ตอนที่แล้ว277 - หญิงงามในต้นกำเนิด
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไป279 - คัมภีร์ต้นกำเนิดสวรรค์!

278 - สิ่งมีชีวิตในต้นกำเนิด


278 - สิ่งมีชีวิตในต้นกำเนิด

สิ่งมีชีวิตโบราณทั้งหมดตายที่นี่ เย่ฟ่านไม่ได้ขยับต้นกำเนิด และมีความคิดมากมายผุดขึ้นในใจของเขา

"ชะตากรรมของปรมาจารย์ต้นกำเนิดสวรรค์." เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เขาก็รู้สึกเย็นลงที่กระดูกสันหลัง

“ถ้าข้าเป็นปรมาจารย์ต้นกำเนิดสวรรค์ ลางร้ายจะเกิดขึ้นในปีต่อๆไปของข้าด้วยหรือไม่” เย่ฟ่านเดินออกไปไกลโดยเงาดังกล่าวยังคงขดอยู่ในหัวใจของเขา

การเชิญชวนของปีศาจบางครั้งอ่อนแอและบางครั้งก็แข็งแกร่ง เย่ฟ่านก้าวไปไกลกว่าหนึ่งลี้และในที่สุดก็ค้นพบสิ่งสำคัญ เขาเห็นจี้หยกแบบเดียวกับที่เขาถืออยู่

ในเวลาเดียวกันแสงก็ส่องไปรอบๆเย่ฟ่าน ใบมีดหินนั้นสว่างไสว และจานดาราที่อยู่บนหลังของเขาก็ส่องสว่างขึ้นเช่นกัน

โดยปราศจากเสียง ผู้คนจำนวนหนึ่งเดินออกมาจากเหมืองด้วยสีหน้าเรียบเฉย คนเหล่านี้ไม่ใช่คนจริงๆแต่เป็นวิญญาณของสิ่งมีชีวิตที่ตายที่นี่

"ทำไมข้าถึงต้องเจอเรื่องแบบนี้อยู่ตลอด?"

วิญญาณร้ายเหล่านั้นรุมล้อมเย่ฟ่านอย่างรวดเร็ว ใบหน้าของพวกเขาขาวซีดจนเป็นสีเขียวและพวกเขาดูโหยหาพลังชีวิตจนคุ้มคลั่ง

เนื่องจากเขารู้วิธีฝึกฝน เย่ฟ่านจึงไตร่ตรองอย่างจริงจังถึงสิ่งที่เรียกว่า "ผี" โดยคิดว่าเป็น "พลังงาน" ของผู้คนหลังความตายที่ไม่สลายและก่อตัวขึ้นชั่วคราว

“มีผู้คนมากมายต้องตายไปเมื่อแสนปีก่อน ข้าเกรงว่าวิญญาณพวกนี้จะยังคงมีอยู่อีกมาก” เย่ฟ่านไม่กังวลตราบใดที่ไม่ใช่สิ่งมีชีวิตจริงๆมันไม่สามารถทำอันตรายต่อเขาได้

"สู่สุคติเถอะ"

เขาโบกมีดหินไปรอบๆและทำลายวิญญาณชั่วร้ายเหล่านั้นให้สลายกลายเป็นละอองแสง

“กรี๊ดด!”

ทันใดนั้นเสียงกรีดร้องที่บาดหูก็ดังขึ้น ไม่ไกลนักวิญญาณของหญิงสาวที่สวมชุดขาวคนหนึ่งก็วิ่งเข้ามาหาเขาอย่างรวดเร็ว

"ปัง"

ผู้หญิงคนนั้นกระแทกมีดหินในมือของเขาให้ออกไปพ้นทางด้วยแรงมหาศาล

"นางคือ......"

เขาแปลกใจที่พบว่าร่างวิญญาณของหญิงสาวคนนี้นั้นแข็งแกร่งราวกับว่ามีเลือดเนื้อจริงๆ

"นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันแน่"

ผู้หญิงคนนั้นได้รับการหล่อเลี้ยงโดยพลังงานที่ชั่วร้ายในภูเขาสีม่วงจนมีร่างกายขึ้นมาอีกครั้ง

"พัฟ"

เย่ฟ่านปลดปล่อยเปลวไฟห้าสีออกมาจากหม้อของเขาเพื่อเผาผลาญวิญญาณชั่วร้ายที่อยู่ข้างหน้า หญิงสาวกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดและรีบหนีเข้าไปในส่วนลึกของสุสานอย่างรวดเร็ว

เย่ฟ่านไม่รู้ว่ายังมีปีศาจชั่วร้ายแบบนี้อยู่อีกแค่ไหน เขาไม่รอช้าและรีบวิ่งตามเข้าไปเพื่อปิดบัญชี หญิงสาวคนนั้นหายลับเข้าไปที่ห้องศิลาแห่งหนึ่ง มันเป็นห้องที่มีความหนาวเย็นเป็นอย่างมาก มีน้ำแข็งแข็งอยู่ทุกหนทุกแห่ง

“ผู้อาวุโสจางจี้เย่ คงไม่ได้ตายที่นี่ใช่หรือไม่?”

หลังจากเย่ฟ่านเดินเข้ามาได้ไม่นานหนังศีรษะของเขาก็ชาขึ้นทันที เหมืองแห่งนี้เชื่อมต่อกับเส้นชีพจรหยิน และเขาเห็นวิญญาณชั่วร้ายที่เต็มไปด้วยพลังหยินปรากฏอยู่ทุกที่

สายตาของเย่ฟ่านกวาดไปรอบๆ เมื่อเห็นว่าไม่มีโครงกระดูกเขาก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก จางจี้เย่ไม่ได้ตายอยู่ในห้องนี้ หลังจากนั้นเขาก็ปลดปล่อยเปลวไฟห้าสีออกมาเผาผลาญวิญญาณชั่วร้ายทั้งหมด

เย่ฟ่านเดินไปอีกประมาณหนึ่งลี้และเห็นมีดหินที่แตกหักพร้อมด้วยจานดาราที่แตกเป็นเสี่ยงๆ

“ผู้อาวุโสจางจี้เย่ ระดับการฝึกฝนของเจ้าไม่สูง เจ้าออกไปได้ยังไง ......” เขากรีดร้องในใจ

ทันใดนั้นดอกบัวสีเขียวในกงล้อแห่งทะเลของเย่ฟ่านก็สั่นสะท้านเบาๆและปลดปล่อยม่านแสงสีทองออกมาปกคลุมร่างกายของเขาทั้งหมด

"อะไรอีกล่ะทีนี้?"

เย่ฟ่านรู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก มันคล้ายกับมีตัวอะไรบางอย่างที่จ้องมองเขาจากทางด้านหลัง เมื่อเขาหันหน้ากลับไปมองมีสัตว์ประหลาดตัวหนึ่งจ้องมองเขาจากระยะไกลด้วยสายตาเย็นชา

ครึ่งล่างของสิ่งมีชีวิตนี้เป็นงูหนาเท่าถังเก็บน้ำและยาวหลายสิบวา ครึ่งบนดูเหมือนร่างมนุษย์ มีขนสีดำเหมือนสัตว์ร้ายยาวถึงครึ่งจ้างและแขนยาวมีขนสีดำปกคลุมทั้งหมด

"เจ้าเข้าใจข้าไหม พวกเราควรนั่งลงสนทนากันอย่างมิตรสหายดีหรือไม่?" เย่ฟ่านพยายามสงบศึก

"ปัง"

สิ่งมีชีวิตที่ไม่ปรากฏชื่อนี้พุ่งเข้ามาทันที มือของมันพุ่งเข้าหาลำคอของเย่ฟ่าน ฟังแค่เพียงกระแสลมก็รู้ว่าการโจมตีของมันรุนแรงมากแค่ไหน มันเหมือนภูเขาขนาดใหญ่ตกลงมาจากท้องฟ้า

เย่ฟ่านพุ่งไปด้านข้าง มีดหินในมือของเขาฟันออกไปอย่างรุนแรงเช่นกัน

ทันใดนั้นเสียงลมหวีดหวิวก็ดังมาจากระยะไกล นกปีศาจตัวหนึ่งพุ่งเข้ามาอย่างโหดร้ายต้องการที่จะกลุ้มรุมเขาพร้อมกับปีศาจงูตัวนี้

นี่เป็นนกประหลาดที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน ลำตัวของมันไม่มีขนแต่มีเกล็ดปกคลุมทุกส่วน น่าเสียดายที่ตัวของมันใหญ่เกินไป มันไม่สามารถบินได้และทำได้เพียงวิ่งอยู่บนพื้นเท่านั้น

ร่างขนาดใหญ่ที่ยาวกว่าสิบวาวิ่งเข้าไปในถ้ำ ทิ้งเสียงดังกึกก้องอยู่ตามรายทาง

“มารดามันเถอะ นี่มันสิ่งมีชีวิตชั่วร้ายในต้นกำเนิด!”

เย่ฟ่านเคยเห็นซากศพที่แห้งเหี่ยวของสิ่งมีชีวิตนี้ในเหมือง มันไม่ได้โจมตีสัตว์ประหลาดตัวที่เป็นงู และสิ่งมีชีวิตทั้งสองก็ร่วมมือกันไล่ตามเขา

“พวกเจ้าอย่าได้รนหาที่!”

เย่ฟ่านเริ่มรู้สึกโกรธเกรี้ยวขึ้นมาแล้ว

“โชคดีที่ ...... ไม่ใช่สิ่งมีชีวิตที่บริสุทธิ์เหมือนมนุษย์สีเงินคนนั้น”

เย่ฟ่านรู้สึกถึงเจตนาฆ่าของพวกมัน และจากความต้องการสังหารเขาอย่างรีบร้อนของพวกมันทำให้เขารู้ว่าพวกมันออกจากต้นกำเนิดได้ไม่นานและในไม่ช้าก็จะสลายตัวทันที

ทันทีที่ต้นกำเนิดเปิดขึ้น แม้ว่าพวกพวกมันจะสามารถกลับเข้าไปข้างในได้อีกครั้งก็ไม่ช่วยอะไร

"ดูเหมือนว่านอกจากสิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่งระดับเดียวกันกับปรมาจารย์ศักดิ์สิทธิ์คงไม่มีใครที่สามารถออกจากต้นกำเนิดและมีชีวิตบนโลกนี้ได้ "

สัตว์ประหลาดสองตัวนี้เปรียบเสมือนเทพเจ้าชั่วร้ายสองตน ด้วยเจตนาฆ่าที่ทรงพลังพวกมันพยายามฆ่าเย่ฟ่านให้ได้ก่อนที่ร่างกายของพวกมันจะสูญสลาย

"ปัง"

เมื่อพวกมันไล่ตามเย่ฟ่านไม่ทันพวกมันก็เริ่มโยนก้อนหินที่อยู่ตามรายทางเข้าใส่เขา

เมื่อเย่ฟ่านหันกลับไปมองอีกครั้งใบหน้าของเขาก็ซีดขาวลงอย่างรวดเร็ว ไม่ทราบว่าสิ่งมีชีวิตที่มีหกแขนนั้นปรากฏขึ้นตั้งแต่เมื่อไหร่ ในตอนนี้แขนทั้งหกของมันกำลังควงอาวุธที่แตกต่างพยายามไล่ล่าเขาอยู่

เย่ฟ่านไม่มีทางเลือกอื่นเขากระโดดเข้าไปในหม้อและขับเคลื่อนมันพุ่งไปข้างหน้าอย่างรุนแรง

"ปัง."

พลังมหาศาลที่ไม่มีใครเทียบได้กระแทกเข้ากับหม้อของเขาและมันผลักหม้อนั้นให้ไปกระทบกับกำแพงผนังเหมืองจนถ้ำพังเริ่มพังทลายลงอย่างต่อเนื่อง

"โฮก"

เสียงคำรามด้วยความโกรธแค้นดังขึ้นในทันที แม้จะนอนอยู่ในหม้อแต่ขนเส้นเล็กๆทั่วร่างกายของเย่ฟ่านก็ยังตั้งตรงด้วยความหวาดกลัว

สัตว์ประหลาดตัวนี้แข็งแกร่งเกินไปจริงๆ การโจมตีของมันทรงพลังจนน่าเหลือเชื่อ หากไม่ใช่หม้อวิเศษคอยปกป้องรับรองว่าร่างกายของเขาจะต้องถูกบดขยี้เป็นเนื้อสับอย่างไม่ต้องสงสัย

"ในที่สุดข้าได้เห็นความน่ากลัวของปีศาจโบราณพวกนี้" เย่ฟ่านขี่หม้อหนีไปเรื่อยๆ เขาพบว่าเขากำลังเข้าสู่ใจกลางของภูเขาสีม่วง เสียงเรียกหาของปีศาจก็รุนแรงจนเขาแทบจะไม่สามารถต้านทาน

"ปัง."

สิ่งมีชีวิตสีเงินมีความเร็วในระดับที่หม้อของเย่ฟ่านไม่สามารถหนีพ้น มันจับหม้อของเขาฟาดเข้าใส่ผนังอย่างรุนแรงจนผนังพังทลายลงราวกับก้อนเต้าหู้

ในเวลานี้ ภายในภูเขาสีม่วงไม่สงบอีกต่อไปและเกิดเสียงทุบทำลายที่รุนแรงขึ้นหลายครั้ง สิ่งมีชีวิตหกแขนนี้มีพลังเป็นอย่างมากและอาวุธวิเศษของมันก็ฟาดฟันเข้าใส่หม้อของเย่ฟ่านอยู่ตลอดเวลา

เย่ฟ่านซ่อนตัวอยู่ในหม้อและวิญญาณของเขาก็รู้สึกเหมือนกำลังแตกสลาย

“จะแข็งแกร่งขนาดนี้ได้ยังไงกัน…”

ในเวลาเดียวกันส่วนลึกที่สุดของภูเขาสีม่วง พลังเรียกหาของปีศาจก็เพิ่มมากขึ้นถึงสิบเท่าในคราวเดียว เย่ฟ่านถูกดึงดูดไปในทิศทางนั้นแม้ว่าเขาจะนอนอยู่ในหม้อก็ตาม

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด