บทที่ 197 ฉีกขาด
ตาของฉันเปิดขึ้นจากจิกที่แหลมคมบนแก้มของฉัน มีเพียงแสงที่ทำให้ต้องหรี่ตาซึ่งมุ่งตรงมาที่ใบหน้าของฉัน ทันใดนั้น หัวใจของฉันก็เริ่มเต้นแรงเมื่อสมองของฉันสั่นคลอนเพื่อทำความเข้าใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น ฉันพยายามจะลุกขึ้น แต่ทั้งมือและเท้าของฉันถูกมัดไว้กับเก้าอี้ที่ฉันนั่งอยู่ "เกรย์ นายได้ยินฉันไหม?" ภาพ...
