บทที่ 580-581 : คุณไม่มีอะไรเลยนอกจากน่าขยะแขยง ไร้ร่องรอย
เหยียนฟางอวี้เดินออกจากห้องทำงานของโจวซือฮุยอย่างขุ่นเคือง กลับไปที่สำนักงานของเธอเอง เธอนั่งบนเก้าอี้และกัดฟันแน่น “ปล่อยไป? ปล่อยให้เป็นแบบนี้? เป็นไปไม่ได้! ฉันจะไม่ปล่อยให้คุณหนีไปกับมัน!” ถ้ามีเด็กอยู่ในสำนักงานของเธอ พวกเขาคงจะกลัวจนร้องไห้ด้วยสีหน้าและผ้าพันแผลบนใบหน้าของเธอ ความรู้สึกที่เธอ...
