229 - พายุ ตอนที่สาม
229 - พายุ ตอนที่สาม
เสียงอีการ้องจากภายในระดับแปดของเขตเปลวไฟดังขึ้นเรื่อยๆ ในช่วงไม่กี่วันนี้
ห้าวันผ่านไป เตาทองแดงของยอดฝีมือที่ทรงพลังของตระกูลจี้ได้ปล่อยเสียงสั่นสะเทือนราวกับฟ้าร้อง แรงสั่นสะเทือนของมันกระจัดกระจายไปทั่วเขตเปลวไฟ
แต่ในเวลานี้เสียงคำรามที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวจากเขตระดับแปดก็ดังขึ้นพร้อมกับเศษเสี้ยวเหล็กศักดิ์สิทธิ์ที่ถูกโยนออกมา
"น่ารำคาญมาก เจ้ารนหาที่ตายจริงๆ!!!"
หมอกเจ็ดสีพุ่งขึ้นและมีแสงระยิบระยับออกมาจากภายในถ้ำนั้น ตามด้วยนักพรตเฒ่าผู้โกรธเคือง
ร่างกายของเขาถูกปกคลุมไปด้วยเสื้อผ้าขนนกสีดำ อายุของเขาประมาณห้าสิบหรือหกสิบปี และเนื่องจากเสื้อผ้าของเขาที่ทำด้วยขนนกเขาจึงดูเหมือนอีกาแก่จริงๆ
“ใครกันที่ดื้อรั้นมาปรับแต่งสิ่งประดิษฐ์ที่สร้างความสั่นสะเทือนให้กับเขตเปลวไฟทั้งหมด?!” เสียงของนักพรตเฒ่าส่งผ่านไปทั่วเขตเปลวไฟอย่างชัดเจน
ความโกรธของเขาเพิ่มขึ้นและเขาก็บินขึ้นไปบนท้องฟ้าโดยตรงเพื่อตรงไปยังระดับที่หก
เย่ฟ่านมองเห็นเพียงแสงสีดำที่ทะลุผ่านท้องฟ้า ความแข็งแกร่งของอสูรเฒ่าตัวนี้น่ากลัวเกินไปจริงๆ!
"เจ้าคือใคร…?" ผู้อาวุโสของตระกูลจี้ร้องออกมา
อย่างไรก็ตาม ด้วยเสียงที่ดังก้องคำพูดของเขาก็ถูกตัดขาด
เย่ฟ่านอาจมองไม่เห็น แต่เขาสามารถจินตนาการถึงฉากนี้ได้ อสูรเฒ่าเป็นคนดุร้ายอย่างแน่นอน เมื่อถูกรบกวนจนทำให้ของวิเศษของเขาเสียหายมีหรือเขาจะเมตตาฝ่ายตรงข้าม!
บูม!
ความผันผวนอันน่าสะพรึงกลัวได้ปะทุขึ้นจากระดับที่หก พลังปราณสีม่วงทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้า ราวกับว่ามีใครส่งมันออกมา
"ทำไมเจ้า…!" นี่คือเสียงของยอดฝีมือที่ทรงพลังของตระกูลจี้
“เจ้าเขย่าพื้นที่เปลวไฟทั้งหมดทำให้ระฆังศักดิ์สิทธิ์ของข้ากลายเป็นขยะ เจ้าจะรับผิดชอบอย่างไร!” อสูรเฒ่าดูเหมือนจะโกรธเคืองอย่างสมบูรณ์ในขณะนี้
“เดิมทีนักพรตคนนี้ไม่ต้องการสร้างปัญหาใดๆ แต่วันนี้ข้าต้องทำบางอย่างเพื่อระงับความโกรธ!”
“ระฆังศักดิ์สิทธิ์ของเจ้าเปลี่ยนเป็นขยะเกี่ยวอะไรกับข้า” ร่างที่ทรงพลังของตระกูลจี้ดูเหมือนจะวิตกเล็กน้อย
“ถ้าไม่ใช่เพราะเจ้าและเสียงที่น่ารำคาญของเจ้าทำให้ท้องฟ้าสั่นสะเทือนและรบกวนสภาพจิตใจของข้า มันจะกลายเป็นขยะได้อย่างไร!”
