ตอนที่ 37 คนเจ้าอารมณ์

“คุณ...นอนไม่หลับเหรอ?” ลู่ชิงสีมองข้ามไหล่ของเขา ในขณะที่เจียงเหยาวางศีรษะบนไหล่ของเขา เขาไม่ได้ขยับหรือผลักเธออก เขาแค่นอนอยู่ที่เดิมทำตัวเหมือนหุ่น เขาพูดหลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง “ถ้านอนไม่หลับ ก็มาคุยกันต่อเถอะ”

การประนีประนอมของลู่ชิงสีทำให้เจียงเหยาหัวเราะคิกคักในชัยชนะของตนเอง

“น้อง...น้องสาวของคุณ บอกว่าคุณพยายามอย่างมากเลยเหรอที่จะแต่งงานกับฉัน” เจียงเหยาพูด เห็นได้ชัดว่าเธออยากรู้แค่ไหน “บอกเรื่องนี้กับฉันหน่อยสิค่ะ”

“เฮ้ย” ลู่ชิงสีถอนหายใจ เขาไม่ได้พูดอะไร แต่ก็ไม่พลาดที่จะเหลือบตาดูท่าทางอยากรู้อยากเห็นของเจียงเหยา ดูว่าเจียงเหยาจะอยากรู้มากจริง ๆ แค่เห็นเขาอ้าปาก เธอก็มองอย่างรอคอยคำตอบ ทว่าเขาดันโพล่งเอาคำที่ไม่น่าเชื่อที่สุดออกมา

“ตอนนี้ ก็นอนได้แล้ว”

จากนั้นเขาก็หันหน้าไปอีกด้านและหลับตาลง

เห็นได้ชัดว่าเขาไม่พร้อมที่จะบอกเรื่องนี้กับเธอ

เอาเข้าจริงเจียงเหยาไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับความพยายามของเขา ก่อนที่พวกเขาจะแต่งงานกัน เธอไม่รู้ถึงการมีตัวตนของลู่ชิงสีเสียด้วยซ้ำ ทำให้เธอไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเขามากนัก

อีกอย่างเจียงเหยาอยากรู้ว่าเขาตกหลุมรักเธอได้อย่างไร เธอไม่เคยเห็นเขามาก่อน แล้วเขาจะตกหลุมรักเธอโดยที่เธอไม่รู้ตัวได้ยังไง และตั้งแต่เมื่อไหร่?

เห็นได้ชัดว่าลู่ชิงสีไม่อยากให้เธอเกิดอยากรู้อะไรเพิ่มเติม เจียงเหยาขมวดคิ้ว เธอไม่แปลกใจที่เขาไม่ตอบสนองอะไร นี่คงเป็นปกติของลู่ชิงสี ชายคนนี้ชอบเก็บทุกเรื่องไว้กับตัวเอง

“ลู่ชิงสี” เจียงเหยากระซิบไปพรางจิ้มแขนของเขาอย่างซุกซน แต่เขาก็ไม่สนใจเธอ

“หึ เจ้าอารมณ์จังเลยนะ”

เจียงเหยาอุทานด้วยน้ำเสียงประชดประชัน เธอขยับเข้าไปดึงเสื้อกล้ามของเขาและเริ่มกระวนกระวายใจที่เขาไม่ตอบสนอง

“ลู่ชิงสี ถ้าคุณไม่สนใจ ฉันจะไม่พูดกับคุณอีกเลย” เจียงเหยาขู่ ขณะที่เธอจิ้มไหล่ของเขาอย่างแรง แต่สำหรับลู่ชิงสี เขารู้สึกเพียงว่าเธอกำลังจั๊กจี้เขาเท่านั้น

ในที่สุด การกระทำและคำพูดของเธอก็ดึงดูดความสนใจของเขา

เขาหันหน้ามาทางเจียงเหยาและจ้องไปที่เธอครู่หนึ่ง เมื่อเจียงเหยากำลังจะพูดอะไรอีกครั้ง เงาขนาดใหญ่ก็เข้ามาใกล้ และปิดผนึกริมฝีปากของเธอ

เจียงเหยาตกตะลึง!

ลู่ชิงสีจูบเธอ!

ผู้ชายคนนี้...

สำหรับเจียงเหยาการจูบครั้งนี้เกิดขึ้นโดยที่เธอไม่ได้ตั้งตัว

สำหรับลู่ชิงสีนั้นตรงกันข้ามกับเธอ มันถูกไตร่ตรองไว้ล่วงหน้าแล้ว

ในคืนแต่งงานของพวกเขา หลังจากที่ลู่ชิงสีจูบเจียงเหยาเป็นครั้งแรก

เป็นคืนที่พวกเขาได้กลายเป็นคน คนเดียวกัน ตลอดทั้งคืน ความกลัวและความสับสนถูกเขียนขึ้นทั่วใบหน้าของเจียงเหยา เธอไม่ได้ดิ้นรนหรือต่อต้านในความปรารถนาของเขา ทว่าเธอตัวสั่นด้วยความกลัว

นับจากนั้นเป็นต้นมา ลู่ชิงสีก็ได้รู้สึกถึงความเกลียดชังอย่างแท้จริงจากหัวใจของเจียงเหยาที่มีต่อเขา

ลู่ชิงสีรู้เสมอมาว่านอกจากเธอจะไม่ชอบเขาแล้ว อีกเหตุผลหนึ่งก็คือความโกรธของเธอที่มีต่อเขา เพราะเธอไม่เคยรู้อะไรเลยเกี่ยวกับเขา

ในคืนนั้นเจียงเหยาไม่ใช่คนเดียวที่หวาดกลัว เขาเองก็เช่นกัน เขากลัวและเจ็บปวดที่เธอเห็นกลัวขนาดนั้น

แต่เขาก็เห็นแก่ตัว

ดังนั้นในคืนนั้น ถึงแม้ว่าเธอจะหวาดกลัวสักแค่ไหน เขาก็จะทำให้เจียงเหยากลายเป็นผู้หญิงของเขาให้ได้

แล้วหลังจากวันนั้น เขาก็ไม่เคยแตะต้องเธออีกเลย

ผู้ชายทั่วไปคนไหนบ้าง แล้วยิ่งเป็นผู้ชายวัยยี่สิบที่โฮโมนตอบสนองเป็นอย่างดี เมื่อมีผู้หญิงที่ตัวเองชอบนอนอยู่ข้าง ๆ จะไม่รู้สึกอะไรเลย

แต่เขาทำได้เพียงแค่คิด แล้วนอนนิ่ง ๆ เพียงเท่านั้น เขาทนไม่ไหวที่จะต้องเห็นเธอหวาดกลัวและตื่นตระหนกดังเช่นคืนนั้นอีก

จูบนี้ช่างจริงใจและน่าหลงใหล อีกอย่างเขาอยากจะลองเสี่ยงดูว่า ในที่สุดเธอจะยอมรับวิธีการและความสนิทสนมของเขาได้หรือไม่