มหาเศรษฐี เริ่มจากการหยุดทำงานของระบบ บทที่ 10 เทพแห่งการด่า

เมื่อมองดูการเล่นเกมอันดุเดือดด้วยมือทั้งสอง ถ้าเขาจำไม่ผิด เกม "Glory of the King" เปิดตัวในเดือนพฤศจิกายน 2558 ในชีวิตก่อนหน้านี้ แต่ตอนนี้เปิดตัวในเดือนกันยายน 2558 เท่านั้น

　　เปิดตัวเร็วกว่ากำหนดสองเดือน

　　มันคือเอฟเฟกต์ผีเสื้อที่เกิดจากการเกิดใหม่หรือไม่?

　　ตั้งแต่เกิดใหม่ในปี 2010 เขาไม่เคยทำอะไรเพื่อขัดขวางความก้าวหน้าตามปกติของโลก ยกเว้นการสอเข้าเรียนที่นี่

　　เหตุการณ์ที่ไม่สำคัญดังกล่าวยังคงทำให้บางสิ่งบางอย่างเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย

　　เช่นเดียวกับที่ Lin Qian แอบคิดอยู่ด้านนี้ เสียงคำรามที่น่ารำคาญของ Jiang Yaoyao ก็มาจากข้างเขา

　　"มีอะไรหรือเปล่า?"

　　เมื่อมองไปที่ Jiang Yaoyao ที่หงุดหงิด Lin Qian ถามด้วยความสงสัย

　　“หลินเฉียน มีคนด่าฉัน ฉัน…”

　　“ฉันด่าเขาไม่ได้...”

　　ปากสีชมพูของ Jiang Yaoyao บิดเบี้ยวน้อยและดวงตากลมโตเต็มไปด้วยความคับข้องใจ

　　"โอ้?"

　　เมื่อได้ยินเช่นนี้ Lin Qian ก็เหลือบมองดูบันทึกสถิติของ Jiang Yaoyao และอดไม่ได้ที่จะพูดไม่ออก

　　ตำแหน่งมาสเตอร์ ผลลัพธ์คือ 0-10-1

　　ไม่ใช่แค่เล่นแย่แต่นี่มันโคตรแย่เลยผลผลลัพธ์อะไรกันนี่...

　　Lin Qian หยิบโทรศัพท์มือถือของ Jiang Yaoyao และคลิกที่บันทึกความคิดเห็น ตัวละครสายนักฆ่าที่เล่น King of Lanling การด่านั้นหยาบคายมากแม้กระทั้งขุดพ่อแม่ของเธอมาด่า

　　เกี่ยวกับ Jiang Yaoyao ความคิดเห็นก่อนหน้านี้ล้วนแต่ขอโทษ อย่างไรก็ตาม ราชาแห่ง Lanling ยังคงไม่เต็มใจ  มีเพียงคำศัพท์ของการสาปแช่งและหยาบคายซ้ำแล้วซ้ำเล่า น่าคลืิ้นไส้มาก

　　เมื่อเห็นสิ่งนี้ Lin Qian ก็คลิกที่ความคิดเห็นและตอบกลับอย่างเงียบ ๆ

　　เล่นเกมส์ไม่เก่งด่าได้แต่อย่าพาพ่อแม่มาเล่นด้วย

　　ในความคิดของ Lin Qian แก่นแท้ของเกมคือความบันเทิง แพ้ก็คือแพ้ แม้ว่าจะเป็นตัวถ่วงของเพื่อนร่วมทีม แต่ใครที่ไม่เคยเล่นแย่ ?

　　ใครสามารถรับประกันได้ว่าคุณจะไม่แพ้คุณเมื่อคุณเล่นเกม ?

　　แม้ในการแข่งขัน e-sports ที่ร้อนแรงในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา UZI หรือที่รู้จักในชื่อ No. 1 ADC ก็ยังพลาดได้

　　ดังนั้น Lin Qian ไม่ชอบใจคนประเภทนี้ที่ด่าพ่อล่อแม่คนอื่นหลังจากจบเกม

　　น้องชาย...

　　คุณรู้จักคนเทพเจ้าแห่งการด่าหรือไม่?

　　วันนี้พี่จะพาไปสัมผัสประสบการณ์การด่า จากคนที่ย้อนเวลากลับมา!

　　Jiang Yaoyao ดู Lin Qian ขยับนิ้ว จากนั้นนิ้วของเขาก็กดลงบนหน้าจอโทรศัพท์ราวกับพายุ

　　มือที่ยืดหยุ่นนั้น ความเร็วของมือที่เร็วมาก

　　เหมือนกับว่า เจียง เหยาเหยา เป็นเด็กเล็กๆ ที่ไม่เข้าใจอะไรเลย

　　..

　　มือของ Lin Qian พิมเร็วมาก

　　และเจียง เหยาเหยา ที่กำลังเฝ้าดูความตื่นเต้นด้วยหัวเล็กๆ ของเธอที่เอนไปด้านข้าง อดไม่ได้ที่จะเปลี่ยนเป็นสีชมพูในขณะที่เธอเฝ้ามอง

　　"ก็แค่นั้น..."

　　“พวกนั้นเป็นอะไร!”

　　Jiang Yaoyao เป็นลูกสาวที่จริงจังของที่บ้าน เธอเข้มงวดมากในการเรียนตั้งแต่ยังเป็นเด็ก และได้รับการดูแลโดย Jiang Ningchuan ลูกพี่ลูกน้องของเธอซึ่งอายุเท่ากัน

　　แต่เมื่อมองไปที่รูปลักษณ์ที่จริงจังของ Lin Qian หัวใจของ Jiang Yaoyao ก็เต้นแรงเล็กน้อย

　　"เขา……"

　　“เขากำลังช่วยฉันอยู่หรือเปล่า”

　　Lin Qian ผู้ซึ่งกำลังสนใจแต่การพิมพ์ตอบโต้อย่างเต็มที่ไม่ได้สังเกตเห็นความแปลกประหลาดของ Jiang Yaoyao ที่อยู่ข้างๆเขา

　　ในเวลาเพียงห้านาที

Lin Qian เห็นพรอมต์ของระบบ: King Lanling ตัดการเชื่อมต่อ

　　อา……

　　แค่นั้นแหละ?

　　หลินเฉียนวางโทรศัพท์ลงด้วยความรังเกียจ

　　วัฒนธรรม Zuan ของฉันเพิ่งอวดขนของมัน แค่นี้ก็ทนไม่ไหวแล้ว ?

　　“เฮ้ ส่งโทรศัพท์คืนให้คุณ” หลินเฉียนวางโทรศัพท์กลับเข้าไปในมือของเจียง เหยาเหยา แล้วหยิบหนังสือของเขาขึ้นมาอีกครั้ง: “ถ้าเธอไม่อยากโดนไล่ฆ่า ฉันแนะนำให้คุณเล่นโหมดฝึกสอนก่อน . จากนั้นพอเริ่มชำนาญก็ค่อยออกไปเล่นออนไลน์และไม่มีใครบ่นคุณ”

　　"โอ้……"

　　Jiang Yaoyao ตอบรับอย่างเชื่อฟัง

　　“หลินเฉียน ขอบคุณที่ช่วยฉันระบายความโกรธ”

　　หลังจากที่ Jiang Yaoyao หยุดชั่วคราวเธอก็พูดอีกครั้ง

　　“ไม่เป็นไร ฉันแค่ไม่พอใจที่คนนั้นเล่นเกมและและด่าพ่อแม่ของคนอื่น”

　　Lin Qian ตอบด้วยรอยยิ้ม

　　“คืนนี้ฉันจะชวนคุณไปทานข้าวฉันได้ยินมาว่ามีร้านอาหารญี่ปุ่นข้างโรงเรียนอร่อยมาก!”

　　Jiang Yaoyao กล่าวด้วยรอยยิ้มอันแสนหวานบนด้วยฟันขาวของเธอ

　　เฮย  นั่นมันคำพูดของน้องชายตาโต: "?????!"

　　ทำไมมันถึงค่อนข้างคุ้นเคย? !

　　Lin Qian เหลือบมองน้องชายที่อยู่ถัดจากเขาจากเขา เพียงแค่มองดูท่าทางของเขา เขาก็รู้สึกได้ถึงความเศร้าในใจของเขาในขณะนี้

　　ความรู้สึกนี้เหมือนกับรู้ว่าแฟนของคุณถือกุญแจห้อง ที่คุณให้ไว้แต่เธอดันพาผู้ชายคนอื่นมาอยู่ด้วย

　　"วันนี้ฉันไม่ว่าง……"

　　"ไว้วันหลัง คืนนี้ฉันมีนัดแล้ว"

　　Lin Qian แสดงความรู้สึกขอโทษบนใบหน้าของเขาและปฏิเสธอย่างนุ่มนวล

　　คืนนี้เขาจะไปพบกับประธานของ China Merchants Bank Yanjing Branch ซึ่งตกลงกันเมื่อวานนี้

　　เมื่อได้ยินว่า Lin Qian มีนัดแล้ว Jiang Yaoyao ก็แสดงความเสียใจเล็กน้อยบนใบหน้าของเธอ

　　“งั้นก็วันหลัง!”

　　"อืม วันหลังนะ"

　　Lin Qian และ Jiang Yaoyao คุยกันอย่างเงียบๆ และห้องเรียนที่เหลือก็เกือบจะเหมือนจะมีกันแค่สองคน

　　สำหรับครูคณิตศาสตร์ชั้นสูงบนเวที ใบหน้าของเขาสงบ และเขาสอนคณิตศาสตร์ชั้นสูงทีละขั้นซึ่งเห็นได้ชัดว่าเป็นภาษาจีนทั้งหมด แต่ไม่เข้าใจซักคนเดียว

　　Lin Qian ยังคงพอใจกับวันแรกของชีวิตที่มหาวิทยาลัย

　　เกี่ยวกับรูปร่างหน้าตาของ Jiang Yaoyao เพียงอย่างเดียว เธออยู่ในกลุ่มสาวงามอย่างแน่นอน

　　เธอเป็นเหมือนเด็กสาวไร้เดียงสาข้างบ้านในละครไอดอล เธอมีรอยยิ้มที่หวาน บุคลิกที่มีชีวิตชีวาและน่าสนใจจริงๆ

　　ชั่วพริบตาก็ถึงเวลากลางคืน

　　Jiang Yaoyao, Ma Lu และ Li Xiaoxiao ไปที่อาคาร Qinfang ด้วยกันหลังเลิกเรียน ในฐานะนักเรียน Huayin Piano Art พวกเขาฝึกเปียโนเป็นเวลาไม่น้อยกว่าแปดชั่วโมงต่อวัน

　　วินัยในตนเองของการฝึกเปียโนได้รับการแกะสลักไว้ในกระดูกของพวกเขา

　　หากไม่มีเงิน 500 ล้านดอลลาร์จากระบบลึกลับเมื่อวันก่อน หลินเฉียนควรจะเป็นเหมือนพวกเขา ฝึกเปียโนทุกวัน เพราะนั่นจะเป็นงานของเขาที่จะทำให้มีข้าวกินในอนาคต

　　อย่างไรก็ตาม เพียงสองวันต่อมา ชีวิตของ Lin Qian ก็กลับหัวกลับหาง

　　ด้วยเงินจำนวนมหาศาล เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะทำงานในชีวิตนี้

　　ดังนั้นทักษะของเปียโนจึงได้ละทิ้งไปแล้วและกลายเป็นงานอดิเรกในหัวใจของเขาในขณะนี้

　　บทบาทในอนาคตอาจจะจำกัดอยู่ที่การปลูกฝังความรู้สึกและการรับเด็กผู้หญิง...

　　กล่าวอำลาทั้งสาม หลินเฉียนมาที่ลานจอดรถเพียงลำพัง

　　“ร้านอาหารแบบส่วนตัว?”