บทที่ 565-567 : ฉันเป็นซอมบี้ แล้วไงวะ?
ขณะที่คนอื่นๆ เริ่มออกเดินออกไป หลินเสี่ยวก็ออกไปกับลวี่เถียนหยี่ด้วยเช่นกัน เมื่อมองดูการจากไปของเธอ อู่เฉิงเยว่ก็หรี่ตาลง แสงลึกลับส่องประกายผ่านดวงตาสีเข้มคู่นั้น ถัดจากเขา หยวนเถียนชิงที่กำลังเตรียมจะออกไป สังเกตเห็นแววตาของเขา เขาหยุดชะงักไปและเหลือบมองที่อู่เฉิงเยว่ จากนั้นหันกลับมาและออกไป ห...
