ตอนที่แล้วบทที่ 10: ปลูกต้นสิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 12: ปลูกต้นไม้ได้เงิน

บทที่ 11: กายาวัชระคงกระพัน, ผู้ฝึกยุทธระดับสาม


“ในการฝึกฝนวรยุทธนั้นระดับ 1 – 3 เป็นการฝึกฝนร่างกาย  ต้องเป็นระดับ 4 ขึ้นไปเท่านั้นถึงจะฝึกฝนพลังลมปราณได้”

เจียงเหอพูดอะไรไม่ออก

'ระดับสี่เลยเหรอ?'

เขาคงจะต้องกินแตงกวาทั้งหมด 99 ลูก จึงจะไปถึงระดับนั้นได้

นี่หมายถึงแตงกวาสี่ลูกต่อวัน  และแม้ว่าเขาจะบีบเค้นตัวเองและกินอีกวันละหนึ่งมื้อ  ก็ยังต้องใช้เวลาอย่างน้อยยี่สิบวันเพื่อที่จะไปถึงระดับ 4

แต่ที่สำคัญที่สุด  'นี่ตูต้องกินแตงกวาทุกวัน—ใครมันจะไปทนไหวเล่า?'

“ว่าก็ว่าเถอะ  สิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกรถือนี่เป็นกำลังใจที่ดี  ในเมื่อสามารถเอามาปลูกได้  วรยุทธอื่น ๆ ก็มันก็ต้องทำได้เหมือนกันสิ”

ดังนั้นเจียงเหอจึงเริ่มเสิร์จไป่ตู้อีกครั้ง

ปรากฎว่าทุกอย่างตั้งแต่วิชาเก้าอิม, วิชาเก้าเอี้ยง, กระบี่บู๊ตึ๊ง ไปจนถึง สุดยอด 72 กระบวนท่าเส้าหลิน  ล้วนมีทั้งหมดบนอินเทอร์เน็ต  ก็ไม่รู้หรอกว่าคนแบบไหนที่อัพโหลดของพวกนี้  ที่สำคัญคือแต่ละคนระบุกระบวนท่าการเคลื่อนไหว  วิธีฝึกฝน  และสิ่งจำเป็นทุกอย่าง

“แต่การฝึกฝนส่วนใหญ่เหล่านี้ต้องใช้ลมปราณในการออกกระบวนท่า  นอกเหนือจากนี้ก็มีพวกวิชาที่การฝึกเข้มงวดถึงขั้นไร้เหตุผล”

และแล้ว  ในที่สุดเจียงเหอก็ตัดสินใจเลือกวิชาวรยุทธที่เข้มงวดออกมาวิชาหนึ่ง : กายาวัชระคงกระพัน  หนึ่งใน 72 สุดยอดวิชาของเส้าหลิน

“กายาวัชระคงกระพันไม่ได้ต้องการให้ฝึกฝนทั้งร่างกายทั้งภายนอกและภายใน  แต่สามารถใช้ได้แม้ในกรณีที่ไม่มีพลังลมปราณ  และเมื่อฝึกฝนสำเร็จหมายความว่าร่างกายของผู้ฝึกจะแกร่งกล้าดั่งเพชรที่ไม่ได้รับผลกระทบจากไฟหรือน้ำ…”

“มีทั้งหมดสิบสองขั้นการฝึกฝน : ตำแหน่งเริ่มต้น, ท่านั่งสมาธิ, ยกมือทั้งสองข้างขึ้น, ฝ่ามือล่างซ้ายถึงสะดือ, เหยียดฝ่ามือขวาด้วยนิ้วชี้ไปที่รูจมูก, นั่งยองเล็กน้อยในท่าม้า, วิญญาณสงบ, หายใจตามธรรมชาติ, มุ่งความสนใจไปที่ตันเถียน…”

ในที่สุดเจียงเหอก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา

มันตลกเกินไป

ชาวเน็ตที่อัปโหลดวิชาวรยุทธเหล่านี้ต้องมีแต่พวกเพี้ยน ๆ แน่ ๆ ต้นไม้เหี่ยวเฉายืดราก, ปราณซึมชับสู่ตันเถียน, อรหันต์ยกหม้อน้ำ, วัชระโกรธา...  ทุกสิ่งทุกอย่างเขียนไว้อย่างชัดเจนเสียจนเจียงเหอรู้สึกเขินอายที่จะก๊อปปี้เลยแหล่ะ

***

ในขณะที่เจียงเหอกำลังก็อปกายาวัชระคงกระพันอยู่นั้น  เขาก็ไม่รู้ว่าข้างนอกเกิดอะไรขึ้นบ้าง

เพื่อรักษาความสงบในหมู่ประชาชนหลังจากการระเบิดอย่างรุนแรง  เจ้าหน้าที่ได้ออกแถลงการณ์อ้างว่ากองทัพอยู่ระหว่างการฝึกปฏิบัติการรบในจุดที่ไม่มีคนอาศัยอยู่บนภูต้าตง  จึงไม่จำเป็นต้องตื่นตระหนก

แต่ว่าพลเมืองไม่ได้โง่เขลาขนาดที่จะใช้ข่าว  สื่อ  และนักข่าวมาปิดบัง

“การฝึกซ้อมแบบใดที่จำเป็นต้องมีการระเบิดขนาดนี้? ตามข้อมูลของฉัน  แม้ว่าชาวบ้านที่อยู่ใกล้ภูต้าตง  จะถูกย้ายไปที่อื่นในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา  แต่ก็ยังมีคนเลี้ยงแกะอยู่ในพื้นที่  การระเบิดรุนแรงเช่นนี้จะไม่ส่งผลกระทบต่อผู้อยู่อาศัยเหล่านั้นเลยหรือ?”

"นอกจากนี้…"

นักข่าวคนหนึ่งที่มีฝีปากกล้าพุ่งเป้าไปที่ผู้นำของสำนักงานความมั่นคงสาธารณะและองค์กรการปกครองส่วนภูมิภาคซึ่งดูเหมือนมีท่าทีสงบ  แล้วถามว่า “เมื่อเร็วๆ นี้มีเหตุการณ์แปลกประหลาดมากมายเกิดขึ้นทั่วโลก โดยผู้เห็นเหตุการณ์อ้างว่าพบเห็นสัตว์ประหลาดในทะเลยาวกว่าพันเมตรในมหาสมุทรแปซิฟิก และลิงยักษ์ขนาดเท่าภูเขาในมหาสมุทรแอตแลนติก…”

ผู้นำไม่ตอบคำถามและเดินจากไปโดยเร็ว

***

หมู่บ้านจินยินถาน

“วุ้ย ~ ในที่สุดก็ก็อปกายาวัชระคงกระพันเสร็จจนได้!”

แล้วเขาก็ทำอย่างที่ทำ  เจียงเหอขยำกระดาษที่เขาคัดลอกวิชากายาวัชระคงกระพันให้เป็นก้อนแล้วฝังมันลงในหลุมปลูกพร้อมกับปุ๋ยไนโตรเจนอีกเม็ด

ในไม่ช้าหน่อของต้นอ่อนก็งอกขึ้นมา

แต่ต่างจากสิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร  กิ่งก้านของกายาวัชระคงกระพันไม่มีดอกไม้ใด ๆ แต่กลับมีระฆังสีทองปรากฏบนกิ่งโล้นโล่งแต่ละกิ่ง

และในหนึ่งชั่วโมง  ระฆังก็ขยายจากขนาดเท่าเล็บมือเป็นขนาดเท่าจานข้าว

เจียงเหอเด็ด 'ระฆัง' ออกจากกิ่งอย่างระมัดระวัง

[ติ๊ง!]

[ฟาร์มพอยท์ +100]

ในหัวของเขา มีการแจ้งเตือนจากระบบดังขึ้น [ตรวจพบวิชาต่อสู้ระดับต่ำในผลผลิตของโฮสต์  ใช้ฟาร์มพอยท์ 500 แต้มเพื่อเรียนรู้หรือไม่?]

"เรียนรู้!"

[ฟาร์มพอยท์ -500]

วูม!

ทันใดนั้นระฆังสีทองในมือของเจียงเหอก็สั่นสะเทือน  และกลายเป็นลำแสงสีทองที่ลอดเข้าไปในร่างกายของเขาในทันที  ปล่อยให้จิตใจของเขามึนงงครู่หนึ่งในขณะที่ข้อมูลลึกลับและซับซ้อนหลั่งไหลเข้ามาในหัว

“นี่… นี่คือวิธีฝึกที่ถูกต้องของวิชากายาวัชระคงกระพันงั้นหรือ?”

เจียงเหอรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง  แต่นั่นไม่ใช่ทั้งหมด

ภายในร่างกายของเขากล้ามเนื้อและกระดูกเกิดเสียงเลื่อนลั่นเปรี๊ยะ ๆ  เหมือนกับเสียงข้าวโพดที่เอาไปทำป๊อบคอร์น  ผิวหนัง  โครงกระดูก  กล้ามเนื้อ  และความยืดหยุ่นของของร่างกายเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว  แล้วกระบวนการก็ได้ทั้งหมดหยุดลงหลังจากผ่านไปห้านาที

เจียงเหอเองก็อ้าปากค้าง

“นี่หมายความว่าตูได้ฝึกฝนวิชากายาวัชระคงกระพันสำเร็จแล้วหรือ?”

“ไม่  ยังฝึกฝนไม่สำเร็จ  แต่ก็อยู่ในขั้นเริ่มต้นแล้ว”

“และที่สำคัญ…”

เขาเหลือบมองไปที่หน้าต่างระบบ

[ชื่อ: เจียงเหอ]

[การฝึกฝน : ระดับ 2 ขั้นสุดยอด]

[ความสามารถ : ไม่มี]

[วิชาฝึกฝน : กายาวัชระคงกระพัน (เริ่มต้น+)]

[ที่ดินที่เป็นเจ้าของ : 888 m²]

[ระดับฟาร์ม: เลเวล 1 (EXP 30/50)]

[กระเป๋าเก็บของ : 3 ช่อง]

[ร้านระบบ : ปลดล็อค]

[ฟาร์มพอยท์ : 163]

“กายาวัชระคงกระพันนี่ทำให้ตูพัฒนาจากกึ่ง ๆ ผู้ฝึกยุทธไปเป็นผู้ฝึกยุทธระดับ 2 ขั้นสุดยอด ในคราวเดียวเลยเหรอวะเนี่ย?” เจียงเหอค่อนข้างประหลาดใจ  แต่ไม่นานก็รู้สึกโล่งใจ

ในการฝึกวิชา  ระดับหนึ่ง  สอง  และสามขัดเกลาเคี่ยวกรำร่างกาย  ดังนั้นจึงต้องอาศัยการฝึกฝนเลือดลมและกล้ามเนื่อเส้นเอ็นและกระดูกเพื่อขัดเกลาร่างกาย  อันเป็นกระบวนการฝึกที่จะทะลวงขีดจำกัดของร่างกายมนุษย์อย่างไม่ลดละแม้จะอยู่ในขั้นเริ่มต้น  และกายาวัชระคงกระพันเองก็ยกระดับสมรรถภาพทางกายเขาอย่างก้าวกระโดดครั้งใหญ่  การยกระดับได้ถึงขั้นนี้ถือว่าสมเหตุสมผลแล้ว

“วิชากายาวัชระคงกระพันเพิ่ม EXP ได้ 10 แต้ม… เอ๋?”

เจียงเหอเหลือบมองไปเป็นหัวข้อ [วิชาฝึกฝน]

มันไม่เคยมีมาก่อน  แต่จู่ ๆ ก็ปรากฏขึ้นหลังจากที่เขาเรียนรู้กายาวัชระคงกระพัน

“ไอ้เครื่องหมาย '+' นี่มันอะไร”

เจียงเหอลองแตะสัญลักษณ์อย่างระมัดระวัง  และการแจ้งเตือนของระบบก็ดังขึ้นในหัวของเขาอีกครั้ง

[ใช้ฟาร์มพอยท์ 1,000 แต้มเพื่อยกระดับกายาวัชระคงกระพันให้เป็นระดับเริ่มต้นหรือไม่?]

เจียงเหอตกตะลึงก่อนจะเปลี่ยนเป็นยินดีสุด ๆ

“นี่แปลว่าตูแค่ต้องทำงานหนักในฟาร์ม  แล้วก็จะได้รับฟาร์มพอยท์มาใช้ยกระดับการฝึกฝนวิชาให้บรรลุขั้นสูงสุดได้สินะ?”

"โอ้โฮ!"

เจียงเหอเก็บความสุขไว้ในอกแล้วส่ายหัวพร้อมกับถอนหายใจ “ถ้าเป็นอย่างนั้น  ความสุขในการฝึกฝนคงจะลดน้อยลงมาก…”

“งี้ด ๆ!”

เอ้อเหลิงจื่อคร่ำครวญอยู่ที่มุมหนึ่ง  กลอกตาสุนัขของมันมองบนจนเห็นเพียงตาขาว

‘ไหน?  ใครมันแอบนินทาอะไร?’

‘อยากโดนส้นเท้าเหรอ?’

เจียงเหอเตะตูดเอ้อเหลิงจื่อจนมันกระเด็น  แล้วเอามือมาปัดที่รองเท้า

“บ่ายสามแล้ว”

“รีบกินข้าวให้เสร็จแล้วกลับมาทำงานต่อดีกว่า  ต้องตั้งเป้าหมายเล็ก ๆ เพื่อเป็นการเริ่มต้น  เอาเป็นว่าวันนี้เดี๋ยวต้องก็อปสุดยอด 72 กระบวนท่าเส้าหลิน…”

"ไม่สิ! เขียนเองมันช้าเกินไป  กินข้าวเสร็จแล้วไปที่ร้านถ่ายเอกสารของหมู่บ้านแล้วปริ้นต์ออกมาเลยดีกว่า”

เจียงเหอยังมีบะหมี่ที่เขาซื้อมาก่อนหน้านี้เก็บไว้อยู่  เหลือแค่เอาไปต้มเท่านั้น

ในเวลาเดียวกัน  เขาหยิบแตงกวาอีกลูกออกมาล้างและทำสลัดแตงกวาทุบ

ในไม่ช้า  เขามีบะหมี่ชามใหญ่และสลัดแตงกวาทุบจานหนึ่งพร้อมรับประทานบนโต๊ะ

เขาใช้ตะเกียบคีบแตงกวาหนึ่งชิ้นแล้วใส่เข้าปาก

กรุบกรุบ.

ขณะที่แตงกวาลงไปในหลอดอาหาร  ใบหน้าของเจียงเหอก็กลายเป็นสีเขียว

เขาสัมผัสได้ถึงพลังงานจากเลือดที่เดือดพล่าน  และพูดไม่ออก

“ขอตูกินแบบสงบ ๆ หน่อยไม่ได้เหรอ”

ผู้ฝึกยุทธ…

ระดับสาม!

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด