ตอนที่แล้ว245 - ของที่ระลึก?
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไป247 - เดินทางสู่ภาคเหนือ

246 - สหายเก่า


246 - สหายเก่า

เจ้าส่งคนแบบใดมาที่นี่? เราต้องการแค่แรงงานที่มีพละกำลัง ไม่ใช่คนพิการแบบนี้” ผู้ฝึกฝนเมืองฉีฝูไม่พอใจมากเมื่อเห็นเย่ฟ่าน

“ความแข็งแกร่งของเขานั้นยอดเยี่ยมมาก และเขาไม่พิการอย่างแน่นอน ถ้าเจ้าไม่เชื่อเขาก็แค่ลองให้เขาขยับก้อนหินดู” นายท้ายยิ้มอย่างขอโทษ

เย่ฟ่านหยิบหินก้อนใหญ่ขึ้นมาอย่างเชื่อฟังและเดินสองสามก้าวก่อนที่จะโยนมันลงกับพื้น

ห้าวันต่อมา ผู้ฝึกฝนเมืองฉีฝูส่งเขาและคนอื่นๆอีกหลายร้อยคนไปยังนิกายที่เรียกว่านิกายหยกมิติ

“ตรวจสอบให้ละเอียด! อย่าปล่อยให้ผู้ฝึกตนแฝงตัวเข้ามา เรากำลังนำผู้คนไปขุดต้นกำเนิด ไม่ได้ช่วยให้ผู้คนสำรวจความว่างเปล่า หากมีปัญหาเกิดขึ้นเจ้าไม่สามารถรับผิดชอบได้”

คนของนิกายหยกมิติยังรับใช้ดินแดนศักดิ์สิทธิ์แสงโชติช่วงอีกด้วย

ชายชราที่มีเข็มทิศหยกนำทางเย่ฟ่านและคนอื่นๆเดินขึ้นไปบนภูเขา รังสีของแสงถูกปล่อยออกมาจากเข็มและมันสำรวจกงล้อแห่งทะเลของทุกคน

“ยอดเยี่ยม ไม่มีพลังศักดิ์สิทธิ์” ชายชราคนนั้นพยักหน้าอย่างพอใจ

แต่มันไม่จบแค่นั้น จากนั้นผู้อาวุโสกว่าสิบคนก็เดินขึ้นไปซ้ำแล้วซ้ำเล่าและตรวจสอบพวกเขาอย่างรอบคอบหลายสิบครั้งก่อนที่จะปล่อยให้กลุ่มผ่านไป

พวกเขากำลังเลือกผู้คนสำหรับดินแดนศักดิ์สิทธิ์แสงโชติช่วง ดังนั้นพวกเขาจึงไม่กล้าที่จะประมาท

ในช่วงเวลานี้ เย่ฟ่านได้เรียนรู้ข่าวมากมาย

ภาคเหนือมีต้นกำเนิดมากมาย มันดึงดูดยอดฝีมือในดินแดนรกร้างตะวันออกและสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังจำนวนมากให้เดินทางเข้าสู่ภาคเหนือ

เมื่อหลายปีก่อนดินแดนศักดิ์สิทธิ์และตระกูลขุนนางโบราณแต่ละแห่งได้เข้าไปในเขตภาคเหนือ และพวกเขาต่างก็มีพื้นที่ทำเหมืองเป็นของตัวเอง

คราวนี้เมืองบรรพกาลไม่สงบ ภูมิภาคอื่นก็มีแร่ต้นกำเนิดสวรรค์ปรากฏขึ้น ทำให้พวกเขาให้ความสำคัญกับการเคลื่อนย้ายผู้คนไปขุดเหมืองมากกว่าเดิม

ต้นกำเนิดนั้นลึกลับมาก พวกมันก่อตัวขึ้นเมื่อนานมาแล้วจนสามารถย้อนรอยกลับไปถึงการสร้างโลกได้

