บทที่ 25 ไป่หยาน VS โดฟลามิงโก้!
บทที่ 25 ไป่หยาน VS โดฟลามิงโก้!
จู่ ๆ ก็ได้ปรากฏร่างที่ทำให้ผู้คนอุทานออกมากันนับไม่ถ้วน
ทุกคนคุ้นเคยมากและได้แสดงหน้าตากันออกมาด้วยความกลัว ดั่งตัวตนของปีศาจที่ปรากฏกาย ปีศาจกินเนื้อคน!
นั่นคือใบหน้าของปีศาจกินเนื้อคน
"มันเป็นปีศาจกินเนื้อมนุษย์ที่โผล่ออกมา เราต้องรีบวิ่งหนีกันแล้ว!!"
“ไม่ต้องกังวลเรามีราชาผู้ยิ่งใหญ่ ปีศาจกินเนื้อคนจะไม่สามารถจัดการกับพวกเราได้อย่างแน่นอน”
“คนที่ถูกกินนั้นเป็นสมาชิกของครอบครัวดองกิโฮเต้ ฉันเป็นแค่คนธรรมดา เขาคงไม่กินฉันหรอกนะ”
ผู้ชมด้านล่างกรีดร้องออกมาทีละคน ค่อยๆถอยกลับไปทีละก้าว ราวกับว่าพวกเขาได้เห็นบางสิ่งที่น่ากลัว
"ท่านผู้มีพระคุณ"
“เขาไปอยู่ที่นั่นได้ยังไง”
“เป็นไปได้ไหมว่าเขาคือผู้ชายที่ผู้หญิงคนนั้นบอกว่าเธอจะไม่มีทางทรยศ?”
ไครอสสะดุ้ง เขายังคงสงสัยว่าชายที่โชคดีและน่าดึงดูดคนนั้นเป็นใคร ที่ทำให้ผู้หญิงคนนี้ไม่สนกระทั่งชีวิตของเธอ กลับกลายเป็นท่านผู้มีพระคุณซะงั้น!
“นายมาที่นี่เพื่อช่วยฉันเหรอ?”
เมื่อเบบี้ไฟว์ เห็นใครบางคนที่คุ้นเคย น้ำตาก็ไหลออกมาด้วยความปิติยินดี ในหัวใจของเธอความสุขแทบจะล้นออกมาอยู่แล้ว
สำหรับผู้ชายคนนี้ ไม่สำคัญว่าเธอจะเสียสละชีวิตของตัวเธอเอง ตราบเท่าที่เธอสามารถช่วยเขาได้ จนกระทั่งเขาปรากฏตัวขึ้นตรงหน้าเธอ!
“เลิกคลั่งไคล้ได้แล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะเธอมาขัดขวางแผนการของฉัน ฉันจะมาโผล่ที่นี่ได้ยังไงยัยโง่ ถ้ารู้ตั้งแต่แรกว่าเธอจะสร้างปัญหาให้ฉันมากขนาดนี้ ฉันควรจะฆ่าเธอตั้งแต่แรกดีกว่า!”
ไป่หยานหันศีรษะและพูดอย่างเย็นชา
"ฉันดีใจมากที่นายออกมาช่วยฉัน!!"
เบบี้ไฟว์หมกมุ่นอยู่กับความสุขของตัวเองอย่างสมบูรณ์ และไป่หยานไม่สามารถที่จะไปตำหนิเธอได้
“ผู้หญิงโง่คนนี้ชั่งน่าสิ้นหวังจริงๆ”
ร่องรอยของความสิ้นหวังปรากฏขึ้นในดวงตาของไป่หยาน
"ปรากฎว่าแกเป็นคนที่ทำให้เบบี้ไฟว์ทรยศฉันงั้นสินะ!"
โดฟลามิงโก้พูดออกมาด้วยความโกรธเกรี้ยวอันแสนน่ากลัว
เขาไม่เคยคิดว่าคนที่สร้างความสับสนให้กับเบบี้ไฟว์ให้ทรยศเขาคือคนที่เขาพยายามตามล่าหาตัว
ผู้ชายคนนี้ไม่เพียงแต่ฆ่าสมาชิกในครอบครัวของเขาไปหลายคนยังรวมถึงเจ้าหน้าที่หลายคนในตระกูลดองกิโฮเต้ด้วย ตอนนี้แม้แต่เบบี้ไฟว์ก็ยังถูกเขาหลอกให้ทรยศอีก
โดฟลามิงโก้ไม่สนใจว่าไป่หยานทำได่ยังไง ในตอนนี้เขามีความคิดเดียวเท่านั้น
"ไปตายซะ!!!!"
โดฟลามิงโก้กางมือของเขาและปล่อยเส้นด้ายบาง ๆ ที่เกือบจะโปร่งใสจำนวนหลายสิบเส้นออกจากฝ่ามือของเขา จากนั้นบิดด้ายเหล่านี้เข้าด้วยกันเพื่อสร้างเป็นเส้นหนาราวกับเป็นผม จนมันหนาเหมือนแส้
“เลื่อยด้าย!!!”
ขอบเขตของการทำลายนี้กว้างมากจนสามารถผ่าครึ่งอาคารได้ในทันทีในขณะนี้ โดฟลามิงโก้ใช้เคล็ดลับนี้เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการกำจัดไป่หยานภายในลมหายใจเดียว
“ถ้าไม่ตกลงจะไปทำสงครามไหม”
“โดฟลามิงโก้ อย่าคิดว่าแกยังคงเป็นราชาของเดรสโรซ่า เจ็ดเทพโจรสลัดผู้ชั่วร้ายที่ทำให้ผู้คนนับไม่ถ้วนต้องหวาดกลัว แต่ต่อหน้าฉันแกก็เป็นเพียงแค่แมลงที่ที่มีพลังนิดหน่อยเท่านั้น”
ไป่หยานกล่าวอย่างเย็นชา
“ดาบอสรพิษ!!”
“ฮาคิเกราะ”
ทันใดนั้น ไป่หยานก็แสดงดาบยาวแบบตะวันตกในมือของเขา ใช้ฮาคิเกราะใส่เข้าไปในดาบ เผชิญหน้ากับโดฟลามิงโก้เคร้ง!เลื่อยด้ายชนเข้ากับใบดาบ ทั้งสองต่างใช้ฮาคิเกราะและในขณะที่เกิดการปะทะกันก็มีเสียงกระทบเหมือนโลหะดังขึ้นเกิดประกายไฟขึ้นเล็กน้อย ไป่หยานใช้พลังที่เขากลืนกินของผู้เชี่ยวชาญจำนวนมากถึงกับทำให้โดฟลามิงโก้มึนงงในทันที
“เธอนี่เกะกะจริงๆ รีบๆออกไปซะ!”
ไป่หยานหันศีรษะและแปรสภาพแขนเสื้อกลายเป็นดาบมีคมตัดเชือกที่มัดเบบี้ไฟว์
“เจ้าดำหนึ่งพาเธอออกไปจากที่นี่!”
เบบี้ไฟว์ รู้สึกเพียงแค่ว่าเธอตกอยู่ในอ้อมกอดที่มองไม่เห็น และร่างของเธอก็กระโดดขึ้นไปในอากาศและลงไปที่ข้างล่างในระยะไกล
“พวกที่กล้าทรยศต่อครอบครัวจะไม่มีวันหนีพ้น!”
ทันใดนั้นร่างของพิก้าก็ละลายไปกับพื้นและวิ่งไล่ตามทางที่เบบี้ไฟว์หนีหายไป
“ไอ้เวร อย่ามายุ่งกับของๆฉัน!!”
“คลื่นผ้า!!”
ร่างของไป่หยานได้พุ่งลงมาที่ด้านล่าง จากนั้นฝ่ามือของเขาก็กระแทกกับพื้น
“ระเบิดหิน!!”
“เพิ่มขึ้นสิบตัน!!”
ฉันเห็นว่าบริเวณรอบๆ พื้นดินที่ไป่หยานสัมผัสนั้นพองตัวขึ้นอย่างรวดเร็วราวกับบอลลูน บวมอย่างรุนแรง
“นี่ไม่ใช่ความสามารถผลปีศาจทั้งหมดของ ไดอาเมนเต้, กราดิอุส และ มัคไวส์ หรอกเรอะ?”
“มันทำได้อย่างไรกัน”
ซินญอร์พิงค์ตกใจมากจนจุกเกือบหลุดออกจาปากในฐานะหนึ่งในผู้อาวุโสของตระกูลดองกิโฮเต้ ซินญอร์พิงค์จะไม่รู้ความสามารถของคู่หูของเขาได้อย่างไร?เขาสามารถจดจำทุกทักษะที่ไป่หยานใช้ได้อย่างเต็มที่ ได้เหมือนกับคู่หูครอบครัวของเขาเป็นไปได้ไหมว่าหลังจากที่สัตว์ประหลาดกินเนื้อตัวนี้กินเนื้อและเลือดของมนุษย์ มันสามารถได้รับความสามารถของบุคคลที่ถูกกิน?
“นายน้อย ระวังตัวด้วย!!!”
ในเวลาเดียวกัน พื้นใต้เท้าของไป่หยานก็ระเบิดออกมาทันทีตูม!หลังจากที่ทั้งหอคอยเกิดสั่นสะเทือน ก็ได้เกิดการระเบิดครั้งใหญ่ และมันก็ทำให้หอคอยพังลงมา
พิก้าผู้ต้องการไล่ตามเบบี้ไฟว์ ถูกขวางไว้และปรากฏตัวต่อหน้าโดฟลามิงโก้โดยแปรสภาพเป็นหินเพื่อต้านทานการโจมตีจากการระเบิดประชาชนที่อยู่ด้านล่างเห็นว่าท้องฟ้าเต็มไปด้วยหินที่กำลังจะถล่มลงมา จึงรีบพากันหนีตายไม่มีใครอยากเป็นเหยื่อของสงครามระหว่างสัตว์ประหลาดกินเนื้อกับโดฟลามิงโก้
“กินศพคนอื่น แล้วก็โขมยพลังผลปีศาจได้งั้นเรอะ”
“หึ! หึ! หึ! หึ! หึ!”
“แต่ว่าของแค่นี้ แกคิดว่าจะเอาชนะฉันงั้นเรอะ ไอ้เด็กไร้เดียงสาและโง่เขลาอย่างแก ฉันจะให้ทำให้เข้าใจเองว่าการเป็นศัตรูกับฉันมันจะมีสภาพน่าสมเพชขนาดไหน!!!”
"ฉันบอกได้เลยว่าแกจะต้องอ้อนวอนจนไม่อยากจะมีชีวิตอยู่อีกแน่นอน"
โดฟลามิงโก้ได้มองไปที่ศัตรูของเขาฟุบ!โดฟลามิงโก้กระโจนอย่างรวดเร็วและลอยขึ้นไปในอากาศ เขามีรูปร่างเหมือนเสือชีตาห์ วิ่งเร็วอย่างดุเดือดในอากาศ ในชั่วพริบตาเขาก็มาถึงหน้าไป่หยาน
“ด้ายห้าสี!”
ทันใดนั้น เส้นไหมหลากสีห้าเส้นก็ปรากฏขึ้นบนปลายนิ้วของโดฟลามิงโก้ ซึ่งกลายเป็นกรงเล็บของสัตว์ร้าย และตวัดไปที่ไป่หยานอย่างดุเดือดด้ายห้าสีได้มีการใช้ฮาคิเกราะเข้าไปด้วย เมื่อไป่หยานถูกด้ายไหมคล้ายเหล็กมันจะตัดร่างของไป่หยานขาดสบั้นทันที
