ตอนที่ 120: ความกลัวของจี้อี้เว่ยกับการตัดสินใจอย่าง่ายดายของเจียงเฉิน!
ตอนที่ 120: ความกลัวของจี้อี้เว่ยกับการตัดสินใจอย่าง่ายดายของเจียงเฉิน!
ในเวลานี้เองเจียงเฉินก็เริ่มทำการตรวจสอบเบื้องหลังของหลี่เฉียง และเขาก็พบว่าร้านชาเหมิงซวนเมื่อวานนี้ก็เป็นหนึ่งในธุรกิจในครอบครัวของหลี่เฉียงเหมือนกัน!
ธุรกิจครอบครัวของหลี่เฉียงคนนี้มีขนาดใหญ่มาก พ่อของเขามีบริษัทหงหางกรุ๊ปเป็นบริษัทค้าเหล็กระดับประเทศ!
มีทรัพย์สินกว่าหมื่นล้าน!
ต่อให้เป็นดาราดังอย่างจี้อี่เว่ยก็ยังต้องกลัวเบื้องหลังของเขา!
แต่สำหรับเจียงเฉินแล้วเขาไม่กลัวซักนิด!
ฉันเจียงเฉินคนนี้เป็นตำรวจอาชญากรรมระดับประเทศฉันไม่กลัวอำนาจพวกนี้หรอก!
เจียงเฉินสวมชุดเครื่องแบบตำรวจอาชญากรรมแล้วไปทำเรื่องรายงานที่กรมตำรวจอาชญากรรมทันทีก่อนจะนำตำรวจอาชญากรรม 15 นายพร้อมรถตำรวจ 4 คันมุ่งหน้าออกไป!
หนึ่งชั่วโมงต่อมาหลี่เฉียงก็ถูกจับกุมที่สนามบิน!
หลี่เฉียงที่เกรงกลัวความผิดก็สารภาพความผิดทุกอย่างของเขา!
และมันไม่ได้มีแค่เรื่องเมื่อคืนนี้เท่านั้นแต่ยังมีประวัติอันดำมืดของคนๆนี้อีกเยอะมาก!
และตอนนี้คุกก็ได้เปิดประตูรอต้อยรับเขาเข้าไปแล้ว!
….
ในเวลาเดียวกัน
ในห้องเพรสซิเด้นท์สวีทแห่งหนึ่งในโรงแรม 5 ดาว
หลังจากที่ได้อาบน้ำเสร็จ จี้อี่เว่ยก็เดินไปที่หน้าต่างบานใหญ่แบบฝรั่งเศษแล้วก็มองดูเมือง
และยังมีประกายความเย็นชาออกมาจากดวงตาของเธอ
แม้ว่าตอนนี้เธอจะก่อตั้งบริษัทบันเทิงของเธอขึ้นมาเองแล้ว แต่เธอนั้นก็ยังกลัวเบื้องหลังของหลี่เฉียงไม่น้อยเธอจึงยังไม่ได้เคลื่อนไหวอะไรมาก
แต่สำหรับผู้ช่วยของเธอที่ร่วมมือกับเขานั้นไม่ได้โชคดีนัก
ในเวลานี้เอง เลขาสาวก็เดินเข้ามาก่อนจะทำการรายงานอยู่ข้างหลังเธอ “คุณจี้ ทุกอย่างที่คุณได้สั่งมาเสร็จเรียบร้อยแล้วค่ะ ผู้ช่วยคนล่าสุดของคุณ ซุนยู่เหวินก็ถูกทางตำรวจจับข้อหาเปิดเผยความลับทางธุรกิจไปแล้ว”
“สมควรแล้ว!”
ในตาของจี้อี่เว่ยมีแต่ความเย็นชาไร้ซึ่งความโกรธเคืองหรืออะไรทั้งนั้น
ผู้ช่วยสาวกระซิบ “น่าเสียดายที่หลี่เฉียง คนนั้นเรายังไม่สามารถจับเขาได้ ความแค้นครั้งนี้คงยากที่จะสงบลงจริงๆ”
“อืม ครอบครัวของหลี่เฉียงนั้นมีธุรกิจจำนวนมาก มันไม่ง่ายเลยที่จะจัดการกับเขา ฉันยังไม่ได้มีหลักฐานมากขนาดนั้น”
จี้อี่เว่ยถอนหายใจออกมาแววตาของเธอเผยให้เห็นความสิ้นหวังที่ต้องเห็นผู้ชายคนนั้นยังคงลอยนวล
เธอไม่เพียงแต่กลัวเบื้องหลังของเขาเท่านั้น เธอยังต้องคำนึงถึงอิทธิพลของตัวเธอเองที่มีต่อสื่อด้วย
ถ้าเธอปล่อยเรื่องนี้ออกไปคงไม่พ้นจะโดนพวกนักข่าวออกมาโจมตีชื่อเสียงของเธอจนต้องเสียหายอย่างหนักแน่
น่าเสียงดาย.....เจียงเฉินเขาเป็นเพียงตำรวจอาชญากรรมตัวเล็กๆเท่านั้น!
เมื่อคิดถึงเจียงเฉินแล้ว เธอก้เริ่มรู้สึกถึงความเจ็บปวดเล็กน้อย มันคงจะบวมแดงไปทั้งวันแน่ๆ
ดวงตาของเธอในตอนนี้เต็มไปด้วยความเคือง เธอรูสึกอายมากเมื่อได้รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อคืนนี้
เจ้าเจียงเฉินเจ้าเล่ห์ตัวเหม็นทำไมรู้จักทำให้มันอ่อนโยนกว่านี้หน่อย!
ในเวลานี้เองเลขาสาวของเธอก้วิ่งเข้ามาด้วยความดีใจก่อนจะรายงานให้เธอฟัง “ท่านประธานจี้ มีข่าวดีค่ะ หลีเฉียงคนนั้นโดนจับแล้วจากคดีพยายามข่มขืนและเขาก็ไม่ได้พูดเรื่องของท่านประธานด้วยค่ะ!”
“อะไรนะ?’
ดวงตาสวยของเธอสั่นไหวอย่างไม่อยากจะเชื่อ
เลขาสาวตื่นเต้นมาก “ใช่แล้วค่ะ ท่านประธานจี้ มันคือเรื่องจริงค่ะ! ข่าวรายงานมาว่าตำรวจอาชญากรรมระดับประเทษนำทีมไปจับเขาด้วยตัวเองดังนั้นหลี่เฉียงก้เลยกลัวจนฉี่ราดตรงจุดที่เขาโดนจับเลยค่ะ”
“ท่านประธานไม่ต้องกลัวเรื่องที่จะเกิดในอนคตแล้วนะคะ”
เลขาสาวพูดก่อนจะเอามือมาปิดปากแล้วยิ้ม
“นี่...”
ดวงตาของจี้อี่เว่ยเต็มไปด้วยความเย็นชาและความสุขและตื่นเต้นจนเกินคำบรรยาย
ไม่ใช่ว่าเจียงเฉินเขาก็เป็นตำรวจอาชญากรรมระดับประเทศหรอ?
เขาเก่งถึงขนาดนี้เชียว?
ดวงตาที่เย็นชาของเธอค่อยอบอุ่นขึ้นเธอพูดออกมาเบา “เข้าใจแล้ว เธอออกไปก่อน”
เลขาสาวทั้งสองคนก็ออกไปพร้อมกัน
จี้อี่เว่ยหยิบโทรศัพท์ของเธอขึ้นมาแล้วโทรหาเจียงเฉินทันที แต่เมื่อโทรไปก็ไม่มีทีท่าว่าอีกฝ่ายจะรับสายเลย
“เจียงเฉิน! นายบอกจะรับผิดชอบไม่ใช่รึไง แล้วนี่มันหมายความว่ายังไงกัน? นายกำลังทำอะไรอยู่!”
“ฮึม!”
จี้อี่เว่ยโยนโทรศัพท์ของเธอไปข้างๆทันที
…..
จริงแล้วเจียงเฉินนั้นไม่ได้ตั้งใจจะไม่รับเพียงแต่เขากำลังยุ่งอยู่ก็เท่านั้น
การรับมือกับหลี่เฉียงคนนี้ไม่ง่ายเลย ถ้าเป็นตำรวจอาชญากรรมทั่วไปคงไม่มีปัญญาจะจัดการกับอีกฝ่ายได้แน่ๆ!
แต่โชคไม่ดีที่คนที่อีกฝ่ายต้องมาเจอก็คือเจียงเฉิน!
เจียงเฉินนั้นต้องเริ่มจากการกดดันครอบครัวหลี่ให้หยุดการกดดันธุรกิจของจี้อี่เว่ยและเมื่อทำสำเร็จเขาก็ต้องให้อีกฝ่ายทำการรับสารภาพผิดต่อ
และโชคดีที่อีกฝ่ายก็เรื่องแย่ๆมาไม่น้อยมันเลยทำให้งานของเขาง่ายขึ้นมาก!
เมื่อเจียงเฉินออกมาจากสถานนีตำรวจ เขาก็เพิ่งจะเห็นว่าจี้อี่เว่ยโทรมาหาเขาแต่ตอนนั้นเขากำลังยุ่งอยู่
ดังนั้นเขาเลยทำการโทรกลับแต่ปรากฏว่าเป็นเลขาของเธอที่รับสายแทน
เมื่อเจียงเฉินเห็นว่าคนที่รับสายไม่ใช่จี้อี่เว่ยเขาก็วางสายทันที
ในเรือนจำ
หลี่เฉียงถูกส่งตัวเข้ามาในคุกและเพื่อนร่วมห้องขังของเขานั้นก็ดูไม่ใช่คนดีเลยแม้แต่น้อย
ชายที่มีรอยสักเดินเข้ามาหาเขาก่อนจะถามอน่างเย็นชา “ว่าไงไอหนุ่ม โดนคดีอะไรถึงเข้ามากัน?”
หลี่เฉียนในเวลานี้ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก “ฉัน...ฉันพยายามข่มขืนผู้หญิง”
“คนประเภทที่พวกเราเกียจที่สุดในเรือนจำก็คนแบบแกเนี่ยแหละ พี่น้องรุมกระทืบมันเลย!”
ชายที่มีรอยสักโบกมือนักโทษคนอื่นๆก็เข้ามาทันที!
พวกเขากดหลี่เฉียงลงกับพื้นก่อนจะเริ่มลงมือ!
“อ๊ากกก~~~ ช่วยด้วย!!!”
หลี่เฉียงร้องไห้ออกมาอย่างน่าสงสารราวกับหมูที่กำลังร้องจมูกและใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยจุดที่ช้ำและบวมหลังจากโดนรุมเสร็จเขาก็โดนโยนเอาไปไว้ที่มุมห้องทันที
ปรากฏว่าก็มีคนที่มีสภาพเดียวกับเขากำลังนั่งอยู่ด้วยกัน และคนๆนั้นก็คือเฉินจื่อห้าวนั่นเอง
เฉินจื่อห้าว “พี่ชายใครพาพี่เข้ามากัน?”
หลี่เฉียงกัดฟัน “เจียงเฉิน! มันชื่อว่าเจียงเฉิน!”
“เจียงเฉินงั้นหรอ?”
ตาของเฉินจื่อห้าวเบอกกว้าง “คนๆที่เอาผมเข้ามาในนี้ก็ชื่อเจียงเฉินเหมือนกัน บังเอิญอะไรขนาดนี้!”
ทั้งสองมองดูกันและกันก่อนจะกอดคอกันร้องไห้ออกมาเสียงดัง~~
ทั้งสองเดินไปคว่ำโต๊ะเพื่อระบสยความคับข้องใจด้วยกัน (╯‵□′)╯︵┻━┻
......
ตั้งแต่ที่หลี่เฉียง 1 ใน 7 นายน้อยแห่งเมืองหลวงโดนกฏหมายเล่นงานไปทั่วทั้งเมืองต่างตกตะลึงทันที!
“พระเจ้า! ครั้งนี้หลี่เฉียงเจอตอเข้าให้แล้ว เขาจะต้องไปเจอกับขาใหญ่มาแน่ๆ!”
“ใช่แล้ว หลี่เฉียงเขาพูดกับฉันมาประโยคหนึ่งเขาบอกว่า ตำรวจอาชญากรรมคนนั้นชื่อเจียงเฉิน!”
“ใช่แล้ว! ในอนคตจะทำอะไรก็คงต้องระวังหน่อย อย่าปล่อยให้คนที่ชื่อเจียงเฉินจับได้!”
“ฉันได้ยินว่าคนที่ชื่อเจียงเฉินนั้นมีเบื้องหลังที่ลึกลับมาก แม้แต่พ่อหลี่ก็ยังโดนเขากดดันได้!”
“…”
ลู่เว่ย ลูกชายของลู่ตงหัวยักษ์ใหญ่ในวงการอสังหาริมทรัพย์ 1 ใน 7 นายน้อยแห่งเมือหลวงก็ยังต้องดีดตัวขึ้นมาจากโซฟาทันทีที่ได้เห็นข่าวนี้!
“อะไรน่ะ! เจียงเฉินเขาก็เป็นเข้าหน้าที่ตำรวจอาชญากรรมระดับประเทศด้วยหรอ?!”
“ขอหนูดูหน่อย ขอหนูดูหน่อย”
ผีน้อยลู่ฉู่ซวนก็มาหยิบโทรศัพท์ของเขาไปทันที “พี่เจียงเฉินของหนูก็เป็นตำรวจด้วยหรอ?”
“ว้าว~ เขาหล่อจังเลย!”
ใบหน้าของผีน้อยลู่ฉู่ซวนในตอนนี้เต็มไปด้วยความคลั่งไคล้~
ลู่เว่ยที่เห็นก็โมโหขึ้นมาทันที ขาดึงโทรศัพท์กลับก่อนจะพูดออกมา “สาวน้อยเธอจะไปรู้อะไร? เจียงเฉินคนนั้นจะไปดีกว่าฉันได้ยังไง?!”
“แกนั่นแหละที่ไม่เข้าใจ!”
ลู่ตงหัวดุออกมาอย่างเย็นชาก่อนจะพูดเสียงต่ำ “เว่ยเอ๋อร์! ตามข่าวที่แกเห็นน่ะถูกต้องแล้ว เจียงเฉินคนนี้พวกเราไม่ควรไปแตะต้องโดยเฉพาะเขานั้นเป็นถึงตำรวจอาชญากรรมพิเศษระดับประเทศด้วย แกต้องรู้ก่อนว่าตำแหน่งนี้ใช่ว่าคนทั่วไปจะมีโอกาศได้มา!”
“ถ้าฉันได้ลูกเขยแบบนี้ อนาคตของจระกูลลู่ของเราก็จะ....”
“แกควรจะเรียนรู้การมองคนจากน้องสาวแกบ้าง!”
“เจียงเฉิน! กับครอบครัวของเราจะต้องเป็นมิตรกันให้ได้!”
ลู่ตงหัวนั้นเป็นมหาเศรษฐีหมื่นล้านดังนั้นเขาจึงเป็นคนที่จะมองการณ์ไกลเสมอ!