ผู้ฝึกตนพบว่าพวกมันหายากเพราะต้นกำเนิดแต่ละแห่งถูกห่อหุ้มด้วยเปลือกหินแปลกๆที่ผู้ฝึกฝนไม่สามารถมองทะลุได้ ต้องถอดเปลือกหินนี้ออกเพื่อดูว่ามีต้นกำเนิดอยู่ข้างในหรือไม่

มันเหมือนกับหยกที่อยู่อีกฟากหนึ่งของท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวถูกปกคลุมด้วยเปลือกหินเก่าๆมีแต่ต้องถูกผ่าออกเท่านั้นถึงจะรู้ว่าข้างในมีของวิเศษหรือไม่

ยิ่งกว่านั้นเมื่อขุดต้นกำเนิดบางครั้งสิ่งชั่วร้ายก็เกิดขึ้น สิ่งมีชีวิตลึกลับทุกชนิดที่หลับใหลมานานนับปีจะถูกค้นพบเป็นครั้งคราว หรืออาจมีอากาศที่เยือกเย็นอยู่ก่อนถึงจุดกำเนิด

ดังนั้น ผู้ฝึกตนมักจะไม่ค่อยขุดต้นกำเนิด

ผู้คนธรรมดาเหล่านี้ถูกรวบรวมโดยรู้ว่าพวกเขากำลังไปยังพื้นที่ทางตอนเหนือเพื่อขุดแหล่งแร่ และมันก็ไม่ปลอดภัยนัก แต่พวกเขาก็ไม่สามารถต้านทานการล่อลวงของเหรียญทองคำได้

กงล้อแห่งทะเลของเย่ฟ่านถูกผนึกไว้และพลังศักดิ์สิทธิ์ของเขาก็หายไป การจะอยู่ในภูมิภาคนี้ต่อไปมีแต่ความตายที่รอเขาอยู่ เขาจึงตัดสินใจเสี่ยงโชคและยืมโอกาสนี้ไปภาคเหนือ

ในเวลานี้ร่างกายของเขามีกระดูกหักจำนวนมาก และแม้แต่กระดูกแก้มของเขาก็ยังผิดรูปไปพร้อมกับคางของเขา ดังนั้นเขาจึงสามารถกล่าวได้ว่าเสียโฉมอย่างสมบูรณ์

น่องซ้ายของเขาหักเป็นสามจุด ทำให้ดูค่อนข้างสั้น ที่อื่นๆในร่างกายของเขาก็เป็นแบบนี้ และอาจกล่าวได้ว่าร่างกายของเขาผิดรูปไปโดยสิ้นเชิง

พลังชีวิตของเขาแข็งแกร่งเกินไป ในเวลาเพียงห้าหรือหกวันของการรักษา กระดูกที่หักของเขาได้เติบโตกลับคืนมาอย่างเหมาะสมแล้ว

อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้จงใจเชื่อมโยงพวกมันเพื่อปกปิดตัวตนของเขา เขาจงใจปล่อยให้ตัวเองเสียโฉมต่อไป

เขาอยู่ในนิกายหยกมิตินานกว่าหนึ่งสัปดาห์และถูกตรวจสอบซ้ำแล้วซ้ำอีกเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีข้อผิดพลาด ตอนนั้นเองที่เย่ฟ่านและคนอื่นๆถูกส่งไปยังดินแดนศักดิ์สิทธิ์แสงโชติช่วง

พวกเขาบินไปไกลมากก่อนที่คนของนิกายหยกมิติจะลงมาจากเมฆและนำคนงานเหมืองเข้าไป

เย่ฟ่านตกใจมาก ตรงหน้าเขา เมฆและแสงพุ่งขึ้นรอบๆ ภูเขาขนาดใหญ่ที่ลอยอยู่บนท้องฟ้า

ภูเขาแต่ละลูกยิ่งใหญ่ตระการตา บางส่วนถูกปกคลุมไปด้วยเมฆ บางส่วนถูกห่อหุ้มด้วยแสง พื้นที่นั้นเต็มไปด้วยรัศมีที่เก่าแก่

“พวกชาวป่า ที่ไม่เคยเห็นโลก”

ผู้บ่มเพาะหนุ่มเยาะเย้ยพวกเขา อันที่จริงเขาก็ตกใจมากแต่เพียงรักษาอาการได้ดีกว่าคนอื่นเท่านั้น

“นี่เป็นเพียงมุมหนึ่งของดินแดนศักดิ์สิทธิ์แสงโชติช่วง นอกจากนี้ ยังมีสถานที่ท่องเที่ยวที่ลึกลับและน่าตื่นตาตื่นใจอีกมากมาย

ว่ากันว่ามีวิหารโบราณหลายแห่งถูกสร้างตั้งแต่ก่อนเกิดดินแดนรกร้างโบราณ เช่นเดียวกับเมืองศักดิ์สิทธิ์ที่ลอยอยู่ในเมฆและไม่เคยตกลงมา”

มนุษย์เหล่านี้ไม่เคยเห็นเหตุการณ์เช่นนี้มาก่อน พวกเขาทั้งหมดตะลึงงัน บางคนร้องไห้พร้อมกับแสดงความเคารพทั้งยังบอกว่านี่คือดินแดนเซียนโดยตรง

แสงวาบอยู่ข้างหน้าและสมาชิกหลายคนของดินแดนศักดิ์สิทธิ์แสงโชติช่วงกำลังเข้ามาหาพวกเขา

ชายวัยกลางคนเป็นผู้นำของกลุ่มนี้ ชายหนุ่มหลายคนเดินตามหลังเขาก่อนจะลงมา เย่ฟ่านรู้สึกประหม่ามากแต่เขาต้องรับความเสี่ยงนี้ ไม่มีทางที่เขาจะอยู่รอดได้ในภาคใต้

โชคดีที่ภายในดินแดนศักดิ์สิทธิ์แสงโชติช่วงไม่มีใครรู้จักเขานอกจากสตรีศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขา

เขารู้สึกว่าไม่มีทางที่จะบังเอิญไปพบกับสตรีศักดิ์สิทธิ์แสงโชติช่วงที่นี่

คนของนิกายหยกมิติรีบเดินขึ้นไปและโค้งคำนับ ชายวัยกลางคน ชายวัยกลางคนคนนั้นโบกมือให้ลุกขึ้น

แสงระยิบระยับปกคลุมผู้คนนับร้อยเหล่านั้น พลังผันผวนอย่างน่าอัศจรรย์กินเวลานานกว่าสิบห้านาทีก่อนที่แสงจะจางลง

ชายวัยกลางคนพยักหน้าและกล่าวว่า

“ไม่มีปัญหา พวกเขาไม่มีพลังศักดิ์สิทธิ์ใดๆเลย”

เมื่อได้ยินเช่นนี้เย่ฟ่านก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก แต่หัวใจของเขาก็ทรุดลง ผงผนึกเซียนช่างน่ากลัวจริงๆ มันผนึกพลังศักดิ์สิทธิ์ของเขาจนถึงจุดที่แม้แต่ผู้ฝึกตนที่ทรงพลังก็ไม่สามารถมองทะลุผ่านมันได้ เขาจะสามารถกู้คืนได้หรือไม่?

แขนเสื้อของชายวัยกลางคนโบกมือและขยายเป็นขนาดมหึมาในทันทีและล้อมรอบผู้คนหลายร้อยคน

พวกปุถุชนทุกคนต่างโห่ร้องด้วยความตื่นตระหนก ศิลปะลับแบบนี้ทำให้พวกเขาตกใจอย่างหาที่เปรียบมิได้

อย่างไรก็ตามในช่วงเวลาสั้นๆพวกเขาได้เห็นดวงอาทิตย์อีกครั้ง พวกเขามาถึงเกาะลอยฟ้าขนาดใหญ่แห่งหนึ่ง พวกเขาถูกล้อมรอบด้วยหมอกหนาและเมฆก็กระจายตัวอยู่เต็มไปหมด

พวกเขาสามารถเห็นภูเขาใหญ่ๆมากมายในระยะไกลอย่างเลือนลาง ยอดเขาทั้งหมดสวยงามและน่าอัศจรรย์มาก

นี่คือดินแดนศักดิ์สิทธิ์แสงโชติช่วง เท่าที่เห็นเป็นแค่มุมเล็กๆ แต่ยิ่งใหญ่และอัศจรรย์มาก

ไม่น่าแปลกใจที่มันถูกเรียกว่าดินแดนศักดิ์สิทธิ์ นิกายไท่ซวนมีขนาดใหญ่ แต่ก็ยังเปรียบเทียบไม่ได้ เย่ฟ่านถอนหายใจด้วยอารมณ์

เขาอยากรู้จริงๆว่ามีอะไรอยู่ในส่วนลึกของดินแดนศักดิ์สิทธิ์แสงโชติช่วง วิหารจากดินแดนรกร้างโบราณเป็นอย่างไร? เขายังต้องการเห็นเมืองศักดิ์สิทธิ์ที่ไม่เคยลงมายังพื้นดิน

อย่างไรก็ตาม ความปรารถนาของเขาไม่มีทางสำเร็จ ตอนนี้เขาเป็นเพียงมนุษย์ที่กำลังจะถูกส่งไปยังภาคเหนือเพื่อขุดต้นกำเนิด

ทันใดนั้นสายตาของเย่ฟ่านก็หรี่ลง ผู้หญิงคนหนึ่งลงมาบนเกาะลอยแห่งนี้ นางอยู่เหนือธรรมชาติและคุ้นเคยกับเขา

นางสวมชุดสีน้ำเงิน นางเป็นเหมือนดอกบัวสีขาวบริสุทธิ์ที่มีหยดน้ำค้าง แต่ก็ยังเหมือนดอกไม้สดที่เติบโตเพียงลำพังบนภูเขาหิมะ นางทำให้ผู้คนรู้สึกสดชื่นและเป็นธรรมชาติ

“เว่ยเว่ย!”

เย่ฟ่านตกใจมากที่เห็นเพื่อนเก่าของเขา

เว่ยเว่ยนางเป็นผู้พาเย่ฟ่าน ผังป๋อและคนอื่นๆออกจากป่ารอบ ๆ ดินแดนต้องห้ามที่รกร้างโบราณ

ว่ากันว่าพรสวรรค์ของนางนั้นยอดเยี่ยมมากและแทบจะไม่มีใครเทียบได้ภายในหนึ่งพันปี หลิงซู่ตงเทียนไม่ต้องการชะลอความก้าวหน้าของนาง ดังนั้นพวกเขาจึงส่งนางไปยังดินแดนศักดิ์สิทธิ์แสงโชติช่วง

เขาไม่คาดคิดว่าจะได้พบนางอีกในวันนี้ เย่ฟ่านเบือนหน้าหนีไม่อยากถูกสังเกต

“ศิษย์พี่เหยาซีกลับมาแล้ว ดูเหมือนว่านางจะได้รับบาดเจ็บครั้งใหญ่จากภายนอก บาดแผลของนางร้ายแรง…” หนึ่งในศิษย์ของดินแดนศักดิ์สิทธิ์แสงโชติช่วงกล่าว

“ศิษย์พี่เหยาซีกำลังจะไปที่ภาคเหนือเร็วๆนี้” เว่ยเว่ยเปิดริมฝีปากสีแดงของนางอย่างอ่อนโยนและจ้องมองไปที่เย่ฟ่านอย่างมีความหมายก่อนจะเดินจากไป

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด