาวซึ่งดูเหมือนแตงกวาเล็กน้อยและมีราคาอยู่ที่ 99 หินวิญญาณ

　　ส่วนแร่อันที่ 3 นั้นมีขนาดเท่ากับแตงโมลูกเล็กๆ และมีราคาอยู่ที่ 168 หินวิญญาณ

　　เซิ่นเทียนยิ้มเล็กน้อย “เจ้าชอบอันไหนมากกว่ากัน”

　　เสี่ยวหลิงเซียนคิดอยู่ครู่หนึ่ง: "ข้าใช้วิชาเพื่อตรวจสอบ พลังที่เป็นลางร้ายที่บรรจุอยู่ในแร่แถบยาวนั้นมีมากที่สุด และควรมีของดีอยู่ในนั้น!"

　　เซิ่นเทียนยิ้มและพูดว่า "นี่คืออุปกรณ์วิเศษที่ยอดเยี่ยม ปิ่นปักผมวิหคเพลิงอมตะ "

“มันน่าจะมีค่า 30,000 ถึง 50,000 หินวิญญาณ!”

　　ฟู่!

　　ทันทีที่คำพูดของ เซิ่นเทียนออกมา เสียงสูดหายใจที่เยือกเย็นก็ดังขึ้นรอบตัวเขา

　　ในแร่ที่มีราคา 99 หินวิญญาณ มีอุปกรณ์วิเศษมูลค่า 30,000 ถึง 50,000 หินวิญญาณที่ซ่อนอยู่?

　　นี่ไม่ใช่กำไร 300-500 เท่าหรือ?

　　กำไรมหาศาล!

　　...

　　และหัวใจของ เสี่ยวหลิงเซียนก็ตกใจอย่างมาก

　　แค่เหลือบมองก็รู้ได้ ?

　　เป็นไปได้ยังไงเนี่ย!

　　แม้ว่าแต่เซียนกิเลนวารี จะฟื้นคืนชีพ แต่เขาก็ไม่อาจรูเได้!

　　เจ้าของร้านหลิว ก็ตะลึงเมื่อได้ยินคำพูดของ เซิ่นเทียน

　　แล้วเขาก็รู้สึกเจ็บใจอีกครั้ง ขาดทุน การขาดทุนครั้งใหญ่!

　　เจ้ากำลังพยายามเจาะหัวใจของชายชราให้ทะลุใช่หรือไม่?

　　ไม่มีใครสงสัยการตัดสินใจของ เซิ่นเทียนเพราะเขาไม่เคยล้มเหลวในการค้นหาแร่วิญญาณ

　　...

　　เจ้าของร้านหลิวเรียกหาคนตัดแร่ในร้านเพื่อเตรียมผ่าแร่อย่างไม่เต็มใจ

　　คนตัดแร่ค่อย ๆ ผ่าแร่วิญญาณออก และบริเวณรอยแยกมันก็ระเบิดออกมาด้วยแสงศักดิ์สิทธิ์จริงๆ

　　สามารถเห็นิวหคเพลิงสีแดงสดที่ลอยอยู่เหนือแร่วิญญาณ

　　เมื่อมีลอกเศษแร่ออกมากขึ้นเรื่อยๆ เสียงของ วิหคเพลิงอมตะก็ดังขึ้นในร้านค้าวิญญาณบริสุทธิ์

　　ปิ่นปักผมสีแดงทองซึ่งแกะสลักด้วยลวดลายนกฟีนิกซ์อันงดงามปรากฏขึ้นต่อหน้าทุกคน

　　หากคำนวณความผันผวนของพลังงานที่ปล่อยออกมาจากปิ่นปักผมหลังจากฟื้นตัว

อุปกรณ์วิเศษระดับสูงสุด!

　　...

　　มันคืออาวุธวิเศษที่ดีที่สุด ปิ่นปักผมขนนกวิหคเพลิงอมตะและมันยังมีเลือดวิหคเพลิงผสมอยู่เล็กน้อย

　　เจ้าของร้านหลิวตาเป็นประกาย และเขาเป็นคนที่รู้จักสินค้าดี

　　ก่อนที่อุปกรณ์วิเศษนี้จะสูญเสียแหล่งพลังงานดั้งเดิมไป มันควรจะเป็นอุปกรณ์วิญญาณที่ทรงพลัง

　　เพียงเพราะถูกปิดผนึกยาวนอนเกินไปและแหล่งพลังดั้งเดิมก็สูญหายไปอย่างมาก ดังนั้นมันจึงถูกลดระดับลงมา

　　หากท่านสามารถหาช่างฝีมือระดับปรมาจารย์ได้ และใช้เงินเพียงเล็กน้อยเพื่อทำกาซ่อมแซมใหม่

　　ไม่ใช่ว่าจะไม่มีโอกาสได้เลื่อนขั้นกลับเป็นอาวุธวิญญาณอีกต่อไป!

　　หากประเมินค่าอย่างเป็นกลางจริงๆ ปิ่นปักผม นี้มีค่าอย่างน้อย 200,000 หินวิญญาณ

　　ปรมาจารย์กล่าวว่า ปิ่นปักผม นี้มีค่าแค่หินวิญญาณเพียง 30,000 ถึง 50,000 เท่านั้น?

　　หรือว่าปรมาจารย์ที่เชี่ยวชาญในการค้นหาวิญญาณไม่เก่งในการประเมิน?

　　เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ เจ้าของร้านหลิวก็ร้อนรน-7ho

　　...

　　เขาโน้มตัวไปข้างหน้า เซิ่นเทียนและ เสี่ยวหลิงเซียนและพูดด้วยรอยยิ้ม: "ยินดีด้วยท่านปรมาจารย์ ได้สิ่งดีๆอีกแล้ว"

　　"ร้านของเรายินดีรับซื้อมันด้วยหินวิญญาณ 50,000 ก้อน"

　　"ข้าสงสัยว่าปรมาจารย์และน้องชายท่านนี้คิดอย่างไร"

　　เสี่ยวหลิงเซียนแสดงให้เห็นถึงความชอบในสายตาของนาง ท้ายที่สุดแล้ว เด็กผู้หญิงชอบเครื่องประดับ

　　โดยเฉพาะเครื่องประดับชนิดนี้ที่ดูดีมีระดับ

　　ในโลกของผู้ฝึกตน สิ่งประดิษฐ์เครื่องประดับขนาดเล็กเช่นนี้ยากต่อการสร้างและหายากมาก

　　เสี่ยวหลิงเซียนพูดอย่างช่วยไม่ได้: “ข้าต้องการเก็บไว้สำหรับตัวเอง แต่ข้าก็ไม่มีหินวิญญาณมากมายบนตัวข้า”

　　เมื่อได้ยินคำพูดของเสี่ยว หลิงเซียน ดวงตาของเจ้าของร้านหลิวก็ยิ่งเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ

　　ขายมันขายมัน!

　　เจ้าขาดหินวิญญาณไม่ใช่หรือ?

　　เจ้าจะได้เงินถ้าเจ้าขายมัน!

　　...

　　อย่างไรก็ตาม เช่นเดียวกับที่เจ้าของร้านหลิวต้องการจะมองทะลุ กระเป๋าก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าเขา

　　เซิ่นเทียนยิ้มและพูดว่า: "นี่คือผลึกวิญญาณ 5 อัน ซึ่งเกือบมีค่าเท่ากับหินวิญญาณ 5000 ก้อน เราไม่ขายปิ่นปักผมนี้"

　　เจ้าของร้านหลิว: "???"

　　ทำไมไม่ขาย?

　　เจ้าของร้านหลิวรู้สึกว่าเขากำลังจะร้องไห้ท่านไม่ได้ประเมินราคาไว้ที่สามหมื่นถึงห้าหมื่นหรอกหรือ?

　　ชายชราเสนอหินวิญญาณ 50,000 ก้อน ทำไมท่านไม่ขายมัน!

　　ถ้าท่านไม่ขาย ท่านควรจ่าย 10% ของมูลค่า!

　　5,000 หินวิญญาณ? ปิ่นสีแดงนี้มีมูลค่าอย่างน้อย 200,000 หินวิญญาณ

　　10% อย่างน้อย 20,000 หินวิญญาณ!

　　...

　　เจ้าของร้านหลิวรู้สึกเจ็บปวดมาก

　　แต่เขาไม่สามารถบอกคนอื่นได้

　　เพราะมีกฎที่ไม่ได้เขียนไว้ในโลกการพนัน

　　เจ้าของร้านสามารถประเมินราคาสินค้าที่ขายในร้านได้เพียงครั้งเดียวเท่านั้น

　　หากลูกค้ารู้สึกว่าราคาเหมาะสม จะขายสินค้าให้เจ้าของร้าน

　　หากท่านรู้สึกว่าการประเมินราคาไม่เหมาะสม ท่านจะต้องจ่าย 10% ของค่าธรรมเนียมการขุดตามราคาที่เจ้าของร้านประเมินไว้ จากนั้นจึงนำสิ่งของออกไป

สิ่งนี้ช่วยป้องกันไม่ให้เจ้าของร้านเสนอราคาต่ำเมื่อพยายามซื้อสินค้าหรือประเมินราคาสูงเกินไปเพียงเพื่อรับค่าธรรมเนียมที่สูงขึ้นสำหรับการตัดแร่

　　นั่นเป็นการหลอกลวงลูกค้าอย่างร้ายแรง

　　เมื่อค้นพบแล้ว เพื่อนร่วมงานทั้งหมดที่อยู่รอบ ๆ ตัวจะประณามท่าน

　　ความน่าเชื่อถือของร้านค้าก็จะได้รับผลกระทบอย่างรุนแรงเช่นกัน

　　ดังนั้นแม้ว่าเหรัญญิกหลิวจะรู้ราคาของ ปิ่นปักผม นี้ก็เท่ากับ 200,000 หินวิญญาณ

　　เขาไม่สามารถโต้แย้งอะไรได้เลย

　　เขาทำได้เพียงรับ5000หินวิญญาณและปล่อยมันไป

　　ในเวลานี้ เจ้าของร้านหลิวรู้สึกสะเทือนใจจนอยากร้องไห้อีกครั้ง

　　...

　　ในอีกด้านหนึ่ง เสี่ยวหลิงเซียนก็เคลื่อนไหวเช่นกัน

　　“พี่เซิ่น นี่...”

　　นางเฝ้าดู เซิ่นเทียนโยนผลึกวิญญาณให้กับเจ้าของร้านหลิวและหยิบปิ่นออกมาแล้วมอบให้เขา

　　ใบหน้าของ เสี่ยวหลิงเซียนเปลี่ยนเป็นสีแดงทันที

　พี่เซิ่นทำอะไรนะ เขามอบปิ่นนี้ให้ข้า

　　แน่นอนว่าพี่เซิ่นงคงมีความรู้สึกต่อหลิงเอ๋ออยู่ในใจ!

　　ข้าไม่รู้ เขาจะใส่ให้ข้าไหม

　　ความสุขในหัวใจของ เสี่ยวหลิงเซียนเพิ่งเพิ่มขึ้น

　　เซิ่นเทียนยิ้มและพูดว่า "ฮ่าฮ่า เด็กโง่ ข้าเห็นว่าเจ้าชอบปิ่นนี้มาก"

　　“ข้าจะจ่ายให้เจ้าก่อน แล้วค่อยคืนเงินให้ข้าก็ได้”

　　“ยังไงก็ตาม ข้ามีหินวิญญาณอยู่อีกเยอะ เจ้าไม่จำเป็นต้องเกรงใจ”

　　“แปลกใจหรือ”

　　เสี่ยวหลิงเซียน: "???"