ตอนที่ 9 ผู้ชายธรรมดาคนหนึ่ง!
ตอนที่ 9 ผู้ชายธรรมดาคนหนึ่ง!
กงหมิงเฟย ลุกขึ้นจากเตียงไปหยิบกีตาร์ออกมา แฟนๆ ในห้องถ่ายทอดสดดวงตาเบิกกว้างและเต็มไปด้วยรอยยิ้ม พวกเขาต่างรู้ทันทีเลยว่าเด็กสมบัติของพวกเขากำลังจะโต้กลับแล้ว!
แฟนคลับของซู่ไป่ลู่พวกนายแน่กันนักใช่ไหม? ถ้าอย่างนั้นก็เจอการโจมตีแบบสายฟ้าแล่บของ หมิงเฟยกันสักหน่อยเถอะ!
ในตอนนี้ช่องถ่ายทอดสดของกงหมิงเฟยมีของขวัญถูกส่งออกมาอย่างมากมายจากบรรดาแฟนคลับ
กงหมิงเฟย ยิ้มออกมาบางๆขณะที่กำลังปรับสายกีตาร์แล้วพูดออกมาเบาๆ: "ก่อนหน้านี้ตัวผมไม่ได้ปรารถนาที่จะแข่งขันเพื่อเป็นราชานักร้องแห่งปลามังกร แต่ผมก็ยังรู้สึกขอบคุณแฟนๆมากที่ให้การสนับสนุนผม ฉะนั้นผมจึงขอมอบบทเพลงนี้เพื่อเป็นการขอบคุณพวกคุณทุกคน!"
[ร้องเพลง! ฮ่าฮ่า ฉันก็ต้องการจะดูเหมือนกันว่าขยะเช่นนายจะร้องเพลงได้ดีกว่าเสียงซ่อมรถของโรงงานข้างบ้านฉันหรือเปล่า ฮ่าฮ่า]
[เฮอะ! ไอ้หมอนี่มันหลุดมาจากป่าใช่ไหม? ทั้งคนทั้งกีต้าร์สภาพดูไม่ได้เลยจริงๆวะ! ฉันว่านายไปเอากระป๋องมานั่งเคาะจะดีกว่า อย่าทำให้คนที่เล่นกีต้าร์คนอื่นๆ ต้องเสื่อมเสียชื่อเสียงเพราะการเล่นกีตาร์ของนายอีกต่อไปเลย!]
กงหมิงเฟยเพียงแค่มองผ่าน ข้อความที่ดูถูกเหล่านั้นอย่างเฉยชา มันไม่ได้ส่งผลกระทบใดๆต่อเขาเลยแม้แต่น้อย
เขาเพียงแค่ดีดกีต้าร์ที่อยู่ในอ้อมแขนของเขาเบาๆ เสียงเมโลดี้ที่เป็นท่วงทำนองอันไพเราะก็ดังก้องกังวานขึ้นมา เจ้าลูกแมวตัวน้อยที่ได้รับชื่อใหม่ว่าแบล็คเพิร์ล นอนหมอบอยู่ข้างๆเขาและหลับตาลงฟังเสียงเพลงด้วยความเพลิดเพลิน
~~คนพิเศษเช่นฉัน น่าจะมีชีวิตที่ดีกว่าใครๆ~~
~~แต่ 20 ปีผ่านไป ทำไมยังย่ำอยู่ที่เดิม~~
~~ยังคงล่องลอยอยู่กลางทะเลของผู้คน~~
~~ยังคงสับสนกับหนทางชีวิตในวันข้างหน้า~~
เสียงกงหมิงเฟยค่อนข้างเป็นเอกลักษณ์ ด้วยเสียงที่แหบเล็กน้อยมันสามารถแสดงถึงความหมายในประโยคแรกของเนื้อเพลงได้เป็นอย่างดี
หลังจากนั้นข้อความในห้องถ่ายทอดสดก็ทยอยถูกส่งออกมาอีกครั้ง
[ฮ่าฮ่าฮ่า! ไอ้หมอนี่มันไร้ยางอายมากจริงๆ! กล้าร้องเพลงออกมาได้ว่าตัวเองเป็นคนพิเศษ ฮ่าฮ่า!]
[ใช่! หน้าหนามากจริงๆ ฉันไม่เคยเห็นใครหน้าด้านไร้ยางอายเช่นนี้มาก่อนเลย]
กงหมิงเฟยหลับตาและร้องเพลงอย่างเข้าถึงอารมณ์ ในตอนนี้ความคิดของเขาไม่ได้อยู่กับการถ่ายทอดสดอีกต่อไป เขาเพียงแค่เป็นตัวของตัวเองในขณะที่ร้องเพลง
~~ด้วยความมุ่งมั่นและทุ่มเทแต่กลับทำได้แค่ยืนอยู่ในที่เดิม~~
~~ท่ามกลางความสับสนฉันยังคงมุ่งมั่นก้าวเดินต่อไป~~
~~เรื่องราวแห่งชีวิตและความเป็นจริง ไม่ได้งดงามเหมือนเช่นความฝันในวัยเยาว์~~
~~แต่ฉันก็ยังคงมุ่งหน้าไขว่คว้าความฝันของฉันต่อไป~~
~~ถึงแม้ความเป็นจริงฉันจะเป็นเพียงแค่คนธรรมดา~~
~~แต่ศรัทธาและความฝันยังคงเปี่ยมล้นเต็มหัวใจ~~
~~และฉันคนนี้ยังคงจะก้าวเดินต่อไป~~
ในตอนนี้ข้อความต่างๆในห้องถ่ายทอดสดของกงหมิงเฟยเริ่มหยุดชะงักลง ผู้ที่ชมการถ่ายทอดสดอยู่ ต่างรู้สึกว่าการร้องเพลงของผู้ชายคนนี้นั้นเต็มไปด้วยเรื่องราว คล้ายกับว่าเขากำลังเล่าถึงประสบการณ์ในครึ่งชีวิตแรกของเขาให้ทุกคนได้ฟังผ่านบทเพลง!
~~ในวันที่ผ่านประสบการณ์มาหลากหลาย แต่ความฝันในใจไม่เคยจางหาย~~
~~ถึงแม้การไปสู่ฝัน นั้นยากมากที่จะไปถึง~~
~~แต่ฉันยังคงไม่ย่อท้อ ตราบใดที่ยังมีลมหายใจ~~
~~แม้ในสายตาใครต่อใครฉันจะเป็นแค่คนธรรมดา~~
~~แต่ความพิเศษในใจของฉันยังคงเป็นเช่นเดิม~~
~~วันหนึ่งฉันจะก้าวเดินไป จนพบหนทางที่สว่างไสวที่เป็นที่ของตัวฉันเอง~~
ในขณะที่กงหมิงเฟยร้องเพลง ในห้องถ่ายทอดสดของเขาแทบจะไม่มีข้อความใดๆถูกส่งออกมาอีกเลย!
กลุ่มผู้ชมในห้องถ่ายทอดสดเพียงแค่นั่งจ้องมองชายหนุ่มที่กำลังร้องเพลงและเล่นกีต้าร์ แสงในห้องพักค่อนข้างมืดสลัวเล็กน้อย ลูกแมวสีดำที่ถูกพันด้วยผ้าพันแผลนอนหนุนอยู่ที่ขาของเขา
เมื่อประกอบกับท่วงทำนองของบทเพลง ภาพของกงหมิงเฟยและลูกแมวที่ได้รับบาดเจ็บ ดูคล้ายกับภาพประกอบในมิวสิควีดีโอ ที่ทั้งคู่ต่างพึ่งพากันและกันในยามที่เงียบเหงาและเจ็บปวด
~~ฉันก็แค่ผู้ชายธรรมดาคนหนึ่ง แต่ความฝันของฉันยังคงยิ่งใหญ่อยู่เสมอ~~
~~ฉันยังคงก้าวเดินต่อไป เพื่อตัวตนที่พิเศษในหัวใจของตัวเอง~~
ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ ที่ผู้ชมหลายคนรู้สึกจมูกเปรี้ยวและตีบตันที่ลำคอ จนเกือบจะร้องไห้! ตั้งแต่เกิดพวกเขาคือตัวเอกของครอบครัว แล้วพวกเขาคิดเสมอว่าพวกเขาคือจุดศูนย์กลางและตัวเอกของโลก เคยคิดและวาดฝันว่าจะประสบความสำเร็จในชีวิต ร่ำรวยเงินทอง ขับรถหรูพร้อมกับมีสาวสวยรายล้อม!
แต่สิ่งต่างๆในความเป็นจริงนั้นแตกต่างกับโลกในจินตนาการที่พวกเขาคิดว่าตัวเองเป็นตัวเอกอย่างสิ้นเชิง!
ใช่! ทุกคนต่างเคยคิดว่าตัวเองเป็นคนพิเศษ ไม่มีใครคิดว่าตัวเองต่ำต้อยหรือด้อยค่ากว่าผู้อื่น ทุกคนต่างคิดว่าที่ตัวเองไม่ประสบความสำเร็จเป็นเพราะขาดโอกาสเพียงเท่านั้น!
แล้วทำไมคนที่อยู่ในจุดเริ่มต้นเดียวกันกับพวกเขาบางคนถึงได้ก้าวเดินไปข้างหน้าไกลกว่าพวกเขาแล้วล่ะ แล้วทำไมตัวเองถึงหยุดยืนอยู่กับที่เช่นนี้?
~~คนด้อยค่าเช่นฉัน ที่เป็นเพียงผู้ชายธรรมดา~~
~~แต่ท่ามกลางกระแสผู้คน ฉันยังคงแหงนหน้ามองฟ้าและก้าวเดินไปอย่างไม่ย่อท้อ~~
~~ถึงแม้จะถูกมองว่าบ้าและโง่เขลา แต่ฉันไม่เคยหยุดเดินตามความฝัน~~
~~ฉันไม่ยินยอม ต้องมีสักวันที่โอกาสนั้นจะมาถึง~~
~~ก็แค่ผู้ชายธรรมดาคนหนึ่ง แต่ท้องฟ้าและผืนดินย่อมรับรู้ว่าฉันพยายามมากเพียงใด~~
~~ก็แค่ผู้ชายธรรมดาคนหนึ่ง ไม่ว่าแดดจะร้อนพายุลมจะแรงเท่าไหร่ จะยังคงก้าวเดินไปไม่หวั่นไหว~~
~~ฉันจะไม่หยุดจนถึงลมหายใจสุดท้าย ของผู้ชายธรรมดาคนนี้~~
เสียงดนตรีของกีต้าร์ค่อยๆเบาเสียงลง ในขณะเดียวกันข้อความต่างๆในห้องถ่ายทอดสดและของขวัญต่างๆก็หยุดลงเช่นเดียวกัน
สถานการณ์ในตอนนี้คล้ายกับเวลาถูกหยุดตรึงเอาไว้!
หลายคนในห้องถ่ายทอดสดส่วนมากอยู่ในช่วงของวัย 20 ปีขึ้นไป พวกเขาต่างอยู่ในช่วงเวลาที่กำลังก้าวเข้าสู่สังคมและเต็มไปด้วยความทะเยอทะยาน พวกเขาเพียงแค่รอโอกาสที่จะให้พวกเขาได้แสดงความสามารถออกมา
ก่อนหน้านี้พวกเขาหวังว่าพวกเขาจะสามารถทำอาชีพที่ยอดเยี่ยมและสร้างชื่อเสียงรวมถึงเม็ดเงินให้แก่ตัวเองได้? แต่ในความเป็นจริงแล้วทุกสิ่งทุกอย่างไม่ได้เป็นเหมือนดังที่พวกเขาคาดหวังเอาไว้!
หลายต่อหลายครั้งที่พวกเขาวิ่งไปชนกำแพงและทางตัน บางคนล้มลงระหว่างทาง กว่าจะลุกยืนขึ้นได้ก็รู้สึกบอบช้ำทั้งกายและใจ
ฉันไม่ดีพอหรือสังคมกีดกันฉันกันแน่? ทำไมโอกาสที่คาดหวังเอาไว้ ไม่มาถึงสักที? หรืออาจจะเป็นเพราะว่าฉันนั้นโชคร้ายมากเกินไป?
ผู้ที่เริ่มเติบโตจนมีความนึกคิดคนไหนบ้างที่ไม่เคยพ่ายแพ้ ไม่ว่าจะตั้งแต่การแข่งขันในระดับชั้นเรียน หรือการแข่งขันกันทางด้านวัตถุนิยม เมื่อก้าวเข้าสู่ช่วงวัยทำงานก็ยังต้องแก่งแย่งหางานกันอย่างบ้าคลั่ง
จะมีสักกี่คนที่รู้ตัวเองว่าความฝันตั้งแต่วัยเยาว์ของตัวเองนั้นคืออะไร? แล้วทุกวันนี้พวกเขาได้เดินไปตามเส้นทางความฝันของพวกเขาแล้วหรือยัง?
ทุกวันนี้สิ่งที่ทำอยู่ คือสิ่งที่ฉันเลือกและต้องการจะทำจริงๆอย่างนั้นเหรอ? ฉันมีความสุขในสิ่งที่ทำอยู่จริงๆแล้วหรือไม่?
บางคนไม่คิดจะเดินตามความฝันของตัวเองอีกต่อไป! เพราะไม่กล้าพอที่จะทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างที่กำลังทำอยู่ในปัจจุบันออกไปตามหาความฝันที่สวยงามในวัยเยาว์อีกต่อไป
งานที่ทำอยู่ในช่วงเวลานี้คือค่าใช้จ่ายของทุกคนในครอบครัว ฉะนั้นพวกเขาจึงไม่กล้าเสี่ยงที่จะสูญเสียมันไป จึงทำได้แค่เพียงปล่อยให้ตัวเองไหลไปตามกระแสของสังคมต่อไปเรื่อยๆ
โลกกว้างที่เป็นสังคมของผู้ใหญ่นั้นแข็งแกร่งมากแต่ก็เปราะบางด้วยเช่นเดียวกัน พวกเขาเพียงแค่ปิดบังและไม่ต้องการให้ผู้อื่นเห็นความอ่อนแอของตัวเอง!
แต่ในครั้งนี้เมื่อได้ยินท่วงทำนองที่บีบคั้นหัวใจ มันดูเหมือนว่าจุดความอดทนที่พวกเขาเคยฝืนกล้ำกลืนเอาไว้กำลังจะถูกบดขยี้และพังทลายลง
~~แม้จะเป็นเพียงแค่ผู้ชายธรรมดา แต่ฉันก็ยังคงก้าวเดินต่อไปอย่างทรนง~~
เมื่อบทเพลงมาถึงท่อนนี้ฟางเส้นสุดท้ายของพวกเขาก็ขาดลงในทันที
ณ เวลานี้ ไม่รู้ว่ามีกี่คนที่กำลังดูการถ่ายทอดสด น้ำตาแตกไหลลงมาจนอาบใบหน้าของพวกเขา!
แม้แต่กลุ่มบรรดาแฟนคลับของซู่ไป๋ลู่ที่เข้ามาหวังจะถล่มห้องถ่ายทอดสดของกงหมิงเฟย ก็มือแข็งค้างอยู่บนคีย์บอร์ดจนไม่สามารถพิมพ์อะไรได้อีกต่อไป
เมื่อตอนที่พวกเขายังเป็นเด็ก ทุกคนต่างใฝ่ฝันอยากจะเป็นวีรบุรุษผู้สง่างาม แต่เมื่อเริ่มโตและเข้าสังคมมากขึ้น พวกเขาก็กลายเป็นบุคคลที่ตัวเองเคยนึกดูถูกและเกลียดชังในตอนที่ยังเป็นเด็กๆ
[ 'ลูกผู้ชายต้องผ่านความยากลำบาก' ส่งบัตรงานคอนเสิร์ตแบกยกแพ็คจำนวน 1,500 ใบ 10 ชุด]
['บ้านเกิดฉันอยู่ใกล้ภูเขาหัวซาน' ส่งบัตรงานคอนเสิร์ตแบบยกแพ็คจำนวน 1,500 ใบ 10 ชุด]
['พี่สาวผู้อ่อนโยน' ส่งบัตรงานคอนเสิร์ตแบบยกแพ็คจำนวน 1,500 ใบ 10 ชุด]
หลังจากเพลงจบไปประมาณครึ่งนาที ของขวัญต่างๆก็พุ่งกระฉูดจนเต็มห้องถ่ายทอดสดของกงหมิงเฟย ไม่เพียงแต่แฟนคลับเดิมของเขาเท่านั้น แต่กลุ่มแฟนคลับของซู่ไป่ลู่ที่เคยดุด่าและสาปแช่งกงหมิงเฟยในก่อนหน้านี้ ก็ได้ถูกพิชิตด้วยการร้องเพลงของเขาและเริ่มส่งของขวัญกันออกมาอย่างบ้าคลั่งเช่นเดียวกัน!
กงหมิงเฟยยิ้มบางๆ เมื่อเห็นสิ่งนี้: "แฟนๆที่น่ารักทุกๆท่าน ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปผมขอประกาศว่าผมต้องการจะต่อสู้เพื่อชิงตำแหน่งราชานักร้องแห่งปลามังกร ในตอนนี้ผมอยู่อันดับที่ 50 แล้ว และทุกๆสิบอันดับผมจะสุ่มเลือกผู้โชคดีในห้องถ่ายทอดสด เพื่อแต่งเพลงโดยอิงจากเรื่องราวและความต้องการของผู้โชคดีผู้นั้น!"
ทันทีที่กงหมิงเฟยพูดจบ ช่องถ่ายทอดสดของเขาก็แทบจะระเบิดขึ้นมาในทันที กลุ่มแฟนคลับเก่าทุกคนต่างรู้กันดีว่าพรสวรรค์ในการแต่งเพลงของกงหมิงเฟนั้นมีความสามารถมากเพียงใด!
แต่ทุกบทเพลงมันจะยอดเยี่ยมเหมือนที่เขาเคยแต่งออกมาจริงๆอย่างนั้นเหรอ?
กงหมิงเฟย สามารถร้องและแต่งเพลงออกมาง่ายมาก แต่แฟนคลับเก่าๆก็ยังไม่แน่ใจว่าเพลงที่เขาร้องออกมานั้นคือบทเพลงที่เขาแต่งเอาไว้นานแล้วหรือไม่?
หากว่ากงหมิงเฟยสามารถแต่งเพลงได้ตามคำขอของผู้โชคดีจริงๆ คงจะต้องเรียกเขาว่านักร้องและนักแต่งเพลงระดับสุดยอดอัจฉริยะแล้ว!
ในตอนนี้กงหมิงเฟยอยู่อันดับที่ 50 แล้ว นั่นก็คือถ้าเขาชนะการแข่งขันเขาจะต้องแต่งเพลงอย่างน้อย 4 เพลง จากคำพูดนี้ทำให้กลุ่มแฟนคลับในห้องถ่ายทอดสดต่างรู้สึกตื่นเต้นกันเป็นอย่างมาก ตอนนี้พวกเขามีโอกาสได้ฟังเพลงที่แต่งขึ้นสดๆถึง 4 เพลง แล้วถ้าผู้ชมที่โชคดีคือตัวของพวกเขาเองล่ะ? มันคงจะเจ๋งมากเลยทีเดียว!
ในตอนนี้บัตรงานคอนเสิร์ตยังคงเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง และอันดับของเขาก็เพิ่มขึ้นตามไปด้วยอย่างรวดเร็วเช่นเดียวกัน!
นอกจากนี้ในห้องถ่ายทอดสดของกงหมิงเฟย แทบจะไม่มีคำดุด่าและสาปแช่งอีกต่อไปแล้ว พวกเขากลับกลายเป็นแฟนของกงหมิงเฟยไปในทันที แต่ก็ยังมีกลุ่มแฟนคลับพันธุ์แท้ของซู่ไป่ลู่บางส่วนเท่านั้นที่ยังคงพยายามจะสร้างความปั่นป่วนในห้องถ่ายทอดสดของกงหมิงเฟย แต่ก็โชคร้ายสำหรับพวกเขาตรงที่ว่ามันไม่มีผลใดๆเลย!
เมื่อซู่ไป่ลู่เห็นอันดับของกงหมิงเฟยค่อยๆเพิ่มอันดับขึ้น เธอก็รู้สึกแปลกใจเป็นอย่างมาก ก่อนหน้านี้เธอยังหวังว่ากลุ่มแฟนคลับของเธอจะเข้าไปถล่มห้องถ่ายทอดสดของเขา แต่กลับกลายเป็นว่ากลุ่มแฟนคลับของเธอนั้นเข้าไปส่งมอบของขวัญให้กับกงหมิงเฟยแทน!
เธอจึงเสแสร้งร้องไห้หนักมากขึ้น และด้วยการกระทำนี้จำนวนบัตรงานคอนเสิร์ตของเธอก็เพิ่มมากขึ้นจนเห็นได้ชัด คราวนี้เธอตั้งใจจะแข่งขันและก้าวข้ามกงหมิงเฟยเพื่อที่จะได้แก้แค้นเขาให้ได้!
……….
จบบท
