ตอนที่แล้วบทที่ 12 สนามต่อสู้โคลอสเซียม
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 14 จำฉันได้ไหม

บทที่ 13 ไปตายซะ


บทที่ 13 ไปตายซะ

ในเวลานี้ไดอาเมนเต้ไม่ได้สังเกตเห็นการจ้องมองของ ไป่หยานเลยเขากลับกังวลเกี่ยวกับสัตว์ประหลาดกินเนื้อคนแทนเป็นเวลากว่า 2 เดือนแล้วที่เหตุการณ์สัตว์ประหลาดกินคน ไม่มีใครที่สามารถหาเงื่อนงำใดๆ ที่ดีพอ เพราะทุกคนที่เคยเห็นสัตว์ประหลาดกินคนล้วนกลายเป็นโครงกระดูกสีขาว

“ไอ้เวรนี่ก็แค่คนธรรมดา มันจะพัฒนาเป็นอย่างทุกวันนี้ได้ยังไง”

ไดอาเมนเต้ กัดฟันของเขาเมื่อเขานึกถึงใบหน้าของ ไป่หยาน

"อย่าให้ฉันได้พบหน้าแกมิฉะนั้นฉันจะต้องทุบร่างของแกให้เป็นชิ้น ๆ และระบายความโกรธของนายน้อย ฉันอยากให้เขาตาย และทำให้มันไม่มีความหวังที่จะมีชีวิตอยู่อีกต่อไป ดิ้นรนไปมาด้วยความสิ้นหวังและเจ็บปวด”

ความเกลียดชังของ ไดอาเมนเต้ ที่มีต่อ ไป่หยาน ได้มาถึงสถานะที่ไม่มีที่สิ้นสุดสนามโคลอสเซียม

“ข้าคือแม่ทัพที่แข็งแกร่งที่สุดจากอาณาจักรรอนโด กล้าที่จะแย่งชิงเงินรางวัล 100 ล้าน เบรี จากฉันงั้นเหรอ?”

ชายร่างใหญ่สวมชุดเกราะและสูงประมาณ 3 เมตรคำรามด้วยน้ำเสียงทื่อ ๆ ขณะที่ตะโกน เขาก็ตบโล่ด้วยดาบในมือ ส่งกลิ่นอายที่อยู่ยงคงกระพันออกมา

“ไอ้พวกประเภทนี้มาจากประเทศเล็กๆ ที่ไม่เคยได้ยินชื่อเสียงมาก่อนก็มีคุณสมบัติที่จะแข็งแกร่งที่สุดเช่นกัน กลับบ้านไปดูดนมแม่ไป”

ชายผู้แข็งแกร่งอีกคนสวมหมวกเกราะเบาพร้อมกล้ามเนื้อระเบิด

“ค่าหัวของฉันคือ 80 ล้าน เบรี แกต้องการต่อสู้กับฉันงั้นเหรอ เพราะหลังจากนี้แกจะนอนบนพื้นและจนต้องยอมรับความพ่ายแพ้และฉันจะไว้ชีวิตแก มิฉะนั้นแกจะกลายเป็นวิญญาณที่ตายแล้วภายใต้ค้อนสุดอันตรายของข้า”

ชายอีกคนหนึ่งสวมชุดโจรสลัด ตัวกว้างและอ้วน พร้อมค้อนขนาดใหญ่บนไหล่กล่าวอย่างเย็นชาก่อนการต่อสู้จะเริ่ม คนพวกนี้เริ่มโวยวายใส่กันเพื่อให้ดูไม่พอใจ"หนวกหูวะ"ไป่หยานพูดพร้อมกับบุหรี่ในปากของเขา

“นี่ เจ้าตัวเตี้ยเมื่อกี้แกพูดว่าอะไรนะ? อยากรีบตายขนาดนั้นเชียว? ฉันจะเป็นคนแรกที่จะฆ่าแกในภายหลัง”

ทุกคนได้ยินคำพูดของไป่หยาน และมองไปที่ไป่หยาน ด้วยสายตาที่ไม่ดีผู้เข้าแข่งขันทั้งหมดเป็นผู้ชายที่สูงมาก แม้ว่าไป่หยาน จะมีส่วนสูงพอๆ กับคนทั่วไป แต่ต่อหน้าคนพวกนี้ เขาถือว่าเป็นคนตัวเตี้ยเท่านั้น

“ถ้าแกมีความสามารถขนาดนั้น ฉันจะเอาจริงละกัน”

“แต่เมื่อแกอยู่ต่อหน้าฉัน ก็เป็นได้แค่แมลงที่ตัวใหญ่กว่าแมลงปกติเล็กน้อยเท่านั้นเอง”

ไป่หยานพ่นควันขาวออกมาและพูดอย่างเย็นชา

“ไอ้เตี้ย แกลองพูดใหม่ก็ได้นะ ถ้ามีความสามารถมากพอ”

นักดาบคนหนึ่งอารมณ์เสียอย่างมาก ความโกรธของเขาเพิ่มขึ้น หัวของเขาเข้าหาไป่หยาน จ้องมองมาที่เขา จนเกือบจะชิดใบหน้าของไป่หยาน"แมลงตัวเล็กโสโครก"ไป่หยานถ่มน้ำลายออกมาสองคำอย่างเย็นชา

“ฉันจะฆ่าแก !!!”

นักดาบเริ่มโกรธและต้องการฟันไป่หยานให้ขาดครึ่งด้วยดาบเพื่อขจัดความเกลียดชังของเขา

“แมลงก็คือแมลง แกอยากจะฆ่าคนด้วยความเร็วและพลังของดาบที่มีดีอยู่แค่นี้อย่างนั้นเหรอ?”

“ไปตายซ่ะไอ้เวร !!!”

ดวงตาของไป่หยานไม่แยแส และเขาก็กระแทกด้วยการเตะหน้านักดาบตรงๆ จนกระเด็นทั้งตัวออกไปนักดาบบินกลับหัวในตอนนั้นและปริวลงไปในน้ำรอบเวทีโดยตรง ปลาต่อสู้ตัวหนึ่งกระโดดออกมาทันทีและฆ่านักดาบโดยตรง

“โอ้โห ก่อนเริ่มศึกก็มีคนตกน้ำตายไปซ่ะแล้ว”

“เป็นใครก็ไม่รู้ ใส่หน้ากากผีสีดำสามารถจัดการกับนักดาบด้วยการเตะเพียงครั้งเดียว หน้ากากผีแข็งแกร่งมาก”

"เพื่อให้ทุกคนได้ชื่นชมการต่อสู้ระหว่างปรมาจารย์ของโลกใหม่ได้อย่างรวดเร็ว ตอนนี้ฉันขอประกาศว่าการต่อสู้เริ่มต้นขึ้น ณ บัดนี้ !!!"

โม่ง! โม่ง! โม่ง!

เสียงระฆังแห่งสงครามดังขึ้น และเสียงเชียร์ก็ดังขึ้นจากผู้ชมรอบๆ กระจายไปทั่วทุกทิศทุกทาง ครอบคลุมทั้งเวทีแห่งการต่อสู้

“ในที่สุดก็สามารถฆ่าคนได้ซักที ฮ่าฮ่าฮ่า ไปตายซ่ะเถอะ”

“ผู้ชายคนแรกที่กล้ายั่วยุฉันจะไม่มีวันให้อภัย”

“เจ้าขยะไร้ประโยชน์ ชัยชนะเป็นของฉัน”

ทันทีที่เสียงระฆังแห่งสงครามดังขึ้น ก็มีการต่อสู้เกิดขึ้นที่เวทีระหว่างนักดาบหลายร้อยคนที่เข้าร่วมในการต่อสู้ครั้งนี้และปรมาจารย์ของโลกใหม่ การต่อสู้ใกล้จะแตกหัก

“ไอ้เตี้ย อย่าคิดว่าถ้าแกกำจัดไอ้หมอนั้นไปแล้วจะรอดนะ รีบกลับบ้านไปดื่มนมไป”

โจรสลัดคนใหม่จ้องไปที่ไป่หยานด้วยค้อนดาวตกขนาดใหญ่ในมือของเขา ทันทีที่เสียงหายไป เขาก็ขว้างค้อนดาวตกออกไป และตรงไปที่ไป่หยานด้วยเสียงหึ่งที่อันตรายถ้าเป้าหมายถูกแทนที่โดยคนอื่น

เกรงว่าเขาจะต้องถูกตีจนหล่นลงไปในน้ำถ้าเขาไม่ตาย ก็จะถูกปลาปีศาจฆ่าโดยตรงแทนอย่างไรก็ตามโจรสลัดผู้นี้เป็นคิดว่าตัวเองอมตะ เขาจึงเลือกไป่หยานเป็นคู่ต่อสู้คนแรก

"มีแมลงตัวอื่นด้วย"

ไป่หยานพ่นวงแหวนควันออกมาโดยไม่หลบเลี่ยงเขายกมือขึ้นโดยตรง

ปัง !!!

ค้อนอุกกาบาตที่พุ่งเข้าหาเขานั้นถูกจับไว้ในมือของไป่หยาน

แครก เพล้ง!!!

ทันทีที่ไป่หยานใช้กำลังของเขา แรงที่น่าสะพรึงกลัวก็เกิดรอยร้าวขนาดใหญ่ที่ค้อนดาวตกที่ทำจากเหล็กขึ้นหลังจากนั้น ไป่หยาน ทำท่าดึงและขว้างค้อนไปที่โจรสลัดที่ตื่นตระหนกคนนั้นออก ค้อนพุ่งออกไปเหมือนลูกกระสุนปืนใหญ่

"อย่านะ!!!"

หัวของโจรสลัดถูกค้อนดาวตกทุบจนแหลกตายไป"มีแต่ไร้ประโยชน์มากมายรอบตัวฉัน"ไป่หยาน ลืมตาและมองไปที่ผู้คนที่ต่อสู้กัน

“รีบไปตายซะเดี๋ยวนี้เลย!!!”

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด