ตอนที่แล้วบทที่ 21: คัมภีร์เก้าเอี้ยงเวอร์ชันปรับปรุง
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 23: ยะ... ยา…

บทที่ 22: ผู้ฝึกสัตว์อสูรแห่งนิกายเทียนโหมวมาแล้ว!


“หากฝึกฝนจนสำเร็จจะสามารถเรียกดวงตะวัน 9 ดวงออกมาเผาผลาญ  ภูเขาทั้งหลายต้องลุกเป็นไฟและทะเลทั้งหลายเป็นต้องเดือดพล่าน?”

เจียงเหอยิ้ม  ใบหน้าเปล่งประกายไปด้วยความสุข

“ต้องแบบนี้สิถึงจะถูก ไอ้โลกใบนี้น่ะนะมีพวกที่สูงกว่าเลเวล 9 ที่เอานิวเคลียร์ไปยิงใส่มันก็ยังไม่ยอมตายอยู่ด้วย  เห็นได้ชัดเลยว่าความแข็งแกร่งนั้นสำคัญที่สุด  จะต้องเป็นผู้อยู่ระดับสูงให้ได้  หรืออย่างน้อย ๆ ก็ต้องเป็นระดับกลางสินะ?  เพราะงั้นวิชาขั้นสูงอะเหมาะสมแล้วเว้ย”

ในที่สุดแล้วเจียงเหอก็หายแปลกใจ  ว่าทำไมระบบถึงได้ประเมินว่ากายาวัชระคงกระพันกับสิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกรนั้นเป็นวิชาระดับต่ำ

[ตรวจพบวิชาฝึกฝนระดับสูง: คัมภีร์เก้าเอี้ยง (เวอร์ชันปรับปรุง)]

[โฮสต์ต้องการใช้ 2,000 ฟาร์มพอยท์ เพื่อฝึกฝนขั้นแรกของคัมภีร์เก้าเอี้ยง (เวอร์ชันปรับปรุง) หรือไม่]

ใบหน้าของเจียงเหอมีความสุขขึ้นทันที  ดวงตาของเขาเพ่งมองไปที่หน้าจอระบบ  และพบว่าเขามีฟาร์มพอยท์อยู่ 1,763 แต้มเท่านั้น  เขาถึงขั้นมโนว่าตัวเองเป็น ‘เจ้าสัวน้อย’ ไปแล้วด้วยซ้ำ…

'สุดท้ายตูมันก็เป็นแค่หมาจรจัด  เป็นคนยังไม่ได้ด้วยซ้ำ  ถ้าระดับแรกมีราคาสองพัน  แล้วระดับที่สอง  สาม  สี่  ไม่โดนไปเป็นหมื่น ๆ เลยเหรอวะ  นี่เอ็งกำลังจะสูบเลือดสูบเนื้อตูให้แห้งตายใช่มะไอ้ระบบเวร'  เขาก่นด่าเจ้าระบบอยู่ในใจบวกถ่มน้ำลายใส่แถมไปด้วย

และแล้วเจียงเหอก็หยิบเมล็ดถั่วออกมาหนึ่งเมล็ด

“ถั่วหนึ่งเม็ดให้ฟาร์มพอยท์สองร้อยแต้ม  หลังจากหักค่าปุ๋ยไนโตรเจนไปหนึ่งร้อยแล้ว ก็เท่ากับได้กำไรหนึ่งร้อยแต้ม  ต่อให้ปลูกไอ้ถั่วสองเม็ดนี่  ฟาร์มพอยท์ที่จะได้ก็ยังไม่ถึงสองพันแต้มอยู่ดี”

เจียงเหอชี้ไปที่พื้น  เอ้อเหลิงจื่อก็ตอบสนองในทันที  อุ้งเท้าทั้งสี่กางกรงเล็บบนพื้นแล้วเริ่มขุดหลุม   เมื่อเสร็จแล้วมันก็เงยหน้าขึ้นมาและทำหน้าดูถูกเหยียดหยามซานเหลิงจื่อ

'คิดว่าเอ็งจะขโมยความรักจากตูได้ง่าย ๆ เรอะ? ไอ้เดรัจฉานน้อย!'

ซานเหลิงจื่อที่กำลังงีบหลับขณะอาบแดดแค่เผยอเปลือกตามองไปที่เอ้อเหลิงจื่อ

ในขณะเดียวกัน  เจียงเหอก็ปลูกถั่วและแลกปุ๋ยไนโตรเจนหนึ่งเม็ด  จากนั้นเขาก็เอาดินลึกลับที่เขาเหลือไว้เทลงในหลุมพร้อมกันไปเลย!

“ถ้าหากปลูกแบบเดิม ๆ มันให้ฟาร์มพอยท์ไม่ถึงสองพัน  งั้นก็ต้องลองเติมดินลึกลับเพิ่มเข้าไป”

เมื่อเสร็จแล้ว  เจียงเหอดูเวลาก็เห็นว่าบ่ายสองกว่าแล้ว  เขากลับเข้าไปในบ้าน  หุงข้าว  และทำเหลียงป้านหวงกวา (แตงกวาเย็น) จากแตงกวาหนึ่งลูก

“เอาล่ะ  เวลาพอดีเป๊ะ  พอเก็บถั่วเสร็จ  ข้าวก็สุกพอดี  เหลียงป้านหวงกวาก็คงซึมซับน้ำสลัดจนกลมกล่อม”

เมื่อเขาก้าวออกจากบ้านก็พบว่ามีต้น(ไม้)ถั่วที่โตเต็มที่ในใจกลางลานบ้านแล้ว  และมีฝักถั่วห้อยตามกิ่งอยู่ 200 ฝัก

นอกจากนี้ข้อมูลที่ปรากฏต่อหน้ายังเปลี่ยนไปอีก

[ถั่ว (เวอร์ชันปรับปรุง)]

[กินไม่ได้  อันตรายอย่างยิ่ง  กรุณาใช้งานด้วยความระมัดระวังอย่างถึงที่สุด]

[การใช้งาน: ขว้างไปไกล ๆ]

[คำเตือน: ขอแนะนำให้โฮสต์หมอบลงกับพื้นและเอามือทั้งสองกุมหัวไว้หลังจากที่ขว้างไปแล้วเพื่อไม่ให้เกิดอันตราย]

“จากข้อมูลนี่  ดูเหมือนว่าจะแข็งแกร่งกว่าถั่วเดิม ๆ นะ… เด๋วต้องลองเทสต์ดูละว่ามันจะระเบิดได้แรงแค่ไหน”

เจียงเหอ เดินขึ้นไปและเด็ดถั่วออกมาฝักหนึ่ง

[ติ๊ง!]

[ฟาร์มพอยท์ +5]

เจียงเหอลิงโลด  เมล็ดถั่วเดิม ๆ จะให้ฟาร์มพอยท์เพียง 1 แต้มต่อ 1 เม็ด  แต่ตอนนี้มันให้แต้มเพิ่มเป็นห้าเท่า  หมายความว่าแม้หลังจากหัก 100 แต้มค่าปุ๋ยไนโตรเจนแล้ว เขาก็ยังมีกำไรอยู่ 900 แต้ม  ทำให้มากเกินพอกับ 2,000 ฟาร์มพอยท์ที่เขาต้องการ

เมื่อเริ่มเด็ดฝักอื่น ๆ เขาคิดกับตัวเองว่า 'ถ้าตูได้รับฟาร์มพอยท์ห้าเท่า  แปลความว่าไอ้ระเบิดถั่วนี่มันจะมีพลังแรงมากขึ้นห้าเท่า' ป่ะ?

ในไม่ช้า เขาก็เด็ดฝักถั่วจนหมด  และต้นไม้ก็ล้มกระแทกพื้นทันทีจนเสียงดังกึกก้อง  กลายเป็นกองขี้เถ้าสีดำ  เจียงเหอสั่งให้เอ้อเหลิงจื่อกระจายขี้เถ้าให้ทั่ว  ในขณะที่เขากลับเข้าไปในบ้านและฝึกฝนวิชาเก้าเอี้ยงเวอร์ชันปรับปรุง

[ติ๊ง!]

[-2,000 ฟาร์มพอยท์]

[ขอแสดงความยินดีโฮสต์  คุณได้ฝึกฝนวิชาเก้าเอี้ยงเวอร์ชันปรับปรุงขั้นแรกสำเร็จแล้ว]

การแจ้งเตือนของระบบดังขึ้นในหัวของเจียงเหอ  และในไม่ช้า ข้อความเคล็ดวิชาก็พุ่งเข้ามาในหัวของเขา  ต่อมาเขารู้สึกว่าพลังปราณและเลือดของเขากำลังสั่นไหว  กระแทกผ่านจุดฝังเข็มต่าง ๆ ทั่วร่างกาย

ปัง ปัง...

เกิดเสียงสะท้อนเก้าครั้ง  จุดฝังเข็มทั้งเก้าของเขาได้ถูกทะลวงเปิดออกอย่างแรง  จุดฝังเข็มทั้งเก้าได้ดูดซับพลังลมปราณในจักรวาล  วิชาเก้าเอี้ยงที่กำลังโคจรอยู่ร่างกายของเจียงเหอ  ได้เปลี่ยนพลังงานนั้นให้เป็นปราณแท้จริง (เจินฉี) ที่บริสุทธิ์ที่สุด

“นี่ตูเป็นผู้ฝึกยุทระดับสี่แล้วเหรอ”

แม้จะตื่นเต้น  แต่ในไม่ช้าเจียงเหอก็หันเหความสนใจไปที่การฝึกฝนลมปราณเก้าเอี้ยงของเขาและปรับแต่งพลังงานที่ดูดซับมา  ทำให้รู้สึกได้ว่าปราณแท้จริง (เจินฉี) ในร่างกายเขามีพลังมากขึ้น

ต่อมาเจียงเหอก็รับรู้ว่าเขาสามารถ 'มองเห็นภายใน' เจินฉีในร่างกายของเขาไหลไปตามแขนขา กระดูก  และเส้นประสาท  ในที่สุดก็มาถึงท้องน้อย (ตันเถียน) ของเขา

“ไอ้นี่นี่เองที่เป็นลมปราณของเหล่าผู้ฝึกยุทธทั้งหลาย… ส่วนตรงนี้ก็คือทะเลปราณในตันเถียนที่ในนิยายชอบเขียนกันสินะ”

เจียงเหอลืมตาขึ้นหลังจากผ่านไปหนึ่งชั่วโมงเต็ม  เขาสัมผัสได้ถึงพลังเจินฉีที่ไหลเวียนอยู่ในร่างกายอย่างเต็มเปี่ยม  ความรู้สึกราวกับมีดวงตะวันแผดเผา  เขาลองกระตุ้นเจอนฉีดูแล้วก็ปรากฏว่าเกิดนิมิตพิศดารเห็นเป็นดวงตะวันกำลังขึ้นจากหัวของเขา

เจียงเหอระงับเจินฉีแล้วครุ่นคิดพิจารนาความแข็งแกร่งของตน

“วิชาเก้าเอี้ยงนั้นเป็นที่รู้กันดีว่ามันคือวิชาที่ใช้ฝึกฝนลมปราณให้แข็งแกร่ง  ตัวเราเองก็คาดว่าน่าจะมีเจินฉีที่ทรงพลังกว่าคนระดับเดียวกันซัก 3 – 5 เท่าได้มั้ง...  แต่ว่านี่มันวิชาเก้าเอี้ยงเวอร์ชันปรับปรุง  แปลว่าจะมีเสริมพลังได้อีกประมาณ 5 เท่า รวมเป็น 10 เท่า เมื่อเทียบกับผู้ฝึกยุทธระดับเดียวกัน!”

“ยิ่งกว่านั้น  เมื่อตูฝึกวิชาเก้าเอี้ยงแล้ว  ตูไม่ต้องกลัวพลังหยิน  ยาพิษ  พลังชั่วร้ายใด ๆ ในโลก  ยิ่งบวกกับกายาวัชระคงกระพันด้วยแล้ว…”

“ที่สำคัญที่สุดวิชานี้ช่วยปลดปล่อยศักยภาพของมนุษย์  หมัดเท้าธรรมดาก็สามารถระเบิดพลังอันยิ่งใหญ่ออกมาได้  และวิชาต่อสู้อื่น ๆ ก็สามารถเรียนรู้ได้อย่างรวดเร็ว  ไม่น่าแปลกใจที่มันเข้ากันได้กับวิชาต่อสู้อื่น ๆ ทั่วโลก…”

“เอาล่ะช่วยไม่ได้!  ตูพึ่งจะฝึกวิชามาได้แค่สิบวันเอง  ตูก็เป็นแค่มือใหม่หัดขับไม่ใช่โปรซักหน่อย  ส่วนไอ้ความรู้ที่มีก็มาจากที่คนอื่นเล่าให้ฟัง  จะมาประเมินบ้าบอไรตอนนี้วะ  ต้องไปลุยด้วยตัวเองก่อนดิแล้วค่อยตัดสินว่าอะไรเป็นอะไร”

เจียงเหอเหลือบมองไปที่หน้าจอระบบ

[ชื่อ: เจียงเหอ]

[การฝึกฝน: ระดับ 4 ขั้นกลาง]

[ความสามารถ: ไม่มี]

[วิชาฝึกฝน: กายาวัชระคงกระพัน (เริ่มต้น+), คัมภีร์เก้าเอี้ยงเวอร์ชันปรับปรุง (ขั้นแรก+)]

[ที่ดินที่เป็นเจ้าของ: 888m²]

[เลเวลฟาร์ม: 2 (EXP 220/500)

[กระเป๋าระบบ: 6 ช่อง]

[ร้านระบบ: ปลดล็อค]

[ฟาร์มพอยท์: 663]

ด้วยฟาร์มพอยท์ 1,763 แต้มในตอนแรก  เจียงเหอได้ใช้ 100 แต้มซื้อปุ๋ยไนโตรเจนเพื่อปลูกถั่วเวอร์ชั่นปรับปรุง  และได้รับ 1,000 แต้ม  เนื่องจากการฝึกฝนคัมภีร์เก้าเอี้ยงเวอร์ชันปรับปรุงทำให้เขาต้องเสีย 2,000 แต้ม  ดังนั้นเขาจึงเหลือเพียง 663 แต้ม

“ไม่เลว  ตอนนี้ตูก็จะได้ฝึกสิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกรได้ซักทีเว้ย!”

ด้วยเหตุนี้  เจียงเหอจึงใช้อีก 500 แต้มเพื่อเรียนรู้สิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร

“แม้จะมีสิบแปดกระบวนท่า  แต่ความรุนแรงดูเหมือนจะพอ ๆ กัน… ถ้าหากใช้ฟาร์มพอยท์ห้าร้อยแต้ม  แต่ดันฝึกฝนได้แค่กระบวนท่าเดียวนี่  ตูไม่ต้องจ่ายเก้าพันเลยเหรอถ้าจะต้องเรียนทั้งหมด?” เจียงเหอไม่สามารถกลั้นหัวเราะได้

ยังไงก็ตาม  มันรู้สึกดีจริงจริ้งที่เห็นตัวเองแข็งแกร่งขึ้น

จากนั้นเขาก็ตรวจสอบเวลา  หกโมงเย็นแล้ว  อีกไม่นานก็จะค่ำแล้ว  และเขายังไม่ได้ข้าวเที่ยงเลยด้วยซ้ำ  ข้าวที่หุงสุกและเหลียงป้านหวงกวาที่ทำไว้ก่อนหน้านี้ก็ยังอยู่  เมื่อเจียงเหอกินข้าวเสร็จและล้างจาน  ท้องฟ้าก็มืดแล้ว

เมื่อทิ้งร่างลงบนเตียง  ขณะที่เขาไถมือถือเล่นอยู่นั้นเองหูของเขาก็กระดิกเพราะได้ยินเสียงก๊อกเบา ๆ บนหลังคาบ้าน  เจ้าเอ้อเหลิงก็จื่อเริ่มเห่าอย่างรุนแรงในทันที

เมี๊ยว!

เสียงแมวร้องอย่างเกรี้ยวกราดดังก้อง  ก่อนที่แมวปีศาจสามหางที่งีบหลับอยู่ในสนามจะกลายเป็นภาพเบลอสีดำและพุ่งขึ้นไปบนหลังคาบ้าน

เจียงเหอลุกขึ้นพร้อมกับจะพลิกตัว  แต่มีเสียงดังขึ้นก่อนที่เขาจะทันได้ขยัยตัว!

หลังคา…

ยุบ!

เขาต่อยเศษกระเบื้องที่ตกมาใส่  แล้วกระโดดออกมาจากรูบนหลังคาและพบว่าแมวปีศาจสามหางกลายเป็นมีขนาดลูกวัว  มันลากแมวดำขนาดเท่า ๆ กันลงจากหลังคาไปที่สนาม  และขย้ำมันจนตาย

“สัตว์อสูรเหรอ?” หัวใจของเจียงเหอกระตุก “ผู้ฝึกสัตว์อสูรแห่งนิกายเทียนโหมวมาแล้ว!”

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด