877-878
3/10
Ep.877
“วาจาโอ้อวดนัก!”
ชายเผ่าอมตะคำราม หันไปชักชวนอีกสี่คนว่า “พวกเราลงมือเถอะ! อย่าปล่อยให้ไอ้เด็กนี่บ้าไปมากกว่านี้เลย”
“ข้าขอประเดิมเป็นคนแรกแล้วกัน!” ชาวเผ่ามายาฉีกยิ้มร้ายกาจ กางฝ่ามือและยิงลูกไฟขนาด 100 จั้งออกมา แผดเผาอากาศตรงเข้าหาซูเฉิน
พลังเวทย์ของชาวมายานั้นเหนือกว่าเผ่าพันธุ์อื่นมาก ฉะนั้น คาถาลูกไฟที่ปลดปล่อยออกมาโดยชาวมายาระดับเทวะจึงให้ความรู้สึกราวกับภูเขาไฟระเบิด ชวนให้ผู้คนตื่นตะลึง
เห็นภาพนี้ ชาวเผ่าอมตะและอีกสามคนหยุดฝีเท้า เฝ้ามองจากข้างสนามด้วยสายตาเย็นชา
มีข่าวลือว่าซูเฉินนั้นคงกระพันในระดับเดียวกัน และสามารถสังหารข้ามขั้นได้ราวกับเป็นเรื่องปกติ พวกเขาต้องการที่จะเห็นมัน
เผชิญหน้ากับคาถาลูกไฟระดับเทวะ มาดูกันว่าซูเฉินจะต้านทานมันได้อย่างไร?
ก่อนที่ลูกไฟขนาดใหญ่จะลอยเข้ามาใกล้ ซูเฉินเปิดใช้งาน [เทคนิคปลุกศูนย์รวมวิญญาณสวรรค์] เมื่อร่างกายเขาขยายขึ้นเป็นสิบจั้ง พลังแห่งจิตวิญญาณก็ถูกปลดปล่อยออกมา พันรอบมือเขาเอาไว้
ตามด้วยโคจร [เกล็ดแขนทองคำ] เอื้อมคว้าไปยังลูกไฟ
นั่นเขาคิดจะทำอะไร?
ผู้แข็งแกร่งระดับเทวะทั้งห้าต่างตกตะลึง
–คิดคว้าคาถาลูกไฟระดับเทวะด้วยมือเปล่า หรือว่าเขาไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้ว?
ขณะที่ทั้งห้ากำลังสับสน ซูเฉินกำลูกไฟไว้ด้วยมือเดียว แล้วบีบมันอย่างแรง
ได้ยินเพียงเสียงครืนนนนนน! ดังกึกก้อง
ลูกไฟยักษ์ระเบิดเป็นเสี่ยงๆ เกิดระลอกเปลวเพลิงขนาดมหึมา วิ่งออกไปทุกทิศทาง
ทุกแห่งหนที่มันกระเพื่อมผ่าน ล้วนถูกแผดเผาไหม้เกรียม
รอจนคลื่นเปลวเพลิงสลายไป เห็นแค่เพียงซูเฉินยังคงหยุดนิ่งอยู่ที่เดิม สะบัดมือเบาๆ สลัดขี้เถ้าตามฝ่ามือ
อึก!
ได้เห็นภาพนี้ ระดับเทวะจากทั้งสุดยอดห้าเผ่าพันธุ์กลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก ในดวงตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความตกใจ
ร่างกายของซูเฉินแข็งแกร่งทนทานมาก ทำให้เกิดผลกระทบทางจิตใจต่อพวกเขาอย่างรุนแรง
“ก็บอกแล้วไง ว่าพวกแกมันก็แค่ขยะในสายตาฉัน ยังไม่เชื่อกันอีก”
ซูเฉินส่งเสียงฮึในลำคอ จากนั้นเปิด [มิติสันโดษ] เรียกฉีมู่เฟิงและหุ่นเชิดทองคำออกมาพร้อมกัน
ถึงอย่างไรฝ่ายศัตรูคือระดับเทวะ ทั้งยังมีถึงห้าคน ซูเฉินไม่แน่ใจนักว่าจะสามารถสะกดทั้งห้าไม่ให้หลุดมือไปได้หรือไม่ ดังนั้นตัดสินใจเรียกฉีมู่เฟิงกับหุ่นเชิดทองคำออกมา
“ซูเฉิน ที่นี่มันที่ไหนกัน?”
เมื่อพบว่าถูกเรียกออกมาในสภาพแวดล้อมที่ไม่คุ้นเคย ฉีมู่เฟิงอุทานขึ้นเบาๆ
“ที่นี่คือมิติที่แยกตัวออกมา ระดับฐานฝึกตนไม่ถูกสะกดไว้ และดูเหมือนจะเป็นกับดักของเจ้าพวกนั้น”
ซูเฉินชี้ไปทางสุดยอดห้าเผ่าพันธุ์ แล้วอธิบาย
ฉีมู่เฟิงมองตามไปยังทิศทางของทั้งห้า สายตาเปลี่ยนเป็นเย็นชา กล่าวเสียงขรึม “ซูเฉิน ข้ารับมือสองคนได้ไม่มีปัญหา”
อีกฝ่ายวางแผนจะทำร้ายซูเฉิน ด้วยอุปนิสัยของซูเฉินแล้ว ย่อมไม่มีทางปล่อยพวกมันไป การต่อสู้จึงเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ และด้วยกำลังรบของเขา มันไม่ใช่ปัญหาเลยถ้าให้กำจัดศัตรูสองคนในระดับเดียวกัน
“ข้าเองก็สามารถรับมือกับสองคนในระดับเดียวกันได้เช่นกัน”
หุ่นเชิดทองคำเอ่ยด้วยความมั่นใจ
“พวกนายช่วยฉันถ่วงเวลาแค่คนละตัวก็พอแล้ว” ซูเฉินกล่าวอย่างเฉยเมย
หากไม่กลัวว่าอีกฝ่ายจะหลุดรอด ซูเฉินคงฆ่าพวกมันทั้งหมดด้วยตัวเองไปแล้ว
ในเวลาเดียวกัน เมื่อชาวเผ่าเทพเห็นฉีมู่เฟิงและหุ่นเชิดทองคำ สีหน้าของเขาแปรเปลี่ยนเป็นปั้นยาก
แค่ซูเฉินคนเดียวก็ตึงมือมากพอแล้ว ตอนนี้ยังมีระดับเทวะกับหุ่นเชิดเพิ่มมาอย่างละ 1 อีก แบบนี้พวกเขายังจะฆ่าซูเฉินได้หรือ?
จิตใจของทั้งห้าเริ่มสั่นคลอน
“ฆ่า!”
ซูเฉินไม่ปล่อยให้อีกฝ่ายคิด ร้องคำรามออกมา ทะยานออกไปเป็นคนแรก ตรงเข้าสังหารชาวมายา
ฉีมู่เฟิงพุ่งเข้าหาชาวอสูรศักดิ์สิทธิ์ ส่วนหุ่นเชิดทองคำตรงเข้ารับมือชาวอมตะ
“สู้มัน!”
ชาวเผ่าเทพคำราม ระเบิดพลังแห่งจิตวิญญาณออกมา โถมเข้าบดขยี้ซูเฉิน
“ตรึงมันไว้!”
ชาวมายาตะโกนเสียงดัง เริ่มร่ายคาถา ก่อพายุสายฟ้าขึ้นอย่างรวดเร็ว
ชาวปีศาจราตรีหยุดนิ่งอยู่กับที่ รับผิดชอบในการปกป้องทั้งสอง ป้องกันการโจมตีคาดไม่ถึงของซูเฉิน
4/10
Ep.878
เมื่อพลังจิตของชาวเผ่าเทพกวาดม้วนเข้ามา รอยยิ้มพิศวงปรากฏขึ้นบนมุมปากของซูเฉิน
จากนั้นเห็นแค่เพียงกระบี่สีน้ำตาลดินเล่มหนึ่งปรากฏขึ้นในมือเขา ฟันลงไปในอากาศ
ในคราเดียว พลังต้องห้ามแพร่กระจายออกไป
แม้พลังต้องห้ามจะไม่สามารถตัดการเชื่อมต่อระหว่างระดับเทวะกับพลังจิตได้อย่างสมบูรณ์ แต่ก็ยังพอช่วยสะกดพลังอันแข็งแกร่งได้
ไม่นานชาวเผ่าเทพก็สังเกตเห็นถึงความผิดปกติ พลังแห่งจิตวิญญาณที่ปลดปล่อยออกมาไม่เพียงอ่อนแอลง แต่อำนาจในการควบคุมมันก็เริ่มเฉื่อยชา
ในขณะเดียวกัน คาถาพายุสายฟ้าของชาวมายาที่กำลังก่อตัวก็หยุดนิ่งไป
ซูเฉินฉวยใช้ประโยชน์จากโอกาสนี้ อาศัยความแข็งแกร่งทางกายภาพที่มี ฉีกกระชากพลังแห่งจิตวิญญาณที่โถมทับออกจากกัน กระโจนเข้าสังหารชาวมายา
“เจ้าอย่าแม้แต่จะคิด!”
ชาวปีศาจราตรีขบกรามแน่น ทะยานไปข้างหน้า ซัดหมัดตรงใส่ซูเฉิน
“ไสหัวไป!”
ซูเฉินคำรามเกรี้ยวกราด [กระบี่ต้องห้าม] ในมือเขาหายวับไปอย่างไร้ร่องรอย ถูกแทนที่ด้วยภูเขาหลากสีสัน
–และตูมมมม!
[ภูเขาหยวนเหออู่จี๋] ขยายขนาดเป็นสิบจั้ง ปะทะกับชาวปีศาจราตรีอย่างแรง
เผ่าปีศาจราตรีเป็นที่รู้จักกันดีในด้านความแข็งแกร่งทางกายภาพ พละกำลังของพวกเขาเหนือกว่าในระดับเดียวกันมาก แต่เมื่ออยู่ต่อหน้า [ภูเขาหยวนเหออู่จี๋] ที่มีน้ำหนักนับแสนจิน มันก็ไม่มากพอ ถูกทุบจมลึกลงไปใต้ดินในคราเดียว! เหลือเพียงส่วนศีรษะที่ยังโผล่ขึ้นมาให้เห็น
หลังจากทำลายปราการของชาวปีศาจราตรี แสงสีม่วงทอประกายใต้สองเท้าของซูเฉิน ร่างเขาพรั่งพราวดังดวงดารา โฉบกายเข้าสังหารชาวเผ่าเทพอย่างไม่ให้ตั้งตัว
ฝั่งชาวมายา เวลานี้เขาตื่นเต้นมาก เพราะคาถาพายุสายฟ้าเกือบจะก่อตัวสำเร็จแล้ว ตราบใดที่ชาวเผ่าเทพสามารถถ่วงเวลาซูเฉินได้สักครึ่งนาที เขาก็สามารถระเบิดการโจมตีร้ายแรงถึงตายใส่ซูเฉินได้
แต่ใครจะคาดคิด ว่าอาการตื่นเต้นของเขาเกิดขึ้นได้ไม่นาน จู่ๆก็มีซูเฉินอีกคนปรากฏขึ้นเบื้องหน้าเขา อีกทั้งซูเฉินผูเนี้ยังกุมกระบี่สีน้ำตาลดินไว้ในมือ ง้างมาแต่ไกล –พลังต้องห้ามอันน่าอึดอัดแผ่เข้ามาปกคลุมตัวเขาอีกครั้ง
“เหตุใดถึงมีซูเฉินอีกคน?”
ชาวมายาตกอยู่ในความสับสน ความคิดนี้เพิ่งผุดเขามา ก็เกิดเสียงฟัฟฟฟ เสียดแทงเข้ามาในหูเขา
ยามหลุบตาลง ก็พบว่าหน้าอกตนถูกกระบี่ยักษ์แทงทะลุเสียแล้ว
ในคราเดียว ความรู้สึกอ่อนล้าไหลทะลักเข้ามาในหัวใจ ก่อนสติดับวูบ
ฉากที่ชาวมายาถูกสังหาร ปรากฏในสายตาของทุกคน และเกิดความคิดบางอย่างขึ้นในหัวพวกเขา
จู่ๆซูเฉินคนที่สองก็ปรากฏตัวขึ้น อีกทั้งกำลังรบยังแข็งแกร่งเป็นอย่างยิ่ง แล้วแบบนี้ใครมันจะรับมือได้?
“ซูเฉินมีลูกเล่นแบบนี้อยู่ด้วยหรือ?”
ฉีมู่เฟิงประหลาดใจจนทำอะไรไม่ถูก
ในเวลาเดียวกัน ซูเฉินทั้งสองหนึ่งสะกดเผ่าปีศาจราตรี อีกหนึ่งสามารถกำจัดชาวมายา!
“ไม่ทุ่มสุดตัวคงไม่ได้แล้ว!” หัวใจของชาวเผ่าเทพเต็มไปด้วยความหวาดกลัว เจ้าตัวกัดฟันแน่น แสงสีขาวนวลเจิดจ้าออกมาจากร่างเขา จากนั้นชี้มือไปข้างหน้าเล็กน้อย แสงสีขาวนวลไหลมารวมกันบนนิ้วเขา และยิงเป็นเส้นแสงไปทางซูเฉิน
พลังแห่งศรัทธา!
เห็นสิ่งนี้ ซูเฉินไม่ตื่นตกใจแต่กลับรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง
พริบตานั้นเมืองทองคำเล็กๆโผล่ขึ้นเหนือศีรษะเขา มันเปล่งแสงสีทองอร่ามออกมา พร้อมทั้งปลดปล่อยแรงดึงดูดอันน่าพิศวง
เส้นแสงที่ก่อตัวจากพลังแห่งศรัทธา ภายใต้อิทธิพลของแรงดึงดูดนี้ มันเฉกเช่นกระแสน้ำถูกดูดเข้าไปในเมืองทองคำขนาดเล็ก กลืนหายเข้าไปในพริบตาเดียว
“นี่มันเกิดขึ้นได้อย่างไร?”
ในหัวใจของช่าวเผ่าเทพเต็มไปด้วยระลอกคลื่นของความสิ้นหวัง
พลังแห่งศรัทธาที่เขาใช้เวลารวบรวมมาหลายปี ทั้งยังถือได้ว่าเป็นไพ่ตายที่แข็งแกร่งที่สุดของเขา มันกลับถูกซูเฉินทำลายลงได้อย่างง่ายดาย
เมื่อต้องเผชิญหน้ากับลูกเล่นอันไม่รู้จบของซูเฉิน บวกกับกำลังรบที่ทรงพลัง และร่างกายอันคงกระพันหาผู้ใดเทียบ แบบนี้–
–แล้วเขายังจะรอดชีวิตไปได้อีกหรือ?