เย่ฟ่านกำลังฟังอยู่ไกลๆ เขาไม่กล้าเข้าใกล้เพราะกลัวว่าจะถูกยอดฝีมือทั้งสองตรวจพบ
“เขตเปลวไฟไม่มีเจ้าของ เจ้าจะตำหนิข้าได้อย่างไร ตระกูลจี้ ของข้าไม่เคยกลัวที่จะถูกยั่วยุ!”
“เจ้ากำลังพยายามเตือนข้าว่าเจ้ามาจากตระกูลจี้?” คำพูดของนักพรตชรานั้นเย็นชามาก “บางทีถ้าเป็นคนอื่นข้าอาจจะปล่อยเจ้าไป แต่ในเมื่อเจ้าเป็นคนจากตระกูลจี้…”
เย่ฟ่านพูดไม่ออก อสูรเฒ่าผู้นี้เห็นได้ชัดว่ามีความแค้นกับตระกูลจี้มาอย่างช้านาน!
บูม!
ระดับที่หกเกิดพายุปั่นป่วนครั้งใหญ่ เปลวไฟสีม่วงสาดกระจายไปทุกทิศทุกทางสร้างความหวาดหวั่นให้กับทุกคนที่มองเข้ามาในเขตเปลวไฟ
“พวกเขาเริ่มต่อสู้แล้ว!”
เย่ฟ่านตกใจมากแต่เขาไม่ได้เข้าไปใกล้ เขารู้ว่าคนเหล่านั้นมีประสาทสัมผัสที่เฉียบแหลมอย่างยิ่งและเขาไม่สามารถเอาชีวิตของตัวเองไปเสี่ยงได้
โชคดีที่หมอกห้าสีมีพลังดูดกลืนจนไม่สามารถเข้าไปได้ มิฉะนั้นเขาอาจถูกสังเกตเห็นแล้วความผันผวนของพลังงานนั้นน่ากลัวอย่างยิ่ง แต่พวกมันก็สงบลงอย่างรวดเร็ว และไม่มีเสียงจากที่นั่นอีก
“เร็วขนาดนี้…การต่อสู้จบลงแล้วเหรอ?”
“ย้อนกลับไปเมื่อข้านักพรตอีกา กำลังต่อสู้กับประมุขของตระกูลจี้ ปู่ของเจ้ายังไม่เกิดด้วยซ้ำ” แสงสีดำพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า
เย่ฟ่านเห็นเพียงภาพเงาสั้นๆแต่ดูเหมือนกาจริงๆ เสื้อผ้าขนนกสีดำและร่างที่ปลดปล่อยกลิ่นอายแห่งความตายหายไปจากเขตเปลวไฟโดยตรง
“นักพรตอีกา …” เมื่อเห็นเขาหายไปเย่ฟ่านก็เข้าสู่ระดับที่หก
เตาทองแดงขนาดใหญ่นั้นได้หายไปด้วย เป็นไปได้ว่าของชิ้นนั้นถูกนักพรตอีกายึดครองเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
ศพของยอดฝีมือของตระกูลจี้ถูกแยกออกจากกันและตอนนี้ชิ้นส่วนของเขากำลังนอนอยู่ในแอ่งเลือด ขนนกสีดำจำนวนหนึ่งติดอยู่บนพื้นรอบตัวเขา กลายเป็นค่ายกลเล็กๆที่ปิดกั้นไม่ให้เปลวไฟสีม่วงลามเข้าไปข้างใน
เย่ฟ่านรู้สึกว่าเลือดของเขากำลังแข็งตัว บุคคลที่สามารถสังหารยอดฝีมืออาวุโสของตระกูลจี้ได้ในเวลาอันรวดเร็วเช่นนี้แข็งแกร่งมากแค่ไหน
การกระทำของอีกาเฒ่าตัวนั้นที่มีต่อศพของยอดฝีมือตระกูลจี้ แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่าเป็นการประกาศความรับผิดชอบจากการตายของยอดฝีมือคนนี้!
เย่ฟ่านพูดไม่ออกเลย ยอดฝีมือที่ทรงพลังถูกฆ่าตายง่ายๆแบบนี้? โลกแห่งการบ่มเพาะช่างโหดร้ายจริงๆ หากไม่ถึงจุดสูงสุดก็เป็นไปไม่ได้ที่จะมีชีวิตอยู่ตลอดไป
เขาสงบลงอย่างรวดเร็วและเอื้อมมือลงไปคลำหาศพ ท้ายที่สุด ยอดฝีมือของตระกูลจี้ก็น่าจะมีสมบัติล้ำค่าบางอย่างติดตัวมาด้วย
อย่างไรก็ตามเย่ฟ่านรู้สึกผิดหวังเล็กน้อยแม้จะคาดคำนวณไว้ก็ตาม ทุกสิ่งทุกอย่างในโลกนี้ล้วนว่างเปล่ามันถูกปล้นไปอย่างสมบูรณ์แบบ!
“อีกาเฒ่านั้นละเอียดถี่ถ้วนจริงๆ”
เมื่อเห็นขนนกสีดำจำนวนหนึ่งกองอยู่บนพื้น หัวใจของเย่ฟ่านก็สั่นสะท้าน นักพรตอีกาเห็นได้ชัดว่าตั้งใจทิ้งพวกมันไว้ข้างหลังเพื่อยั่วยุตระกูลจี้
ในขณะนี้ช่องว่างก็แยกจากกันและผู้อาวุโสจากตระกูลจี้อีกคนก็ปรากฏตัวขึ้น เขาสวมเสื้อผ้าชนิดพิเศษที่ปิดกั้นเปลวไฟสีม่วง
เมื่อเขาเห็นศพและเย่ฟ่านเขาก็ตกตะลึงในทันทีและมีสีหน้าไม่เชื่อปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา
"เจ้า…"
เย่ฟ่านไม่รอช้า เขาหยิบหม้อออกมาและกระแทกเข้าใส่ประตูมิติบานนั้นอย่างรุนแรง
แม้ว่าจะไม่ได้พิจารณาถึงความเป็นปฏิปักษ์ก่อนหน้านี้ แต่ฉากปัจจุบันที่ฝ่ายตรงข้ามเห็นก็เพียงพอที่จะทำให้เกิดความเข้าใจผิดจนแก้ไขไม่ได้!
หม้อถูกขยายใหญ่ขึ้นหลายวา ผู้อาวุโสของตระกูลจี้ไม่มีทางหลีกเลี่ยงได้
ปัง!
เป็นการยากที่จะบอกว่าหม้อขนาดใหญ่กลั่นจากปราณดั้งเดิม นั้นหนักเพียงใด ผู้อาวุโสของตระกูลจี้ที่ฝึกฝนมาหลายร้อยปีไม่สามารถต่อต้านมันได้
ไหล่ขวาของเขาถูกกระแทกจนขาดลงกับพื้น! เขากระอักเลือดออกมาคำใหญ่ หน้าอกของเขาเจ็บปวดราวกับถูกค้อนขนาดยักษ์กระแทกลงมาโดยไม่ทันตั้งตัว
“นี่มันเรื่องบ้าอะไร!”
ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความตกใจ ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวในขณะที่จ้องมองไปยัง:ากศพนั้น
"เป็นเจ้านั้นเอง…"
เย่ฟ่านไม่ตอบ เขาโจมตีครั้งที่สอง แม้ว่าหม้อของเขาจะไม่มีแสงสว่าง แต่มันก็ยิ่งใหญ่อลังการ เมื่อมันลงมาแม้แต่พื้นดินก็ยังสั่นสะเทือน
คราวนี้ผู้อาวุโสตระกูลจี้ได้เตรียมการที่จะล่าถอยแล้ว เมื่อหม้อกระแทกลงมาเขาก็เปลี่ยนตัวเองให้เป็นกระแสงแล้วหลบหนีออกจากเขตเปลวไฟ
“เจ้าหนู แม้ว่าตอนนี้เจ้าจะมีชีวิตอยู่แต่ก็อีกไม่นานเท่านั้น!”
แม้ว่าเขาจะโกรธแต่เขาก็ตกตะลึงอย่างยิ่ง เขาไม่อยากจะเชื่อด้วยซ้ำว่าเขาจะเห็นเย่ฟ่านอยู่ในระดับที่หกของเขตเปลวไฟ
ผ่านไปกว่าครึ่งปี ไม่มีใครสงสัยว่าเขาจะยังสามารถรอดชีวิตอยู่ได้ ทุกคนมั่นใจอย่างยิ่งว่าจะต้องถูกเผาผลาญเป็นเถ้าถ่านอยู่ในเขตเปลวไฟแล้ว
“ร่างกายของข้าเต็มไปด้วยพลังหนุ่มข้าจะตายได้อย่างไร แม้แต่ผู้อาวุโสของตระกูลจี้ของเจ้ายังไม่สามารถอยู่ที่นี่ได้ พวกเจ้านี้ช่างชั่งเป็นเศษสวะจริงๆ” ในขณะที่พูดเย่ฟ่านก็ขี่มอบไปที่เขตเร็วไฟระดับเจ็ดอย่างรวดเร็ว
การโจมตีทั้งสองครั้งนั้นไม่สามารถฆ่าคู่ต่อสู้ได้ ดังนั้นเขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากล่าถอยและหลบซ่อนตัวเองจากภัยพิบัติที่กำลังจะมาถึง
“ในเมื่อเจ้าอยากตายนักข้าจะสงเคราะห์ให้!” ผู้อาวุโสของตระกูลจี้หยุดการหลบหนีเพราะความโกรธ เขาหันกลับมาและไล่ตามเย่ฟ่านเข้าสู่เขตเปลวไฟระดับเจ็ดอย่างรวดเร็ว
ไหล่ขวาของเขากลายเป็นเนื้อเลือด และถึงแม้พลังชีวิตของเขาจะแข็งแกร่ง แต่ก็ไม่มีทางที่เขาจะสร้างมันขึ้นมาใหม่ได้ในเวลาอันสั้นเช่นนี้
“บางทีเจ้าควรกังวลเกี่ยวกับตัวเอง อย่าตายภายในเขตเปลวไฟนี้” ความเร็วของเย่ฟ่านถูกเร่งขึ้นอีกครั้ง
“เด็กเหลือขอ เจ้าได้รับทักษะความว่างปล่าวอันยิ่งใหญ่ของตระกูลจี้! เจ้ากำลังเพ้อฝันว่าเจ้าจะสามารถรอดชีวิตออกจากที่นี่ได้!” ใบหน้าของชายชราเย็นชาและเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า
“รอให้ข้าแข็งแกร่งขึ้นขึ้นก่อนเถอะ เมื่อถึงเวลานั้นนอกเสียจากจี้จื่อเยว่ ข้าจะฆ่าคนตระกูลจี้ทั้งหมดไม่เว้นแม้แต่สัตว์เลี้ยง”
“แม้แต่คนที่แข็งแกร่งกว่าเจ้าร้อยเท่าก็ไม่กล้าพูดแบบนี้ สำหรับเจ้า…ต่อให้ฝึกฝนอีกพันปีก็ไม่มีประโยชน์” ใบหน้าของชายชราเต็มไปด้วยความโศกเศร้าและความโกรธ
“ปู่ทวดของข้าตายได้ยังไง!”
“เจ้าไม่รู้หรือว่าเขาเป็นโรคซึมเศร้า เมื่อเขาเข้ามาที่นี่เขาก็ฆ่าตัวตายทันที!” เย่ฟ่านเยาะเย้ย ในสถานการณ์แบบนี้เขาจำเป็นต้องอธิบายอะไร
“เจ้าต้องตายแน่นอน!” ผู้อาวุโสตระกูลจี้ระเบิดพลังศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมดในร่างกายออกมาและไล่ตามเย่ฟ่าน
