บทที่ 166 สองรู้ใจ สองรู้กัน
บทที่ 166 สองรู้ใจ สองรู้กัน ภายใต้ค่ายกลกระบี่ มีกระบี่แสงพลิ้วไหว สายฟ้าอสนีบาตและเผ่ามารก็ล้มลงทีละคน เพียงไม่กี่อึดใจ เหลือเพียงชายชราในชุดดำและ โม่หยิน ที่ยืนหยัดอย่างยากลำบาก “นักบุญหญิง ทำไมยังไม่ลงมืออีก!” ลั่วสุ่ยหานได้ยินดังนั้นก็ปรากฏม่านหมอกในดวงตาของนาง นางกัดฟันร่ายคาถาอย่างรวดเร็ว! หล...
