มหาเศรษฐี เริ่มจากการหยุดทำงานของระบบ บทที่ 7 พวกเขาต่างมีความสุข

บอสเจียง คุณพูดแบบนี้ น้องสาวของคุณรู้หรือไม่?

　　เจียง หนิงชวน หันหน้าไปมองตาของ หลินชวน งงเล็กน้อย เป็นไปได้ไหมว่าน้องเล็ก จะใสซื่อบริสุทธิ์และสิ่งที่เขาพูดในตอนนี้ก็ยากเกินไปสำหรับเขา

　　เมื่อ เจียง หนิงชวน กำลังจะทำฮ่าฮ่าเพื่อเปลี่ยนเรื่อง หลินชวน ที่เงียบไปสองสามวินาทีพูดช้าๆ: "พี่ เจียง เมื่อคุณว่าง คุณช่วยไปกับผมที่ ถนนจินเป่า ผมคิดว่าคุณสามารถช่วยฉันเลือกรถซุปเปอร์คาร์ได้ !"

　　ไม่ว่าจะ นั่งสบายหรือไม่ก็ตาม หลินเถียน ในถานะผู้ชายคนหนึ่งเขาก็ชื่นชอบรถซุปเปอร์คาร์!

　　อืม……

　　ซื้อรถเช่นเดียวกับการซื้อผักในตลาด!

　　เจียง หนิงชวน: "..."

　　ประณาม แต่ฉันดันหลงคิดว่าคุณเป็นผู้ชายใสๆ ฉันคิดผิด!

　　“คุณสองคนกระซิบอะไรกัน”

　　เมื่อเห็นชายสองคนกระซิบที่หน้ารถ เจียง เหยาเหยา ก็ก้าวไปข้างหน้าด้วยความอยากรู้

　　“ไม่มีอะไร” เจียงหนิงชวนพูดและชี้ไปที่เจียง เหยาเหยา: “คุณขึ้นรถได้แล้ว ไปกันเถอะ”

　　เจียง เหยาเหยา พยักหน้าและจากนั้นก็มาถึงด้านหน้าของ Continental GT สีขาวของ หลินเฉียน อย่างสงบเปิดประตูแล้วโบกมือให้เพื่อนร่วมห้องสองคนของเธอ

　　เจียง หนิงชวน: "???"

　　“เราไม่ต้องการที่จะเอานั่งไปกับรถสีดำคันใหญ่ของคุณ เราจะไปกับรถน้องชายคนเล็ก หลินเถียน” เจียง เหยาเหยา เหล่มอง เจียง หนิงซวน

　　รถสีดำคันใหญ่? !

　　เมื่อมองไปที่รูปลักษณ์ของน้องสาวอีกสองคนที่ต้องการขี่ขึ้นของ หลินเฉียน เจียง หนิงชวน ก็รู้สึกแย่เล็กน้อย

　　โอ้ผู้หญิง!

　　“โอเค งั้นเจอกันที่โรงแรม”

　　เจียง หนิงชวน  โบกมืออย่างเหนื่อยๆ จากนั้นมองไปที่ หม่าลู่ และ เซินเมิ่ง ที่กำลังวิ่งเข้าไปในรถ จากนั้นมองไปที่ หยิงหยิง หยานหยาน หน้ารถของ หลินเฉียน...

　　ในดันในดัน เขารุ้สึกว่ามีเสียงเพลงดังขึ้น

　　หิมะโปรยปราย...

　　ลมเหนือเซียวเซียว...

　　ถ้า เจียง หนิงชวน ซื้อ Maserati กับ Neptune Trident จะดีกว่านี้!

　　ไม่ต้องพูดถึงตอนนี้ทำได้แค่กินน้ำตาตัวเองเงียบๆ

　　ด้วยการเหยียบคันเร่ง เจียง หนิงชวน  ขับรถออกจากที่จอดรถพร้อมกับชายสองคนในพริบตา

　　อีกสี่คนที่เหลือมองหน้ากัน

　　“เหยาเหยา นั่งข้างคนขับ ส่วนเสี่ยวเซียวกับฉันจะนั่งด้านหลัง”

　　จ้าว อยู่เหว่ย เริ่มพูด ดวงตาของเธอมองไปรอบ ๆ หลินชวน และ เจียง เหยาเหยา พร้อมกับมีความเยาะเย้ยขี้เล่นเล็กน้อยในน้ำเสียงของเธอ

　　"เฮ้-เฮ้......"

　　“งั้นฉันไม่ปฏิเสธ!”

　　เจียง เหยาเหยา แสดงลักยิ่มลูกแพร์น้อยน่ารักบนใบหน้าของเธอและรอยยิ้มของเธอก็สดใสและไม่บิดเบี้ยว

　　หลินเฉียนไม่มีความคิดเห็นว่าใครนั่งข้างๆ ทุกคนก็เหมือนกัน

　　Bentley Continental GT มีสี่ที่นั่งที่มีประตูเดียวและเบาะหลังแคบเล็กน้อย แต่ จ้าว หยู่เหว่ย และ ลี่ เสี่ยวเสี่ยว นั้นทั้งตัวเล็กและไม่รู้สึกแออัด

　　หลังจากปล่อยให้ ทั้งสองสาวขึ้นรถไปก่อน หลินเฉียน และ เจียง เหยาเหยา ก็ขึ้นรถ

　　หลังจากขึ้นรถ หลินเฉียน ได้เปิดประทุนรถเพื่อรับลม

　　"โอม..."

　　เสียงคำรามลึก ไฟหน้าเพชรสว่างวาบ หลินเฉียน ขับ Bentley Continental GT คันนี้ออกจากลานจอดรถอย่างช้าๆ และขับไปที่ประตูโรงเรียน

　　เนื่องจากพวกเขาต้องจ่ายเงินค่าจอด หลินเฉียน จึงเสียเวลาไประยะหนึ่งเมื่อออกจากโรงเรียน และในกระบวนการนี้ ดูเหมือนว่าพวกเขาจะกลายเป็นจุดสนใจของนักเรียนทั้งหมด

　　“ผู้ชายคนหนึ่งออกไปกับผู้หญิงสามคน และทั้งหมดนั้นล้วนแต่เป็นสาวงาม คุณมีเงินจะทำอะไรก็ได้”

　　“พี่ครับ เบนท์ลีย์ คอนติเนนตัล จีที ราคาเกือบ 4 ล้าน ถ้าดูแผ่นป้ายทะเบียน คาดว่า แค่แผ่นป้ายทะเบียนอย่างเดียวน่าจะพอๆกับเขาของเขาทั้งคัน ทั้งสองอย่าง ราคารวมกันได้ 10 ล้านหรืออาจจะมากกว่า” ที่อื่นใน หยานจิง ฉันไม่รู้ว่าคุณจะทำอะไรก็ได้ตามใจชอบหรือเปล่า แต่ในโรงเรียนของเรา แค่นี้ก็พอจะทำได้ทุกอย่างที่คุณอยากทำแล้ว!”

　　"สิ่งที่เขียนบนอินเทอร์เน็ตเป็นความจริง ผู้หญิงพวกเขาอยากจะร้องไห้ในรถหรูมากกว่าหัวเราะบนรถจักรยาน!"

　　“แต่…..ดูเหมือนพวกเขาจะยิ้มอย่างมีความสุขมากในตอนนี้…”

　　...

　　ในฐานะที่เป็นจุดสนใจ หลินเฉียน รู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อยกับสายตาของคนรอบข้าง

หลังจากจ่ายค่าธรรมเนียมแล้ว เขาก็ขับรถออกจากโรงเรียนและขับรถไปยังที่ตั้งร้านอาหารที่ เจียง หนิงชวน กล่าวถึงตามการนำทาง

　　ความเร็วของ หลินเฉียน ไม่เร็ว นักขับมือใหม่ ทุกอย่างค่อยๆเป็นค่อยๆไป

　　เมื่อมองดูแสงไฟโดยรอบและรถบนท้องถนน เขานั้นรู้สึกถึงความเป็นมิตรของยานพาหนะที่อยู่รอบๆ หลินเฉียนรู้สึกงงงวยเล็กน้อย

　　คนขับชาวจีนส่วนใหญ่ยังคงเป็นมิตรและไม่ใจร้ายเหมือนที่ครูสอนขับรถกล่าวในตอนนั้น ทันใดนั้น ก็ไม่เจอการขับรถที่ไม่สุภาพจากคนรอบๆ เลย!

　　หลินเฉียน คิดแบบนี้ เจียง เหยาเหยา ซึ่งคุยกับเพื่อนร่วมห้องอยู่ข้างหลังเขาหันศีรษะกลับมา

　　“หลินเฉียน คุณเพิ่งเรียนจบ และครอบครัวของคุณซื้อรถดีๆ ที่มีป้ายทะเบียนดีๆ ให้คุณ ครอบครัวของคุณมีเหมืองที่บ้านหรอ”

　　เจียง เหยาเหยา  ถามด้วยความสงสัย

　　ดวงตาของ หลินเฉียน ไม่เบี่ยงเบนไปจากด้านหน้า และเขายิ้มและส่ายหัว: "ที่บ้านไม่มีเหมือง ฉันเป็นแค่คนธรรมดา"

　　“พัฟ……”

　　เจียง เหยาเหยา หัวเราะคิกคัก

　　“ครอบครัวของฉันเป็นครอบครัวธรรมดาจริงๆ ฉันหาเงินเพื่อซื้อรถเอง ฉันลงทุนไปบ้างตอนที่เรียนอยู่เมื่อสองสามปีก่อนและทำเงินได้นิดหน่อย”

　　หลินเฉียน ตอบด้วยรอยยิ้ม

　　เกี่ยวกับแหล่งที่มาของเงิน หากมีคนถาม หลินเฉียน ตัดสินใจที่จะผลักดันทุกอย่างเข้าสู่การลงทุนในห่วงโซ่ระดับภูมิภาคซึ่งเป็นตลาดทุนขนาดใหญ่ที่มีขนาด 1 ล้านล้านหยวน โชคดีที่ทำเงินได้บ้าง คนอื่น ๆ รู้สึกเสียใจเท่านั้น หลินเฉียนโชคดี

　　"จริง?"

　　"จริง."

　　ปากของผู้ชาย เป็นผีเจ้าเล่ห์ น้องสาวคุณยังเด็กเกินไป หลินเฉียน พึมพำในใจ

　　เมื่อเห็นความจริงจังของ หลินเฉียน ที่ดูเหมือนจะไม่ใช่เรื่องตลก ทั้งสามสาวก็มองหน้ากัน และทันใดนั้น ภาพลักษณ์ของ หลินเฉียน ในใจก็เปลี่ยนไป

　　ตอนแรกพวกเขาคิดว่า หลินเฉียน เป็นชายหนุ่มที่ร่ำรวย แต่ความจริงก็คือผู้คนไม่ได้พึ่งพาความสามารถของครอบครัวในการทำเงิน ซึ่งทำให้ภาพลักษณ์ของ หลินเฉียน สูงขึ้นในทันใด

　　"คุณน่าทึ่งมาก~"

　　"คุณเก่ง~"

　　“คุณแข็งแกร่งมาก!”

　　คำเยินยอออกมาจากปากของทั้งสามสาวทีละคน เกือบทำให้หลินเฉียนขับรถต่อไม่ไหว

　　คันเร่งเหยียบอย่างแรง...

　　ขับรถจากมหาวิทยาลัยศิลปะ Huaxia ไปยังโรงแรม InterContinental ที่ Tongying Center หลินเฉียน และทั้งสามสาวก็ทำความคุ้นเคยกันภายในยี่สิบนาที

　　การเรียกชื่อระหว่างกันก็กลายเป็นรูปแบบเช่น เหยาเหยา, หยู่เหว่ย และ หลังจากที่ เจียง หนิงชวน รู้เรื่องนี้ความเศร้าเล็กน้อยก็ปรากฏขึ้นในหัวใจของเขา

　　สเต๊กเฮาส์เป็นร้านอาหารที่ต้องมีในโรงแรม 5 ดาว เป็นร้านอาหารสุดหรูในโรงแรมพร้อมบริการระดับเฟิร์สคลาสและอาหารที่ทันสมัยที่สุด ปัจจุบัน สเต๊กเฮาส์มักใช้บริการอาหารฝรั่งเศส

　　ร้านสเต็กที่ เจียง หนิงชวน เลือกเป็นของ InterContinental Hotel, Tongying Center สภาพแวดล้อมของร้านนั้นยอดเยี่ยมและสามารถมองเห็นทิวทัศน์ยามค่ำคืนของ Sanlitun ทั้งหมดได้

　　สุดสัปดาห์นี้มีผู้คนจำนวณมากมาใช้บริการในร้านสเต็ก

　　ลูกค้าส่วนมากที่มาที่ร้านนี้มักจะมาเป็นคู่ มีกลุ่มใหญ่ไม่กี่กลุ่ม ดังนั้นพวกเขาจึงโชคดีที่ได้รับมอบหมายให้นั่งที่โต๊ะรับประทานอาหารพร้อมวิวที่สวยงามริมหน้าต่าง

　　ของกินวันนี้คือ เจียง หนิงชวน ดังนั้นในแง่ของการสั่งอาหาร เจียง หนิงชวน จึงไม่สุภาพกับทุกคน หลังจากถามว่ามีข้อห้ามอะไรไหม เขาก็ตั้งเป้าหมาย

　　ขนมปังก่อนอาหารค่ำ 1 ชิ้น สเต็กโทมาฮอว์ก 1.5 กิโลกรัม 1 ชิ้น ขาแกะนิวซีแลนด์ 1 ชิ้น ปลิงทะเล 1 ชิ้น กุ้งล็อบสเตอร์ตะไคร้อิตาเลียน 1 ชิ้น ซุปเห็ดพอชินี 1 ชิ้น หอยเชลล์แคนาดาและคาเวียร์ 7 ชิ้น หอยเป๋าฮื้อพร้อมซอสดั้งเดิม 1 ชิ้น จานสุดท้ายเป็นขนม”

　　เจียง หนิงชวน พลิกเมนูและสั่งอาหารอย่างรวดเร็ว และเห็นได้ชัดว่าเขามาเยี่ยมร้านสเต็กฝรั่งเศสบ่อยๆ

　　"แค่นั้น......"

　　หลังจากสั่งแล้ว เจียง หนิงชวน ก็คืนเมนูให้กับพนักงานบริการ ใบหน้าของเขาสงบและสงบ...