ตอนที่แล้วSign in Buddha's palm 275 (I) บรรพชนดาบ เจ้าจงคลานออกมาพบข้าเดี๋ยวนี้! 
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปSign in Buddha's palm 276 หลุมทมิฬ

Sign in Buddha's palm 275 (II) บรรพชนดาบ เจ้าจงคลานออกมาพบข้าเดี๋ยวนี้! (ฟรี)


.

Sign in Buddha's palm 275 (II) บรรพชนดาบ เจ้าจงคลานออกมาพบข้าเดี๋ยวนี้!

“ไม่รู้เหมือนกันว่าใครคือบุคคลผู้แข็งแกร่งเทียมฟ้าผู้นั้น สามารถสังหารบรรพชนพรรคหมื่นดาบไปได้หลายคน......”

เหอหมิงเหยียนอุทานออกมาพร้อมส่ายศีรษะ

รู้หรือไม่ว่าอีกฝ่ายไม่ได้ทำเพียงสังหารบรรพชนพรรคหมื่นดาบเท่านั้น แต่ยังเหยียบพรรคหมื่นดาบไว้ใต้ฝ่าเท้าด้วย

นี่เทียบเท่ากับประกาศสงครามกับนิกายใหญ่อย่างพรรคหมื่นดาบที่สืบทอดมาสี่พันห้าพันปี

ความหาญกล้าเช่นนี้ไม่ได้เกิดขึ้นในยุทธภพต่างแดนมาหลายพันปีแล้ว

“ใช่แล้ว”

“และท่าน ท่านมาเกาะหมื่นดาบในครั้งนี้ก็เพื่อกราบเข้าพรรคด้วยอย่างนั้นหรือ?” เหอหมิงเหยียนถอนหายใจอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็เหมือนคิดอะไรได้ หันไปถามซูฉินอย่างไม่แน่ใจนัก

เหตผลที่เขาเข้ามาสนทนากับซูฉิน แท้จริงก็ไม่ใช่การมาพูดคุยด้วยความบริสุทธิ์ใจ เพียงแต่ในบรรดาผู้คนทั้งหมดในจัตุรัสหยกขาวตอนนี้ มีเพียงซูฉินเท่านั้นที่ทำให้เขารู้สึกแปลกประหลาดที่สุด

เหอหมิงเหยียนไม่สามารถจับกลิ่นอายของซูฉินได้เลย ประหนึ่งว่าเป็นคนธรรมดาที่ไม่ได้ฝึกฝนวิทยายุทธ

แต่สิ่งนั้นจะเป็นไปได้อย่างไร?

คนธรรมดาจะสามารถข้ามทะเลมายังเกาะหมื่นดาบแห่งนี้ได้หรือ?

“กราบพรรคหมื่นดาบ?”

ซูฉินยิ้มเล็กน้อย ไม่ได้พูดอะไร

พรรคหมื่นดาบมีค่าควรให้เขากราบไหว้หรืออย่างไร? ซูฉินมาครั้งนี้ก็เพื่อเตรียมทำลายพรรคหมื่นดาบ นิกายใหญ่ที่สืบทอดมรดกมากว่าสี่พันปี หากเหอหมิงเหยียนรู้จุดประสงค์ของซูฉิน เกรงว่าเขาคงจะเข่าทรุดลงไปกองกับพื้นด้วยความตกใจ

ในขณะที่เหอหมิงเหยียนกำลังจะพูดต่อ

ก็เห็นร่างหลายร่างปรากฏตัวออกมาจากส่วนลึกของพรรคหมื่นดาบ

ร่างเหล่านี้มีดาบยาวอยู่ใต้ฝ่าเท้า ราวกับนักดาบในตำนาน พวกเขาบินตรงมายังจัตุรัสหยกขาวด้วยความรวดเร็ว

“ผู้อาวุโสพรรคหมื่นดาบมาแล้ว”

จอมยุทธหลายคนที่รอคอยในจัตุรัสหยกขาวมานานต่างส่งเสียงโห่ร้องออกมา พวกเขาโค้งคำนับให้กับผู้อาวุโสสองสามคนของพรรคหมื่นดาบที่บินตรงมาหา “คารวะผู้อาวุโส”

แม้แต่สองพี่น้องอย่างเหอหมิงเหยียนกับเหอชิงหลิง ยังโค้งคารวะอย่างเคารพ และตะโกนตามเสียงของคนอื่นๆ

ชั่วขณะนั้น ทุกคนในจัตุรัสหยกขาวก้มหัวลงทั้งหมด และซูฉินยืนอยู่ท่ามกลางฝูงชนโดยไม่เคลื่อนไหวใด กลายเป็นโดดเด่นเห็นชัดขึ้นมาในทันที

“หืม?”

ผู้อาวุโสพรรคหมื่นดาบหลายคนขมวดคิ้ว

ในความเห็นของพวกเขา พรรคหมื่นดาบได้อนุญาตให้คนอย่างซูฉินเหยียบขึ้นมาบนเกาะหมื่นดาบได้ก็เป็นพระคุณอย่างยิ่งแล้ว แต่ซูฉินกลับไม่รู้จักการสำนึกรู้คุณ ยังคงยืนนิ่งโดยมิเกรงฟ้ากลัวดิน

ขณะที่ผู้อาวุโสพรรคหมื่นดาบจับตาดูซูฉิน จอมยุทธหลายคนในจัตุรัสหยกขาวก็เริ่มตระหนักแล้วว่าเกิดสิ่งใดขึ้น

เพียงแต่จอมยุทธส่วนใหญ่ที่นี่กลับเย้ยหยัน พวกเขาทั้งหมดในที่แห่งนี้มีความสัมพันธ์กันในแบบ 'คู่แข่ง' ตอนนี้ซูฉินเป็นคนแรกที่ยั่วยุผู้อาวุโสพรรคหมื่นดาบ อาจกล่าวได้ว่า คงจะเป็นไปไม่ได้เสียแล้วที่จะกราบเข้าพรรคหมื่นดาบได้ 'คู่แข่ง'ของพวกเขาลดลงไปแล้วหนึ่งคน จะไม่ดีใจก็กระไรอยู่

สองพี่น้องเหอหมิงเหยียนที่อยู่ใกล้ชิดซูฉินที่สุดหน้าซีดทันที

เหอหมิงเหยียนมีความตั้งใจที่จะเตือนซูฉิน แต่ภายใต้สายตาของผู้อาวุโสพรรคหมื่นดาบ เหอหมิงเหยียนรู้สึกว่าเลือดเนื้อและพลังปราณของเขาถูกระงับ หัวใจเขาค่อยๆ เต้นช้าลง ดังนั้นจึงไม่กล้าเอ่ยอะไร

“เจ้าเป็นใคร?”

“เจ้ารู้กฎในการกราบเข้าพรรคหมื่นดาบของพวกเราหรือไม่?”

ผู้อาวุโสพรรคหมื่นดาบคนแรกมองซูฉินด้วยใบหน้าที่เย็นชา

ผู้อาวุโสพรรคหมื่นดาบได้ตัดสินใจแล้วว่าเขาจะขับไล่ซูฉินออกจากเกาะหมื่นดาบเพื่อแสดงถึงความยิ่งใหญ่ของพรรคหมื่นดาบ

เพียงเท่านั้น

ในตอนนี้

“ในที่สุดก็หาพบ”

รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของซูฉิน จิตสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ที่เขาแผ่ออกไปในที่สุดก็สามารถหาตำแหน่งของหลีหว่านพบ

ทันทีหลังจากนั้น

ซูฉินก็เงยหน้าขึ้นและเหลือบมองอาวุโสพรรคหมื่นดาบทั้งหลาย แล้วกล่าวอย่างสบายๆ ว่า “ข้าไม่ได้มาเพื่อกราบเข้าพรรคหมื่นดาบ”

“ข้ามาเพื่อตามหาคน”

คำที่กล่าวออกมา

ทุกคนในที่แห่งนี้ต่างตกตะลึงไปเล็กน้อย

พวกเขาไม่ได้คาดหวังว่าซูฉินมาถึงที่นี่ ไม่เพียงไม่ต้องการกราบเข้าพรรคหมื่นดาบเท่านั้น แต่วางแผนที่จะมาหาใครสักคนด้วย?

แม้แต่ผู้อาวุโสพรรคหมื่นดาบก็ขมวดคิ้ว “เจ้าเป็นใครกัน? แล้วมาตามหาใครในพรรคหมื่นดาบของข้า”

ซูฉินส่ายหัวเล็กน้อยโดยไม่ได้ตอบอะไร

ขณะที่ผู้อาวุโสพรรคหมื่นดาบกำลังจะหมดความอดทน

ซูฉินก็ก้าวเท้าออกไปอย่างกะทันหัน และตะโกนไปทางอาคารดาบทั้งเก้าในส่วนลึกของเกาะหมื่นดาบ

“บรรพชนดาบ เจ้าจงคลานออกมาพบข้าเดี๋ยวนี้!”

เมื่อพยางค์แรกถูกกล่าวออกมามันก็ยังเป็นปกติ แต่เมื่อพูดครบทั้งบรรพชนและคำว่าดาบ คนในพื้นที่แห่งนี้พลันขนลุกซู่ เมื่อถึงคำว่า 'ข้า' คลื่นเสียงก็กระหึ่มไปทั่ว แม้แต่ผู้อาวุโสพรรคหมื่นดาบก็ยังวิงเวียนศีรษะ และเมื่อพูดคำสุดท้ายออกมา ท้องฟ้าผืนดินพลันแตกเป็นเสี่ยงๆ เสียงดังราวกับฟ้าร้องกึกก้องอยู่ข้างหู

“เจ้า?”

ผู้อาวุโสพรรคหมื่นดาบหลายคนถึงกับเลือดไหลออกจากทวารทั้งเจ็ด จ้องมองไปยังซูฉินราวกับเห็นผี

.

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด