มหาเศรษฐี เริ่มจากการหยุดทำงานของระบบ บทที่ 9 โทรศัพท์ของฉันระเบิด

วันถัดไป.

　　แสงยามเช้าส่องสว่างทั่วทั้งวิทยาเขต พร้อมกับเสียงระฆังยามเช้า ชีวิตการศึกษาของภาคเรียนใหม่เริ่มต้นขึ้น

　　วันนี้ทั้งสี่คนในห้องนอนของ Lin Qian ตื่นเช้ามาก

　　Jiang Ningchuan แต่งผมของเขาเล็กน้อย Ma Lu และ Shen Ming ก็สวมเสื้อตัวโปรดของตัวเอง ที่คิดว่าดูดีที่สุดในวันนี้

　　เฉพาะ Lin Qian เท่านั้นที่สวมใส่ง่ายมาก LV เสื้อแขนสั้นธรรมดาบนโลโก้ที่เป็นเอกลักษณ์ ในขณะที่ร่างกายส่วนล่างสวม กางเกงขาสั้น Burberry และ รองเท้าผ้าใบ Versace

　　แต่อาจเป็นไปได้ว่าชุดนี้สอดคล้องกับอารมณ์ดั้งเดิมของ Lin Qian ทำให้ Lin Qian ดูสะอาดและสดชื่นมากเมื่อยืนอยู่ตรงนั้น ทำให้ดูหล่อกว่า Jiang Ningchuan

　　เมื่อทั้งสี่คนเดินออกจากหอพัก เวลาก็กระชั้นชิดเล็กน้อย

　　ห้องนอนมีสี่คน Lin Qian และ Ma Lu เป็นทั้งนักเรียนเปียโนในแผนกเปียโน ขณะที่ Jiang Ningchuan และ Shen Ming เป็นนักเรียนไวโอลินในแผนกออร์เคสตรา

　　วันแรกของชั้นเรียนสำหรับนักเรียนใหม่วันนี้อยู่ในอาคารเรียน

　　ทั้งสี่รีบไปที่ห้องเรียนของตน ทันเวลาเสียงกริ่งเข้าเรียน

　　“หลินเฉียน นี่!”

　　ทันทีที่ Lin Qian เดินเข้าไปในห้องเรียน เขาเห็น Jiang Yaoyao โบกมือขาวเล็กๆ ของเธอ โบกมือเรียกเขา

　　Lin Qian มองไปรอบ ๆ หาที่นั่งในห้องเรียน หลังจากเห็นว่าไม่มีที่นั่งที่ดี เขาและ Ma Lu ก็รีบไปหา Jiang Yaoyao

　　ถัดจาก Jiang Yaoyao คือ Li Xiaoxiao และ Zhao Yuwei และเพื่อนร่วมห้องอีกคนที่ไม่ได้มากินข้าวด้วยกันเมื่อวานนี้เป็นสาขาวิชาดนตรีและโอเปร่า

　　 Ma Lu นั่งข้าง Li Xiaoxiao ในขณะที่ Lin Qian นั่งข้าง Jiang Yaoyao

　　อย่างไรก็ตาม ทันทีที่หลินเฉียนนั่งลง เขาก็รู้สึกว่ามีสายตาที่เป็นศัตรูอยู่รอบตัวเขา

　　เมื่อมองไปด้านข้าง เขาเห็นเด็กผู้ชายผิวคล้ำนั่งอยู่อีกด้านของเขา โดยมีตาโตจ้องมาที่เขา

　　“เพื่อน ไม่สบายตาหรือเป็นตะคริวที่หน้าหรือเปล่า”

　　Lin Qian อดไม่ได้ที่จะถาม

　　"พัพฟ์......"

　　เจียง เหยาเหยา ซึ่งเดิมทีหยิบหนังสือจากกระเป๋านักเรียนสีชมพูเ จู่ๆ ก็หัวเราะเมื่อได้ยินคำพูดของหลินเฉียน

　　เด็กหนุ่มตาโต เขินอายน้อยกับคำพูดของหลินเฉียน เขาวางมือลงเงียบๆ แล้วก้มหน้าลงโดยไม่สนใจหลินเฉียน

　　“เพื่อนร่วมชั้น ทำความรู้จักกัน ฉันชื่อ Zhang Bingyu ฉันได้ยินมาว่ามีอาหารญี่ปุ่นข้างโรงเรียนที่อร่อยมาก บ่ายนี้ฉันจะไปที่ร้าน Mercedes-Benz 4S เพื่อรับ Mercedes-Benz GLC และ ฉันจะขับรถมารับคุณ ไปด้วยกันไหม”

　　“ไม่เป็นไร ฉันไม่ว่าง ฉันมีซ้อมเปียโนตอนบ่าย”

　　"นักเรียน พวกเราทุกคนเป็นนักเรียนเปียโนคลาส 1 เพิ่มบัญชี WeChat เพื่ออำนวยความสะดวกในการติดต่อกันในอนาคต"

　　“ขอโทษนะ โทรศัพท์ฉันแบตหมด”

　　"ไม่เป็นไรฉันมีพาวเวอร์แบงค์!"

　　“อ้าว โทรศัพท์ฉันระเบิด”

　　เมื่อมองไปที่สุนัขเลียทางขวาและความหนาวเย็นของเจียง เหยาเหยาทางซ้าย หลินเฉียนพบว่ามันน่าสนใจมาก

　　Jiang Yaoyao เลียตัวเอง พี่ชายตาโตผู้นี้เลีย Jiang Yaoyao

(สุนัขเลีย เป็นศัพท์สแลง ของคนจีนที่ให้ความหมายว่าคนนี่พยามตามตื้อไม่เลิก ไม่จำเป็นต้องใช้กับเรื่องชู้สาว จะใช้กับการตื้อขายของก็ได้ ผมไม่รุ้จะแปลให้เป็นภาษาไทยยังไงดี) 

　　เมื่อเห็นว่าสุนัขเลียข้างๆ ไม่ได้ตั้งใจจะยอมแพ้ เจียง เหยาเหยาจึงพูดอย่างไม่อดทน: “เพื่อนร่วมชั้น ฉันไม่ได้ตั้งใจที่จะมีความรักก่อนจะเรียนจบ อย่าเสียแรงเปล่าเลย เข้าใจไหม!”

　　อย่างแรกเลย อีกฝ่ายดูเป็นผู้ชายไม่เหมือนที่ Jiang Yaoyao ชอบเลย ได้ แค่พูดถึง Mercedes-Benz GLC ที่ราคาไม่ถึง 400,000 หยวน. ขณะที่ Lin Qian ขับ Bentley GT ด้วยป้ายทะเบียน Beijing H·11111 แต่ไม่โอ้อวดเกินไป

สิ่งนี้ทำให้ Jiang Yaoyao ชื่นชอบ Lin Qian มากขึ้นจากมุมมองทางจิตวิทยาสิ่งนี้เรียกว่าเอฟเฟกต์คอนทราสต์

　　หลังจากพูดแบบนี้ Jiang Yaoyao ก็เหลือบมองไปที่ Lin Qian ข้างๆเขาและกระซิบที่หูของ Lin Qian "ฉันไม่อยากคุยกับเขา!"

　　Lin Qian ฟังการเน้นเป็นพิเศษของ Jiang Yaoyao แล้วมองดูพี่น้องตาโตที่ค่อนข้างมืดมนข้างๆเขา และทันใดนั้นก็รู้สึกอารมณ์ดีเล็กน้อย

　　สุนัขเลียตัวปรากฏขึ้น แต่โดนปฏิเสธ

　　ครูที่ปรากฏตัวครั้งแรกในห้องเรียนเป็นผู้สอนเปียโนสองคลาสในแผนกเปียโนทั้งหมด เป็นชายวัยกลางคนหัวล้านเล็กน้อย

　　อีกฝ่ายไม่พูดอะไรมาก แนะนำตัวเองสั้นๆ และชัดเจน และหลังจากอธิบายข้อควรระวังบางอย่างแล้ว เขาก็ออกจากห้องเรียนอย่างเร่งรีบ

　　ทำให้นักเรียนหลายคนในห้องเรียนที่เพิ่งเข้ามหาวิทยาลัยจากโรงเรียนมัธยมรู้สึกอึดอัดมาก ในความคิด อาจารย์ที่ปรึกษาควรจะทำตัว เป็นเหมือนครูของโรงเรียนมัธยมต้นและมัธยมปลาย

　　อย่างไรก็ตาม นั่นเป็นเพียงการคิดที่เพ้อฝัน

　　ไม่มีใครจะสนใจคุณเป็นเวลาสี่ปีในวิทยาลัย

　　คุณต้องเติบโตเป็นผู้ใหญ่และหัดเรียนรู้ด้วยตัวเอง

　　บางคนทำตามใจตัวเองและไม่สำเร็จอะไรเลยหลังจากสี่ปี และบางคนมีวินัยในตนเองและทำงานหนัก และมีโอกาสไม่มีที่สิ้นสุดหลังจากสี่ปี

　　หลังจากที่ที่ปรึกษาจากไป เสียงกริ่งก็ดังขึ้นเป็นครั้งที่สอง และหญิงวัยกลางคนเดินเข้ามาจากด้านนอกด้วยรองเท้าส้นสูง ตามคำสั่งของหลักสูตรในตารางเรียน ชั้นเรียนแรกของพวกเธอในวิทยาลัยคือ...

　　คณิตศาสตร์ขั้นสูง!

　　หลังจากเห็นครูเข้ามา Lin Qian ก็ถอนหายใจ Jiang Yaoyao ถัดจาก Jiang Yaoyao ถือปากกาเจลไว้แน่นในมือเล็ก ๆ สีขาวและอ่อนโยนของเขาและจ้องไปที่ครูด้วยตาโตราวกับว่าเขากำลังเรียนหนักและ เป็นเด็กดี

　　แต่ Lin Qian ไม่เป็นเช่นนั้น ค่อยๆ หยิบสำเนา "ชีวประวัติของ Qiao Gang" ออกจากกระเป๋านักเรียนของเขาแล้วพลิกดู

　　"Lin Qian นี่เป็นคณิตศาสตร์ขั้นสูงคุณไม่ฟังเหรอ!"

　　เมื่อ Jiang Yaoyao เห็นว่า Lin Qian ไม่ได้วางแผนที่จะตั้งใจเรียนในชั้นเรียนแรก เธอค่อย ๆ ผลัก Lin Qian ด้วยศอกของเธอ

　　Lin Qian ยิ้มเมื่อได้ยินเรื่องนี้

　　พี่สาว...

　　นักศึกษาดนตรีต้องการเรียนรู้คณิตศาสตร์ขั้นสูง?

　　เรียนไปทำไมล่ะนั่น?

　　Lin Qian เช่นเดียวกันในชีวิตที่แล้ว หลังจากเรียนหนักมาทั้งเทอม คะแนนสอบ 49...

　　มาเลย ตั้งใจแก้โจทย์คณิตศาสตร์ชั้นสูงข้างหน้าของคุณ แล้วคุณจะทำคะแนนได้ดีในคาบเรียนดนตรี !

　　คุณล้อเล่นหรอ!

　　Lin Qian คิดอย่างลับๆ และในขณะเดียวกันก็ถอนหายใจถึงความน่ารักของเด็กเหล่านี้

　　“หน้าตา อ. ไม่ดีเลยไม่อยากฟัง”

　　Lin Qian ตอบอย่างอ่อนโยน

　　เจียง เหยาเหยา: "???"

　　...

　　ยี่สิบนาทีต่อมา

　　"ยินดีต้อนรับสู่ king of glory มีเวลาห้าวินาทีในการไปถึงสนามรบ..."

　　Lin Qian ที่กำลังดู "ชีวประวัติของ Qiao Gang" ด้วยความตั้งใจศีรษะด้วยความประหลาดใจเมื่อได้ยินเสียงที่คุ้นเคยของเกม

　　ฉันเห็น Jiang Yaoyao หน้าแดงเหมือนกับแอปเปิ้ลสีแดงลูกใหญ่ และกดปุ่มเล่นเกมอย่างเมามัน Lin Qian อดไม่ได้อยากจะลองกัดเพื่อดูว่าแอปเปิ้ลนุ่มหรือไม่

　　"คุณ……"

　　"ฉันไม่เข้าใจ……"

　　เสียงของ Jiang Yaoyao ราวกับยุงและแมลงวัน เมื่อนึกถึงรูปลักษณ์ที่มั่นใจของเธอก่อนเข้าเรียน เธอก็รู้สึกว่าเธอเขินอายต่อหน้า Lin Qian

　　Lin Qian อดไม่ได้ที่จะรู้สึกขบขันกับรูปลักษณ์ที่น่ารักของ Jiang Yaoyao

　　"เข้าใจ……"