795-796

Ep.795

ว่าจบ  ซูเฉินทะยานขึ้นไปยืนกลางอากาศ จากนั้นปลดปล่อย [ใบมีดแห่งจิตสำนึกศักดิ์สิทธิ์]

ในคราเดียว ใบมีดที่มองไม่เห็นนับหมื่นเล่มพุ่งออกไปทุกทิศทาง

ทุกหนแห่งที่มันพ้นผ่าน อากาศที่ว่างเปล่าจักกระเพื่อมเป็นระลอกคลื่น และได้ยินเสียงปริร้าวดังออกมา

เสียงนี้ยิ่งนานยิ่งฟังชัด คล้ายเป็นสัญญาณล่มสลายของชั้นอากาศ

ไม่เพียงเบื้องบนเท่านั้น แต่เบื้องล่าง ทุ่งหญ้าเขียวขจีก็เหมือนจะได้รับผลกระทบเช่นกัน พวกมันค่อยๆพังทลาย

ได้เห็นฉากนี้ อู๋หยาจื่อและคนอื่นๆตื่นเต้นไม่หยุด

สถานการณ์เช่นนี้ปรากฏขึ้นในโลกแห่งความฝัน นั่นคือสัญญาณว่ามันกำลังพังทลายลง

“ในชีวิตเราผู้เฒ่าไม่เคยชื่นชมผู้ใดมาก่อน แต่ซูเฉินถือเป็นคนแรก!” หยูจิงหยางทอดถอนหายใจจากใจจริง

“หากชื่นชมเขามาก เหตุใดไม่เข้าร่วมกับทางวังสุริยันจันทราเล่า? เพราะไม่ช้าก็เร็ว ซูเฉินก็ต้องเป็นเป็นประมุขอยู่แล้ว” ฉางไช่หลี่หัวเราะ

หยูจิงหยางยกมือขึ้นบีบคางตัวเองเบาๆ พึมพำว่า “นั่นก็น่าคิดนะ”

นิกายคลื่นธาราถูกทำลายไปแล้ว หากต้องการสร้างใหม่อีกครั้ง เกรงว่าคงยากพอๆกับการปีนป่ายขึ้นสู่สวรรค์

ให้เขาเข้าร่วมกับวังสุริยันจันทรา แล้วติดตามซูเฉิน ยังมีโอกาสสร้างความรุ่งโรจน์ยิ่งกว่า

“นี่เจ้าคิดจริงจังหรือ?” ฉางไช่หลี่เผยอปากเล็กน้อย

แต่เดิม เธอแค่พูดเล่นขำๆ แต่ไม่นึกเลยว่าหยูจิงหยางจะสนใจเข้าร่วมกับวังสุริยันจันทราจริงๆ

หยูจิงหยางคือผู้ฝึกตนขั้น 10 การเข้าร่วมกับวังสุริยันจันทรา จะเปรียบเสมือนเสือติดปีก

กระนั้น เธอก็ยังตระหนักได้เช่นกัน ว่าเหตุผลที่หยูจิงหยางเกิดความคิดนี้ขึ้นมา เป็นเพราะเสน่ห์ของซูเฉินอย่างไม่ต้องสงสัย

…

ในเวลาเดียวกัน บนผิวน้ำกลางทะเล เสียงชมเชยดังไม่ขาดปาก

“ซูเฉินตีไม่เข้า ฆ่าไม่ตายแล้วอย่างไร? สุดท้ายก็ถูกผู้อาวุโสเมิ่งเก๋อกลืนในคำเดียว”

“พลังศักดิ์สิทธิ์สร้างฝันของผู้อาวุโสเมิ่งเก๋อช่างยอดเยี่ยม คู่ควรกับสมญาอสูรศักดิ์สิทธิ์แห่งเผ่าสมุทร!”

“ครั้งนี้ต้องขอบคุณผู้อาวุโสเมิ่งเก๋อที่ช่วยกู้สถานการณ์ มิฉะนั้นพวกเราคงพ่ายแพ้หมดรูป”

อย่างไรก็ตาม ระหว่างที่เหล่าผู้แข็งแกร่งต่างยกยอปอปั้น จู่ๆดวงตาของเมิ่งเก๋อก็ทอแววความเจ็บปวด ผู้แข็งแกร่งเผ่าสมุทรสังเกตเห็น เอ่ยถามเสียงกระซิบว่า “ผู้อาวุโสเมิ่งเก๋อ มีปัญหาอะไรรึเปล่า?”

เมิ่งเก๋อกัดฟัน ตอนที่เขากำลังจะตอบ จู่ๆเลือดก็ไหลย้อนออกจากทวารทั้งเจ็ด แทบจะในทันทีหลังจากนั้น หลุมขนาดใหญ่ก็แหวกเป็นรูบนหลังเขา

เห็นแค่เพียงซูเฉินและคนอื่นๆพุ่งออกจากปากหลุม

“มิติห้วงฝันของข้าถูกทำลายแล้ว!!”  เมิ่งเก๋อคร่ำครวญด้วยความเจ็บปวด

มิติห้วงฝันคือพลังศักดิ์สิทธิ์ที่เชื่อมโยงกับกายเขา เมื่อพังทลายลง ความเสียหายที่เกิดขึ้น ร้ายแรงจนไม่สามารถประเมินได้

ณ เวลานี้ เขาบาดเจ็บสาหัส กระทั่งชีวิตยังตกอยู่ในอันตราย

“นี่มันเกิดขึ้นได้ยังไง?”

ชาวสมทุรยืนนิ่งงันอยู่กับที่ งึมงำอย่างโง่เขลา

เจ้าตัวนึกไม่ออกจริงๆ เมิ่งเก๋อเป็นถึงอสูรศักดิ์สิทธิ์แห่งเผ่าสมุทร มิติห้วงฝันที่เขาสร้างขึ้น ต่อให้เป็นผู้แข็งแกร่งระดับเทวะก็ยังถูกขัง แล้วเหตุใดมันถึงไม่มีผลกับซูเฉิน?

เป็นไปได้ไหม ว่าซูเฉินคือการดำรงอยู่ที่ฆ่าไม่ตายจริงๆ?

ช่วงเวลาที่เหล่าผู้แข็งแกร่งคนอื่นๆเห็นซูเฉินปรากฏตัว พวกเขาหวาดกลัวอกแทบแตกตาย

ทั้งหมดเหลียวมองหน้ากัน หันหลังหนีเอาชีวิตรอดทันที

ด้วยอุปนิสัยอันโหดเหี้ยมของซูเฉิน หากถูกจับได้ มีโอกาสสิบในสิบส่วนที่จะถูกสังหารตายคาที่!

แล้วแบบนี้ –ใครจะโง่พอรั้งอยู่อีกเล่า?

ส่วนเรื่องต่อสู้สุดชีวิตกับซูเฉิน? อย่าแม้แต่จะคิด

ขนาดมิติห้วงฝันของเมิ่งเก๋อยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา เช่นนั้นในสายตาของซูเฉิน คนอื่นๆคงไม่ต่างจากมด

“ลงมือพร้อมกัน! จะคนเดียวก็ห้ามปล่อยไป!”

ซูเฉินตะโกน เข้าโจมตีเมิ่งเก๋อเป็นอันดับแรก

ส่วนอู๋หยาจื่อและคนอื่นๆ มองหาเป้าหมายแล้วแยกย้ายกันลงมือ

ชั่วพริบตาเดียว เกิดคลื่นกระหน่ำซัดไปทั่วผิวทะเล ขณะเดียวกัน หากตั้งใจฟังดีๆ จะได้ยินเสียงกรีดร้องน่าสังเวช

ซูเฉินฟาดฟันคมดาบ สับสังหารเมิ่งเก๋อที่ได้รับบาดเจ็บสาหัส จบชีวิตลงทันที จากนั้นเอี้ยวตัวซัดปัง! สังหารชาวสมุทรในหมัดเดียว

เสี้ยววินาทีต่อมา แสงสีม่วงทอประกายใต้ฝ่าเท้าเขา ร่างพร่าเลือนเหลือเป็นเส้นแสง ไล่ตามหัวหน้าพวกต่างเผ่าสามตนที่หนีไป

Ep.796

เสียงปั๊ก ปั๊ก ดังสองครั้ง เห็นแค่เพียงพวกต่างเผ่าสองตนถูกซูเฉินระเบิดหัวตายคาที่ ส่วนอีกหนึ่งยังไม่ตาย  แต่ก็ถูกเขาทำร้ายได้รับบาดเจ็บสาหัสในเวลาต่อมา สูญเสียความสามารถในการเคลื่อนไหว

ส่วนสาเหตุที่ปล่อยให้ยังมีชีวิตอยู่ ก็เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เขาเจอพวกต่างเผ่าหน้าตาแบบนี้ เลยอยากตรวจสอบดูว่ามาจากเผ่านพันธุ์ไหน

หลังจากนั้น เขารีบไล่ฆ่าคนอื่นอย่างรวดเร็ว

ครึ่งชั่วโมงผ่านไป ซูเฉินอุ้มชายชราที่เป็นมนุษย์ กับชาวต่างเผ่าที่ยังรอดกลับมายัง [รถศึกอัจฉริยะ]

ส่วนมนุษย์และพวกต่างเผ่าที่เหลือ ถูกเขาเก็บกวาดหมดสิ้นแล้ว

“ซูเฉิน ชายผู้นี้คือหลิงเซียวเทียน เป็นหัวหน้าตระกูลหลิง”

ฉางไช่หลี่ชี้ไปทางชายชราเผ่ามนุษย์ แนะนำเขา

ซูเฉินพยักหน้าเล็กน้อย ไม่รีบร้อนที่จะซักถาม แต่กลับกัน เขาหันมาคุยกับพวกต่างเผ่าแล้วตะโกนว่า “แกมาจากเผ่าพันธุ์ไหน?”

“ซู– ไม่สิ ผู้อาวุโสซู ข้าคือหัวหน้าเผ่าเขาปีศาจ นามเหลิงจี้เฉิง”

เหลิงจี้เฉิงคุกเข่าลงแทบเท้าซูเฉิน กล่าวด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ

เผ่าเขาปีศาจ?

ซูเฉินทวนคำ แค่นเสียงเย็นชาว่า “แล้วใครสั่งให้แกมาซุ่มโจมตีฉันที่นี่?”

“จินโหยวหนานแห่งเผ่าเทพเป็นผู้ออกคำสั่ง” เหลิงจี้เฉิงกล่าว

ซูเฉินทบทวนความจำ ใช้เวลาไม่นานก็นึกออก ว่าจินโหยวหนานคือพ่อของจินเช่อที่ถูกเขาฆ่าตาย

ว่ากันว่า ความแค้นสังหารบุตรบิดามีอาจอยู่ร่วมโลกกันได้  เรื่องที่จินโหยวหนานต้องการแก้แค้นให้จินเช่อน่ะเขาเข้าใจ

อย่างไรก็ตาม ซูเฉินจำได้ว่าจินโหยวหนานอยู่แค่ขั้น 9 เท่านั้น

แล้วขั้น 9 สามารถออกคำสั่งแก่ผู้แข็งแกร่งขั้น 10 ได้หรอ?

“นี่แกฟังคำสั่งของจินโหยวหนานด้วย?”

ซูเฉินหรี่ตาลง จดจ้องเหลิงจี้เฉิงไม่วางตา

“ผู้อาวุโส เผ่าเขาปีศาจของเราเป็นกองกำลังสาขารองของเผ่าเทพ อีกทั้งเบื้องหลังของจินโหยวหนานมีระดับเทวะให้การสนับสนุน พวกเราเลยไม่มีทางเลือก ได้แต่ทำตามคำสั่งเขา” เหลิงจี้เฉิงอธิบายอย่างเร่งร้อน

ความหมายในคำพูดก็คือ พวกเราไม่ได้อยากมาที่นี่เพื่อฆ่าเจ้านะ แต่ทั้งหมดเพราะถูกจินโหยวหนานบังคับ

ซูเฉินเบ้ปาก “ฉันไม่สนว่าแกจะถูกบังคับ หรือสมัครใจมา เพราะตั้งแต่คิดฆ่าฉัน ชะตากรรมของแกก็ถูกกำหนดไว้แล้วว่า-ต้อง-ตาย!”

สิ้นเสียง ขณะที่ฝ่ามือง้างสุดแขนเตรียมเคลื่อนไหว เหลิงจี้เฉิงพลันตะโกนแทรกขึ้น “ผู้อาวุโส! อย่าสังหารข้า! ข้าสามารถแลกเปลี่ยนบางสิ่งกับท่านได้”

“บอกรายละเอียดมา” ซูเฉินหยุดมือ

คิดสังหารเหลิงจี้เฉิงตอนนี้ไม่ต่างจากการบี้มด จะช้าเร็วผลลัพธ์คงเดิม เช่นนั้นทำไมไม่รอสักนิด แล้วฟังข้อมูลจากปากเข้าเล่า?

“ข้ามีข่าวเกี่ยวกับเรื่องของหัวใจจักรกล”

เหลิงจี้เฉิงไม่ลังเลสักนิด พูดมันออกมาตามตรง

หัวใจจักรกล?

ได้ยินชื่อนี้ หัวใจของซูเฉินเต้นแรง ประกายวาววับสะท้อนออกมาจากดวงตาเขา

หัวใจจักรกลไม่เพียงสามารถอัพเกรด [รถศึกอัจฉริยะ] ได้ แต่ยังเป็นสิ่งที่สามารถปลุกหุ่นเชิดทองคำให้ตื่นจากนิทรา

สำหรับเขาแล้ว มันมีค่ามาก

“ของสิ่งนั้นอยู่ที่ไหน?” ซูเฉินถามด้วยน้ำเสียงร้อนรน

เหลิงจี้เฉิงพอเห็นว่าสามารถทำให้ซูเฉินเกิดความสนใจ สมองก็เริ่มปั่นความคิด กล่าวว่า “ผู้อาวุโส ข้าจะยอมบอกข้อมูลของหัวใจจักรกลให้ก็ได้ แต่ท่านต้องสาบานว่าจะไว้ชีวิตข้า!”

เขาตระหนักดี ว่านี่คือโอกาสเดียวที่จะยังรักษาชีวิตเอาไว้ได้

ไม่ว่าซูเฉินจะเห็นด้วยหรือไม่ คงต้องลองดูซักตั้ง

ซูเฉินใช้นิ้วชี้ถูจมูก  ทันใดการความเย็นเยียบฉายวาบบนใบหน้าเขา

เขากวาดสายตามองเหลิงจี้เฉิง ก่อนเปิด [มิติสันโดษ] เรียกเฉาหรานออกมา

ในเมื่อเหลิงจี้เฉิงไม่มีสมอง งั้นก็ได้แต่ต้องทรมานเขาเท่านั้น

“พี่เฉิน มีอะไรงั้นหรอ?”

จู่ๆซูเฉินก็เรียกเขา เล่นเอาเฉาหรานรู้สึกสับสนเล็กน้อย

ซูเฉินเหยียดมือ และชี้ออกไปด้วยท่าทีเย็นชา กล่าวว่า “ทรมานเขา ให้เขาได้ลิ้มรสประสบการที่แย่ยิ่งกว่าความตาย!”

“เข้าใจแล้ว” เฉาหรานเลียริมฝีปาก สาวเท้าเข้าหาเหลิงจี้เฉิงด้วยความตื่นเต้น

ซูเฉินปลดปล่อยพลังแห่งจิตวิญญาณ พันธนาการเหลิงจี้เฉิงไม่ให้ดิ้นขยับตัว เพื่อที่เฉาหรานจะลงมือได้สะดวกขึ้น