Chapter 162 (เปิดพรีสุขสันต์ปีใหม่ล่วงหน้าครับ162-165)
"ตูม!"
เกิดระเบิดและมีควันกับฝุ่นฝุ้งไปทั่ว.
น่าเสียดายที่กระสุนที่โดนมันก็เหมือนกับยุงกัด มันไม่เจ็บเลย.
แม้แต่ลูกระเบิดก็ไม่อาจทำให้ไอศรีมละลายได้เหมือนกับสภาพที่ภายนอกของมัน.
ไอศรีมทำลายทำลายเกราะรถถังจากด้านบนและเข้าไปด้านในทั้งสองคัน.
"ตูม! ตูม!"
มีการระเบิดอย่างรุนแรง รถถังถูกระเบิดตรงถังน้ำมันพอดี เหลือเพียงหลุมสองหลุมอยู่บนถนนราวกับถูกระเบิดจากลูกกระสุนปืนใหญ่.
"แม่ง ฉันไม่เคยคิดมาก่อนในชีวิตว่าจะเห็นด้านที่น่ากลัวของไอศรีม!"
"แค่กๆ ฉันอยากจะกินไอศรีมทุกวันหลังจากกลับไป!"
ทหารอเมริกันหลายคนล้อเลียนกันและกันเพื่อปกปิดความกลัวในใจ.
มอนเตอร์ไอศรีมกระแทกไปที่หน้ารถถังอีกคัน คนด้านในกว่าจะรู้ตัวก็สายเกินไปแล้ว.
รถถังถูกฉีกเป็นชิ้นๆและเกิดการระเบิดก่อนที่เศษโลหะของตัวรถจะกระจายไปทั่วทุกทิศทุกทาง.
เศษเหล็กกระจายออกมาราวกับสายฝน ทหารที่รอดตายจากฉากนี้ต่างมองอย่างโง่เขลา ขวัญกำลังใจของพวกเขาหมดลงทันที นี่ไม่ใช่มอนเตอร์ที่พวกเขาจะรับมือได้.
"...นี่มันไม่ใช่แค่ฆ่าอยู่ฝ่ายเดียวแล้ว....เราไม่อาจต่อต้านได้เลย."
ทหารที่หมอบหลบตะโกนใส่วิทยุอย่างดัง.
ซากรถของทหารเกลื่อนถนน น้ำมันที่เหลืออยู่ยังคงลุกไหม้และมีประกายไฟพวกพุ่งออกมา เหล็กที่แดงเพราะถูกเผา บ้างก็ละลายบ้างไม่มีอะไร มีควันไฟลอยหนาทึบทั่วท้องฟ้า.
อัฟกันทั้งประเทศเป็นเหมือนดังโลกาวินาศเพราะมอนเตอร์ระดับ ผี และจนถึงตอนนี้ กลุ่มของสภาก็ไม่อาจหยุดมันได้
ความจริงที่ว่า มันไม่ได้มีไว้เพื่อทำลายทุ่งฝิ่นและกัญชาเท่านั้น อเมริกาต้องการคำตอบและผลลัพธ์.
นั้นเป็นเหตุผลที่ทำไม พวกเขาถึงได้ยืนกรานที่จะโจมตีต่อไป หากอาวุธขั้นสูงไม่อาจทำลายมอนเตอร์ระดับ ผี ได้ ความหวังของมนุษย์จะอยู่ที่ฮีโร่เท่านั้น นี่คือสิ่งที่คนเหล่านั้นไม่สบายใจ. .
ความเงียบตามเข้ามา มันดูเหมือนกับว่าจะเป็นวันสิ้นโลก ยกเว้นแต่มีเสียงเผาไหม้และเสียงปะทุของเปลวไฟ.
ทั้งตาลีบันและกลุ่มเท็นริงค์ต่างถอยหนีและอพยพออกจากพื้นที่นี้หมดแล้ว.
แม้แต่พลเรือนส่วนใหญ่ก็หนี คนที่เหลือก็ซ่อนตัวอยู่ในบ้านโดยที่ไม่กล้าออกจากบ้าน.
ที่สนามบินทหารของกองทัพอเมริกาในอัฟกา เครื่องบินขนส่ง C-xx ได้รับสัญญาณให้ลงจอดจากหอคอยการบิน มันมีขนาดใหญ่มากกว่า 70 ตัน และใบพัดที่พัดอย่างรุนแรงอยู่ด้านบนขณะลอยอยู่บนสนามบิน.
กลุ่มจู่โจมที่หนึ่งต้าหวง มันเป็นไพ่ใบสำคัญของกองทัพอเมริกา ในกลุ่มนี้มีรถถังที่ถูกปรับปรุงใหม่ของ M1A2 ชื่อของมันคือ M1A2SEPV3 มันได้รับการติดตั้งโดยอาวุธชนิดใหม่ของสตาร์กอินดัสทรีย์ M829A4 เป็นกระสุนที่สั่งระเบิดเองได้ รองรับการเชื่อมต่อข้อมูลกับกระสุนและเครื่องฉายรังสีความร้อนแบบใหม่ และยังสั่งการได้จากระยะไกล มันมีมูลค่า 20 ล้านดอลลาร์.
ชิ้นส่วนของยานเกราะ M2A3 ถูกตอกไว้ที่นั่น.
ทหารราบมีอาวุธชั้นยอดทั้งยังได้รับการฝึกฝนมาเป็นอย่างดี.
พลังของกลุ่มนี้เป็นสิ่งที่อเมริกาภาคภูมิใจมาก เพราะพวกเขาคิดว่าเหนือกว่าประเทศอื่น อย่างไรก็ตาม หลังจากเกิดการปรากฏตัวของมอนเตอร์และฮีโร่ พลังในส่วนนี้ก็ดูเหมือนว่าสูญเสียคุณค่าของมันไป.
"ทำไมถึงไม่มีเกราะสงครามหรือไอร่อนโอเวอร์โหลด?"
ผบ.กองทัพในอาเซอร์ไบจาตะโกนใส่หูโทรศัพท์.
เขาไม่ต้องการรถถัง เขาต้องการเกราะเหล็กและไอร่อนโอเวอร์โหลด!
"ใจเย็น ท่านแม่ทัพ กลุ่มจู่โจมที่หนึ่งต้าหวง มีพลังเพียงพอ อย่าเชื่อมั่นมั่วๆกับเกราะเหล็กและไอร่อนโอเวอร์โหลด ในด้านการโจมตี กลุ่มจู่โจมที่หนึ่งต้าหวง ดีกว่าพวกมันมาก."
ปลายสายพูดออกมา.
"ช่างแม่งเรื่องการโจมตี อย่าคิดว่าผมไม่รู้ว่าคุณไม่เต็มใจที่จะส่งเกราะสงครามหรือไอร่อนโอเวอร์โหลด เพราะคุณเป็นห่วงความปลอดภัยที่แพนตากอนและวอลล์สตรีท!"
ผบ.กองทัพในอัฟกาอดไม่ได้ที่จะด่าขณะพูด.
นับตั้งแต่การจู่โจมของบ้านวิวัฒนาการทั่วโลกและอันตรายที่วอลล์สตรีทในอเมริกาที่เกือบจะถูกพวกมันจัดการ อเมริกาไม่ได้แค่ซื้อเกราะสงครามและไอร่อนโอเวอร์โหลดอย่างจริงจัง แต่ในขณะเดียวกันภารกิจทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับเกราะเหล็กหรือไอร่อนโอเวอร์โหลดถูกยกเลิก หากไม่ได้รับการยินยอมจากทางสภา ทั้งเกราะสงครามและไอร่อนโอเวอร์โหลดจะไม่สามารถออกจากประเทศเพื่อทำภารกิจได้.
แน่นอนเกราะเหล็กและไอร่อนโอเวอร์โหลดที่ขายโดยเบลดเทคโนโลยีอินดัสทรีย์ยังติดข้อบังคับที่ไม่สามารถส่งออกไปยังประเทศอื่นได้หากว่ายังไม่ส่งให้พวกเขาหมดตามคำสั่งซื้อ ท้ายที่สุดพวกเขาก็ไม่สามารถควบคุมซอดได้อีกต่อไป.
"ท่านนายพล ระวังคำพูดด้วย!"
นายพลวางสายด้วยความโมโห.
ขอให้กลุ่มจู่โจมที่หนึ่งต้าหวงจัดการกับมอนเตอร์ได้นั้นได้?
กองทัพเฮลิคอปเตอร์ไม่เต็มใจรับการสั่งการจากแนวหน้าและขอการสนับสนุนเพราะรู้สึกว่าพวกเขาจะตายอย่างอนาถ.
กลุ่มจู่โจมที่หนึ่งต้าหวงกำลังขี่รถถังไปแนวหน้า พวกเขาขอพรหรือเชื่อเรื่องโชคลาง.
ไม่ว่าชาวอเมริกัน,อัฟกัน,ตาลีบันและกลุ่มเท็นริงค์ ตะต่างกันอย่างไร มอนเตอร์ไอศรีมก็มุ่งหน้าทำลายทุ่งฝิ่นและกัญชาและฆ่าคนเพื่อความบันเทิง.
คราวนี้กลุ่มตาลีบันและกลุ่มเท็นริงค์ได้รับความเสียหายอย่างหนัก แทบจะพูดได้เลยว่าพวกเขาได้รับบาดเจ็บสาหัส พื้นที่ว่างเหล่านั้นคาดว่าจะถูกควบคุมโดยคนอเมริกาและใช้เพื่อปลูกฝิ่นและกัญชาหลังจากที่จัดการกับมอนเตอร์.
"ขอกำลังเสริม!"
"มอนเตอร์....อ๊าห์!"
ฟังจากการสื่อสาร นักบินเฮลิคอปเตอร์ก็ตามพิกัดที่ขอกำลังเสริมพร้อมกับบังคับให้อาปาเช่มุ่งไปด้านหน้า.
นอกจากอาปาเช่แล้ว ยังมีเฮลิคอปเตอร์ติดอาวุธอื่นๆที่บรรทุกกระสุนจำนวนมาก พวกเขาเห็นมอนเตอร์ไอศรีมอยู่ไกลๆและจรวดเฮลล์ไฟร์กับปืนกลก็ยิงจู่โจมออกไปทันที.
"เราต้องยิงออกไปทั้งหมดรวมทั้งจรวดด้วย."
หนึ่งในนักบินเฮลิคอปเตอร์พูด.
จากนั้นเขาก็ถูกทำลายโดยก้อนหิมะของมอนเตอร์ไอศรีม.
ถ้าไม่ได้อยู่ที่นี่ เด็กๆหรือคนที่กำลังมีความรักต่างก็ฝันถึงการปาก้อนหิมะก้อนลูกใหญ่ๆเหมือนกับที่มอนเตอร์ไอศรีมปาออกไปแบบนี้.
แต่เฮลิคอปเตอร์ลำอื่นๆเมื่อได้เห็นฉากนี้ พวกเขากลับรู้สึกว่าเมื่อได้กลับไปพวกเขาคงเป็นโรคกลัวไอศรีมและบอลหิมะอยู่พักใหญ่ๆ มันเปรียบได้กับกระสุนขนาด 155 มม.ของรถถังเชียวนะ!
"ฉุกเฉินๆ อย่าไปโดนมัน!"
"ฉันไม่เชื่อว่าไอ้ปีศาจไอศรีมจะหยุดจรวดและกระสุนได้!"
เหล่านักบินมีทั้งคลั่งและกระตือรือร้น หรือไม่ก็ตกตะลึงอยู่บนฟ้าก่อนที่จะกดยิงปืนและจรวดออกไปยังปีศาจไอศรีม และผลกระทบของมัน....ความจริงก็ไม่มีความแตกต่าง.
ท้ายที่สุดมันเป็นเรื่องยากมากสำหรับเขาที่จะหลีกเลี่ยงบอลหิมะของไอศรีม.
ครึ่งชั่วโมงต่อมากลุ่มจู่โจมที่หนึ่งต้าหวงถูกสังหารลงทั้งหมด.
สภาคองเกรซและประธายาธิบดีของอเมริกาที่ได้รีบข่าว พวกเขาก็มีอาการเหลือเชื่อ ล่อกันเล่นน่า กองกำลังจู่โจมที่หนึ่งต้าหวง เป็นกองกำลังที่ดีที่สุดของอเมริกา!
มันเปราะบางแค่ไหนเมื่อเจอกับมอนเตอร์เลเวล ผี?
